پاورپوینت روستای ابیانه

دسته بندی : پاورپوینت 

نوع فایل:  ppt _ pptx

( قابلیت ویرایش )

 قسمتی از اسلاید پاورپوینت : 

تعداد اسلاید : 161 صفحه

روستای ابیانه  ابیانه در بخش پایانی دره برزرود ، در دامنه شمال غربی کوه کرکس یکی از جلوه های اصیل و تقریباً دست نخورده روزگاران کهن ایران زمین ، به نام ابیانه قرار دارد .
این روستای زیبا که پرتوافکن جلوه های گوناگون تمدن کهن ایران زمین است در فاصله 22 کیلومتری جنوب غربی جائه آسفالته نطنز – کاشان و 42 کیلومتری غرب شهر نطنز قرار گرفته است .
وجه تسمیه یا نامگذاری گرچه در مکاتبات و گفتارها این روستا را ابیانه نوشته یا بیان می کنند ، ولی مردم این روستا در گفت و گوهای خود از زادگاهشان به نام " ویونه یا ویانه " یاد می کنند و خود را " ویانه ای یا ویونج " می نامند و کلمه ویانه به معنی درخت بید و بید ستانه می باشد ، زیرا دره ابیانه از محل سرچشمه دو آب در غرب روستا تا پایین ده پوشیده از درختان بید بوده است و حتی در حال حاظر نیز بقایای این درختان در مسیر دره دیده می شود .
ساکنین اولیه روستا که در جست و جوی پناه گاهی مناسب برای سکونت خود بوده اند ، پس از رسیدن به این منطقه آنرا مناسب سکونت یافته و کلمه بیدزار یا بید ستانه ( ویونه ) را بر محل خود نهاده که هنوز هم شکل اولیه خود را حفظ کرده است .
زبان مردم ابیانه زبانی که مردم ابیانه با آن گفت و گو می کنند ، اصطلاحاً " فُرس قدیم " گفته می شود و شعبه ای است از زبان رایج مردم نطنز ، میمه ، جوسقان قالی و با زبان بعضی از نقاط مرکزی ایران و زبان مردم حدود سمنان و سبزوار و دیگر شهرهای آن حدود نزدیکی هایی دارد .
از ویژگی های آن از نظر ماکانیسم یا ساختار ، 1- در گردش خود خیلی روان است .
2- واژه ها را صریح ادا می کند .
3- دنباله واژه ها را کش و قوس آن چنانی نمی دهند ، تا لهجه ای به وجود آورد .
در زبان ابیانه ای علاوه بر سه مصوت کوتاه ( زبر ، زیر ، پیش ) و سه مصوت بلند ( آ ، او ، ای ) یک مصوت کوتاه و یک مصوت بلند اضافه دارد .
جمعیت جمعیت ابیانه 144 نفر متشکل از 83 خانوار می باشد که نسبت به آمار سال 1329 شمسی که جمعیت آنرا 2000 نفر اعلام کرده بود ، کاهش چشم گیری را نشان می دهد .
این کاهش جمعیت مانند سایر روستاهای نطنز نتیجه مهاجرت مردم به شهرستان ها به ویژه تهران است .
محله های ابیانه ابیانه از سه محله اصلی به نام های پل ، یسمان ، هرده ، تشکیل شده است و محله های سه گانه نیز روی هم شامل سیزده محله کوچکتر به شرح زیر می باشند : محله های خونه گاه ، ( خانقاه ) ، سرکوله ، میمون ده ، ( میان ده ) ، علی پاره نا ، زیاره گاه ( زیارت گاه ) ، پیکل ( پشت دیوار ) ، پالیزه ، کوله باغی ( کوچه باغ ) ، پرزله ، برگارماوه ( در گرمابه ) ، هرشوگاه ، هر دروازه ( دروازه پایین ) .
شغل مردم ابیانه شغل مردم زراعت است و تا چند سال پیش گله داری نیز از رونق به سزائی برخوردار بود .محصولات ابیانه غلات و حبوبات بویژه میوه های سر درختی می باشد .
چون بیشتر فضای کشاورزی ابیانه را باغ های میوه تشکیل می دهد .
قناتها و چشمه ها آب مورد نیاز از قنات های داریون – تاردر – برقه – باغستان پایین – هینزا – چشمه های آب سیاه – آب سفید – ریسون و تعدادی چشمه های دیگر که پس از به هم پیوستن دو آب نامیده می شود تأمین می شود .
مزارع ابیانه دارای تعدادی مزارع

  متن بالا فقط قسمتی از اسلاید پاورپوینت میباشد،شما بعد از پرداخت آنلاین ، فایل کامل را فورا دانلود نمایید 

  لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلود پاورپوینت:  توجه فرمایید.

در این مطلب، متن اسلاید های اولیه قرار داده شده است.به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرماییدپس از پرداخت هزینه ،ارسال آنی پاورپوینت خرید شده ، به ادرس ایمیل شما و لینک دانلود فایل برای شما نمایش داده خواه شددر صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون بالا ،دلیل آن کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارددر صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون پاورپوینت قرار نخواهند گرفت.
هدف فروشگاه کمک به سیستم آموزشی و یادگیری ، علم آموزان میهن عزیزمان میباشد. 

