لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
آینده زمین و انسان
نویسنده: فریتز ورهلز
مشکلات موجود در زمینه محیط زیست جهانى از سه عامل عمده ناشى مىشود: رشد جمعیت، میزان مصرف و فناوریهاى نوین موجود. اگر چه در سالهاى اخیر کنفرانسهاى منطقهاى و جهانى فراوانى براى حل بحران محیط زیست، برگزار شده و مىشود، اما نتایج عملى بسیار ناچیزى دارند. در هر حال، اگر اقدامى عاجل، مؤثر و فراگیر صورت نگیرد باید منتظر نتایج وخیمترى براى زمین و جوامع انسانى بود.
مقاله حاضر به بررسى ابعاد مختلف این بحران جهانى مىپردازد.
هفت مرد قدرتمند دنیا پول زیادى در اختیار دارند، با این حال آنها مجموعاً تنها 350 میلیون دلار براى حل یک مشکل بزرگ گرد هم آوردند. آنان همگى نگران جنگلهاى استوایى برزیل بودند و براى نجات جنگلهاى مذکور برنامهاى جدید و نوآورانه را ابداع نمودند. این طرح که PPG7 نام دارد، توسط سران کشورهاى صنعتى جهان ارایه شده است. هماکنون این احتمال وجود دارد که جنگلهاى عظیم آمازون براى همیشه نابود و محو شوند. از یک سو، کارخانههاى تولید چوب با سودجویى هر چه تمامتر درختان را قطع مىکنند، از سوى دیگر کشاورزان بىزمین در جنگ براى ادامه بقا ناچار به سوزاندن جنگل هستند و از سویى دیگر مالکان بزرگ و صاحبان گلههاى گوسفند به صورتى بىرویه ذخایر آمازون را از میان مىبرند. چنین وضعیتى در سال 1992م. موجب شد تا مردان قدرتمند جهان به فکر چاره بیفتند. سرنوشت جنگلهاى استوایى در آن زمان موضوعى بود که توجه زیادى را به خود برمىانگیخت.
امروز یعنى با گذشت نه سال از آن زمان، هنوز هم اوضاع در جنگلهاى استوایى برزیل بهبود نیافته است. اگر چه هر روز خبرهایى از موفقیتهاى به دست آمده در راه جلوگیرى از نابودى این جنگلها در رسانهها منتشر مىشود و مجلاتى مانند »اکونومیست« راهحلهایى ارایه مىدهند، اما در عمل تا کنون چندان پیشرفتى به چشم نمىخورد. اخیراً دولت برزیل طرحى را تحت عنوان »برزیل به جلو« ارایه داده که در قالب آن، در رشتههاى زیر بنایى سرمایهگذاریهاى کلانى صورت خواهد گرفت. این طرح اگر چه نام پر زرق و برق و جذابى دارد، اما با اجراى آن آسیب بزرگى به جنگلهاى آمازون وارد خواهد شد. شروع طرح مذکور به نابودى جنگلهاى مذکور شتاب بیشترى مىبخشد. دولت برزیل قصد دارد با اجراى طرح »برزیل به جلو« تا سال 2007 حدود 40 میلیارد دلار صرف ساخت جادههاى جدید، خطوط راهآهن، سد و کانالهاى آب بنماید. عدهاى از دانشمندان به سرپرستى ویلیام اف. لورنس از مؤسسه تحقیقات استوایى اسمیت سونیان، نتایج احتمالى حاصل از اجراى طرح یاد شده را محاسبه نمودهاند. به گفته آنها در خوش بینانهترین حالت، ظرف بیست سال آینده بیش از یک چهارم جنگلهاى آمازون از میان رفته و یا شدیداً آسیب مىبینند؛ در بدترین حالت نیز حدود نیمى از این گنجینه از میان مىرود؛ گنجینهاى که مجموعه منحصر به فردى از ذخایر گیاهى و جانورى را در درون خود دارد.
به زودى کارشناسان آب و هوا و مسئولان این امر از بیش از 180 کشور جهان در بن گردهم مىآیند تا آن بخشهایى از پروتکل کیوتو را که قابل نجات دادن و حفظ شدن است، نجات دهند. البته آنها تنها به یکى از دهها مشکل موجود در اکولوژى جهان رسیدگى مىکنند و بقیه معضلهاى موجود، همچنان در انتظار رسیدگى بشر در آینده باقى خواهند ماند. هیچگاه اصول زندگى بشر به اندازهاى که اکنون و در آغاز هزاره سوم شاهد آن هستیم، مخرب و تهدید کننده زندگى وى نبودهاند. از سیدنى تا نیویورک که به صورتى پى در پى شاهد برگزارى گردهماییهاى متفاوتى در این زمینه هستیم، اما باید گفت که شرکت در این گردهماییها و جلسات، دیگر حالت مسافرت و مهمانى رفتن را پیدا کردهاند و کمتر شاهد نتیجهاى عملى از آنها هستیم. صحراها گسترش مىیابند؛ آب آشامیدنى کمتر مىشود و بشر با استفاده بیش از حد از انرژى و تولید گازهاى گلخانهاى، دماى کره زمین را بالا مىبرد.
آقاى ویل استفان، مدیر برنامه بینالمللى ژنو سفر - بیوسفر و یکى از برگزار کنندگان کنفرانس علمى ماموتها در آمستردام، مىگوید: »معلوم نیست سیاره ما با مجموعهاى جدید از آسیبهاى وارده به آن چه خواهد کرد. آیا تاب تحمل در مقابل آنها را خواهد داشت؟« البته »جامعه علمى«، به پدیده کنونى، برچسب بىخطر »تحول جهانى« مىزند و بدین ترتیب آن را بىضرر به نظر مىنمایاند، اما این وضعیت به عقیده بسیارى از کارشناسان، پیامدهاى سنگینى را براى جامعه بشرى بر جاى خواهد گذاشت.
