تحقیق درمورد گیاهان دریایی و آبزی 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

گیاهان دریایی و آبزی

گیاهان دریایی و کنترل گازهای گلخانه ای

اندونزی- بالی: همه ما حداقل به طور نسبی با جلبک ها و خزه های دریایی آشنایی داریم، ولی شاید ندانیم که این گیاهان سبز رنگ و لغزنده که به سختی قابل رویتند، با فروتنی تمام به جذب کربن محیط زندگی ما مشغول هستند.

    گروهی ازدانشمندان که در همایش در بالی گردهم آمده بودند، می گویند که این گیاهان همچنین قادرند از طریق مکش دی اکسید کربن مضر جو به صورت سلاحی موثر در مقابل گرم شدن جهانی کره زمین به کار روند. قدرت گیاهان دریایی در این عمل قابل مقایسه با قدرت انبوه ترین جنگل هاست.

    “چانگ- ایک- کیر” دانشمندی اهل کره جنوبی می گوید: نقش اقیانوسها در این کار نادیده گرفته شده چرا که ما نمی توانیم نشو و نمای گیاهی درون آب را مشاهده کنیم. اما واقعیت این است که درون دریاها خزه ها و جلبک های زیادی وجود دارد که دی اکسید کربن را جذب می کند.

    تحقیق بر گیاهان دریایی که توسط دانشمندان ایرانی از 12 کشور آسیایی دنبال می شود، بخشی از تحقیق عظیمی است که سعی در اندازه گیری کربن جذب شده توسط گیاهان و افزایش این مقدار از طریق درختکاری و دیگر طرق ممکن دارد.

    این جاذب های کربن در کنترل گازهای گلخانه ای نقش حیاتی دارند. گازهای گلخانه ای موجب تجمع گرما در جو شده و بدین شکل عاملی موثر در افزایش دمای کره زمین به حساب می آیند.

    همایش بالی به منظور شروع مذاکراتی دوساله در جهت ایجاد معاهده ای جدید در مورد گرم شدن کره زمین تشکیل شده است. قرار است این معاهده در سال 2012، یعنی زمان انقضای پروتکل کیوتو، جایگزین آن شود. یکی از موضوعات اصلی بحث در این معاهده، استفاده از منابع طبیعی زمین در جهت از بین بردن کربن هواست.

    در حالی که تاکنون جنگل ها بزرگترین جاذب های کربن محیطی به حساب می آمده اند دانشمندان متخصص در زمینه گیاهان دریایی معتقدند که باید به اقیانوس ها توجه بیشتری مبذول نمود، این در حالی است که سالانه هشت میلیون تن جلبک و خزه دریایی کشت می شود.

    چین تاکنون بزرگترین تولیدکننده گیاهان دریایی بوده است و کره جنوبی و ژاپن در رده های بعدی قراردارند. در مجموع حدود هشتاد درصد خزه و جلبک دریایی جهان، در دریاهای مرتبط با اقیانوس آرام کشت می شود. مردم کشورهای حاشیه این دریاها، از خزه و جلبک در غذای روزانه خود استفاده می کنند.

    طرفداران استفاده از گیاهان دریایی درکاهش کربن محیط می گویند که سرعت سریع فتوسنتز در جلبک ها، روند تولید دی اکسید کربن و نور خورشید به انرژی و اکسیژن، گیاهان دریایی را تبدیل به گزینه ای مهم و برجسته برای جذب کربن محیط می کند.

    برخی گونه های خزه های دریایی می توانند در عرض سه ماه حدود 9 تا 12 فوت رشد کنند. “لی- جا-یونگ” نماینده وزارت شیلات کره جنوبی اظهار کرد که بعضی انواع گیاهان دریایی قادرند تا پنج برابر بیش از گیاهان زمینی دی اکسید کربن را جذب کنند. “جان بردال” نیز اعلام داشت که اقیانوس ها 50 درصد کل فتوسنتز کره زمین را بر عهده دارند. او ادامه داد: گیاهان دریایی اکوسیستم های بسیار فعالی هستند. آنها کربن زیادی را در خود جذب می کنند.

    کره جنوبی و ژاپن نظارت بر این تحقیق را بر عهده دارند. سئول در سال گذشته یک و نیم میلیون دلار را به تحقیق در مورد قابلیت های دریاها در جذب کربن محیط اختصاص داده بود. دولت ژاپن و چند شرکت نیز درصدد ایجاد یک منطقه زراعتی بزرگ دریایی در ساحل غربی این کشور هستند.

