لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
بینایی سنجی
هدف :
علم بیناییسنجی با دو شاخه اصلی چشم پزشکی و بینایی سنجی (اپتومتری) وظیفه حفظ و نگهداری سلامت و بهداشت این حس ظریف و مهم را بر عهده دارد. ما در اینجا شاخه ناشناختهتر این علم یعنی علم بینایی سنجی را که در رشته دانشگاهی بیناییسنجی تدریس میشود، معرفی میکنیم.
بینایی سنجی ، علم مراقبتهای بینایی است و کارشناسان این رشته به عنوان مراقبین اولیه بهداشت چشم ، مسؤولیت حفظ و سلامت بینایی را بر عهده دارند.
آقای دوستدار مدیر گروه و عضو هیات علمی بینایی سنجی دانشگاه علوم پزشکی ایران در معرفی این رشته میگوید:
«سازمان بهداشت جهانی علم بیناییسنجی را مراقبت اولیه از بینایی میداند . به این معنا که یک بیمار چشم در آغاز باید توسط یک بیناییسنج (اپتومتریست) معاینه شود تا اگر دچار عیوب انکساری، اختلالات دید و دو چشمی، انحرافات عضلانی آشکار و غیر آشکار ، تنبلی چشم، فیکساسیونهای غیر مرکزی و مواردی از این قبیل بود توسط متخصص بیناییسنجی معاینه گردد و در غیر این صورت به پزشک متخصص ارجاع داده شود.»
وی در توضیح هر یک از وظایف بیناییسنج میگوید:
«تشخیص و تصحیح عیوب انکساری (نزدیکبینی، دوربینی و آستیگماتیسم) با تجویز عدسیهای مناسب مانند عدسیهای عینک یا لنزهای تماسی، تشخیص و تصحیح اختلالات دید دو چشمی و تنبلی چشم، تعیین بهداشت عمومی چشم و بهداشت بینایی در محیطهای کار و تحصیل و دادن آموزش لازم در این زمینه بر عهده بیناییسنج است، یعنی یک بینایی سنج باید بر روی محیطهای کار از نظر مقدار روشنایی و حفاظت بینایی، کار کارشناسی کند. همچنین تهیه و تجویز وسایل کمک بینایی مانند اکولرهای ساده، مرکب، سیستمهای تلسکوپیک و تلویزیونهای مداربسته برای نیمهبینایان و اندازهگیری میدان بینایی در تخصص فارغالتحصیلان این رشته میباشد.
از سوی دیگر وقتی یک بیمار به بیناییسنج مراجعه میکند متخصص این رشته پس از گرفتن تاریخچه سلامت چشم و معاینه دقیق برای تعیین اشکالهای اصلی، در صورت نیاز بیمار را به متخصص مربوط اعم از چشمپزشک ، متخصص گوش و حلق و بینی ، متخصص داخلی یا متخصص مغز و اعصاب ارجاع میدهد.
برای مثال اگر بیماری پس از مطالعه در ناحیه پیشانی احساس خستگی میکند و دچار سردرد میشود اما از نظر بینایی سلامت کامل دارد، بیناییسنج در مرحله اول او را نزد متخصص گوش و حلق و بینی میفرستد و در صورتی که در این زمینه مشکل نداشته باشد نزد متخصص داخلی و سپس متخصص مغز و اعصاب خواهد فرستاد . یا اگر بیماری از تاری دید شکایت داشت و پس از معاینه مشخص شد که در ته چشم مشکل دارد، این بیمار به متخصص چشم در زمینه شبکیه ارجاع داده شده و اگر دچار افتادگی پلک بود نزد متخصص چشم در زمینه پلک فرستاده میشود.»
آقای دوستدار همچنین در مورد تفاوت کار بیناییسنج با چشمپزشک میگوید:
«علم بینایی درختی تنومند و بزرگ است که دارای دو شاخه اصلی چشمپزشکی و بیناییسنجی میباشد و البته هر یک از این دو شاخه به شاخههای فرعیتری تقسیم میشوند. مثلا رشته چشم پزشکی در دوره فوقتخصص دارای شاخههای تخصصیتر از قبیل تخصص در زمینه جراحی پلک، فشار چشم و شبکیه میباشد. بیناییسنجی نیز در دوره فوق لیسانس و دکترا دارای گرایشهای تخصصی مانند ناهنجاریهای دید دو چشمی و تمرینات اپتومتریک، وسایل کمکبینایی (کمک به بیماران کمبینا) و تجویز لنزهای نامرئی است. یعنی یک متخصص بیناییسنج در این زمینهها، اطلاعات تخصصیتر و بیشتری نسبت به یک چشمپزشک دارد.