نابودى محیط زیست ما تدریجى است. درست همانطور که پوست تخم یک پرنده به تدریج نازکتر و نازکتر مىشود و بالاخره جوجه از آن سر بیرون مىآورد، محیط زیست ما هم تدریجاً در حال کم رنگتر شدن است. ابتدا »د.د.ت« در مواد غذایى پیدا شد، سپس نسل بسیارى از پرندگان و ماهیها از میان رفت. بر اثر نابودى ماهیها حدود 30 هزار ماهیگیر کانادایى بیکار شدند. یکى از علل نابودى گونههایى از پرندگان، خوردن گرد د.د.ت توسط آنها بوده است. د.د.ت که به عنوان سم در مزارع استفاده مىگردد، پس از نشستن بر روى دانههاى گیاهان و خوردن این دانهها توسط پرندگان، وارد بدن آنان مىگردد. ورود د.د.ت به بدن پرندگان موجب مىشود تا تخمهاى پرندگان پوستهاى نازک بیابند و مقاومت آنها در مقابل شکسته شدن کمتر گردد؛ لذا تعداد جوجهها کاهش مىیابد و بدین ترتیب کمکم نسل این جانوران از میان مىرود. استفاده بیش از حد از جنگلهاى چین موجب شده تا ظرف سه سال گذشته طغیانهاى معمولى آب در رودخانه یانگ تسه کیانگ چنان مخرب گردند که 3600 نفر بر اثر آنها کشته شده و 14 میلیون نفر بىخانمان گردند. حدود 30 هزار نفر هم بر اثر سیلاب در آمریکاى جنوبى جانشان به خطر افتاده؛ علت بروز این سیلابها نابودى بىرویه جنگل است.
حتى با آن که به قول مجله تایم اکنون »درد زمین به درد بشریت« تبدیل شده، باز هم اوضاع نسبت به سابق تغییرى نکرده و بىتوجهى نسبت به محیط زیست ادامه دارد. البته هشدارهاى دستاندرکاران مربوطه همچنان ادامه مىیابد. امروز شاهد روز جهانى محیط زیست، تشکیل احزاب سبز، قوانین حفظ محیط زیست و اجلاسهایى نظیر اجلاس سران جهان - که در سال 1992 در ریودو ژانیرو برگزار شد - هستیم، اما چنین سیاستهاى سمبلیکى هرگز مانع از تداوم نابودى اکوسیستم نگردیده است.
طبیعت کره زمین مىتواند بیش از 6 میلیارد انسان را از لحاظ مواد غذایى و امکانات مورد نیاز، آنگونه که باید و شاید، تأمین نماید و در عین حال رشد مداوم اقتصادى را تضمین کند. البته در این میان بانک جهانى و برنامه توسعه سازمان ملل متحد - دو نهاد اقتصادى بزرگ جهان - بىکار ننشستهاند. آنان از جمله ارگانهایى هستند که در بزرگترین تحقیق صورت گرفته تا کنون درباره اکوسیستمها حضور دارند. قرار است ظرف چهار سال تحقیق، پیشبینى دقیقى راجع به وضعیت آینده زمین صورت گیرد. در این تحقیق که حدود 50 میلیون مارک هزینه خواهد داشت، 1500 دانشمند از سراسر دنیا شرکت دارند.
امروز با دخالت بشر در اکوسیستمها چرخه آب، کربن و مواد غذایى تغییر کرده است. در نتیجه این امر، اکوسیستمها به تدریج فرسوده شده و کارایى کمترى پیدا مىکنند. به عنوان مثال، هماکنون یک قطره باران که از مناطق نزدیک به سر چشمه رودها راهى دریا مىگردد، سه برابر بیش از گذشته زمان نیاز دارد تا به دریا برسد. علت نیز وجود سدها و انواع و اقسام بهرهبرداریهاى جدید از آب رودخانههاست. با ورود آب رودخانهها به دریاها و اقیانوسها مواد غذایى زیادى به همراه آنان وارد حوزههاى دریایى مىگردد. این مواد غذایى توسط کشاورزان براى بالا بردن محصول در مزارع پخش مىشوند و به همراه آب وارد دریا مىگردند. وضعیت یاد شده موجب مىشود تا تعداد جلبکها افزایش یافته و به محیط زیست آسیب برسد. استفاده فزاینده از سوختهاى فسیلى، همچنان میزان دىاکسید کربن را در جو افزایش داده که این مقدار ظرف 420 هزار سال گذشته بىسابقه است.
پیامدهاى ناخوشایند گرم شدن کره زمین از هماکنون آشکار شدهاند: بارانهاى شدید و پىدرپى، افزایش طوفانها، سیلابها و قحطیها و گسترش بیابانها. البته هنوز مشخص نیست که در نهایت این روند چه نتیجه قطعىاى خواهد داشت. طى دهه هفتاد بیشترین نگرانیها به پایان یافتن ذخایر مواد خام معدنى مربوط مىشد و گمان مىرفت که اصلىترین مانع رشد اقتصادى در آینده، اتمام منابع معدنى خواهد بود، اما امروز مهمترین دغدغه اقتصاد در ارتباط با اکوسیستم، منابعى هستند که اگر درست از آنها استفاده مىشد، همیشه پابرجا بودند؛ منابعى مانند آب، زمین قابل کشت، جنگلها و ماهیها. هماکنون حدود 70 درصد ذخایر ماهى در دریاهاى جهان مورد استفاده بیش از حد قرار گرفتهاند. 16 درصد زمینهاى کشاورزى جهان هم چنان مورد بهرهبردارى بىرویه قرار دارند که قدرت بارورى خود را عملاً از دست دادهاند و استفاده چندانى نمىتوان از آنها کرد. حدود 40 درصد از مردم کره زمین هم از کمبود شدید آب رنج مىبرند.
در حالى که تحقیقات ژنتیکى، رؤیاى مدیران صنعتى را برآورده مىکنند، به گفته برخى از کارشناسان، انسان به واسطه تغییراتى که در محیط مىدهد، مقدمات تغییر خود را نیز فراهم مىنماید؛ تغییراتى که از عصر هوموساپینها، ششمین مرحله تغییر تاکنون محسوب مىشوند. البته این تحولات صرفاً محدود به کاهش گونههاى جانورى و گیاهى نمىشود. کاهش نوع گونههاى حیات، آسیبهاى وارده به اکوسیستم را نیز افزایش مىدهد و بازده آن پایین مىآید.