    “بردال” در یک سخنرانی در همایش بالی استدلال نمود که روش های موثرتر کشت گیاهان دریایی می تواند تولید رادر کشورهای دارای زمین های ساحلی وسیع به نحو بارزی افزایش دهد.     دانشمندان مکان مشخصی را برای کشت خزه و جلبک مشخص نکرده اند، البته بردال تخمین زد که فیلیپین می تواند با استفاده از تکنیک های پیشرفته تولید، بازده خود را در این زمینه تا صد برابر افزایش دهد.

    گیاهان دریایی علاوه بر جذب و ذخیره سازی کربن می بایست در تولید سوخت های زیست محیطی سالم به کار برده شوند چرا که در این صورت می توان اطمینان حاصل کرد که دی اکسید کربن جذب شده به راحتی به چرخه طبیعی خود باز نخواهد گشت.

    در هر صورت این مسئله مشکلاتی نیز با خود به همراه دارد. مخالفان این نظریه می گویند که درختان به دلیل عمر چندین ساله خود در ذخیره و جذب کربن بسیار موثرتر از گیاهان دریایی هستند که طول زندگی آنها تنها به چند ماه می رسد. این بدان معنی است که اندازه گیری و کنترل جذب کربن از طریق خزه ها و جلبک ها کار مشکلی خواهد بود.

    “نیومان سوریا دیپدترا” می گوید: جذب کربن توسط گیاهان دریایی به زمان نگهداری این گیاهان بستگی دارد. چرا که اگر این گیاهان به هر دلیلی در طول یک ماه از بین بروند، دی اکسید کربن دوباره به جو باز خواهد گشت.

    موانع دیگری نیز وجود دارد. برخی منتقدان می گویند که ممکن است گرفتن آب گیاهان دریایی به میزان زیادی انرژی نیاز داشته باشد، بنابراین برای محیط زیست مفید نخواهد بود. طرفداران استفاده از گیاهان دریایی می گویند که خشک کردن به وسیله خورشید می تواند گزینه مناسبی باشد، اما این روش نیز وقتی در مقیاس بزرگ از آن استفاده می شود، روش سختی خواهد بود. در ضمن اثرات محیطی کشت سریع گیاهان دریایی نیز در نظر گرفته نشده است. چانگ تصدیق نمود که این نظریه هنوز در دوران جنینی خود به سر می برد.

گیاهان آبزی

گیاهان آبزی در جلوگیری از فرسایش خاک پیرامون در یاچه ها و برکه ها بوسیله پوشش دادن خط ساحلی در برابر امواج , جریانات شدید آبی و اثرات باد و همچنین در تثبیت کردن رسوبات کمک شایان توجهی می نمایند . علاوه بر موارد گفته شده این گیاهان قادر به افزایش شفافیت آب و کاهش میزان آلودگی وارد شده در مسیرهای دریایی از میان فرسایش رسوبات نیز می باشند . این گیاهان یک بخش حیاتی از مسیر گردش شیمیایی در دریاچه ها و برکه ها می باشند . آنها می توانند مواد مغذی موجود در آب را که تمایل دارند در آب تجمع یابند را جذب نموده که این امر می تواند باعث افزایش مقدار اکسیژن محلول در آب شده و یک

تحقیق در مورد کاپیتان کوک 8ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

کاپیتان کوک: جستجوگر دریانورد و پیشگام دریایی

م. عباس‌پور

کاپیتان جیمز کوک، به عنوان یک جست‌وجوگر دریانورد و پیشگام و کسی که از اسکوربوت پیشگیری کرد، بسیار مشهور است.

اسکوربوت، بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث که شل شدن لثه‌ها و خونریزی زیاد در زخم‌های کوچک از علائم آن است.

سال‌های نخستین

سه سفر اکتشافی کاپیتان کوک اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد اقیانوس آرام و مردمانی که در جزایر و سواحل آن می‌زیسته‌اند در اختیار اربابان وی قرار داد. موفقیت‌های وی بیشتر از این حیث که او فرزند خانواده‌ای معمولی که کشاورز و اهل مارتن در شمال یورک بود، بیشتر قابل توجه بود.

«... [به گفته‌ی خودش] نه تنها می‌خواستکه به سرزمین‌های دوردستی که پیش از او هیچ انسانی به آنها نرسیده بود، بلکه تا دورترین نقطه‌ای که تصور می‌کرد، ممکن است انسان به آن‌ها پا گذارد، سفر کند».

