لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 23 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مریخ
جرم هر سیاره را می توان از روی تناوبهای مداری و نیز فاصله سیاره از قمرها محاسبه کرد . به این ترتیب ، ما به کمک فوبوس و دیموس دریافته ایم که جرم مریخ فقط 11 درصد جرم زمین و حجم آن 16 درصد حجم زمین است . این بدان معناست که چگالی متوسط مریخ کمتر از زمین است ، بنابر این ، بعید است که دارای یک هسته فلزی به بزرگی هسته فلزی زمین باشد .
به سوی تخریب
دانشمندان آمریکایی و روسی به طور جداگانه به این نتیجه رسیده اند که سرعت مداری فوبوس به طوز جزیی در حال افزایش است . نیروی پسای جزر و مدی جاذبه مریخ که فوبوس را به مریخ نزدیکتر می کند ، سبب شتاب گیری این قمر می شود البته این یک فرایند بسیار طولانی است . محاسبه دانشمندان حاکی از آن است که فوبوس در حدود 100 میلیون سال دیگر بر روی سیاره مریخ سقوط خواهد کرد .
دوربین تلویزیونی سفینه مارینز 4 ، 22 عکس به زمین ارسال کرد این عکسها ثابت کردند که تخیلات انسان درباره مریخ به هیچ وجه درست نیست .به جای دنیایی از کانالها ، آب کمیاب ، و به جای سرزمینهای سرسبز و نموگیاهی فصلی ، فقط آتشفشانهای کوچک و بزرگی که سطح این سیاره را آبله گون می کردند ، دیده می شد . مریخ همانند کره ماه خشک و بایر بود مارینز 4 همچنین اطلاعاتی تهیه کرد که نشان می داد فشار جوی سطح مریخ فقط یک در صد زمین است ، یعنی کمتر از ده میلی بار ( فشار جوی زمین هزار میلی بار است ) به علاوه این سفینه کشف کرد که جو سیاره مریخ اساساً از دی اکسید کربن تشکیل شده است و میدان مغناطیسی قابل تشخیص وجود ندارد .
ناپدید شدن آب
سفینه مارینز 9 که در سال 1971 میلادی برای قرار گرفتن در یک مدار 12 ساعتی مریخ پرتاب شده بود به سمت صفحه گذرنده از استوای مریخ سرازیر شد .
دانشمندان در آزمایشگاه پیشرانه جت در پاسادنا واقع در کالیفرنیا در حال کنترل و مشاهده مارینز 9 بودند . آنها انتظار داشتند شکستگیهای عظیمی را که توسط فعالیت آتنشفشانی در پوسته خارجی ایجاد شده است . در سطح سیاره ببینند ، اما مشاهده پدیده دیگری آنها را به شدت شگفت زده کرد سفینه کانالهای گسترده ای را نشان داد که توسط جریان آب ایجاد شده بودند .
این کانالها بی تردید در اثر جریان آب بر روی شیبهای تند به وجود آمده اند واضح است که شبکه ای از نهر ها و رودخانه ها ، آب مناطق وسیعی را زه کشی کرده است . هندسه کانالها بیانگر آن است که آب با سرعت 75 متر بر ثانیه بر روی سطح سیاره جریان یافته است در برخی از نقاط این سیاره دره های سینوسی شکلی به عرض یک کیلومتر و به طول صدها کیلومتر وجود دارد که شبکه های منشعب بزرگی را تشکیل می دهد . گروهی از دانشمندان معتقدند که چنین گودالهای عمیقی تنها در اثر جاری شدن آب به وجود می آیند . تعدادی از دره های مریخ که دارای لبه ضخیم و انشعابات تندی اند – نیز در اثر فرسایش آب به وجود آمده اند .
بر روی تصاویر ارسالی مارینز 9 ، جلگه های سیلابی و تپه های ماسه ای قابل تشخیص بود این عوارض در اثر طغیانهای قوی و متغیر کانالها به وجود آمده اند . گستردگی عرض ظغیانهای قوی و متغییر کانالها به وجود آمده اند . گستردگی عرض طغیانها بیش از 200 کیلومتر و امتداد آنها بیش از دو هزار کیلومتر بوده است این سیلابها ، جزایری به طول 100 کیلومتر و گودالهایی به عمق چند صد متر ایجاد کرده اند .