برای مثال مهمترین تخصص یک بیناییسنج در مقطع کارشناسی، تشخیص عیوب انکساری و تصحیح آن با عینک یا لنزهای نامرئی است. چون حدود 100 واحد از دروس دانشگاهی یک دانشجوی کارشناسی بیناییسنجی در این زمینه است و طی این 100واحد تجربه و دانش لازم را به دست میآورد.»
یکی دیگر از اعضای هیات علمی بیناییسنجی دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز در مورد حیطه کاری چشمپزشک و بیناییسنج میگوید: «دو رشته چشمپزشکی و بیناییسنجی در کنار هم قرار دارند. این دو رشته در بعضی از مواقع با یکدیگر مرتبط و در بعضی از مواقع از هم مجزا هستند. مثلا تعیین نمره عینک یا تصحیح اختلالات دید در تخصص اپتومتریست است و چشمپزشکان در زمینه درمان بیمارهای چشم بخصوص جراحی متبحر هستند.
آیندهشغلی ، بازار کار ، درآمد :
آیا میدانید که در انگلیس تعداد بیناییسنجها 5 برابر چشمپزشکان است؟
چرا؟ آیا انگلیس نمیتواند چشم پزشک تربیت کند یا اینکه جامعه به بیناییسنج بیش از چشمپزشک نیاز دارد؟
داریوش آزاد فارغالتحصیل بیناییسنجی در پاسخ به این سوال میگوید:
«مردم اگر قابلیتهای یک بیناییسنج را بدانند، متوجه میشوند که در بسیاری از مواقع به جای مراجعه به چشمپزشک باید به بیناییسنج مراجعه کنند. چون بیشتر مردم برای عیوب انکساری، تنبلی یا انحرافات چشم به چشمپزشک مراجعه میکنند و تمامی این موارد در حیطه کار یک بیناییسنج است مثلا برای درمان انحرافات چشم 5 روش وجود دارد که 4 روش در حیطه کار اپتومتریست و یک روش در حیطه کار چشمپزشک است و یا چشمپزشکان تنها 2 یا 3 واحد درسی در زمینه تعیین نمره عینک میخوانند در حالی که یک اپتومتریست حدود 100 واحد در این زمینه مطالعه میکند.»
آقای دوستدار نیز در مورد فرصتهای شغلی فارغالتحصیل این رشته می گوید:
«در حال حاضر یک بیناییسنج موقعیت کاری خوبی دارد و حدود 80% فارغالتحصیلان جذب بازار کار میشوند، چون علاوه بر این که میتوانند به طور مستقل مطب باز کنند و در زمینه ارائه عینکهای مربوط به عیوب انکساری به طور علمی و دانشگاهی تخصص دیدهاند. در ضمن یک بیناییسنج میتواند به عنوان مشاور در مورد بهداشت چشم و مشکلات بینایی در محیطهای آموزشی، خدماتی و صنایع با سازمانهای دولتی و صنایع همکاری کند یا مسؤول
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
روشهای کولن سنجی
در کولن سنجی از روی مقدار الکتریسیته عبور کرده از یک محلول؛ مقدار تغییر شیمیایی صورت گرفته را تعیین می کند.
مبنای محاسبات کولن سنجی قانون فاراده است.
قانون فاراده
هرگاه یک فاراده الکتریسیته از یک محلول بگذرد،
یک هم ارز گرم از ماده اکسید یا احیا می شود.
یک فاراده بار یک مول الکترون است.
F=1.6 ×10-19 × 6.02 × 1023 = 96500 Coulon
وسایل لازم برای کولن سنجی ؛
الکترودهای فلزی ،یا بی اثر مثل Pt و گرافیت
منبع جریان برق مستقیم.
آمپرسنج،
ولت متر،
رئوستا.
انواع روش های کولن سنجی:
الف)- اندازه گیری تحت پتانسیل ثابت
ب)- اندازه گیری تحت جریان
روش ب متداولتر است.