کوک اولین بار در سن 18 سالگی به دریا سفر کرد. ده سال از عمرش را در تجارت زغال‌سنگ در سواحل شرقی انگلستان گذراند- مکانی با تپه‌های زیردریای زیر دریایی خطرناک که دائما تغییر شکل و موقعیت می‌دهند و قسمت‌های کم عمقی که در نقشه ثبت شده‌اند و بندگاه‌هایی که پهلو گرفتن در آن‌ها دشوار است. در سال 1755 به نیروی دریایی سلطنتی پیوست و در دو سال آزمون مهارت دریانوردی و هدایت کشتی‌های سلطنتی رابه موفقیت پشت سر گذاشت. در طی هفت سال جنگ- نبرد میان انگلستان و فرانسه برای به دست قدرت در آمریکای شمالی- تجربه جست و جو در آب‌های آمریکای شمالی را کسب کرد و نخستین سال‌های صلح پس از جنگ بین 1763 تا 1767 را صرف نقشه‌بردای خطوط ساحلی همیشه مه‌آلود نیوفاندلند (= جزیره‌ای در کانادا NewFoundland) کرد. در طول این سال‌ها وی این امکان را یافت که به صورت عملی (تجربی) ریاضی و نجوم را فرا گیرد و به طور مستمر مهارت‌های مورد نیاز برای یک جست و جوگر را با کفایت را کسب کند. در سال‌های بعد، نشان داد که توانایی‌های دیگری که البته پیچیدگی کمتری دارند، نیر دارد، از جمله قدرت مدیریت، عزم راسخ و جاه‌طلبی، توانایی‌هایی که او را به برجسته‌ترین جست و جوگر قردن هجدهم تبدیل کرد. [همان طور که] خود وی بیان می‌دارد: « نه تنها قصد دارم که به دورتر از نقاطی که پای انسان‌ها به آن‌ها رسیده، بلکه به دورتین نقاطی که فکر می‌کنم برای انسان امکان رفتن به آن‌ها وجود دارد، سفر کنم».

سفر دریایی اول به اقیانوس آرام

سفر نخست کوک (71-1768) سفری مخاطره‌آمیز تخت نظر فرماندهی نیروی دریایی و جامعه سلطنتی بود. هدف اصلی در این سفر، سازماندهی مأموریتی عملی به قصد مشاهده عبور نصف‌النهاری (حرکت یک سیاره یا ماه از برابر جسمی بزرگ‌تر مثل خورشید) سیاره ونوس (ناهید) از جزیره ماهیتی بود و البته این هدف ضمیمه دستورات دیگری مبنی بر جست و جوی قاره پهناور جنوبی، Terra Australis Incognita بود که موقعیت آن توجه دریانوردان و پژوهشگران اروپایی را از قرن 16 به خود جلب کرده بود و تعجب آنان را نیز برانگیخته بود.

کوک را که در ان زمان ناو سروان (ستوان نیروی دریایی) بود گیاه‌شناسی به نام جوزف نبکس و ستاره‌شناسی به نام چارلز گرین و گروه کوچکی از دستیاران علمی و هنرمندان همراهی می‌کردند.

کشتی کوک، Eneavour (به معنای تلاش) یک کشتی ساخت و ؟؟؟ (شهری در کانادا) بود که مخصوص حمل زغال طراحی شده بود و شکل بیرونی دیواره آن انحنا داده شده بود و به این دلیل انتخاب شده بود ه قدرت و قابلیت ذخیره‌سازی بالا داشت و کف آن تا عمق کمی از آب پایین می‌رفت. البته در کشتی باید تغییراتی صورت می‌گرفت اما نیازی به تغیر نوع آن نبود. کشتی سفرهای دوم و سوم، Resolution (به معنای عزم و اراده مستحکم) نیز همین ساختار راداشت و حتی در همان کارخانه کشتی‌سازی سازنده Enoleavour، ساخته شده بود. در مورد ویژگی‌های این کشتی کوک می‌نویسد:

«به وسیله‌ی کشتی بود که من کشفیات خود را در آن دریاها بیش از هر کس دیگری ادامه دادم».

«... کوک بیش از 5000 مایل از سواحلی را که پیشتر ناشناخته بودند، به نقشه اضافه کرد».

کوک ابتدا به تاهیتی سفر کرد تا مشاهدات ستاره‌شناسی را که هدف اولیه سفرش بود، به انجام برسند، پیش از آن که به سمت جنوب تغییر مسیر دهد، جایی که در دستورالعمل‌هایی که به او داده شده بود قید شده بود که «دلیلی وجود دارد که ممکن است خشکی یا قاره‌ای پهناور در آن جا کشف شود». کوک پس از رسیدن به عرض جغرافیایی 40 درجه‌ی جنوبی، بدون آن که نشانی از آن خشکی بیابد تغییر مسر داد، جایی که در آن کمی بیشتر از شش ماه صرف نقشه‌برداری از مناطق آن کرد که آن‌ها در واقع آن گونه که تصور می‌شد بخشی از قاره جنوبی نبودند.

