لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
موضوع پروژه :
پروتئین
پروتئین :
پروتئین ها مواد آلی بزرگ و یکی از انواع درشت ملکول های زیستی هستند که از زیر واحدهایی به نام اسید آمینه ساخته شده اند. پروتئین ها مانند زنجیری از یک کلاف سه بعدی بسپارهایی هستند که از ترکیب اسیدهای آمینه حاصل می شوند.
اسیدهای آمینه مثل یک زنجیر خطی توسط پیوند پپتیدی میان گروه های کربوکسیل و آمین مجاوز به یکدیگر متصل می شوند تا یک پلی پپتید را به وجود بیاوند، ترتیب اسیدهای آمینه در یک پروتئین توسط ژن مشخص می شود. اگرچه کد ژنتیک 20 تا اسید آمینه استاندارد را معرفی می کند، در بعضی از اندامگان ها (ارگانیسم ها) کد ژنتیک شامل سلنوسیستئین و در بعضی از آرکی باکتری ها پ یرولزین می باشد.
گاهی در پروتئین ها دگرگونی به وجود می آید : یا قبل از آنکه پروتئین بتواند به وظایفش در یاخته عمل کند و یا به عنوان قسمتی از مکانیسم بازرسی، پروتئین ها معمولاً به یکدیگر می پیوندند تا یک وظیفه ای را با یکدیگر انجام دهند که این خود باعث استوار شدن پروتئین می شود. چون ترتیب های نامحدودی در توالی و طول زنجیره اسید آمینه ها در تولید پروتئین ها وجود دارد، از این رو انواع بی شماری از پروتئین ها نیز می تواند وجود داشته باشند.
پروتئین های درون یاخته ای در بخشی از یاخته به نام ریبوزوم توسط آر ان ای (RNA) ساخته می شوند.
ساختار پروتئین :
ساختار پروتئین، و یا ساختمان پروتئین به ساختاری گفته می شود که پروتئین به خود می گیرد. پروتئین دارای چهار ساختار می باشد.
ساختار اول : به توالی پروتئین که به صورت رشته ای از اسیدهای آمینه می باشد گفته می شود. پروتئین ها پلی مرهایی خطی از اسیدهای آمینه هستند که با پیوند پپتیدی بهم متصل شده اند.
ساختار دوم : به نظم های موضعی گفته می شود که پروتئین های در حین تاشدگی به خود می گیرد. ساختار دوم پروتئین ها خود به چند دسته تقسیم می شود :
اسید آمینه هایی که معمولاً در ساختار اول زنجیره پروتئینی با فاصله زیاد از هم قرار گرفته اند، برای تشکیل این ساختار در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند بنابراین صفحه های بتا تمایل به سختی داشته و انعطاف پذیری ناچیزی دارند. پیوندهای هیدروژنی بین رشته ای که میان گروههای CO یک رشته بتا و NH رشته بتای مجاوز ایجاد می شوند، به صفحات بتا پایداری می بخشند و باعث می شوند که این صفحات ظاهری زیگزاگ داشته باشند.
ساختار سوم : حالت سه بعدی که پروتئین بعد از پیچش به خود می گیرد گفته می شود.
ساختار چهارم : حالت قرارگیری چند پروتئین در فضا کنار یکدیگر، بیشتر پروتئین ها از پیوند زنجیرهای پلی پپتیدی مشابه و یا متفاوت ساخته شده اند، اتصال بین زنجیرها توسط پیوندهای ضعیف تری برقرار می گردد، این ساختار ترتیب قرار گرفتن زیرواحدهای یک پروتئین را شرح می دهد و نقش مهمی در توضیح چگونگی شرکت پروتئین در واکنش های شیمیایی دارد.
روش های تعیین ساختار پروتئین :
کشف ساختار سوم و چهارم یک پروتئین راهنمای بسیار مهمی برای تعیین کارکرد این پروتئین است. از روشهای معمول می توان به پراش اشعه ایکس و تشدید مغناطیسی هسته اشاره کرد. این دو روش اطلاعات اتمی خوبی دربارۀ ساختار پروتئین موردنظر جمع آوری می کند.
پراش (تفرق) اشعه ایکس روشی برای مطالعه ساختار مواد بلوری است که رد سال 1912 میلادی توسط فون لاوه کشف شد و توسط ویلیان هنری براگ و ویلیام لورنس براگ برای بررسی بلورها به کار گرفته شد.
Cryo – electron microscopy روش دیگری است برای مطالعه ساختار پروتئین که معمولاً در دمای نزدیک به نیتروژن مایع انجام می شود.
بلورنگاری الکترونی ( به انگلیسی : Electron crystallography ) روشی برای تعیین آرایش اتم ها در جامدات به وسیله میکروسکوپ الکترونی است. این روش می تواند مکملی برای بلورنگاری پرتو – ایکس روی پروتئین هایی (مانند پروتئین های غشایی) که به راحتی نمی تواند کریستال سه بعدی لازم برای این کار را تشکیل بدهند، دانست.
بانک داده پروتئین (به انگلیسی : Protein Data Bank ) (به اختصار PDB) منبعی برای داده های ساختار سه بعدی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک است. این داده ها عموماً توسط بلورنگاری پرتو – ایکس یا بیناب نمایی ان ام آر به دست می آیند و توسط زیست شناس ها یا زیست شیمی پیشه ها از سراسر دنیا برای دسترس عموم آن جا گذاشته می شوند.
خالص سازی پروتئین ها :