مقاله درباره سرخک چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

سرخک یک بیماری عفونی، مسری، ویروسی و واگیردار در اثر یک ویروس RNA از خانواده پارامیکسوویریده ایجاد می‌شود. توسط ترشحات تنفسی گسترش پیدا می‌کند. که بیشتر در اطفال خردسال دیده می‌شود، شاید بیشتر کودکان قبل از ورود به کودکستان به این ناخوشی مبتلا شده باشند ولی این احتمال وجود دارد که عده‌ای در دوران کودکستان یا دبستان بدان مبتلا می‌آیند سرخک در کودکان خردسال (از شش ماهگی تا دو سالگی) سبک‌تر می‌باشد ولی بعد از آن بصورت شدیدتری بروز می‌کند. قبل از تهیه واکسن و تزریق آن ، همه کودکان به این بیماری مبتلا می‌شدند.

علایم بیماری

در صورت دیدن سرفه ، توکسیک ، تب کم شدت و دیدن راش بر روی صورت و تنه و اندامها باید به بیماری سرخک مشکوک شد. که این راشها بعدا بصورت لکه‌های قهوه‌ای در‌می‌آید. بیماری سرخک شدیدا مسری است و سرایت آن اغلب بطور مستقیم یعنی از راه تماس صورت گرفته و کمتر اتفاق می‌افتد که بیماری بطور غیرمستقیم یعنی بوسیله اسباب بازی و وسائل بکار رفته بیمار به دیگر کودکان سرایت کند. علت آن این است که میکروب سرخک در خارج از محیط بدن استقامت کمی دارد. دوران نهفتگی مرض 8 تا 19 روز (بطور متوسط 12 روز) است یعنی افراد سالم 8 تا 19 روز بعد از این که به بیماران نزدیک شده و تماس گرفتند علائم بیماری را هویدا می‌سازند. در دوره نهفتگی معمولا علامت مهمی وجود ندارد. ممکن است در اخر دوران نهفتگی مختصر تبی وجود داشته باشد. ویروس در خون بیماران و ترشحات گلو و بینی و چشم آنان وجود دارد. برخلاف تصور عوام ، سرخک بو ندارد یعنی سرعت انتشار آن در نقاط دور دست شدید نیست. در بیمارستان از یک تخت به تخت دیگر به توسط پرستار و پزشک یا خود بیماران می‌تواند انتقال یابد، انتقال آن از یک اطاق به اطاق دیگر نیز امکان‌پذیر است ولی انتقال از یک عمارت به عمارت دیگر و از همسایه به همسایه دیگر نادر است و بعبارت دیگر اگر مادر از یک طفل سرخکی در همسایگی خود دیدار کند نمی‌تواند ناخوشی را به فرزند خود پس از مراجعت در منزل انتقال بدهد برای اینکه عامل بیماری بزودی در محیط خارج از بین می‌رود. تلفات سرخک بیشتر در اطفال 3 تا 5 سال در گروه فقرا با شرایط تغذیه و زندگی بد است. بیماری بیشتر در فصل سرما دیده می‌شود تمام ملل و نژادها به این ناخوشی مبتلا می‌گردند. سرخک قبل از پیدایش علائم بطور واضح و کامل ، مسری است ولی در دوران پوسته‌ریزی قابل سرایت نیست. در کلاسها آموزگاران باید دقت کنند اطفالی را که دچار آبریزش بینی و چشم باشند و یا اینکه سرفه و عطسه کنند اگر سابقه ابتلا به سرخک نداشته بطور موقت از آموزشگاه خارج نمایند و سپس در منزل چگونگی بیماری آنها را تحقیق کنند در صورتی که علائم سرخک تظاهر کند تا شانزده روز از ورود آنان به کودکستان یا آموزشگاه ممانعت نمایند.

مراحل بروز بیماری

دوران پنهانی

دورانی که ویروس وارد بدن می‌شود و در بدن تکثیر پیدا می‌کند و 10 تا 12 روز طول می‌کشد و کودک نشانه‌ای از بیماری ندارد.

مرحله یورش مرض (دوران آبریزش(

در این دوران تب کودک شدید است و به 40 درجه سانتیگراد می‌رسد. در این زمان در دهان کودک در مجاورت دندانهای آسیای پایین ، دانه‌های سفید رنگ مانند دانه‌های نمک برروی زمینه قرمز رنگ ظاهر می‌شود که آنرا دانه‌های کوپلیک می‌نامند. این دانه‌ها معمولا در خلال 12 تا 18 ساعت از بین می‌رود. فاصله بین شروع تب تا پیدایش شدن گلگونه‌ها را دوران یورش می‌نامند این دوره معمولا سه تا چهار روز طول می‌کشد ولی ممکن است کمتر باشد. مهمترین علامت این دوره ناخوشی ریز آب از چشم و بینی و سرفه است که بیشتر موارد با تب 5/38 تا 5/39 همراه می‌باشد. تب اشکال مختلف دارد گاهی طفل خردسال در ضمن این تب تشنج و هذیان دارد. قریب 2 ساعت بعد از شروع تب در گوشه چشم در روی برآمدگی آن گاهی نقاط برجسته سفید رنگ دیده می‌شود، چشم‌ها و پلکها قرمز و برافروخته است و بیمار از نور ناراحت می‌شود (آماس ملتحمه و حتی قرنیه) در این موقع روی لوزه‌ها و حلق و مخاط کام تورم و گاهی طاول‌های کوچک دیده می‌شود. غده‌های گردنی ممکن است کمی بزرگ شود.