از ان جا کوک Endeavour را به سمت مناطق شرقی کشف نشده‌ی هلند جدید (نامی که هلندی‌ها در قرن هفدهم به استرالیا داده بودند) هدایت کرد. کوک در امتداد سواحل نیوسوث ولز و کوئنیزلند کنونی به سمت شمال حرکت کرد و در همین حال از این سواحل نقشه‌برداری هم می‌کرد.

پس از فرار از خطرات وحشتناک منطقه Great Barrier Reef (منطقه‌ای در شمال شرقی استرالیا و کوئنینر لند) به کناره‌های شمالی استرالیا در Cape York رسید، جایی که ساحل شرقی‌اش را که متعلق به هیچ کس نبود(terra nullisis) تصاحب نمود.

با عبور از تنگه‌ی Porres (تنگه‌ای به عرض 80 مایل/ 129 کیلومتر میان جزیره‌ی گینه جدید و کناره‌های شمالی Capy York استرالیا) به بحث برسد متصل یا منفصل بودن هلند جدید (استرالیا) و گینه جدید پایان داد. کوک تنها به وسیله‌ی یک کشتی توانست بیش از 500 مایل از سواحلی که پیش از آن ناشناخته بودند به نقشه بیفزاید. جوایز دوقلوی نیوزیلند، سواحل شرقی استرالیا و تنگه Porres بالاخره از میان مه ابهام بیرون آمدند.

سفر دوم به اقیانوس آرام

سفر دریایی دوم کوک (75- 1772) مکمل منطقی مکان‌هایی که در اولین سفر جست و جو کرده یا نکرده بود، به حساب می‌آمد. دوباره نیز همان هنرمندان و دانشمندان او را همراهی می‌کردند و برای اولین بار از کرونومترها نیز استفاده شد که یکی از آن‌ها نسخه kendal (منطقه‌ای در شمال غربی انگلستان) کرونومتر دریایی معروف شماره4، «جان هرسیون» بود. این ابزار عالی زمان زیادی در زیر آسیب‌های احتمالی بر اثر سفرهای دریایی طولانی دوام می‌آورد و راه حل عملی جدید را بر مشکل تعیین طول جغرافیایی ارائه می‌کرد.

در این سه سال دوری، کاپیتان کوک که تازه ترفیع درجه گرفته بود به قاره فرضی جنوبی (قطب جنوب) بیش از هر کس دیگری نزدیک شد و سرزمین‌های بسیاری را از نزدیک دید. تاهیتی و نیوزیلند برای بار دوم و برای بار اول جزیره‌ی شرقی (Easter Island) جزایر مارکس (Marquesas Island) پونکا (Ponga) و نیوهبرایو (New Hebride??)

«... در دو مأموریت دریای اولش، اجزا ضروری نقشه مدرن اقیانوس آرام جنوبی را کنار هم چیده بود».

تحقیق در مورد کاپیتان کوک 8ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

کاپیتان کوک: جستجوگر دریانورد و پیشگام دریایی

م. عباس‌پور

کاپیتان جیمز کوک، به عنوان یک جست‌وجوگر دریانورد و پیشگام و کسی که از اسکوربوت پیشگیری کرد، بسیار مشهور است.

اسکوربوت، بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث که شل شدن لثه‌ها و خونریزی زیاد در زخم‌های کوچک از علائم آن است.

سال‌های نخستین

سه سفر اکتشافی کاپیتان کوک اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد اقیانوس آرام و مردمانی که در جزایر و سواحل آن می‌زیسته‌اند در اختیار اربابان وی قرار داد. موفقیت‌های وی بیشتر از این حیث که او فرزند خانواده‌ای معمولی که کشاورز و اهل مارتن در شمال یورک بود، بیشتر قابل توجه بود.

«... [به گفته‌ی خودش] نه تنها می‌خواستکه به سرزمین‌های دوردستی که پیش از او هیچ انسانی به آنها نرسیده بود، بلکه تا دورترین نقطه‌ای که تصور می‌کرد، ممکن است انسان به آن‌ها پا گذارد، سفر کند».