این نکته نیاز به توضیح ندارد که اقتصاد در کل 193 کشور کره زمین بر مبناى صادرات کالا و خدمات با استفاده از اکوسیستم استوار است و لذا حیات انسانها و اقتصاد متکى به کارآیى اکو سیستمها بوده و با آنها ارتباط مستقیم دارد. بشر بدون توجه به این موضوع، همواره کوشیده است تا بالاترین سودجویى ممکن را در ارتباط با طبیعت داشته باشد. طبیعت، به خصوص در کشورهاى صنعتى، بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته و ذخایر آن در حال نابودى است. شهرسازى در آمریکاى شمالى بخش اعظم طبیعت بکر این ناحیه را دچار آسیب نموده است. البته یک نکته نیز گفتنى است و آن این که با و جود تمامى این آسیبها، ایالات متحده آمریکا، قدرت شماره یک کشاورزى در جهان است. در آمریکاى شمالى یعنى محدوده کشورهاى کانادا و ایالات متحده آمریکا، به ازاى هر یک نفر جمعیت، نسبت به سایر جاها دو برابر زمین کشاورزى وجود دارد. کشورها چه کشاورزى پیشرفتهاى داشته باشند و چه نسبتاً عقبمانده باشند، یک نکته در مورد آنها صادق است و آن این که حیات آنها وابسته به روابط اکولوژیکى در نواحى آنان مىباشد. در این میان در حالى که ما براى هر کدام از ساکنان کره زمین، نیازمند 2/85 هکتار زمین قابل بارورى هستیم، این رقم در حال حاضر به ازاى هر نفر حدود 2/2 هکتار است. اکنون مىتوان گفت که انسانها به یک سیاره دیگر غیر از زمین هم نیاز دارند، اما از آنجایى که ما یک کره قابل زیست بیشتر نداریم، طبیعت بیش از ظرفیتش مورد بهرهبردارى قرار مىگیرد.
البته هنوز مشکل خیلى جدى نشده است. شش میلیارد نفر هنوز هم رقمى نیست که کره زمین در تأمین غلات، ماهى و سبزیجات براى آن دچار مشکل مهمى گردد. اگر چه در حال حاضر گرسنگان زیادى در سطح جهان وجود دارند، اما گره موجود در میزان مواد غذایى نیست، بلکه در نحوه تقسیم آنهاست. تقسیم ناعادلانه مواد غذایى موجب شده تا گروهى بیش از حد بخورند و گروهى هم از گرسنگى رنج ببرند. با عادلانه نمودن سیستم تقسیم، مشکل قابل حل شدن است، اما در آینده اینگونه نخواهد بود. بعدها مشکل ما میزان مواد غذایى هم خواهد گردید. از یک سو جمعیت کره زمین رو به افزایش است و از سوى دیگر استفاده بیش از حد منابع طبیعى در آینده بازده اکولوژى را پایین آورده و در دراز مدت، میزان محصول را کاهش مىدهد. به عنوان مثال در حال حاضر در مقایسه با توان تولید ماهى در دریاهاى جهان، ظرفیت ناوگانهاى ماهیگیرى در سطح جهان 40 درصد بیش از مقدار صحیح آن است، لذا از یک سو قدرت اکوسیستمها تحلیل مىرود و از سوى دیگر تقاضا افزایش مىیابد. براساس تحقیقى که اوایل دهه هفتاد توسط یک زوج زیستشناس، به نامهاى آنه و پاول اهرلیش، صورت گرفت، مشخص شد که مشکلات موجود در زمینه محیط زیست جهانى از سه عامل ناشى مىشود: رشد جمعیت، میزان مصرف و فناوریهاى موجود. اما این که براى کاهش این مشکلات به کدام یک از این عوامل مىتوان توسل جست، سؤالى است که باید بدان پاسخ مناسبى داده شود.
سال گذشته، هنگامى که رود لابرز - مدیر سابق بنیاد جهانى طبیعت و نخستوزیر پیشین هلند که هماکنون کمیسر سازمان ملل در امور آوارگان است - گزارشى را تحت عنوان »گزارش سیاره زنده« ارایه داد، نوعى تابو را در هم شکست. او در گزارش خود تصریح کرد که جمعیت نامناسب کره زمین خود به تنهایى خطرى بزرگ براى کره زمین محسوب مىشود. اگر چه به یمن رشد رفاه و سیاستمداران هوشمند در برخى کشورها، افزایش جمعیت به سرعت ده سال پیش صورت نمىگیرد، اما جمعیت کره زمین همچنان بیشتر مىشود. بنابر برآورد سازمان ملل تا سال 2020 میلادى جمعیت کره زمین 1/5 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. اگر هر کدام از این سکنه جدید زمین، سالانه تنها نیم تن دىاکسید کربن - یعنى حتى کمتر از مقدار شاخص آن در هلند - تولید کنند، در بهترین حالت هم، آنچه که در پروتکل کیوتو در مورد کاهش گاز دىاکسید کربن در نظر گرفته شده، محقق نخواهد شد.
در مورد میزان مصرف انسانها هم امیدوارى چندانى وجود ندارد. برعکس هنوز حدود یک پنجم مردم جهان در فقر به سر مىبرند و در انتظار خانه و غذاى مداوم و مناسب هستند. هر کس که استطاعت مالى مىیابد، یک ماشین قوىتر و یک ساختمان بزرگتر مىخرد و بیشتر به مسافرت مىرود و در انتها هم زباله بیشترى را از خود به جاى مىگذارد. لذا کارشناسان سازمان توسعه و همکاریهاى اقتصادى در گزارشى که اخیراً منتشر شده، رشد مصرف را در آینده موجب افزایش آسیبهاى وارده به محیط زیست دانستهاند و بسیار بعید مىدانند که بهبودى در زمینه مصرف در جهان حاصل شود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 24
آماده کردن زمین:
اولین اقدام برای ساختن هر سازه ای خاکبرداری محل برای رسیدن به محل خاک بکر می باشد . برای ساخت فونداسیون سازه ابتدا تعیین جای پی ها روی زمین و سپس اجرای پی صورت می گیرد.