در هنگامی که 24 ساعت از شروع مرض گذشت حالت مریض سنگین‌تر شده سرفه ، عطسه و ریزش اشک واضح‌تر می‌گردد ضمنا مبتلا به سرفه خشک و خسته‌کننده است. گاهی سرفه با صدای خروسکی همراه می‌باشد و علائم ریوی را طبیب می‌تواند درک نماید. سرفه مدتها پس از خواب‌شدن مریض نیز ادامه می‌یابد. یک تا دو روز بعد از جمله بیماری دانه‌های برجسته و سفیدرنگی در داخل مخاط گونه مقابل اولین دندان آسیا دیده می‌شود و شبیه به خاک قندی است که در ناحیه پاشیده باشند و چون مخاط دهان قرمز است بخوبی می‌توان آنها را ملاحظه کرد و بیمار با نوک زبان هم می‌تواند آنها را حس کند گاه این دانه‌ها همراه پورپورا در سقف دهان می‌باشد (نشانه کوپلیک).

مرحله گلگونه‌ها

قریب 2 روز بعد از ظاهر شدن دانه‌های خاک قندی دانه‌های قرمز رنگی در روی پوست پیدا می‌شود. قبل از پیدا شدن این دانه‌ها معمولا شب هنگام همان روز تب بالا رفته و حالت عمومی مریض بدتر می‌شود. گلگونه‌ها هنگام شب در پشت گوش ظاهر شده سپس در صورت ، پیشانی ، گردن ، شانه ، دست‌ها ، شکم و سرانجام در پاها منتشر می‌شود. گلگونه‌ها معمولا روی تنه زیادتر بوده و در دست و پا کم‌تر است دانه‌های سرخکی کمی برجسته و نرم بوده و قرمز رنگ می‌باشد، با فشار انگشت از بین رفته و مجددا ظاهر می شود، در فاصله بین گلگونه‌ها پوست سالم است در پشت و کفل لکه‌های سرخکی تیره‌تر می‌باشد، دانه‌ها در عرض 5 تا 6 روز از بین می‌روند. ابتدا از صورت پریده و سپس از تنها و در مرحله آخر از پاها محو می‌گردد ولی تا چند روز در روی بدن بیمار لکه‌های قهوه‌ای رنگی بعد از محو شدن گلگونه‌ها مشاهده می‌شود که ممکن است تا مدت زیادی پس از خاتمه بیماری برقرار بماند. بعد از بروز بثورات علائم عمومی تا حدی تخفیف می‌یابد و تب در عرض 3 تا 4 روز پائین می‌آید و علائم نزله بینی و چشم از بین می‌روند.

دوران پوست ریزی (پیدایش دانه‌های سرخک(

پنج تا 6 روز پس از برآمدگی گلگونه‌ها پوست‌ریزی شروع می‌شود. پوسته‌هایی که می‌ریزند خیلی ریز بوده (آردی شکل) و ظاهرا پیدا نیستند ولی اگر دقت شود در صورت و تنه می‌توان تا حدی آنها را تشخیص داد از طرفی اگر ملافه سیاهی زیر بیمار پهن کنیم پوست‌ریزی بخوبی آشکار خواهد شد. دانه‌ها ابتدا از قسمت فوقانی و طرفی گردن و پشت گوش شروع می‌شود و سپس به تمام صورت منتشر می‌شود سپس در خلال 24 ساعت به بالای قفسه سینه و به پشت و رانها و روز سوم به ساق پاها انتشار می‌یابد. در این موقع تب کودک قطع می‌گردد. موقعی که دانه‌های سرخک محو می‌شوند رنگ پوست در محل دانه‌ها قهوه‌ای رنگ می‌گردد و بعدا از بین خواهد رفت. گاهی اوقات سرخک شکل خونی (دانه‌های خونریزی) بخود می‌گیرد و سبب مرگ می‌شود.

عواقب مورد انتظار

بندرت سرخک مادرزاد هم دیده می‌شود که عاقبت وخیمی دارد. در افراد سالمند سرخک با بثورات زیاد و حالت عمومی خوب همراه است. سرخک ممکن است یا بیماریهای دیگر مانند آبله مرغان ، سیاه سرفه ، دیفتری و غیره همراه باشند. سرانجام یادآوری می‌کنیم که سرخک بیماری ضعیف کننده‌ای است و کودک را برای ابتلای به سل و امراض دیگر آماده می‌سازد و گاهی اوقات هم عوارض سختی دربردارد مانند ، ورم حنجره ، آماس گوش ، ورم مغز ، اسهال‌های وبایی شکل ، خونریزی از بینی ، عوارض ششی ، چشمی (کوری) و عفونتهای متعدد ثانوی.