کوک اولین بار در سن 18 سالگی به دریا سفر کرد. ده سال از عمرش را در تجارت زغال‌سنگ در سواحل شرقی انگلستان گذراند- مکانی با تپه‌های زیردریای زیر دریایی خطرناک که دائما تغییر شکل و موقعیت می‌دهند و قسمت‌های کم عمقی که در نقشه ثبت شده‌اند و بندگاه‌هایی که پهلو گرفتن در آن‌ها دشوار است. در سال 1755 به نیروی دریایی سلطنتی پیوست و در دو سال آزمون مهارت دریانوردی و هدایت کشتی‌های سلطنتی رابه موفقیت پشت سر گذاشت. در طی هفت سال جنگ- نبرد میان انگلستان و فرانسه برای به دست قدرت در آمریکای شمالی- تجربه جست و جو در آب‌های آمریکای شمالی را کسب کرد و نخستین سال‌های صلح پس از جنگ بین 1763 تا 1767 را صرف نقشه‌بردای خطوط ساحلی همیشه مه‌آلود نیوفاندلند (= جزیره‌ای در کانادا NewFoundland) کرد. در طول این سال‌ها وی این امکان را یافت که به صورت عملی (تجربی) ریاضی و نجوم را فرا گیرد و به طور مستمر مهارت‌های مورد نیاز برای یک جست و جوگر را با کفایت را کسب کند. در سال‌های بعد، نشان داد که توانایی‌های دیگری که البته پیچیدگی کمتری دارند، نیر دارد، از جمله قدرت مدیریت، عزم راسخ و جاه‌طلبی، توانایی‌هایی که او را به برجسته‌ترین جست و جوگر قردن هجدهم تبدیل کرد. [همان طور که] خود وی بیان می‌دارد: « نه تنها قصد دارم که به دورتر از نقاطی که پای انسان‌ها به آن‌ها رسیده، بلکه به دورتین نقاطی که فکر می‌کنم برای انسان امکان رفتن به آن‌ها وجود دارد، سفر کنم».

سفر دریایی اول به اقیانوس آرام

سفر نخست کوک (71-1768) سفری مخاطره‌آمیز تخت نظر فرماندهی نیروی دریایی و جامعه سلطنتی بود. هدف اصلی در این سفر، سازماندهی مأموریتی عملی به قصد مشاهده عبور نصف‌النهاری (حرکت یک سیاره یا ماه از برابر جسمی بزرگ‌تر مثل خورشید) سیاره ونوس (ناهید) از جزیره ماهیتی بود و البته این هدف ضمیمه دستورات دیگری مبنی بر جست و جوی قاره پهناور جنوبی، Terra Australis Incognita بود که موقعیت آن توجه دریانوردان و پژوهشگران اروپایی را از قرن 16 به خود جلب کرده بود و تعجب آنان را نیز برانگیخته بود.

کوک را که در ان زمان ناو سروان (ستوان نیروی دریایی) بود گیاه‌شناسی به نام جوزف نبکس و ستاره‌شناسی به نام چارلز گرین و گروه کوچکی از دستیاران علمی و هنرمندان همراهی می‌کردند.

کشتی کوک، Eneavour (به معنای تلاش) یک کشتی ساخت و ؟؟؟ (شهری در کانادا) بود که مخصوص حمل زغال طراحی شده بود و شکل بیرونی دیواره آن انحنا داده شده بود و به این دلیل انتخاب شده بود ه قدرت و قابلیت ذخیره‌سازی بالا داشت و کف آن تا عمق کمی از آب پایین می‌رفت. البته در کشتی باید تغییراتی صورت می‌گرفت اما نیازی به تغیر نوع آن نبود. کشتی سفرهای دوم و سوم، Resolution (به معنای عزم و اراده مستحکم) نیز همین ساختار راداشت و حتی در همان کارخانه کشتی‌سازی سازنده Enoleavour، ساخته شده بود. در مورد ویژگی‌های این کشتی کوک می‌نویسد:

«به وسیله‌ی کشتی بود که من کشفیات خود را در آن دریاها بیش از هر کس دیگری ادامه دادم».

«... کوک بیش از 5000 مایل از سواحلی را که پیشتر ناشناخته بودند، به نقشه اضافه کرد».

کوک ابتدا به تاهیتی سفر کرد تا مشاهدات ستاره‌شناسی را که هدف اولیه سفرش بود، به انجام برسند، پیش از آن که به سمت جنوب تغییر مسیر دهد، جایی که در دستورالعمل‌هایی که به او داده شده بود قید شده بود که «دلیلی وجود دارد که ممکن است خشکی یا قاره‌ای پهناور در آن جا کشف شود». کوک پس از رسیدن به عرض جغرافیایی 40 درجه‌ی جنوبی، بدون آن که نشانی از آن خشکی بیابد تغییر مسر داد، جایی که در آن کمی بیشتر از شش ماه صرف نقشه‌برداری از مناطق آن کرد که آن‌ها در واقع آن گونه که تصور می‌شد بخشی از قاره جنوبی نبودند.