در حال حاضر ، فشار جوی سطح مریخ اجازه نمی دهد که آب مایع در سطح این سیاره وجود داشته باشد . در چنین فشار جوی پایینی ، آب حتی در دماهای کمتر از نقطه انجماد ، به جوش می آیند برای اینکه سیاره بتواند آبهای سطحی را به صورت مایع در خود نگاه دارد . باید جو ضخیمی داشته باشد آثار جریان آب در سطح این سیاره دلایل کافی برای اثبات این ادعا به دست می دهد که مریخ روزگاری به جای اتمسفر نازک و خشک کنونی ، دارای اتمسفر ضخیمی بوده است .
پوششهای یخی قطبی
بخش اندکی از آب تبخیر شده ، هنوز در جو مریخ وجود دارد . مقدار کمی آب نیز در خاک سیاره در زمینهای یخ زده محبوس شده است این آبها بخشی از پوششهای یخی دائمی قطبها را به وجود آورده اند
طیف سنج مادون قرمز مارینز 9 مشخص کرد که دمای سیاره مریخ در استوا حداکثر 17 درجه سانتیگراد و نواحی و در نواحی قطبی حداقل 120 درجه سانتیگراد است . هنگامی که سیاره در نقطه اوج خود در دورترین فاصله از خورشید قرار دارد در نیمکره جنوبی زمستان است که سردتر از زمستان شمالی است . پوشش یخی زمشتان در جنوب می تواند تا عرض جغرافیایی 55 درجه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن .docx :
تیر (یا عطارد)، یکی از سیارههای منظومه خورشیدی ما است.
تیر تندروترین سیارهٔ منظومه خورشیدی است که با سرعتی حدود ۴۸ کیلومتر در ثانیه،هر۸۸ روز یک بار خورشید را دور میزند.از این رو سیارهای گریزپاست که دیدنش آسان نیست و به همین دلیل است که شاید، ایرانیان باستان آنرا «تیر» نامیده و در یونان «مرکوری» یا «پیک خدایان» لقبش داده بودند.
سیاره عطارد (سیاره تیر) با فاصلهٔ ۵۷ میلیون و ۹۲۴ هزار کیلومتری، نزدیکترین سیاره منظومه شمسی به خورشید است و کمترین مسافتی که با زمین پیدا میکند،به ۸۰ میلیون کیلومتر میرسد. به خاطر نزدیکی این سیاره به خورشید اگر در طرف رو به خورشید آن (بخشی که روز است) قرار بگیرید به راحتی در دمای ۴۶۵ سانتیگراد پخته خواهید شد و به علت حرکتی وضعی آرامش اگر در طرف شب آن قرار بگیرید آن قدر سرد خواهد شد که در دمای ۱۴۸- سانتیگراد به راحتی مرگ را بر اثر یخ بستن تجربه میکنید. گردش وضعی این سیاره،حدود دو ماه طول میکشد و از این رو،گرم شدن آن در روز و سرد شدنش در شب دیرپاست.
حفرههای کوچک ویا بزرگ بسیاری در سطح سیارهٔ تیر دیده میشود که حکایت از برخورد شهابسنگهای کوچک و بزرگ دارد البته قطر برخی از دهانهها به دهها کیلومتر میرسد. برخی از این دهانهها محل خروج مواد مذاب است که امروزه با سنگهای مذاب پر شدهاند و مانند کوههای آتشفشانی هستند.به خاطر دهانههای آتشفشانی و آبگیرها خیلی شبیه کره ماه است. دانشمندان تصور میکردند که فعالیتهای آن مانند کره ماه است. اما اکنون میدانیم که سیاره عطارد با کره ماه بسیار متفاوت است. تیر همچون ناهید و ماه، حالتهای گوناگونی از هلال تا قرص کامل را به خود میگیرد. قرص کامل، چون در آن سوی خورشید است دیده نمیشود. اما اشکال هلال و نیمهٔ آن به هنگام جلوههای شرقی و غربی، مشاهده میگردند.
سیاره عطارد قمر ندارد. عطارد، کوچکترین سیاره منظومه خورشیدی است. نیروی گرانش این سیاره کم و دارای جو ناچیزی است که ۹۸٪ آن از هلیم و بقیه از هیدروژن،اکسیژن و سدیم ساخته شدهاست.بادهای خورشیدی به شدت به عطارد میدمند و این میرساند که تقریباً هیچ هوایی در آن وجود ندارد.
این سیاره نیز، مانند سیاره زهره بین زمین و خورشید قرار گرفته و به خاطر این ویژگی،حالاتی را که «گذر»، «جلوههای شرقی و غربی» و... نامیده میشوند، به وجود میآورد.