در خلال بیماری سرخک ممکن است غدد لنفاوی زیر فک و گردن بزرگ شود و همچنین اختلال گوارشی به صورت اسهال و استفراغ مخصوصا نزد شیرخواران دیده شود. اگر پس از 3 تا 4 روز که از زمان پیدایش دانه‌ها سرخک گذشت و هنوز کودک تب دارد باید امکان پیدایش یکی از عوارض بیماری سرخک را در نظر داشت. سرخک یکی از بیماریهای خطرناک و ناراحت کننده است که نه فقط کودک را در دوران بیماری ناراحت می‌کند و خواب و آرامش او را برای دو سه هفته می‌گیرد، بلکه ممکن است کودک دچار عوارضی مانند انواع ذات الریه که ممکن است منجربه مرگ کودک گردد یا کودک دچار گوش درد چرکی و از همه بدتر مبتلا به عوارض مغزی شود و ضایعات همیشگی برای او به جا گذارد. یکی از عوارض شناخته شده و مهم بیماری سرخک کم شدن فعالیت مغز و هوش و استعداد فکری و ذهنی کودک است، بطوری که ممکن است این ضایعه زمانی که کودک به دبستان و دبیرستان می‌رود، خودنمائی کند و کودک از نظر فراگیری عقب باشد. بنابراین وظیفه پدر و مادر است که به کودک در موقع خود واکسن سرخک تزریق کنند.

راه سرایت بیماری

بیماری سرخک یک بیماری ویروسی بسیار مسری است. بدین ترتیب که کودک مبتلا به سرخک در موقع عطسه و سرفه کردن همراه ترشحات دهان و بینی خود تعداد زیادی ویروس به اطراف خود منتشر می‌نماید. این ویروس قادر است حتی تا 34 ساعت در اتاق بیمار به صورت زنده و فعال باقی بماند. اگر به هر کودکی واکسن سرخک تزریق نشده باشد و با بیمار مبتلا به سرخک تماس پیدا کند، ویروس مزبور وارد دستگاه تنفسی او می‌گردد و پس از گذشت 10 تا 12 روز که دوران کمون می‌نامند علایم بیماری ظاهر می‌شود.

دوران مسری بودن بیماری

دوران واگیری سرخک از اولین روزی است که علایم سرخک (تب ، آبریزش بینی و سرفه ) شروع می‌شود تا پنجمین روز پیدایش دانه‌های سرخک. در این مدت کودک باید به مدرسه نرود و کاملا از کودکان دیگر جدا باشد.

پیشگیری و درمان

بیماران سرخکی باید از شروع بیماری تا شانزده روز از دیگران مجزا بوده در این مدت مانع به مدرسه رفتن آنها شد. بستری کردن بیماران سرخکی در بیمارستان دور از احتیاط است. سرخک را ممکن است با تزریق 25/0 میلی‌لیتر بر حسب هر کیلوگرم وزن بدن گاماگلوبین تا 5 روز بعد از قرار گرفتن در معرض آلودگی متوقف ساخت با مصرف واکسن بدست آمده از ویروس زنده یا ضعیف شده سرخک بدون آلوده کردن محیط می‌توان ایمنی فعال ایجاد کرد. گرچه کودک مبتلا به سرخک را باید در دوران مسری بودن آن از دیگران کاملا جدا کرد. ولی کودک مبتلا به بیماری سرخک مخصوصا در مرحله کاتارال (آبریزش از بینی ، عطسه و سرفه) که هنوز بیماری مشخص نشده است، نیز واگیردار می‌باشد. بنابراین بهترین اقدام تزریق واکسن سرخک است که باید به همه کودکان تزریق گردد. واکسن سویه‌های ضعیف شده (Attenovax ,Schwarz) که از پاساژ سویه B ادمونیتون اولیه در کشت سلولی جوجه تهیه شده اخیرات توصیه شده است آنتی واکسن با چند واکنش موضعی یا عمومی همراه است. واکسیناسیون حداقل 20 سال مصونیت می‌دهد ولی دوره کامل ایمنی معلوم نمی‌باشد. واکسن زنده سرخک را نباید به زنان باردار ، مسئولیت درمان نشده بیماران مبتلا به لوسمی یا لنفوما و یا افرادی که داروهای متوقف کننده واکنش ایمنی دریافت می‌دارند تجویز کرد. مهیا ساختن مایعات ، تجویز داروهای ضد تب در صورت بستری شدن در بیمارستان ، ایمنی‌سازی بیمار الزامی است. جز در موارد خاص واکسن سرخک را می‌باید در 15 ماه اول زندگی کودک تزریق کرد معهذا در صورت اپیدمی مرض می‌توان واکسن را در سن کمتر از 15 ماه تزریق کرد ولی لازم است تزریق دوم در سن 24-15 ماهگی انجام گیرد. هنگامی که واکسن به تنهایی یا همزمان همراه با واکسن سرخجه و اوریون تزریق شود اثر یکسان خواهد داشت. در میان افراد واکسینه نشده که غالبا از طبقه پائین اجتماعی ، اقتصادی می‌باشند سرخک شایع می‌باشد. بیماری بندرت در افراد واکسینه شده گزارش شده است. علت شکست واکسیناسیون را به تزریق زودتر بچه‌ها یعنی هنگامی که هنوز آنها دارای آنتی‌کور خنثی کننده مادری هستند و یا واکسن کهنه و نامطلوب نسبت می‌دهند. چون این بیماری ویروسی است دارویی که دوران بیماری را کوتاه یا درمان کند وجود ندارد. بنابراین دوران بیماری سرخک باید طی شود و کودک بهبود یابد. پدر و مادر باید تب کودک را هر 6 ساعت اندازه گیری نمایند و داروهای پایین آورنده تب را در زمانی که تب کودک بالا است به او بدهند اما سرخک پس از خوب شدن، ایمنی دائمی می‌دهد یعنی دیگر ابتلای مجدد به این بیماری امکان ندارد. ایجاد بخار آب در اتاق کودک برای کاهش یافتن سرفه‌های خشک کودک موثر می‌باشد. چون در زمانی که کودک دچار قرمزی و ورم چشم است نور زیاد او را ناراحت می‌کند، بنابراین بهتر است اتاق او را تاریک نمایید و او را به خوردن مایعات تشویق کنید، ولی اگر کودک غذای ساده دیگری خواست به او بدهید. دادن آنتی‌بیوتیک در بیماری سرخک اثری ندارد و نباید داده شود. درمان با ویتامین A خوراکی به مقدار 100 هزار واحد در سنین 6 ماهگی تا یک سالگی و 200 هزار واحد برای کودکان بزرگتر از یک سال ، عوارض بیماری را کم خواهد کرد. اگر کودک دچار عوارضی گردید باید در بیمارستان بستری و درمان شود.