از آنجاییکه وزن ساختمان و نیروهای وارد از طریق پی به زمین منتقل میشود لذا بایستی خاک زیر پی قابلیت تحمل این نیروها را به نحو مناسبی داشته باشد زیرا در غیر اینصورت خاک زیر پی ( بهمراه پی ) نشست کرده و باعث ایجاد نیروهای زیادی در اعضای سازه شده که منجر به انهدام سازه میگردد. برای جلوگیری از این زیان و ضرر بایستی خاکهای نامناسب را جمعآوری نموده یا آنها را به روشهایی به خاک مناسب تبدیل نمود ، یکی از خاکهای نامناسب ، (خاکهای نباتی خاکهایی که دارای ریشه گیاهان و علفها میباشند) است . که زمین این ساختمانها نیز دارای همچون خاکی بوده و از آنجاییکه علفها و گیاهان موجود در آن دارای ریشههای سطحی بودند ، حدود 20 – 15 سانتیمتر از خاک زمین مورد نظر را جمعآوری نمودند و بعد از جمعآوری خاک مزبور زمین را تسطیح نموده و آنرا برای اجرای مرحله بعدی که فنداسیون میباشد ، آماده میگردد.
اصولاً آماده کردن زمین به دو دلیل انجام میشود:
دسترسی به زمین بکر : با توجه به اینکه کلیه بار ساختمانها بوسیله دیوارها و ستونها به فنداسیون و سپس به زمین منتقل میشود در نتیجه ساختمانها باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمانها را داشته باشد بنا میگردد.
برای تحمل بار ساختمانها و جلوگیری از تأثیر عوامل جوی در پایه ساختمان بطور کلی ، طول، عرض،و عمق پیها کاملاً بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد ، در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع ساختن ساختمان بوسیله آزمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز تحمل زمین را تعیین نموده و از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین مینماید . ولی در ساختمانهای کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیستند ، باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم. اغلب مواقع قدرت مجاز تحمل زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک و پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانهها بر روی همدیگر با ضربه زدن بوسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص میباشد ، گاهی اوقات نیز برای بدست آوردن اطمینان بیشتر میتوان اقدام به آزمایشات ساده محلی نمود.
چند نمونه از این آزمایشات عبارتند از :
تعیین مقاومت مجاز خاک با استفاده از وزن ساختمان که منظور از وزن ساختمان وزنی است که بوسیله پی و اثر بار مرده و زنده ساختمان به هر سانتیمتر مربع از زمین وارد میآید.
آزمایش تعیین مقاومت مجاز خاک بطریقه بار گذاری
آزمایش تعیین مقاومت مجاز خاک به روش وزن مخصوص
-پیاده کردن نقشه
اولین قدم در ساختن یک ساختمان پیاده کردن نقشه میباشد. منظور از پیاده کردن نقشه یعنی انتقال نقشه ساختمان از روی کاغذ بر روی زمین با ابعاد اصلی است بطوریکه محل دقیق پیها و ستونها و دیوارها و زیرزمینها و عرض پیها روی زمین بخوبی مشخص باشد قبل از پیاده کردن نقشه باید ابتدا زمین محل ساختمان دقیقاً بازدید شده و خاکهای اضافی به بیرون محل و در صورت لزوم نسبت به ریشهکنی اقدام شود و همزمان با آن قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصاً نقشه پی کاملاً مورد مطالعه قرار میگیرد بطوریکه در هیچ قسمت نقطه ابهامی باقی نماند بعدا ًاقدام به پیاده کردن نقشه میگردد
برای پیاده کردن نقشه روی زمین دو مشخصه بر و کف باید معین باشد. مقصود از بر، امتداد معینی نظیر محور یک خیابان ، کانال و… است ،که قبلا در روی نقشه معین و مشخص شده است و زاویه یکی از امتدادهای نقشه ،پلان با آن مشخص شده است . در شهرها معمولا امتداد محور خیابان و یا کوچه مجاور محل اجرای ساختمان را به عنوان امتداد معین بر تعیین و در نظر می گیرند.
مقصود از تعیین کف معین کردن ارتفاع نقاط مختلف پروژه از نقطه معینی است . این سطح معمولا سطح خیابان و یا کوچه مجاور ساختمان است.
در پیاده کردن نقشه ساختمان مذکور از آنجائیکه ساختمان معمولی و کوچک بود از متر و ریسمان بنایی که به آن ریسمان کار هم میگویند، استفاده شده است . برای پیاده کردن نقشه با متر و ریسمان کار ، ابتدا محل کلی ساختمان را روی زمین مشخص شد و بعد از آن با کشیدن ریسمان در یکی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ یکی از خطوط اصلی ساختمان تعیین گردد. بعد خط دیگر ساختمان را که عمود بر خط اول بود با استفاده از قضیة فیثاغورث در مثلث قائمالزاویه رسم گردید.( معمولاً در اصطلاح بنایی استفاده از این روش را 3،4،5، میگویند.) زیرا در این روش معمولاً اضلاع مثلث 3 متر و 4 متر و وتر مثلث 5 متر است و برای مکانهای بزرگتر میتوان از مضارب این عدد
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
سرگذشت زمین ( آشنایی با دوره های حیات در زمین)
زمین زیست پذیر
زمین شناسان مدت ها تصور می کردند شرایط ناپایدار و سوزان زمین پس از تولدش در ۵/۴ میلیارد سال پیش، تنها با گذشت زمان و در حدود ۸/۳ میلیارد سال پیش متعادل و زیست پذیر شده است.