اگر I تغییر کند Q از رابطه بدست می آید.
اندازه گیری تحت پتانسیل ثابت:
اکسایش- کاهش آنالیت بدون وجود مزاحم انجام می شود.
در ابتدا شدت جریان بدلیل بالا بودن غلظت آنالیت زیاد است وبه مرور کم می شود باید انتگرال گیری کرد.
اندازه گیری تحت جریان ثابت
الکترولیز تا زمانی ادامه می یابد که یک معرف کامل شدن واکنش را نشان می دهد.
مقدار الکتریسیته عبوری (Q = i t) با اندازه گیری i و t بدست می آید.
تیتراسیونهای کولن سنجی
در این نوع تیتراسیون، تیترانت در اثر یک واکنش الکترودی در داخل محلول تولید می شود.
الکترولیز تا زمانی انجام می شود که آنالیت تمام شود.
تمام شدن آنالیت از واکنش تیترانت با معرف مناسب وتغییر رنگ ایجاد شده مشخص می شود.
تعداد فاراده های الکتریسیته عبور کرده برابر مقدار هم ارز گرمهای آنالیت است.
انواع تیتراسیونهای کولن سنجی
خنثی شدن یاتیتراسیون اسید و باز،
تیتراسیون رسوبی ،
تیتراسیون تشکیل کمپلکس ،
تیتراسیون اکسایش- کاهشی
مثال در مورد تیتراسیون کولن سنجی؛
تعیین مقدار Fe2+ در یک محلول،
مقدار زیادی Ce3+ به محلول مجهول اضافه می کنیم. جریان برق از محلول عبور داده شده می شود:
Ce 3+ Ce4+ +e
Ce4+ +Fe2+ Ce3+ +Fe3+
پس از اتمام +2Fe و +4Ce در محلول باقی می ماند که رنگ آن با محلول اولیه متفاوت است.
تعیین عدد فاراده به روش الکترولیز
و سایل لازم:
دو عدد تیغه مسی، دو بشر،
آمپرمتر، ولتمتر، منبع تغذیه.
مواد لازم:
محلول سولفات، مس حدود 5/0 مولار،
محلول اسیدسولفوریک 4 مولار
اندازه گیری عدد فاراده
تیغه های مسی را سمباده زده و پس از شستشو در آون خشک می کنیم.
یکی را بعنوان کاتد و دیگری به عنوان آند علامت گذاری می کنیم.
در داخل محلول سولفات مس قرار می دهیم.
مدار را سری می بندیم، ولتمتر بطور موازی،
شدت جریان ثابتی برای مدت معینی (t ) از محلول عبور می دهیم .
پس از خشک ، تمییز کردن تیغه ها را وزن (I ) می کنیم.
محاسبه عدد فاراده
از رابطه:
i = شدت جریان t = زمان عبور جریان الکتریسیته از محلول M = جرم اتمی مس
gr = مقدار گرم مس اکسید شده یا کاهیده شده n = تعداد الکترونهای مبادله شده
تیتراسیون کولن سنجی خنثی شدن
بستن دستگاه ؛
دو بشر انتخاب می کنیم و در یکی 100 میلی لیتر آب و یک گرم NaCl.
در بشر دیگر 1 میلی لیتر محلول اسید با غلظت نامعلوم و 2 قطره فنل فتالئین می ریزیم.
در هر بشر یکی الکترود گرافیت قرار می دهیم دو بشر را با یک پل نمکی به یکدیگر متصل می نمائیم.
دو الکترود را از طریق رئوستا، آمپرمتر و منبع تغذیه به یکدیگر وصل می کنیم.
انجام تیتراسیون کولن سنجی خنثی شدن
ولتاژ مناسب برقرار می کنیم.
شدت جریان را ثابت می کنیم و زمان شروع برقراری جریان الکتریسیته را یادداشت می کنیم،
به محض ارغوانی شدن محلول جریان برق را قطع می کنیم.
زمان را یادداشت می کنیم.