پرسشها و پاسخها

آیا کودک قبل از 6 تا 7 ماهگی مبتلا به سرخک می‌شود؟ شیر خواران در خلال 4 تا 6 ماه اول عمر خود در مقابل بیماری سرخک مصون هستند و به این بیماری مبتلا نمی‌شوند، زیرا ماده ضد بیماری سرخک که در خون مادر وجود دارد، از راه جفت از مادر به جنین می‌رسد و خون نوزاد در موقع تولد دارای این ماه می‌باشد. این حالت در صورتی است که مادر در دوران کودکی خود مبتلا به سرخک شده باشد. این ماده مصونیت‌زا که از مادر به کودک می‌رسد به تدریج کاهش می‌یابد و در سن یک سالگی کاملا از بین می‌رود. زمانی که این ماده مصونیت‌زا از بین رفت، باید واکسن سرخک به کودک تزریق گردد.

اگر کودک سالم با کودک مبتلا به سرخک ، تماس پیدا کرد چه باید بکند؟ اگر کودک سالمی که قبلا واکسن سرخک به او تزریق شده است با کودک مبتلا به بیماری سرخک تماس پیدا کند، هیچ اقدامی ضرورت ندارد، ولی اگر واکسن سرخک به او تزریق نشده باشد، اگر در خلال 1 تا 2 روز اول تماس باشد، با توصیه پزشک می‌توان به کودک واکسن سرخک تزریق کرد. اگر در خلال 5 روز اولی است که تماس پیدا کرده است باید گاماگلوبین به عنوان پیشگیری به او تزریق گردد، در نتیجه کودک مبتلا نخواهد شد، ولی اگر بیش از 5 روز از تماس گذشته باشد، مقدار گاماگلوبین زیادتری باید تزریق گردد.

تحقیق در مورد تعریف بیماری عفونی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 2 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تعریف بیماری عفونی

بیماری عفونی هر نوع بیماری است که در اثر رشد ارگانیسم های بیماری زا در بدن ایجاد می شود ، بیماری عفونی ممکن است مسری باشد یا نباشد.

برای گسترش بیماری عفونی باید مجموعه ای از وقایع پشت سر هم اتفاق بیفتد:

1-عامل بیماری زا

2-منبع ذخیره بیماری زا

3-راه انتقال یا خارج شدن عامل بیماری زا از مهار

4-روشی برای انتقال

5-راهی برای ورود

6-میزبان مستعد.

در بیمارستانها ، چندگروه از ویروسها بطور عمده می توانند ایجاد عفونت در بین پرسنل پزشکی یا بیماران نمایند ، که عبارتند از :

1-خانواده رترویریده که از همه مهمتر ویروس HIV است .

2-گروه ویروسهایی که ایجاد هپاتیت می کنند.

3-ویروسهای خانواده هر پس ویروید مثل HSV. CMV .

میزان شیوع و بروز این عفونتها در بیمارستان بسته به شرایط اقلیمی ، میزان تزریق خون، رعایت احتیاطات عمومی و استاندار و غیره متفاوت است.

راههای عمده انتقال ویروسها در بیمارستان عبارتند از :

1-تماس با خون و مایعات بدن

2-تزریق خون و گلبول سفید

3-از راه مدفوع، دهانی

4-مصرف غذاهای آلوده

5-تماس مستقیم یا غیر مستقیم.

6-راههای تنفسی

یکی از ویروسهای منتقله در بیمارستان HIV میباشد.

راه انتقال ویروس در بیمارستان و در بین پرسنل پزشکی، عمدتا مواجهه پرکوتاه با خون یا مایعات آلوده به خون حاوی HIV می باشد.

تزریق تصادفی خون یا مواجهه پوست به دنبال فرور فتن وسایل نوک تیز آلوده به خون، به ویژه سوزن مهمترین راه انتقال ویروس در بین پرسنل پزشکی محسوب می شود.