زمین شناسان مدت ها تصور می کردند شرایط ناپایدار و سوزان زمین پس از تولدش در ۵/۴ میلیارد سال پیش، تنها با گذشت زمان و در حدود ۸/۳ میلیارد سال پیش متعادل و زیست پذیر شده است. حدود ۵/۴ میلیارد سال پیش، اقیانوس های ماگما سطح «زمین گداخته» را پوشانده بودند. زمین در معرض برخوردهای پیاپی اجرامی جوان قرار داشت که در هر برخورد سطح ناپایدار آن را متلاشی می کردند و همه چیز ذوب یا بخار می شد. با فرو رفتن آهن سنگین در اقیانوس های ماگما، هسته فلزی هم به تدریج تشکیل شد و در اعماق زمین فروپاشی عناصر رادیواکتیو، گرمایی شش برابر گرمای کنونی تولید می کردند. چنین حالت ناپایداری برای چند صد میلیون سال طول کشید. این شرایط جهنم بار باید آرام می شد تا سطح گداخته زمین به پوسته تبدیل شود، قاره ها شکل گیرند، اتمسفری متراکم و یکپارچه تشکیل شود و سرانجام اشکال نخستین حیات دوام بیاورند و تکامل یابند. اما سطح زمین با چه سرعتی سرد شد؟ اکثر دانشمندان چنین فرض کرده اند که این شرایط سوزان تا ۵۰۰ میلیون سال ادامه یافته است. دلیل اصلی این دیدگاه هم عدم وجود سنگ های دست نخورده ای است با عمر بیش از چهار میلیارد سال و همچنین وجود فسیل اشکال نخستین حیات که از جوان بودن آنها خبر می دهد. طی پنج سال گذشته زمین شناسان- از جمله گروه خودم از دانشگاه ویسکانسین و مدیسن _ کریستال هایی از کانی زیرسلامهم با ساختار شیمیایی متفاوتی یافتند که تصور ما را نسبت به دوران آغازین زمین تغییر می دهد. خواص ویژه این کانی باعث می شود تا شرایط محیطی زمان پیدایش آن را درک کنیم. این کپسول های زمانی کوچک نشان می دهند که اقیانوس ها و شاید هم قاره ها حدود ۴۰۰ میلیون سال زودتر از آنچه تصور می شد، پدید آمده اند.
از قرن ۱۹ میلادی دانشمندان در پی یافتن سرعت سرد شدن زمین بوده اند اما هیچ کس انتظار یافتن شواهدی جامد را نداشت. چون دمای اقیانوس های ماگمایی ابتدایی بیش از ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد بوده است. پیشنهادهای امیدوارکننده دیگر ناشی از محاسبات ترمودینامیک بود که نشان می داد پوسته زمین می تواند طی ۱۰ میلیون سال سخت شود و بدین صورت پوسته تازه سخت شده محیط بیرون را از درون سوزان جدا کند. در صورتی که دوره های آرامی بین برخوردهای شهاب سنگی وجود داشته باشد و پوسته پایدار بماند، و اگر اثر گلخانه ای گرمای چندانی را به دام نیندازد، دمای سطح زمین می تواند به سرعت به کمتر از دمای جوش آب برسد. علاوه بر این خورشید ابتدایی کم فروغ تر بوده و انرژی کمتری ایجاد می کرده است.
اما هنوز هم برای اکثر دانشمندان شواهد اندک زمین شناختی نشان دهنده شرایط فوق العاده سوزان طولانی مدت هستند. قدیمی ترین سنگ دست نخورده شناخته شده سنگی چهار میلیارد ساله است که در نواحی شمال غربی کانادا کشف شد. اما به دلیل اینکه در اعماق زمین تشکیل شده اطلاعات چندانی درباره سطح زمین به ما نمی دهد. اکثر پژوهشگران معتقدند شرایط جهنمی ابتدایی همه سنگ های جوان تر را نابود کرده است. قدیمی ترین سنگی هم که در زیر آب (و در شرایط نسبتاً خنک) پدید آمده عمری بیش از ۸/۳ میلیارد سال ندارد (مشابه قدیمی ترین نشانه های حیات در جنوب غربی گرینلند).
این ماجرا تا زمانی ادامه داشت که کریستال های زیرسلامهم در دهه ۸۰ اطلاعات تازه ای فراهم کردند، قدیمی ترین ماده خاکی شناخته شده تا آن زمان که تا ۳/۴ میلیارد سال پیش قدمت داشت. این کانی ها در صخره ها و سنگ دامنه های ناحیه «جاک هیلز» (Jack Hills) و «ماوت نرریر» (Mount Narryer) دوام آورده بودند، اگرچه برخی دانشمندان درباره اطلاعات به دست آمده، به خاطر سنگ بستر این کانی ها تردید کردند. این کانی ها به قدری پردوام هستند که حتی با قرار گرفتن سنگ حاملشان در معرض هوازدگی و فرسایش به همان صورت باقی می مانند. بنابراین ممکن بود هزاران کیلومتر آن طرف تر تشکیل شده باشند و به کمک باد یا آب به آن منطقه حمل شده و پس از مدتی در آن سنگ ها دفن شوند. به همین خاطر به رغم هیجان اولیه همان دیدگاه قبلی باقی ماند تا زمانی که در سال ۱۹۹۹ با پیشرفت تکنولوژیکی امکان مطالعه درباره این کانی های باستانی به دست آمد.
صخره های «جاک هیلز» حدود سه میلیارد سال پیش نشست کرد ه اند. ما برای به دست آوردن یک بندانگشت زیرسلامهم، مانند گشتن دنبال یک سوزن در انبار کاه، حدود چند صد کیلوگرم از سنگ ها را جمع آوری و بررسی کردیم. در می ۱۹۹۹ از «وایلد» یکی از پیشگامان این کار خواستم تا تاریخ گذاری این سنگ ها را به کمک تکنولوژی نوین انجام دهد و در نهایت شگفتی دیدیم که آنها ۴/۴ میلیارد سال قدمت دارند. نمونه هایی از ماه و مریخ هم چنین قدمتی داشتند و برخی شهاب سنگ ها حتی قدیمی تر هم بودند، اما هیچ چیزی قدیمی تر از آن در سیاره ما یافت نمی شد. تقریباً همه هم عقیده بودند که با تداوم شرایط جهنمی ابتدایی زمین این کانی ها از بین می رفتند. بنابراین تاریخ آغاز شرایط آرام زمین ۴۰۰ میلیون سال به عقب بازگشت، یعنی زمینی زیست پذیر در ۴/۴ میلیارد سال پیش.