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »

روستای ابیانه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

ابیانه :

در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز از استان اصفهان در دامنه کوه کرکس روستایی بس کهن واقع است به نام ابیانه. این روستا را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی پرتنوعش باید از زمرهٔ استثنایی ‏ترین روستاهای ایران به شمار آورد. شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی این روستا، آن را در شمار نمونه‏ های کم نظیر دیدنی‏های جهان درآورده است. ابیانه نقطه ‏ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است.

موقعیت جغرافیایی ابیانه :

درمورد موقعیت جغرافیایی ابیانه اول باید موقعیت جغرافیایی استان اصفهان را مورد بررسی قرارداد که می توان چنین گفت :

استان اصفهان که در مرکز ایران واقع شده است با 027، 107 کیلومتر مربع وسعت، تقریباً 5/6 % از مساحت کل کشور را در برمیگیرد.  این استان از سمت شمال به استانهای قم و سمنان ، از شرق به استانهای خراسان و یزد و از جنوب به استانهای فارس و کهکیلویه و بویر احمد و از غرب به استانهای چهارمحال و بختیاری ، لرستان و مرکزی محدود میشود.

جغرافیای منطقه:

مختصات جغرافیایی استان اصفهان بین 30 درجه و 42 دقیقه تا 34 درجه و 30 دقیقه عرض شمال و بین 49 درجه و 40 دقیقه تا 55 درجه و 30 دقیقه طول شرقی واقع شده است.

در ادامه موقعیت جغرافیا استان اصفهان به دره ابیانه نطنز می رسیم که روستای ابیانه در ان واقع شده است :

منطقه ای که دره ابیانه در مرکز آن قرار دارد، حوضه آبریز برزرود را در برمیگیرد و بین´27 °30 درجه الی´37 °30 درجه عرض شمالی و´30 °51 درجه الی´37 °51 طول شرقی واقع شده است. مهمترین ارتفاعات این منطقه را کوه زیر پل  با 3398 متر ارتفاع تشکیل میدهد. درحد واسط قلل مرتفع و کوههای کشیده ، دره ابیانه مشاهده می گردد.

دره ابیانه از نظرشکل وساختمان، منطقه ای چین خورده با رشته کوههای متعدد است که عموماً ازجنوبِ غرب به شمالِ غرب کشیده شده اند.  خانه های روستا, بر روی ارتفاعات دامنة شمالی دره واقع  شده اند.  ارتفاع  دره  از  سطح  دریا  حدود 2100 متر است  و میتوان موقعیت طبیعی روستا را به شکل بشقاب تو گودِ بیضی بنظر آورد که اطراف آنرا رشته کوههای دیواره مانندی محصور ساخته است.

تا ریخچه ابیانه :

آنچه این روستا را حائزاهمیت ساخته سابقه تاریخی، خصوصیات زندگی و اخلاقی مردم آن و به ویژه علاقه شدیدی است که اهالی این روستا به حفظ آداب و رسوم و سنن قدیمی خود دارند. وجود این خصایص باعث گردیده که ابیانه با حفظ بافت معماری، آداب و رسوم، صنایع دستی و آنچه که مربوط به فرهنگ گذشتگان است امروزه به عنوان بکرترین روستای ایران به شمار آید.برای تدوین تاریخ ابیانه باید به آثار و ابنیه به جای مانده از گذشته این روستا رجوع کرد. وجود آتشکده «هرپاک» یا «هارپاک» که قدمت تاریخی آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش می رسد و همچنین معبد «هینزا» که به احتمال زیاد «هینزا» همان «میترا» است. و وجود آتشکده های دیگر و آثار به جای مانده از قلعه کهن و قدیمی آن واقع در کوه «چیخمه» که یکی از قدیمی ترین آثار به جای مانده آن روستا است نشان از آن دارد که ابیانه در ایران قبل از اسلام محلی آباد بوده است.کهن ترین بنای اسلامی روستا که هم اکنون بر جای مانده مسجد جامع آن است که تاریخ بنای آن به ۹۵۰ سال پیش می رسد و منبر و در دولنگه چوبی آنکه قدمتی بیش از ۹۰۰ سال دارند با کنده کاری های زیبا از باارزش ترین و زیباترین آثار تاریخی این روستا به شمار می روند.گذشته از مسجد جامع چند حسینیه و بنای امام زاده و منزل مسکونی در این روستا برجای مانده که سابقه چندصدساله دارند و با گذشت قرن ها در دامنه قله های بلند کرکس و در زیر بارش برف و باران بر پای ایستاده اند تا از هنر معمارانی بگویند که با سنگ و خاک و چوب، فرهنگی دیرینه را برای نسل امروز این روستا به یادگار گذاشته اند.

علت نام گذاری روستا :

نامگذاری"ابیانه" گاهی در ذهن بعضی ها به صورت:آب یا نه =آب هست یا نه؟ تصور می شود که تعبیر درستی نیست.مردم بومی ابیانه که در روزگاران قدیم زرتشتی بودند و امروزه شیعه دوازده امامی هستند روستای خود را ویونه=ویانه می نامند و معتقدند ریشه آن همان بیدانه است که در فارسی به صورت ابیانه تعریف شده است.گویش مردم ابیانه :

زبان مردم این روستا به دوران هخامنشی و ساسانیان باز می گردد، که به زبان فارسی پهلوی اشکانی سخن می گویند و اکثراً بیش از سه فرزند نداشته که این نشانه ای از طرز فکر و میزان روشنفکری این مردمان است.

پوشش مردم ابیانه :

پوشش مردم ابیانه متعلق به دوران ساسانیان بوده و جامه مردانشان عبارت است