محاسبه غلظت اسید
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
اصول طیف سنجی جرمی ، جلوتر از هر یک از تکنیکهای دستگاهی دیگر ، بنا نهاده شده است. تاریخ پایه گذاری اصول اساسی آن به سال 1898 بر میگردد. در سال 1911 ، "تامسون" برای تشریح وجود نئون-22 در نمونهای از نئون-20 از طیف جرمی استفاده نمود و ثابت کرد که عناصر میتوانند ایزوتوپ داشته باشند. تا جایی که میدانیم، قدیمیترین طیف سنج جرمی در سال 1918 ساخته شد.اما روش طیف سنجی جرمی تا همین اواخر که دستگاههای دقیق ارزانی در دسترس قرار گرفتند، هنوز مورد استفاده چندانی نداشت. این تکنیک با پیدایش دستگاههای تجاری که بسادگی تعمیر و نگهداری میشوند و با توجه به مناسب بودن قیمت آنها برای بیشتر آزمایشگاههای صنعتی و آموزشی و نیز بالا بودن قدرت تجزیه و تفکیک ، در مطالعه تعیین ساختمان ترکیبات از اهمیت بسیاری برخوردار گشته است.
اصول طیف سنجی جرمی
به بیان ساده ، طیف سنج جرمی سه عمل اساسی را انجام میدهد:
مولکولها توسط جرایاناتی از الکترونهای پرانرژی بمباران شده و بعضی از مولکولها به یونهای مربوطه تبدیل میگردند. سپس یونها در یک میدان الکتریکی شتاب داده میشوند.
یونهای شتاب داده شده بسته به نسبت بار/جرم آنها در یک میدان مغناطیسی یا الکتریکی جدا میگردند.
یونهای دارای نسبت بار/جرم مشخص و معین توسط بخشی از دستگاه که در اثر برخورد یونها به آن ، قادر به شمارش آنها است، آشکار میگردند. نتایج داده شده خروجی توسط آشکار کننده بزرگ شده و به ثبات داده میشوند. علامت یا نقشی که از ثبات حاصل میگردد یک طیف جرمی است، نموداری از تعداد ذرات آشکار شده بر حسب تابعی از نسبت بار/جرم.
دستگاه طیف سنج جرمی
هنگامی که هر یک از عملیات را بدقت مورد بررسی قرار دهیم، خواهیم دید که طیف سنج جرمی واقعا پیچیدهتر از آن چیزی است که در بالا شرح داده شد.
سیستم ورودی نمونه
قبل از تشکیل یونها باید راهی پیدا کرد تا بتوان جریانی از مولکولها را به محفظه یونیزاسیون که عمل یونیزه شدن در آن انجام میگیرد، روانه ساخت. یک سیستم ورودی نمونه برای ایجاد چنین جریانی از مولکولها بکار برده میشود. نمونههایی که با طیف سنجی جرمی مورد مطالعه قرار میگیرند، میتوانند به حالت گاز ، مایع یا جامد باشند. در این روش باید از وسایلی استفاده کرد تا مقدار کافی از نمونه را به حالت بخار در آورده ، سپس جریانی از مولکولها روانه محفظه یونیزاسیون شوند.در مورد گازها ، ماده ، خود به حالت بخار وجود دارد. پس ، از سیستم ورودی سادهای میتوان استفاده کرد. این سیستم تحت خلاء بوده، بطوری که محفظه یونیزاسیون در فشاری پایینتر از سیستم ورودی نمونه قرار دارد.
روزنه مولکولی
نمونه به انبار بزرگتری رفته که از آن ، مولکولهای بخار به محفظه یونیزاسیون میروند. برای اطمینان از اینکه جریان یکنواختی از مولکولها به محفظه یونیزاسیون وارد میشود، قبل از ورود ، بخار از میان سوراخ کوچکی که "روزنه مولکولی" خوانده میشود، عبور میکند. همین سیستم برای مایعات و جامدات فرار نیز بکار برده میشود. برای مواد با فراریت کم ، میتوان سیستم را به گونهای طراحی کرد که در یک اجاق یا تنور قرار گیرد تا در اثر گرم کردن نمونه ، فشار بخار بیشتری حاصل گردد. باید مراقب بود که حرارت زیاد باعث تخریب ماده نگردد.در مورد مواد جامد نسبتا غیر فرار ، روش مستقیمی را میتوان بکار برد. نمونه در نوک میلهای قرار داده میشود و سپس از یک شیر خلاء ، وارد محفظه یونیزاسیون میگردد. نمونه در فاصله بسیار نزدیکی از پرتو یونیزه کننده الکترونها قرار میگیرد. سپس آن میله ، گرم شده و تولید بخاری از نمونه را کرده تا در مجاورت پرتو الکترونها بیرون رانده شوند. چنین سیستمی را میتوان برای مطالعه نمونهای از مولکولهایی که فشار بخار آنها در درجه حرارت اتاق کمتر از 9 - 10 میلیمتر جیوه است، بکار برد.