رسک انتقال HIV در بین پرسنل پزشکی به دنبال فرورفتن سوزن 3/0 تا 5/0 درصد گزارش شده است.

چنانچه پرسنل پزشکی به دنبال فرور فتن نوک سوزن با مورد شناخته شده ایدز یا HIV مثبت یا پر خطر دچاز HIV شوند باید بلافاصله دست از کار بکشند ، موضع آسیب دیده را تحریک کند تا از آن خون بیاید و محل آلوده را با آب صابون کاملا شتسشو دهد.

اگر خون به پوست وی پاشیده شد یا اگر خون به داخل چشمانش پاشیده شد با مقداری زیاد آب پوست یا چشم را شستشو دهد و سپس موضوع را به مسئولش گزارش دهد.

ویروسهای ایجاد کننده هپاتیت :

HAV :

انتقال ویروس هپاتیت A به پرسنل پزشکی عمدتا از طریق مدفوعی –دهانی است ولی می تواند از طریق خوردن غذا یا مصرف نوشیدنی آلوده نیز منتقل شود.

تزریق خون یا فرو رفتن سوزن به بدن نیز می تواند باعث انتقال عفونت شود.

مطالعه در بین بیماران معتاد تزریقی در زمان همه گیری با هپاتیت A نشان داد که با استفاده از سوزن مشترک در بین افراد باعث انتشار HAV می شود.

در بیمارستان بخشهای ICU و ICU نوزادان بیش از همه با HAV در بگیرند.

HBV :

پرسنلی که مواجهه با خون و سایل نوک تیز آلوده دارند در معرض مخاطرات شغلی برای اکتساب هپاتیت B قرار دارند بنابراین HBV و هپاتیت یک عامل خطر بالقوه برای پرسنل در بیمارستان محسوب می شود .

*در بیمارستان در بخشهای دیالیز، زنان ، اتاق عمل ، واحدهای اتفاقات و اورژانس و آزمایشگاه و در بین بیماران هموفیل و معتادان تزریقی یا بیماران به امراض کلیوی و کبدی بیشتر دیده می شود.

HCV :

محصولات خونی ، علت اصلی عفونت با HCV به شمار می آمدند ولی امروزه حدود 45% از موارد عفونت با HCV را معتادان تزریقی وریدی تشکیل می دهند و فقط در 5% به دنبال تزریق خون است.

*در بیمارستان انتقال HCV در بخشهای همودیالیزه بیشتر است و HCV شایع ترین علت هپاتیت دراین بخشها است.

به دنبال تزریق خون نیز HCV انتقال می یابد این ویروس می تواند از بیمار به پرسنل بهداشتی منتقل شود ولی خطر انتقال کم است.

به دلیل نبودن واکسن موثر بر علیه این ویروس، بکارگیری احتیاطات عمومی در جلوگیری از انتقال HCV موثراست.

مقاله درباره بیماریهای عفونی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

بیماریهای

عفونی

گردآورنده : پوریا ارشدی

دبیرمربوطه : جناب آقای بزرگمهر

WWW.dK.COM

فصل اول

میکروب شناسی

ازشایعترین علل بیماری ها ، عفونت بوسیله میکروا

ورگانیسمهائی است که به بافتهای داخلی بدن راه پیدا

کرده ، درآنجا تکثیرپیدا می کنند وعملکرد طبیعی

سلولها را ازبین می برند این ارگانیسمها که میکروب

نامیده میشوند اشکال بسیاری داشته وبه

گروههای بزرگی تحت عنوان ویروسها ، باکتریها

، پروتوزوئرها وقارچها تقسیم می شوند . بیماری

ممکن است بوسیله ارگانیسمهای بزرگتروپیچیده

کرمهای انگلی ولاروهای آنها ایجاد شود که ممکن

است قسمتهای مختلف بدن خصوصاَ روده را آلوده

کنند .

احتمال ابتلا به یک بیماری جدی دراثرابتلا به عفونت به میزان زیادی تحت تأثیر محیط است . درکشورهای پیشرفته بیشتر عفونتها می توانند بطورمؤثر درمان یا پیشگیری شوند درحالیکه درکشورهای درحال توسعه که کودکان اغلب دچارسوء تغذیه اند ، بسیاری ازعفونتهای معمولی ازقبیل سرخک میتوانند کشنده باشند . مردم ساکن درمناطق معتدل بطورنادر به وبا، مالاریا یا کرمهای انگلی آلوده میشوند اما درمناطق گرمسیری چنین مسائلی بمیزان زیادی عامل بیماری ومرگ هستند .

گاهی یک بیماری عفونی سریعاَ درجهان گسترش می یابد . بطورمثال آنفلونزا تمایل به ظهور بصورت بروزهای ناگهانی سالانه در تمام دنیا دارد .

درآینده تهدید کننده های سلامت بشر شامل چند بیماری است که بتازگی پیدا شده اند ازقبیل ایدز وبیماریهایی است که ازقدیم وجود داشته اند مثل سل که ارگانیسمهای عامل آنها به داروهای معمول مقاوم شده است .