از ان جا کوک Endeavour را به سمت مناطق شرقی کشف نشده‌ی هلند جدید (نامی که هلندی‌ها در قرن هفدهم به استرالیا داده بودند) هدایت کرد. کوک در امتداد سواحل نیوسوث ولز و کوئنیزلند کنونی به سمت شمال حرکت کرد و در همین حال از این سواحل نقشه‌برداری هم می‌کرد.

پس از فرار از خطرات وحشتناک منطقه Great Barrier Reef (منطقه‌ای در شمال شرقی استرالیا و کوئنینر لند) به کناره‌های شمالی استرالیا در Cape York رسید، جایی که ساحل شرقی‌اش را که متعلق به هیچ کس نبود(terra nullisis) تصاحب نمود.

با عبور از تنگه‌ی Porres (تنگه‌ای به عرض 80 مایل/ 129 کیلومتر میان جزیره‌ی گینه جدید و کناره‌های شمالی Capy York استرالیا) به بحث برسد متصل یا منفصل بودن هلند جدید (استرالیا) و گینه جدید پایان داد. کوک تنها به وسیله‌ی یک کشتی توانست بیش از 500 مایل از سواحلی که پیش از آن ناشناخته بودند به نقشه بیفزاید. جوایز دوقلوی نیوزیلند، سواحل شرقی استرالیا و تنگه Porres بالاخره از میان مه ابهام بیرون آمدند.

سفر دوم به اقیانوس آرام

سفر دریایی دوم کوک (75- 1772) مکمل منطقی مکان‌هایی که در اولین سفر جست و جو کرده یا نکرده بود، به حساب می‌آمد. دوباره نیز همان هنرمندان و دانشمندان او را همراهی می‌کردند و برای اولین بار از کرونومترها نیز استفاده شد که یکی از آن‌ها نسخه kendal (منطقه‌ای در شمال غربی انگلستان) کرونومتر دریایی معروف شماره4، «جان هرسیون» بود. این ابزار عالی زمان زیادی در زیر آسیب‌های احتمالی بر اثر سفرهای دریایی طولانی دوام می‌آورد و راه حل عملی جدید را بر مشکل تعیین طول جغرافیایی ارائه می‌کرد.

در این سه سال دوری، کاپیتان کوک که تازه ترفیع درجه گرفته بود به قاره فرضی جنوبی (قطب جنوب) بیش از هر کس دیگری نزدیک شد و سرزمین‌های بسیاری را از نزدیک دید. تاهیتی و نیوزیلند برای بار دوم و برای بار اول جزیره‌ی شرقی (Easter Island) جزایر مارکس (Marquesas Island) پونکا (Ponga) و نیوهبرایو (New Hebride??)

«... در دو مأموریت دریای اولش، اجزا ضروری نقشه مدرن اقیانوس آرام جنوبی را کنار هم چیده بود».

تحقیق در مورد کاپیتان کوک 8ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

کاپیتان کوک: جستجوگر دریانورد و پیشگام دریایی

م. عباس‌پور

کاپیتان جیمز کوک، به عنوان یک جست‌وجوگر دریانورد و پیشگام و کسی که از اسکوربوت پیشگیری کرد، بسیار مشهور است.

اسکوربوت، بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث که شل شدن لثه‌ها و خونریزی زیاد در زخم‌های کوچک از علائم آن است.

سال‌های نخستین

سه سفر اکتشافی کاپیتان کوک اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد اقیانوس آرام و مردمانی که در جزایر و سواحل آن می‌زیسته‌اند در اختیار اربابان وی قرار داد. موفقیت‌های وی بیشتر از این حیث که او فرزند خانواده‌ای معمولی که کشاورز و اهل مارتن در شمال یورک بود، بیشتر قابل توجه بود.

«... [به گفته‌ی خودش] نه تنها می‌خواستکه به سرزمین‌های دوردستی که پیش از او هیچ انسانی به آنها نرسیده بود، بلکه تا دورترین نقطه‌ای که تصور می‌کرد، ممکن است انسان به آن‌ها پا گذارد، سفر کند».