اساطیر
«عطارد» در ادبیات فارسی و عربی،«دبیر فلک» نیز خوانده شدهاست. نام اروپایی این سیاره Mercury از واژهای لاتین گرفته شده که در مقابل نام یونانی هرمس است. خدائی که پیغام برنده برای خدایان دیگر بوده و به همین دلیل هرمس در اغلب تصاویر با صندلهای بالدار کشیده میشود. علاوه بر پیغامرسانی، او نگهدار بازرگانان و مسافران بود. مرکوری در ادبیات افسانهای یونان و روم، خدای سخنوری و نویسندگی است.
اندازه تیر در مقیاس با زمین
به اعتقاد یوهان مرسیه رئیس دانشکده علوم اختری دانشگاه پاریس در مقاله ای که در اواخر سال 2009 منتشر شد احتمالا عطارد یکی از قمرهای سیارات داخلی منظومه خورشیدی بوده که از گرانش مادر خود جدا شده و به دام خورشید گرفتار گشته.
سیاره تیر و عصر فضا
در سالهای ۵-۱۹۷۴ میلادی ، سفینهٔ مارینر ۱۰ آمریکا،از نزدیکی سیارهٔ تیر گذشت و توانست ۶۴۸ عکس خوب،از حدود ۵۰٪ سطح سیاره،که در آن هنگام در برابر خورشید واقع شده بود،گرفته و مخابره کند.عکسها نشان میدهند که سطح تیر نیز چون ماه ،دارای کوهها و نیز درههای فراوانی است که به نظر میآید به علت بمباران مداوم صدهاهزار سنگ آسمانی صورت گرفته باشد.زمان این بمبارانها شاید بلافاصله پس از پیدایش و تکوین دستگاه خورشیدی بودهاست.
در تیر،درهٔ بزرگی به قطر تقریبی ۱٬۳۰۰ کیلومتر وجود دارد که اطراف آن را کوههای به نسبت بلندی که ارتفاع برخی از آنها به یک و نیم کیلومتر نیز میرسد،احاطه کردهاند.برخی از این گودیها،شاید به علت جریان مواد مذاب آتشفشانی قدیمی،صاف و تیز شیار شیار شدهاند.
ارتباط با مارینر ۱۰ در ۲۴ مارس ۱۹۷۵ قطع شد.این سفینه اولین و تنها سفینهای بودهاست که تا امروز به مقصد تیر روانه شدهاست.
در بررسیهایی که در سال ۱۹۹۰م از روی زمین در مورد سیارهٔ تیر به عمل آمد،دیده شد که دو ناحیه بر روی سطج این سیاره از نقاط دیگر بسیار داغ ترند ، علت آن را تأثیِر توأم گردشهای وضعی و انتقالی تیر در حفظ گرمای گرفته شده از خورشید دانستند. زیرا مدت یک شبانه روز در تیر دو سوم مدت یک سال آن است .
تیر بر خلاف اندازهٔ کوچکی که دارد،بسیار سنگین است و از این جهت ستاره شناسان معتقدند، در زیر پوستهٔ سنگی نازک این سیاره،هستهٔ مرکزی بزرگی ساخته شده از آهن،وجود داشته باشد.
بهرام (سیاره)
/
سیاره بهرام یا مریخ
بَهرام یا مریخ چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری طویلتر از زمین و با سرعتی کمتر از زمین حرکت میکند. هر یک باری که به بدور خورشید میچرخد معادل ۶۸۷ روز (روز زمین) طول میکشد و شب و روز کمی طولانیتر از کره زمین است.
بزرگی بهرام حدوداً نصف زمین است و قطر آن ۶۷۹۰ کیلومتر میباشد (مقایسه کنید با قطر زمین: ۱۲۷۵۶ کیلومتر)
جو بهرام سرخفام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده میشود. کره بهرام دو ماه کوچک به نامهای فوبوس و دِیموس دارد که شکلی نامنظم دارند. این دو ماه احتمالاً شهابسنگهایی هستند که در مدار بهرام به دام افتادهاند.اگر شخصی در کرهٔ مریخ باشد مشاهده خواهد کرد که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب میکند. دیموس نصف فوبوس بوده و چنانچه از مریخ به آن نگاه کنیم این ماه بیشتر شبیه به یک ستاره خواهد بود تا یک قمر.
بهرام، سیاره سرخفام منظومه خورشیدی، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکیهای روی زمین است. همانند زمین، یخهای قطبی، درههای عمیق، کوه، غبار، طوفان و فصل دارد. در دشتهای آن مانند ماه، گودالهایی حاصل از برخورد سنگهای آسمانی دیده میشود. با وجود اندازه کوچکش،