ویروسها

ویروسها کوچکترین ارگانیسمهای عفونی هستند وآنقدر کوچکند که میلیونها ویروس میتواند یک سلول انسانی را پرکند . ویروسها تنها داخل سلول زنده ای که مورد تهاجم قرارداده وسلول میزبان نامیده میشود ، توانائی تکثیر دارند . ویروسها شامل یک ماده ژنتیکی تک رشته ای یا دورشته ای هستند که بایک پوسته پروتئینی احاطه شده است ، هرچند تعدادی از ویروسها یک پوشش محافظ خارجی نیز دارند .

باکتریها

باکتریها ارگانیسمهای میروسکوپی تک سلولی هستند که درهمة محیط ها وجود دارند . برخی باکتریها بدون اینکه ایجاد بیماری کنند درداخل یا روی سطح بدن ما زندگی می کنند . هزاران گروه مختلف ازباکتریها وجود دارند ، اما تعداد نسبتاَ کمی از آنها سبب ایجاد بیماری می شوند .باکتریها اشکال متنوعی دارند که درگروههای بزرگی تحت عنوان کوکسی ها ( کروی شکل) ، باسیلها ( میله ای شکل ) ، اسپیروکتها واسپریلها (مارپیچی ) تقسیم بندی میشوند .

قارچها

قارچهای بیماریزا را میتوان به دوگروه بزرگ تقسیم کرد : قارچهای رشته ای که به صورت رشته های منشعبی هستند که هیف (hyphae) نامیده میشوند ومخمرهای تک سلولی . برخی قارچها هردوشکل را نشان می دهند . قارچها ممکن است اسپورهائی تولید کنند که سالها قبل از ایجاد بیماری ، خفته باقی می مانند.

کرمها

کرمها ارگانیسمهائ پیچیده ای هستند که اندازه آنها ازحد میکروسکوپی تا چندین مترمتغیر است . دونوع کرم وجود دارد که می توانند انسان را آلوده کنند ، کرمهای پهن وکرمهای گرد . کرمهای بالغ یا لاروهای نابالغ قسمتهای مختلف بدن از جمله روده وعروق خونی را آلوده می کنند .

دانلود تحقیق درباره ی معرفی امنیت زیستی بعنوان روشی برای کاهش بیماریهای عفونی 134 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 219

فصل اول

معرفی امنیت زیستی بعنوان روشی برای کاهش بیماریهای عفونی

با وجود بهبود شرایط زندگی هنوز هم بیماریها پس ازبلایای طبیعی مهمترین عوامل آسیب زننده‌ای بشمار می‌آیند که تاکنون مهار نشده‌اند و خسارات مالی و جانی فراوانی به بار می‌آورند. بیماریها این دشمنان قدیمی ک احتمالاً‌ قدمتی برابر با ظهورحیات برروی زمین دارند معلول علت‌های گوناگونی هستند. این مفهوم که بعضی نشانه‌ها و بیماریها دارای علت هستند یک باور باستانی به قدمت تاریخ مکتوب است. بنا به اعتقاد مرمم آرکاردیا( 2500 سال قبل از میلاد مسیح) اگر شخصی بیمار می‌شد یا تقصیر خود او بود( بعلت ارتکاب گناه) یا اینکه براثر عوامل بیرونی بیمار شده‌بود، از قبیل بوهای بد، سرما، ارواح خبیثه، و یا خدایان، سالیان سال پژوهش در علوم پزشکی دلایل ایجاد بیماریها را تا حدود زیادی مشخص کرده‌است. دردنیای امروز دودسته اصلی عوامل سبب‌ساز، شناسایی شده‌اند:

درون زایا ارثی و برون‌زا یا اکتسابی، شناسایی یا کشف علت اولیه هنوز مبنایی است که براساس آن یک تشخیص می‌تواند مطرح گردد یک بیماری شناخته شود و درمانی یا روشی برای رهایی از آن پایه‌ریزی شود. اما امروزه این مفهوم که هر بیماری یک عامل ایجادکننده دارد دیگر قانع‌کننده نیست. روشن است که عوامل ژنتیکی، بوضوح در برخی بیماریها متداول زیست محیطی مانند روندهای سرطان‌زایی، دخالت دارند، در ضمن محیط زیست نیز اثرات مهمی بر بعضی بیماریهای ارثی دارد(13). ا ز میان این گروه بیماریهای اکتسابی مطرح‌تر و متداول‌تر هستند و طیف وسیعتری از جوامع را درگیر و مبتلا می‌کنند. عواملی که سبب بروز این بیماریها میشوند شامل عوامل فیزیکی، شیمیایی زیست‌شناختی و روانشناختی هستند و نه تنها در زمینه آسیب‌شناسی بیماریهای انسانی مطرح می‌شوند، بلکه بعنوان عوامل آسیب‌رسان عمومی برای تمامی موجودات زنده عالی محسوب شده‌اند و در صنعت طیور نیز نقش مهمی دارند. بطورکلی عوامب فیزیکی محیط عبارتند از: گرما( حرارت)، سرما(برودت)، رطوبت، فشار، نور، سروصدا، ارتعاشات و ضربه‌ها و تشعشعات باید گفت که اگر این عوامل از حدود لازم و قابل تحمل بالاتر و زیادتر بوده و یا در بعضی از مواقع در صورتی که از حدود توصیه‌شده در استانداردها کمتر یا پائین‌تر باشند ایجاد عوارض و یا مسائل خاصی را خواهند نمودو لازم است که در هر مورد به رفع نقیصه اقدام شود(20).