محفظه یونیزاسیون
هنگامی که جریان مولکولهای نمونه وارد محفظه یونیزاسیون گشت ، توسط پرتوی از الکترونهای پرانرژی بمباران میشود. در این فرآیند ، مولکولها به یونهای مربوطه تبدیل گشته و سپس در یک میدان الکتریکی شتاب داده میشوند. در محفظه یونیزاسیون پرتو الکترونهای پرانرژی از یک "سیم باریک" گرم شده ساطع میشوند. این سیم باریک تا چند هزار درجه سلسیوس گرم میشود. به هنگام کار در شرایطی معمولی ، الکترونها دارای انرژی معادل 70 میکرون - ولت هستند.این الکترونهای پرانرژی با مولکولهایی که از سیستم نمونه وارد شدهاند، برخورد کرده و با برداشتن الکترون از آن مولکولها ، آنها را یونیزه کرده و به یونهای مثبت تبدیل میکنند. یک "صفحه دافع" که پتانسیل الکتریکی مثبتی دارد، یونهای جدید را به طرف دستهای از "صفحات شتاب دهنده" هدایت میکند. اختلاف پتانسیل زیادی (حدود 1 تا 10 کیلو ولت) از این صفحات شتاب دهنده عبور داده میشود که این عمل ، پرتوی از یونهای مثبت سریع را تولید میکند. این یونها توسط یک یا چند "شکاف متمرکز کننده" به طرف یک پرتو یکنواخت هدایت میشوند.بسیاری از مولکولهای نمونه به هیچ وجه یونیزه نمیشوند. این مولکولها بطور مداوم توسط مکندهها یا پمپ های خلا که به محفظه یونیزاسیون متصل نیستند، خارج میگردند. بعضی از این مولکولها از طریق جذب الکترون به یونهای منفی تبدیل میشوند. این یونهای منفی توسط صفحه دافع جذب میگردند. ممکن است که بخش کوچکی از یونهای تشکیل شده بیش از یک بار داشته باشند، (از دست دادن بیش از یک الکترون) اینها مانند یونهای مثبت تک ظرفیتی ، شتاب داده میشوند.
پتانسیل یونیزاسیون
انرژی لازم برای برداشتن یک الکترون از یک اتم یا مولکول ، پتانسیل یونیزاسیون آن است. بسیاری از ترکیبات آلی دارای پتانسیل یونیزاسیونی بین 8 تا 15 الکترون ولت هستند. اما اگر پرتو الکترونهایی که به مولکولها برخورد میکند، پتانسیلی معادل 50 تا 70 الکترون ولت نداشته باشد، قادر به ایجاد یونهای زیادی نخواهد بود. برای ایجاد یک طیف جرمی ،
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
شنوایی سنجی
شنوایی سنجی با تون خالص، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک بهشمار میآید. با وجودیکه این روش قادر به تشخیص میزان، نوع، شکل، یک طرفه یا دو طرفه بودن و قرینگی کم شنوایی است، اما نمیتواند به طور دقیق، علت بروز آن را مشخص کند. شنوایی سنجی با محرکات گفتاری نیزروش ذیگری از ارزیابی سیستم شنوایی است که میتواند در مورد میزان توانایی فرد در برقراری ارتباطات کلامی اطلاعات مفیدی در اختیار شنوایی شناس قرار دهد.
دید کلی
شنوایی شاید مهمترین حسی باشد به نحوی که بدون بهرهمندی از آن توانایی انسان در ایجاد ارتباط با پیرامون خود بطور محسوسی کاهش مییابد. این توانایی بالا در ایجاد و ارتباط ، انسان را در مقایسه با سایر موجودات از جایگاه ویژهای برخوردار میسازد. متأسفانه تعدادی از بیماریها با ایجاد اختلال در سیستم شنوایی باعث محدودیت در این توانمندی میشوند. بنابراین بررسی اختلالات شنوایی دقت بیشتری را طلب میکند.