ScientificAmerican,Oct.۲۰۰۵
جان والی
میزان Co2 در پرکامبرین
این مسئله که اثر گلخانه ای تغییرات آب و هوائی را هدایت میکند مورد سؤال است، اما این حقیقت وجود دارد که Co2، متان و بخار آب همگی در نگه داشتن گرمای خورشید در سیستم زمین نقش دارند. اگر آنها در اتمسفر حضور نداشتند، زمین در حدود 33 درجه سردتر میشود و با یخ پوشیده میشد. مدلسازی تئوری چگونگی فعالیت ستارهها پیشنهاد میکند که خورشید با گذشت زمان انرژی کمتری به زمین گسیل میدارد. تنها حفظ گازی گرما میتواند مانع تبدیل زمین به یک سیاره منجمد نابارور شود. با این وجود دورههای سرد شدن در 4 بار طی فانروزوئیک مقدار زیادی آب در یخ سطحی نگه داشتهاند، دورانی تحت عنوان «گلوله برف» در نئوپروتروزوئیک که اولین یخبندان در حدود Ma2200 پیش شناخته شده است. اولین آنها مطابق با اولین شواهد اکسیژن آزاد اتمسفر میباشد و احتمالا بوسیله آن ایجاد شده است. متان یک گاز «greenhouse» قویتر از آب یادی اکسید کربن است و از طریق نابودی غیر هوازی به فراوانی تولید میشود.و اکسید کننده قوی میباشد. در زمان بعدی، آن در اتمسفر موقتی میشود مگر اینکه به طور پیوسته، به طور مثال بوسیله ناپایدار شدن هیدرات گازی در رسوبات کف دریا، آزاد شود. گرم شدن بوسیله Co2 بدون شک کل یخزدن را در تنگنا قرار میدهد. مشکل مشخص ساختن این موضوع است که هوا چگونه بوده است چون بیشتر برآوردها بر اساس مطالعه پالئوسولها میباشد که نتایج عجیب و غیر صحیح برای اوایل پالئوزوئیک میدهد (شاویو و ویزر، 2003 را ببینید).
دقت میکروپروب – یونی پیشرفته اکنون برای اندازهگیری ایزوتوپ کربن فسیلهای منفرد مناسب است (قطری در حدود 200 میکرومتر). رسوبات شمال چین، تقریبا Ma1400 سن، دارای آکریتارکهای کم تجزیه شده هستند و دادههای ایزوتوپ کربن آنها برآورد خوبی از میزان Co2 اتمسفر میدهد که از روشهای دیگر مستقل هستند.
Kauffman, A.J.& Xiao,s.,2003, High Co2 Leveis in the proterozoic atmosphere estimated fromanalyses of individual microfossils-Nature, V.425,P.279-282) برآوردها نشان میدهد که میزان Co2 بین 10 تا 200 برابر بیشتر از امروز بوده است، که برای نگه داشتن زمین در بالای محدوده دماهای یخچالی در زمانی که روشنایی خورشید در حدود %88 امروز بوده کافی است. آکریتارکها در تمام نئوپروتروزوئیک حاضر بودهاند و امکان امتحان دوران بحرانی شرایط گلوله برفی با استفاده از این روش وجود دارد
استفاده از بیوتکنولوژی در تولید فلزات غیر آهنی
استفاده از روش بیوتکنولوژی یا فناوری زیستی برای تولید فلزات غیرآهنی ترویج یافته است. در حال حاضر استفاده از این روش جهت استحصال مس، کانسنگ های مقاوم طلا، روی و نیکل مرسوم شده است. به خصوص برخی کشورها نظیر آمریکا حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد از تولید مس خود را از این طریق دنبال می کند. در حال حاضر کانسنگ مس در طبیعت به دو صورت اکسیدی و سولفوری است. اگر کانسنگ اکسیدی باشد با عملیات فروشویی با اسید سولفوریک مس به محلول تبدیل شده و سپس با روش های مختلف می توان مس را استحصال کرد. اما اگر کانسنگ مس به صورت سولفیدی باشد تاکنون با استفاده از حرارت و ذوب مس استحصال می شد که این روش باعث آلودگی هوا می شد و تبعات زیست محیطی زیادی داشت. بنابراین استفاده از روش پیرومتالوژی (ذوب) رقیب جدی روش هیدرومتالوژی در تولید مس شد. چرا که روش هیدرومتالوژی ضرر کمتری به محیط زیست وارد می کند.
در حال حاضر در دنیا سه روش فناوری برای استحصال مس از کنسانتره های سولفیدی مطرح است که شامل استحصال مس به روش دما و فشار بالا، فرآوری مس در دما و فشار متعادل با کمک حلال های خاص است که در کنار دو روش فوق روش بیوتکنولوژی یا فناوری میکروبی مطرح شده، مطالعات برای کاربرد بهینه روش میکروبی آغاز شده است. به خصوص کاربرد این روش برای استحصال طلا از کانسنگ های مقاوم در مقیاس صنعتی رو به گسترش است.
برای استحصال به روش بیوتکنولوژی می توان به دو طریق عمل کرد: کانسنگ های سولفیدی مس که خوراک اولیه کارخانه های فلوتاسیون را تشکیل می دهند بعد از این که تبدیل به کنسانتره شدند می توانند از طریق روش میکروبی تبدیل به فلز مس شوند یا این که می توان کانسنگ های سولفیدی مس را که کم عیار هستند با روش بیوتکنولوژی به فلز مس تبدیل کرد.
مطالعات زیادی برای تولید مس از کنسانتره های سولفیدی با استفاده از فرو شویی میکروبی انجام گرفته است. محققان به دنبال رفع موانع فنی این روش هستند، چرا که کانی های سولفیدی به دلیل داشتن کالکو پیریت در فرآیند فرآوری، کند عمل می کنند، به همان تناسب از سرعت واکنش لیچینگ کاسته می شود. بنابراین دانشمندان به دنبال راه حلی هستند تا روش بیوتکنولوژی برای تولید مس سریع تر و راحت تر انجام شود.
قدیمی ترین سنگهای آتشفشانی کره زمین
قدیمی ترین سنگهای آتشفشانی کره زمین توسط زمین شناسان در کاناداکشف شدند. این سنگها تقریباَ 4 میلیارد سال سن داشته و در شمال کبک، کشف شده اند. دانشمندان امیداورند با مطالعه این سنگها به اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی آغاز حیات بر روی کره زمین دست یابند. با مقایسه این سنگها و سنگهای مشابه یافت شده در گرینلند, می توان اطلاعات بیشتری درباره تکامل یک میلیارد سال اولیه زمین، بدست آورد. این سنگها در پورپوس کاو1 در سواحل خلیج هودسون 2 واقع شده اند. آن ها تقریباَ به طور تصادفی یافت شده اند.
