تحقیق در مورد دوست یابی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

‏‏‏‏‏

آزمایش دوستان

برای هر انسانی در زندگی دوستانی است که در هنگام وحشت و تنهایی با آنها انس می‏گیرد و در زمان مشکلات و سختیها به آنان پناه می‏برد، و در برابر حوادث ناگوار از آنها کمک می‏گیرد، اسرار خود را به آنها می‏سپارد و اخبار و اندیشه‏های خود را به آنان در میان می‏گذارد. لیکن بسیار است که انسان به یارانی دست می‏یابد که در صداقت و اخلاص آنها شک و تردید دارد، با آنها چه باید بکند؟

آیا به محظ شک وتردید از آنها دوری کند و خود را درمعرض زیانها و خطرهای ناشی از جدایی از آنها قرار دهد؟ بی‏شک این کاری نادرست و اشتباه است. آیا آنان که بر آنان اعتماد کند و به آنها گرایش داشته باشد اما این عمل نیز سستی رأی و قلت خرد و دوراندیشی است؟

پس به گمان شما چه باید بکند؟

آیا راه‏هایی وجود دارد که آنها را بیازماید و حقیقت آنان را مشکوف سازد تا درست از نادرست و پاک از ناپاک شناخته و راستگو از دروغگو دانسته شود؟ آری در اینجا راه‏ها و نشانه‏هایی وجود دارد که اهل بیت(ع) آنها را برای آزمایش دوستان و ما آنها را از ذهن شما خوانندۀ عزیز می‏گذرانیم تا در معانی آنها تدبر کنی و در مقاصد آنها بیاندیشی؟

و بکوشی آنا را در مورد دوستی که در صداقت و اخلاص او شک داری پیاده کنی بهترین نتایج و پاکیزه‏ترین ثمرات از آنها را بدست آوری زیرا برای انسان پسندیده نیست که با هر کسی مصاحبت دارد به او اعتماد کند مگر آنکه پیش از این آن را بیازماید و حقیقت او را بداند چنانکه امیرالمؤمنین(ع) به فرزندش امام حسن(ع) وصیت کرده: ای فرزندم با احدی دوستی مکن مگر آنگاه که به خوبی او را بشناسی.

نیز فرموده است: پیش آزمایش دوست به او اعتماد مکن.

نیز فرموده است: به دوستی کسی که وضع او را روشن نکرده‏ای رغبت مکن.

نیز: کسی که دوستان را آزموده حقیقت مردم را شناخته است.

انسان با دیدۀ دقت و تفحص به مردم بنگرد به افکار و ضمائر آنها بیازماید و نیات و مقاصد آنها را کشف کند بی‏شک از اکثر آنها گریزان و دلش پر از ترس و بیم خواهد شد، از اینرو امیرالمؤمنین(ع) فرموده است: او را بیازمای آنگاه او را دشمن دار.

امام صادق(ع) فرموده است: با مردم معاشرت کن تا آنها را بیازمایی و کسی که مردم را آزمود می‏تواند دوستی و دشمنی آنها را بشناسد.

امام کاظم(ع) فرموده است: از آمیزش با مردم و انس با آنان بپرهیز مگر آنکه در میان آنان خردمند امینی بیابی که در این صورت با انس بگیر و از دیگران بگریز همچنانکه از جانوران درنده می‏گریزی.

اکنون ما راه‏های آزمایش دوستان را به همان گونه که پیامبر خدا(ص) می‏فرماید: دوستی صادقانه در سه چیز است: اینکه گفتار دوستش را بر گفتار دیگران، و همنشینی دوستش را بر همنشینی دیگران، خشنودی دوستش را بر خشنودی دیگران ترجیح دهد.

امام باقر(ع) می‏فرماید: محبت خود را در دل دوستت به آن چه نسبت به او در دل توست بشناس.

امام صادق(ع) می‏فرماید: به دلت بنگر اگر دوستت را انکار کرد قطعاً یکی از شما عمل ناخوشایندی را مرتکب شده است.

سه نفرند که تنها در سه جا شناخته می‏شوند؛ بردبار در وقت خشم، دلیر به هنگام جنگ و دوست در موقع نیاز.

دوست به سه چیز آزمایش می‏شود اگر در آنها رغبت و توافق داشت دوستی پاک و راستین است وگرنه دوست زمان رفاه و آسایش است نه دوست روزگار سختی: از او مالی بخواهی، او را بر مالی امین گردانی، از او بخواهی در ناراحتی تو مشارکت کند.

هرگاه بخواهی صحت ادعای دوستت را دربارۀ خودت بدانی او را خشمگین کن، چنانکه بر دوستی تو پایدار نماند او دوست تو نیست و در غیر اینصورت هر کس سه بار بر تو خشم گرفت و بدی به تو نگفت او را به دوستی خود برگزین. هر کس سه بار بر تو خشمگین شد وسپس ناپسندی به تو نگفت او را برای خود اندوخته کن.

به محبت دوستت اعتماد مکن، تا آنکه سه بار او را به خشم درآوردی و کسی را دوست مگو، او را آشنا بگو مگر آنگاه که در سه صفت او را بیازمایی؛ او را به خشم درآوردی و بنگری که خشم او را از مرز حق بیرون می‏برد یا نه؟ با او سفر کنی، و دیگر در مورد دین و اعتقادات او را بیازمایی.

دوست خود را هنگامی که نعمت تازه‏ای روزیت شود یا مصیبتی به تو رسد بیازمای. دوستان خود را به صفت بیازمایید اگر در آنها وجود داشت به دوستی ادامه دهید وگرنه به کلی ازآنها دوری جویید مراقبت برای ادای نماز در اوقات خود، نیکی نسبت به دوستان در حال رفاه و سختی مردم جز از راه آزمایش شناخته نمی‏شود و از اینرو زن و فرزندت را در غیبت و دوستت را در مصیبت، و خویشاوندان را به هنگام نداری و فقر و دوستان چاپلوس را در زمان بیکاری بیازمایی تا منزلت خود را در نزد آنان بدانی.

مسعده بن یسع نقل کرده است به ابی عبدالله جعفر بن محمد(ع) عرض کردم: من به خدا سوگند تو را دوست دارم، آن حضرت سرش را به زیر انداخت و پس از آن سر بلند کرد و فرمود راست گفتی ای ابا بشر از محبت خود در دل من از دلت بپرس، دلم از محبتی که نسبت به من در دل خود داری مرا آگاه ساخت.

مردی از آن حضرت پرسید که شخصی به من می‏گوید تو را دوست دارم، من چگونه بدانم که او مرا دوست دارد؟ فرمود: دلت را بیازمای اگر تو او را دوست داری او هم تو را دوست می‏دارد.