شنوایی سنجی با صدای خالص ، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک محسوب میشود، با اینحال این روش تنها قادر به تشخیص کم شنوایی متقارن و دو طرفه حسی - عصبی بوده در حالی که علت اختلال قابل تشخیص نمیباشد. شنوایی سنجی گفتاری در صورت دسترسی از دو حیث کمک کننده است، اول اینکه اختلال شنوایی سنجی گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردار است و این روش میتواند اختلال در ناحیه حلزون و اختلال عصبی یا اختلال مرکزی را مشخص کند.
شنوایی سنجی با صدای خالص
PTA) Pure - tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوایی سنج با صدای خالص ، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد میدهند و آستانه شنواییهای تعیین شده برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازهگیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل میشوند.
ادیوگرام
ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان میدهد (برحسب دسی بل). در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال میتوانند بشنوند. اگر فردی قادر به شنیدن یک فرکانس مفروض در 10_دسی بل باشد، یعنی وی میتواند فرکانس مذبور را بهتر از یک فرد میانگین بشنود. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی گوش از 25 دسی بل بالای صفر بیشتر نباشد. ستونهای افقی فرکانسهای بکار رفته را نشان میدهند. معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار میگیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی
برای محاسبه میزان کاهش شنوایی ، میانگین شنواییها را برای فرکانسهای 500 ، 1000 و 2000 بر حسب هرتز حساب میکنند. در حد آستانه شنوایی انتقال هوایی و استخوانی را اندازه گرفته و انتقال هوایی را به خط ممتد و انتقال استخوانی را به نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم میکنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی ، نشان میدهند. در شنوایی نرمال دو خط بر هم منطبق هستند و در نمودار هر دو بالای 20 هرتز هستند. در کاهش شنوایی عصبی دو خط برهم منطبق هستند و هر دو زیر 20 هرتز میباشند. در کاهش شنوایی انتقالی دو خط بیش از 10 هرتز باهم فاصله دارند.
شنوایی سنجی گفتاری
در روش Speech audiometny بجای صدای خالص از صداهای گفتاری (کلمات) استفاده میشود. این آزمون شامل دو قسمت است:
آستانه درک گفتار
SRT) Speech reception threshold) سطحی است که در آن فرد شنونده باید بتواند 50 درصد کلمات یک لیست از کلمات دو سیلابی مشخص را تکرار کند. PAT و SRT باید بهم شبیه باشند.
توانایی تفکیک گفتار
SDS) Speech discrimination score) با استفاده از یک لیست کلمات تک سیلابی و با شدت معادل 40 هرتز یا بیشتر انجام میشود. افراد طبیعی ، 100 - 95 درصد این کلمات را به درستی تکرار میکنند. بیماران مبتلا به کاهش شنوایی عصبی یا مرکب ممکن است قادر به تکرار میزان بسیار کمتری از کلمات باشند.
تمپانومتری
در شنوایی امپدانس (Impedence) یا تمپانومتری میزان قابلیت پذیرش (کمپلیانس) یا برعکس آن ، مقاومت (امپدانس) سیستم شنوایی سنجیده میشود. هر چقدر قدرت پذیرش بیشتر باشد، انرژی صوتی بیشتری جذب خواهد شد و هر چقدر مقاومت بیشتر باشد، سیستم غیر قابل انعطافتر بوده و انرژی بیشتری به مجرای گوش بر میگردد. تمپانومتری روش سادهای است که بویژه در کودکان کم سن و سال مفید واقع میشود، ولی هیچ وقت جایگزین SA و PTA نمیشود.در تمپانومتری از یک گوش ویژه با سه سوراخ مجزا استفاده میشود که میتوان با ایجاد صوت و دمیدن هوا از طریق آن ، شرایط انتقال را در حالات مختلف سنجید. با رسم کردن قابلیت پذیرش گوش در یک محور و فشار هوا در محور دیگر ، یک تمپانوگرام بدست میآید، که میزان مقاومت و پذیرش انرژی صوتی توسط گوش را نشان میدهد. قابلیت پذیرش صوتی هنگام مساوی بودن فشارها در دو طرف پرده صماخ بیشترین مقدار را دارد.