کوک اولین بار در سن 18 سالگی به دریا سفر کرد. ده سال از عمرش را در تجارت زغال‌سنگ در سواحل شرقی انگلستان گذراند- مکانی با تپه‌های زیردریای زیر دریایی خطرناک که دائما تغییر شکل و موقعیت می‌دهند و قسمت‌های کم عمقی که در نقشه ثبت شده‌اند و بندگاه‌هایی که پهلو گرفتن در آن‌ها دشوار است. در سال 1755 به نیروی دریایی سلطنتی پیوست و در دو سال آزمون مهارت دریانوردی و هدایت کشتی‌های سلطنتی رابه موفقیت پشت سر گذاشت. در طی هفت سال جنگ- نبرد میان انگلستان و فرانسه برای به دست قدرت در آمریکای شمالی- تجربه جست و جو در آب‌های آمریکای شمالی را کسب کرد و نخستین سال‌های صلح پس از جنگ بین 1763 تا 1767 را صرف نقشه‌بردای خطوط ساحلی همیشه مه‌آلود نیوفاندلند (= جزیره‌ای در کانادا NewFoundland) کرد. در طول این سال‌ها وی این امکان را یافت که به صورت عملی (تجربی) ریاضی و نجوم را فرا گیرد و به طور مستمر مهارت‌های مورد نیاز برای یک جست و جوگر را با کفایت را کسب کند. در سال‌های بعد، نشان داد که توانایی‌های دیگری که البته پیچیدگی کمتری دارند، نیر دارد، از جمله قدرت مدیریت، عزم راسخ و جاه‌طلبی، توانایی‌هایی که او را به برجسته‌ترین جست و جوگر قردن هجدهم تبدیل کرد. [همان طور که] خود وی بیان می‌دارد: « نه تنها قصد دارم که به دورتر از نقاطی که پای انسان‌ها به آن‌ها رسیده، بلکه به دورتین نقاطی که فکر می‌کنم برای انسان امکان رفتن به آن‌ها وجود دارد، سفر کنم».

سفر دریایی اول به اقیانوس آرام

سفر نخست کوک (71-1768) سفری مخاطره‌آمیز تخت نظر فرماندهی نیروی دریایی و جامعه سلطنتی بود. هدف اصلی در این سفر، سازماندهی مأموریتی عملی به قصد مشاهده عبور نصف‌النهاری (حرکت یک سیاره یا ماه از برابر جسمی بزرگ‌تر مثل خورشید) سیاره ونوس (ناهید) از جزیره ماهیتی بود و البته این هدف ضمیمه دستورات دیگری مبنی بر جست و جوی قاره پهناور جنوبی، Terra Australis Incognita بود که موقعیت آن توجه دریانوردان و پژوهشگران اروپایی را از قرن 16 به خود جلب کرده بود و تعجب آنان را نیز برانگیخته بود.

کوک را که در ان زمان ناو سروان (ستوان نیروی دریایی) بود گیاه‌شناسی به نام جوزف نبکس و ستاره‌شناسی به نام چارلز گرین و گروه کوچکی از دستیاران علمی و هنرمندان همراهی می‌کردند.

کشتی کوک، Eneavour (به معنای تلاش) یک کشتی ساخت و ؟؟؟ (شهری در کانادا) بود که مخصوص حمل زغال طراحی شده بود و شکل بیرونی دیواره آن انحنا داده شده بود و به این دلیل انتخاب شده بود ه قدرت و قابلیت ذخیره‌سازی بالا داشت و کف آن تا عمق کمی از آب پایین می‌رفت. البته در کشتی باید تغییراتی صورت می‌گرفت اما نیازی به تغیر نوع آن نبود. کشتی سفرهای دوم و سوم، Resolution (به معنای عزم و اراده مستحکم) نیز همین ساختار راداشت و حتی در همان کارخانه کشتی‌سازی سازنده Enoleavour، ساخته شده بود. در مورد ویژگی‌های این کشتی کوک می‌نویسد:

«به وسیله‌ی کشتی بود که من کشفیات خود را در آن دریاها بیش از هر کس دیگری ادامه دادم».

«... کوک بیش از 5000 مایل از سواحلی را که پیشتر ناشناخته بودند، به نقشه اضافه کرد».

کوک ابتدا به تاهیتی سفر کرد تا مشاهدات ستاره‌شناسی را که هدف اولیه سفرش بود، به انجام برسند، پیش از آن که به سمت جنوب تغییر مسیر دهد، جایی که در دستورالعمل‌هایی که به او داده شده بود قید شده بود که «دلیلی وجود دارد که ممکن است خشکی یا قاره‌ای پهناور در آن جا کشف شود». کوک پس از رسیدن به عرض جغرافیایی 40 درجه‌ی جنوبی، بدون آن که نشانی از آن خشکی بیابد تغییر مسر داد، جایی که در آن کمی بیشتر از شش ماه صرف نقشه‌برداری از مناطق آن کرد که آن‌ها در واقع آن گونه که تصور می‌شد بخشی از قاره جنوبی نبودند.