بطورکلی در محیطکار تأمین سلامت تولیدکنندگان و بالارفتن سطح تولید مورد نظر کارشناسان و صاحبان منافع و ضامن بازدهی اقتصادی بیشتر است و در این راه وجود هوای کافی، تأمین نور مناسب و حرارت لازم در درجه اول اهمیت بویژه در صنعت طیور خواهد بود.

مواد محرک و التهاب‌آوری همچون گاز آمونیاک، ترکیبات خفه‌کننده‌ای مثل مونوکسیدکربن ناشی از سوخت ناقص گازوئیل ذرات معلق مثل گردوغبار و مواد شیمیایی خورنده وسوزاننده مثل

دانلود تحقیق در مورد عامل سالک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

سالک بیماری عفونی پوستی بدون درد و تب است که ضایعه آن حدود یک سال طول می کشد و سپس بهبود می یابد، و جای زخم بر جای می گذارد.این بیماری از دیر باز در کشور ما به صورت بومی وجود داشته ودر بسیاری از مناطق استان خراسان نیز مشاهده می گردد. عامل ایجاد سالک لیشمانیا نامیده می شود که یک موجود تک سلولی است. (جزء باکتریها نیست.) لیشمانیا در بدن موش زندگی می کند. یک نوع پشه بسیار کوچک به نام پشه خاکی موش را می گزند و این انگل وارد بدن پشه می شود. این پشه کوچک که قدرت پرواز زیادی هم ندارد چنانچه شخصی را نیش بزند، این موجود تک سلولی یعنی لیشمانیا وارد پوست شخص شده و بیماری سالک را به وجود می آورد. سالک بدو صورت خشک و مرطوب دیده می شود. طول پشه خاکی حدود 3-2 میلی متر است.بنابراین از توری های با قطر بیش از یک میلی متر عبور می کند.پشه پروازهای کوتاه داشته وحداکثر تا ارتفاع 2-1 متر بصورت جهشی پروازمی کند.بیشترین فعالیت پشه هنگام غروب وبعد ازان بوده که از خون انسان وسایرحیوانات وخصوصا زخم های سالکی تغذیه می کند وپس از حدودیک هفته می تواندعامل بیماری را به دیگری انتقال دهد.بیشترین انتقال در فصول گرم سال صورت می گیرد.انواع سالکسالک خشک یا نوع شهری در بهار و اوایل تابستان شیوع دارد. ابتدا محل گزش پشه خاکی، بصورت یک برجستگی کوچک روی پوست است ولی بعدا“بصورت زخم در آمده که قطر آن به چند سانتیمتر هم ممکن است برسد. پس از حدود یک سال این ضایعه خوب شده و جای زخم (جای سالک) از خود به یادگار می گذارد. چون پشه خاکی بیشتر صورت و دستها را که در معرض اوست نیش می زند. محل سالک بیشتر در این مناطق است. مخزن بیماری در نوع شهری انسان است وسگ نیز بطور اتفاقی مبتلا ومی تواند به عنوان مخزن عمل نماید. در نوع روستایی یا سالک مرطوب محل ضایعه بیشتر در اندامها است و ضایعه پوستی ترشح زیادی دارد و سطح آن خشک نیست. البته سالک انواع مختلف دیگری هم دارد. اگر کسی سالک مرطوب گرفت پس از بهبودی فقط مصونیت به سالک مرطوب و سالک خشک پیدا می کند ولی چنانچه سالک خشک گرفت. پس از بهبودی فقط مصونیت به سالک خشک دارد. مخزن اصلی بیماری سالک روستایی جوندگان از جمله موشهای صحرایی می باشند.نظری بر آمارهای موجودبیماریهای مشترک بین انسان و دام، از جمله تب مالت و سالک، در سالهای اخیر روند رو به رشدی داشته است.دکتر بدخشان هوشمند، می گوید:در سال 82 آنچه از طریق سیستم دولتی گزارش شد، رقم 21 هزار نفر برای مبتلایان به تب مالت در سراسر کشور بود که در سال 83 این رقم به 25 هزار نفر رسید و در طول یک سال چهار هزار نفر افزایش بیماری را شاهد بوده ایم.رئیس اداره بیماریهای مشترک بین انسان و دام، می افزاید:سالک از جمله بیماریهای مشترک میان انسان و دام است که در سال 82، 21 هزار مورد بیمار سالکی گزارش شده و این رقم در سال 83 به حدود 27 هزار مورد رسید .وظیفه وزارت بهداشت، تشخیص و درمان بیماریهای انسان است و در ارتباط با حذف عامل اصلی بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان (که حیوان است) نقشی ندارد. باید هماهنگی و همکاری مستمر بین بخشی وجود داشته باشد تا بیماریها قابل کنترل شود. به همین دلیل، در روز ملی مبارزه با بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان (12تیرماه)، دومین همایش را برگزار خواهیم کرد تا بدین طریق اطلاع رسانی کاملی داشته باشیم.در بخش انسانی، تعداد بیماریهای مشترک انسان و دام بسیار زیاد است که به تنوع گونه های جانوری و اثر تماس یا استفاده از فرآورده های دامی بستگی دارد.