آزمون بلع (Swallow test)
رایجترین آزمایش برای بررسی وضعیت شیپور استاش است. در این آزمایش در صورت طبیعی بودن عملکرد شیپور استاش ، به علت متعادل بودن فشار در دو
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
مقدمه :
شنوایی شناسی معادل فارسی واژه (Audiology ) است که به معنای شناخت، بررسی و تحقیق در زمینه علم شنوایی می باشد و مسائلی از قبیل ارزیابی های کمی و کیفی شنوایی، تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل، حفاظت و پیشگیری از اختلالات مربوط به سیستم شنوایی و همچنین انجام توانبخشی شنوایی برای افراد کم شنوا و نا شنوا را در بر دارد.
قدمت شنوایی شناسی به جنگ جهانی دوم بر می گردد. زیرا مشکلات متعدد ایجاد شده در سربازان بازگشته از جنگ و ناشنوایی های تمارضی احتیاج مبرم به شنوایی شناسی را بیشتر از همیشه مشخص می کرد. به درستی مشخص نیست که چه کسی اولین بار از عبارت شنوایی شناسی استفاده کرد اما یکی از کسانی که در طرح و ترویج این عبارت و شناساندن این رشته تخصصی نقش به سزایی داشته، Reymond Carhart بوده است. شنوایی شناسی در دهه 40 میلادی آکادمیک گردید و با پیشرفتی که تا کنون داشته است، امکان ادامه تحصیل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تا کنون از اهمیت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتی شدن جوامع و همچنین افزایش جمعیت سالمندان - به دلیل توفیقات بشر در غلبه بر بیماری ها- جایگاه جدیدی یافته است.
این رشته تحصیلی در ایران نسبتا˝ نو پا بوده و اولین بار در سال 1355 در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم توانبخشی، که در آن زمان به طور مستقیم زیر نظر وزارت علوم بوده، تاسیس شده است (البته قبل از آن چند دوره در مقطع کاردانی در دانشگاه شهید بشتی تدریس شده است). مقطع کارشناسی ارشد این رشته نیز در سال 1371 راه اندازی گردیده و هر سال تعداد محدودی دانشجو در این مقطع پذیرفته می شوند.
شنوایی سنجی
دید کلی
شنوایی شاید مهمترین حسی باشد به نحوی که بدون بهرهمندی از آن توانایی انسان در ایجاد ارتباط با پیرامون خود بطور محسوسی کاهش مییابد. این توانایی بالا در ایجاد و ارتباط ، انسان را در مقایسه با سایر موجودات از جایگاه ویژهای برخوردار میسازد. متأسفانه تعدادی از بیماریها با ایجاد اختلال در سیستم شنوایی باعث محدودیت در این توانمندی میشوند. بنابراین بررسی اختلالات شنوایی دقت بیشتری را طلب میکند.شنوایی سنجی با صدای خالص ، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک محسوب میشود، با اینحال این روش تنها قادر به تشخیص کم شنوایی متقارن و دو طرفه حسی - عصبی بوده در حالی که علت اختلال قابل تشخیص نمیباشد. شنوایی سنجی گفتاری در صورت دسترسی از دو حیث کمک کننده است، اول اینکه اختلال شنوایی سنجی گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردار است و این روش میتواند اختلال در ناحیه حلزون و اختلال عصبی یا اختلال مرکزی را مشخص کند.
شنوایی سنجی با صدای خالص
PTA) Pure - tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوایی سنج با صدای خالص ، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد میدهند و آستانه شنواییهای تعیین شده برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازهگیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل میشوند.
ادیوگرام
ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان میدهد (برحسب دسی بل). در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال میتوانند بشنوند. اگر فردی قادر به شنیدن یک فرکانس مفروض در 10_دسی بل باشد، یعنی وی میتواند فرکانس مذبور را بهتر از یک فرد میانگین بشنود. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی گوش از 25 دسی بل بالای صفر بیشتر نباشد. ستونهای افقی فرکانسهای بکار رفته را نشان میدهند. معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار میگیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی
برای محاسبه میزان کاهش شنوایی ، میانگین شنواییها را برای فرکانسهای 500 ، 1000 و 2000 بر حسب هرتز حساب میکنند. در حد آستانه شنوایی انتقال هوایی و استخوانی را اندازه گرفته و انتقال هوایی را به خط ممتد و انتقال استخوانی را به نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم میکنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی ، نشان میدهند. در