کشف هیجان انگیز
ابتدا زمین شناسان فکر می کردند که این سنگها فقط در حدود 8/2 میلیارد سال سن دارند. اما مطالعات مفصل تر نشان داد که حداقل یک میلیارد سال قدیمی تر هستند. نمونه ها برای تعیین سن دقیق به دانشگاه کبک واقع در مونترال 3 و دانشگاه سیمون فریزر4 واقع در بریتیش کلمبیا5 فرستاده شد. این کار توسط پیرنادو6 و دکتر جین دیوید7 انجام شد. دانشمندان با تعیین سن عناصر رادیواکتیو موجود در سنگها سن نمونه ها را 16+825/3 میلیارد سال تخمین زدند. پروفسور روس استونسون 8 از دانشگاه کبک در مصاحبه با BBc News inline گفت این کشفی بود که همه دانشمندان را متعجب ساخت. او همچنین گفت: کشف این سنگها شبیه جواهری است که در دامن من افتاده باشد
حیات چگونه آغاز شد؟
سنگهای کانادا از ماگمایی که از جبه زمین مشتق شده، تشکیل شده اند . بنابراین, این سنگها اطلاعاتی را در مورد یک چهارم اولیه سرگذشت زمین ارائه می دهند. دانشمندان عقیده دارند که سیاره زمین 6/4 میلیارد سال قبل تشکیل شده است. اند کی پس از آن کره ماه تشکیل شد (احتمالاَ از برخورد بین زمین و دیگر توده های سیاره ای بزرگ) و سپس جبه و پوسته توسعه یافتند. به دنبال آن اقیانوسها و اشکال حیاتی ساده, مثل باکتریها, بوجود آمدند. تا امروز, اطلاعات بدست آمده درباره چگونگی تشکیل اینها خیلی کم است. این سنگها خیلی شبیه به سنگهای موجود در توالی ایزوآ 9 واقع در گرینلند هستند.
باتحقیقاتی که قبلاَ بر روی این سنگهای بازالتی انجام شده،بنظر میرسدآنها دارای ترکیبات کربن داری باشند که در اثر فعالیت بیولوژیکی ،تولید شده اند. اکنون می توان سنگهای کانادا و گرینلند را با هم مقایسه نمود. پروفسور استونسون گفت: همانند این سنگها قبلاَ یافت نشده است. دکتر روزالیند وایت 10 از دانشگاه لیستر 11 انگلستان, برای مدتی سنگهای گرینلند را مطالعه کرده است. او گفت: تا قبل از این, سنگهای ایزوآ منحصر به فرد تلقی می شد، اما این توالی 35 کیلومتری فقط نشان دهنده بخشی از یک ناحیه کوچک است و بنابراین مشکل است تا به نتایجی درباره کل زمین دست یابیم. او در خصوص سنگهای جدید گفت که آن ها به زمین شناسان کمک خواهند کرد تا تصویر بهتری از تکامل اولیه زمین ارائه دهند. سنگهای پورپوس کاو بعنوان قسمتی از یک پروژه نقشه برداری که زیر نظر مارتین پرنت 12 از وزارت منابع طبیعی کبک انجام می شد بدست آمدند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دورانهای زمین شناسی
زمان قبل از ائون فانروزوئیک را پرکامبرین (precambrian) نامیده اند.پرکامبرین قریب به نود درصد طول عمر زمین را شامل می شود . طول مدت پرکامبرین 4000میلیون سال است . در چینه شناسی ، پرکامبرین را به دو ائون آرکئن (Archean) و پروتروزوئیک (Proterozoic) تقسیم نموده اند .اطلاعات و دانسته ها از ائون آرکئن و پروتروزوئیک نسبت به سایر زمانهای زمین شناسی کمتر است( زیرا قسمت اعظم سنگهای پرکامبرین تحت تأثیر دگرگونی یا فرسایش قرار گرفته اند و یا توسط سنگهای جوانتر پوشیده شده اند .) آثار فسیلی موجودات زنده پرکامبرین بندرت باقی مانده است( زیرا موجودات آن زمان ابتدایی و فاقد استخوان سخت بوده اند .) انطباق سنگهای پرکامبرین غالباً با استفاده از تعیین سن به وسیله مواد رادیواکتیو صورت می گیرد . بنا به گفته لیل (Lyell) قدیمی ترین زمین هایی که قشر یا پوسته اولیه زمین را تشکیل می داده است زمین های بلور لایه (Cristallopyllien) بوده است . حدود 12 فاز کوهزائی در طول 3000 میلیون سال وجود داشته است که بین قدیمی ترین سنگهای تعیین سن شده روی زمین تا کامبرین اتفاق افتاده است ، اما طول زمان هر یک از این فاز ها دقیقاً مشخص نیست . از بهترین فسیلهای شاخص پرکامبرین بالائی که از یک میلیارد سال قبل ظاهر شده اند می توان آثاری چون بابتوسفرها (babetospheres) و چوآریا (chuaria) را نام برد .
((آرکئن))
ائون آرکئن به تنهایی 45 درصد طول زمین یعنی فاصله زمانی بین 5/2 تا 6/4 میلیون سال قبل را در بر می گیرد . در قدیم بر اساس اصل روی هم قرار گرفتن طبقات (principle of superposition) قدیمی ترین سنگها را به آرکئن نسبت می داده اند . سنگهای رسوبی آرکئن غالباً از نوع تخریبی درشت دانه و سنگهای رسی تیره است .( مواد متشکله این سنگها از تخریب سنگهای آذرین حاصل شده اند .) موجودات زنده اولیه از نوع تک سلولی بوده اند .استروماتولیت ها از نمونه های فسیلی هستند که به تعداد نسبتاً زیاد درسوبات پرکامبرین بر جای مانده اند .امروزه استروماتولیت ها در حاشیه دریاهای گرم دیده می شوند ولی تعداد آنها نسبت به پرکامبرین بسیار کم است . امروزه استروماتولیتها را در استرالیا مشاهده می کنیم .