همایش کنترل بیماری سالک جلدی در مناطق کویری در یزد همایش کنترل بیماری سالک جلدی درمناطق کویری با حضور تعدادی از استادان، کارشناسان و دانشجویان این بخش در استان یزد، در دانشکده پیراپزشکی یزد آغاز به کار کرد. عضو هیات علمی دانشکده بهداشت یزد در حاشیه برپایی این همایش دو روزه به خبرنگار ایرنا گفت: وجود هفت کانون بیماری سالک از مشکلات مهم استان یزد است. عباسعلی دهقان افزود: دو کانون قدیمی این بیماری در شهر یزد و چاه افضل اردکان و پنج کانون دیگر در شهرهای میبد،بافق، تفت،ابرکوه و خاتم، مشکلاتی را برای مردم این استان ایجاد کرده است. وی عامل اصلی بیماری سالک را نیش پشه خاکی آلوده عنوان کرد و اظهار داشت: عامل انتقال این بیماری در شهر یزد، انسان و سگ است و در سایر مناطق، موش های صحرایی نیز در انتقال این بیماری نقش دارند. دهقان علت گسترش سالک در این استان را افزایش تعداد موش های صحرایی ذکر کرد و گفت: گسترش فعالیت های کشاورزی و کاشت گیاهان کم آب خواه برای مبارزه با کویر، باعث افزایش تعداد موش های صحرایی شد که این امر نیز به گسترش این بیماری منجر گردید. عضو هیات علمی دانشکده بهداشت یزد، تعداد مبتلاشدگان به بیماری سالک در استان یزد در سال جاری را یک هزار و ‪ 125نفر اعلام کرد و افزود: از سال ‪80 تا ‪ 83در این استان، سه هزار و ‪ 988نفر به این بیماری مبتلا شدند . تدوین شیوه نامه کنترل بیماری سالک جلدی درمناطق کویری، بررسی وضعیت سالک جلدی در ایران و برنامه وزارت بهداشت ودرمان وآموزش پزشکی برای کنترل این بیماری در کشور نیز از هدفهای مهم برگزاری این همایش اعلام شد. با اشاره به اینکه سالانه 20 تا 40 مورد به ازای هر 100 هزار نفر ابتلا به سالک در کشور وجود دارد که این تعداد در 15 تا 20 سال اخیر ثابت بوده است ، افزایش تعداد پشه های ناقل بیماری در محیط، عدم دفع مستمر زباله ها، جمع کردن کودهای حیوانی در منازل روستایی، وجود ساختمان های قدیمی، خانه های خالی از سکونت، ساختمان های نیمه کاره و زندگی در کنار آن، از جمله کانون های مهم این بیماری محسوب می شود.شهرستان های مشهد، یزد، شیراز، کرمان و تهران قدیم به عنوان مناطق شهری و روستاهای اصفهان گنبد، بم، ایلام، خوزستان، فسا، جهرم، اردکان و منطقه ای از رفسنجان از جمله کانون های مهم و شناخته شده این بیماری است.در سال 82 تعداد موارد ابتلا به سالک 21 هزار مورد بوده و این آمار در سال 83 به 27 هزار مورد افزایش یافته که علت آن هم افزایش تعداد نقل و انتقال انسان های حساس و ورود آنها به نقاط آلوده و مهاجرت موش و پشه های ناقل این بیماری بوده است.لیشمانیازیس و مبارزه با آنبا توجه به بهبود خودبخودی فرم های لوکالیزه پوستی (طی2ماه تا 3سال) درمورد درمان این ضایعات باید مواردی نظیر سن، جنس، محل ضایعه و عامل بیماری و وضعیت سیستم دفاعی بیمار را مد نظر داشت.داروی انتخابی ترکیبات آنتی موآن 5 ظرفیتی است که براساس کم بودن تعداد ضایعات cc2-1 به داخل هر ضایعه (داخل درم) هرهفته تزریق شود.(6- 5 دفعه)درمواردی عدم بهبودی با درمان موضعی، محل نامناسب (مفصل، بینی، اطراف ارگانهای حیاتی جهت تزریق موضعی) و نوع پوستی مخاطی، منتشر ازآمپول گلوکانتیم (Glucantime) به صورت عضلانی با دوزmg/kg/day 100-50 بمدت 14-10 روز استفاده می شود.(پس از دو هفته استراحت مجدد2 هفته دیگر تکرار می گردد.)* قبل از شروع و هفته ای یکبار بعد از شروع داروهای فوق این آزمایشات انجام می شود:CBC-diff، تست های عملکرد کبدی و کلیوی، ECG* در صورت بروز عوارض زیر، دارو قطع می شود:1. افت قطعه ST و افزایش فاصله QT>5/0 در ECG2. افزایش آنزیم های کبدی بیش از 5 برابر نرمال 3. آنمی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی در CBC * مصرف داروهای فوق درحاملگی، شیردهی ونارسائی کلیوی ممنوع است.روشهای پیشگیری از بیماریالف- حذف عوامل مساعد کننده :1- بهسازی وترمیم شکاف دیوارها در مناطق مسکونی ونگهداری دام وطیور2- بهسازی کانالهای روباز،دفع صحیح فاضلاب ونخاله های ساختمانی