((پروتروزوئیک))
به زمان بین 570 تا میلیون2500 سال قبل را پروتروزوئیک نامیده اند . حد بین پروتروزوئیک و کامبرین را با پیدایش اولین تریلوبیت بنام اوله نوس (olenellus) و یا فالوپسیا (fallopcia) مشخص می کنند . تعیین سن سنگهای پروتروزوئیک بر اساس رادیومتریک صورت گرفته است.به طور کلی سنگهای مربوط به این ائون به دو دسته تقسیم شده اند :
الف) سنگهایی با درجه درگرگونی بالا یا گرانولایت (Granulites)
ب) سنگهای آذرین و رسوبی تخریبی اغلب دگرگون شده و به علت داشتن کلریت سبز رنگ هستند . به این دسته سنگها مجموعه سنگهای سبز(Green stone belt) می گویند .. به علت کمبود اطلاعات فسیلی از پروتروزوئیک ، نمیتوان به خوبی در مورد آب و هوای این ائون اظهار نظر نمود . زمینهای پروتروزوئیک عبارتند از :
1. سپرها یا زمینهای ثابت : زمینهایی که کمتر تحت دگرگونی و فرسایش بودهاند .
2. فلات قاره ها : در قسمتهای چین خورده و یا در دره های مرتفع قرار گرفتهاند .
((پالئوزوئیک))
پالئوزوئیک یا دوران دیرینه زیستی از دو کلمه یونانی پالئوس (palaios) به معنی قدیمی و زئون (zoen) به معنی موجود زنده مشتق شده است . طول این دوران حدود 340 میلیون سال است . (230 تا 570 میلیون سال قبل ) دوران پالئوزوئیک شامل 6 دوره است که به ترتیب از قدیم به جدید عبارتند از : کامبرین ، اردوویسین ، سیلورین ، دونین ، کربونیفر و پرمین . در دوران پالئوزوئیک مهمترین تغییرات با دوچرخه کوهزائی کالدونین (Caledonian) واریسکن (variscan) مطابقت دارد . شروع دوران پالئوزوئیک با حضور اشکالی از موجودات زنده ای مشخص می شود که دارای بخشهای سخت بودند فراوانترین اینموجودات آغازین تریلوبیتها بودند . سیلورین کوتاه ترین و کربونیفر طولانی ترین سیستم های دوران پالئوزوئیک هستند . رسوب گذاری در این دوران متنوع است . رسوبات تخریبی در پالئوزوئیک زیرین و رسوبات کربناته در پالئوزوئیک بالایی انتشار می یابند .انتشار رسوبات در زمان خود می تواند نتیجه عمل گسترش پوشش گیاهی قاره ای و فراوانی ارگانیسم های تثبیت کننده کربنات کلسیم و عوامل آب و هوایی باشد .
((کامبرین))
نام کامبرین از کلمه کامبریا گرفته شده است.سن کامبرین از 570 تا 510 میلیون سال است . پیدایش آثار یخچالی در سنگهای رسوبی کامبرین نشان می دهد که آب و هوای سردی در این نواحی حکمفرما بوده است . تریلوبیتها سخت پوستان دریایی هستند که در اوایل دوران پالئوزوییک ظاهر شده و در اواخر همین دوران از بین رفته اند . بدین ترتیب از فسیلهای شاخص این دوران محسوب می شوند . تقسیمات سیستم کامبرین توسط والکت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 92
بسمه تعالی
فهرست مطالب
********************************
عنوان ================================================ صفحه
مقدمه و هدف
پیشینه مطالعاتی
متدولوژی و روش کار
خلاصه و چکیده گزارش
موقعیت و شرایط جغرافیایی
زمین شناسی عمومی
فتوژئولوژی و تدقیق نقشه زمین شناسی
چینه شناسی و سنگ شناسی
آمیزه رنگین CM
نهشته های کواترنری Q
بررسی و ارائه درصد گسترش سازندها در واحداهای فیزیوگرافی
بررسی تکتونیک ، عناصر ساختاری و لرزه زمین ساخت و ارائه نقشه مربوطه
بررسی فرآیندهای فرسایشی (معرفی انواع هوازدگی و چهره های فرسایشی)
بررسی حساسیت به فرسایش واحدهای چینه سنگی و ارائه نقشه مربوطه
بررسی منشأ نهشته های رسوبی و عوامل جابجائی آنها
بررسی خصوصیات هیدرودینامیکی نفوذپذیری و سیل خیزی سازندها و ارائه نقشه های مربوطه
بررسی کیفی واحدهای چینه سنگی از نظر منابع قرضه و ساختگاه و ارائه پروفیل زمین شناسی آبراهه های اصلی
بررسی موارد خاص تاثیر گذار در حوزه
ژئومورفولوژی
واحدهای ژئومورفولوژیکی
تیپ های ژئومورفولوژیکی
رخساره های ژئومورفولوژیکی
پهنه های لغزشی _ ریزشی
پیشنهادات اجرائی آبخیز داری از دیدگاه زمین شناسی
منابع و مآخذ
مقدمه و هدف
مطالعات زمین شناسی و ژئومورفولوژی بعنوان مطالعات پایه نقش اساسی را در طرحهای آبخیزداری دارد زیرا با استفاده از نقاط ضعف و قوت تشخیص داده شده در این مطالعات ضمن هدایت گروههای سایر بخش ها طراحان وبرنامه ریزان را برای اتخاذ راهبردها و تصمیم های مبتنی بر شناخت صحیح و حقیقی از عوامل موجود در عرصه آبخیز رهنمون می سازد .
این مطالعات با در نظر گرفتن مجموعه عوامل و شرایط اقلیمی ، زمین شناسی ، زمین ساخت و زمین ریخت شناسی و … حاکم بر زیر حوزه ها و مناطق مورد مطالعه به ارزیابی و بررسی استعداد های طبیعی حوزه و تعیین اولویت بندی هر یک از زیر حوزه ها از نطقه نظر مسائل و مشکلات عارض بر آنها نظیر فرسایش ، سیل خیزی ، تخریب پوشش گیاهی و کم آبی و … می پردازد .
از طرفی دیگر عوامل زمین شناسی نظیر جنس سنگ ، مقاومت آن در برابر بارگذاری ، روند و نوع شکستگیها ، فاصله داری و بازشدگی درزه ها ، موقعیت گسلهای فعال ، امکان لرزه خیزی منطقه و… نقش اساسی را در تعیین موقعیت مکانی سازه های آبخیزداری دارد .