از ان جا کوک Endeavour را به سمت مناطق شرقی کشف نشده‌ی هلند جدید (نامی که هلندی‌ها در قرن هفدهم به استرالیا داده بودند) هدایت کرد. کوک در امتداد سواحل نیوسوث ولز و کوئنیزلند کنونی به سمت شمال حرکت کرد و در همین حال از این سواحل نقشه‌برداری هم می‌کرد.

پس از فرار از خطرات وحشتناک منطقه Great Barrier Reef (منطقه‌ای در شمال شرقی استرالیا و کوئنینر لند) به کناره‌های شمالی استرالیا در Cape York رسید، جایی که ساحل شرقی‌اش را که متعلق به هیچ کس نبود(terra nullisis) تصاحب نمود.

با عبور از تنگه‌ی Porres (تنگه‌ای به عرض 80 مایل/ 129 کیلومتر میان جزیره‌ی گینه جدید و کناره‌های شمالی Capy York استرالیا) به بحث برسد متصل یا منفصل بودن هلند جدید (استرالیا) و گینه جدید پایان داد. کوک تنها به وسیله‌ی یک کشتی توانست بیش از 500 مایل از سواحلی که پیش از آن ناشناخته بودند به نقشه بیفزاید. جوایز دوقلوی نیوزیلند، سواحل شرقی استرالیا و تنگه Porres بالاخره از میان مه ابهام بیرون آمدند.

سفر دوم به اقیانوس آرام

سفر دریایی دوم کوک (75- 1772) مکمل منطقی مکان‌هایی که در اولین سفر جست و جو کرده یا نکرده بود، به حساب می‌آمد. دوباره نیز همان هنرمندان و دانشمندان او را همراهی می‌کردند و برای اولین بار از کرونومترها نیز استفاده شد که یکی از آن‌ها نسخه kendal (منطقه‌ای در شمال غربی انگلستان) کرونومتر دریایی معروف شماره4، «جان هرسیون» بود. این ابزار عالی زمان زیادی در زیر آسیب‌های احتمالی بر اثر سفرهای دریایی طولانی دوام می‌آورد و راه حل عملی جدید را بر مشکل تعیین طول جغرافیایی ارائه می‌کرد.

در این سه سال دوری، کاپیتان کوک که تازه ترفیع درجه گرفته بود به قاره فرضی جنوبی (قطب جنوب) بیش از هر کس دیگری نزدیک شد و سرزمین‌های بسیاری را از نزدیک دید. تاهیتی و نیوزیلند برای بار دوم و برای بار اول جزیره‌ی شرقی (Easter Island) جزایر مارکس (Marquesas Island) پونکا (Ponga) و نیوهبرایو (New Hebride??)

«... در دو مأموریت دریای اولش، اجزا ضروری نقشه مدرن اقیانوس آرام جنوبی را کنار هم چیده بود».

تحقیق در مورد کاپیتان کوک 12ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

کاپیتان کوک: جستجوگر دریانورد و پیشگام دریایی

م. عباس‌پور

کاپیتان جیمز کوک

کاپیتان جیمز کوک، به عنوان یک جست‌وجوگر

دریانورد و پیشگام و کسی که از اسکوربوت

پیشگیری کرد، بسیار مشهور است.

اسکوربوت، بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث که شل شدن لثه‌ها و خونریزی زیاد در زخم‌های کوچک از علائم آن است.

سال‌های نخستین

سه سفر اکتشافی کاپیتان کوک اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد اقیانوس آرام و مردمانی که در جزایر و سواحل آن می‌زیسته‌اند در اختیار اربابان وی قرار داد. موفقیت‌های وی بیشتر از این حیث که او فرزند خانواده‌ای معمولی که کشاورز و اهل مارتن در شمال یورک بود، بیشتر قابل توجه بود.

«... [به گفته‌ی خودش] نه تنها می‌خواستکه به سرزمین‌های دوردستی که پیش از او هیچ انسانی به آنها نرسیده بود، بلکه تا دورترین نقطه‌ای که تصور می‌کرد، ممکن است انسان به آن‌ها پا گذارد، سفر کند».

کوک اولین بار در سن 18 سالگی به دریا سفر کرد. ده سال از عمرش را در تجارت زغال‌سنگ در سواحل شرقی انگلستان گذراند- مکانی با تپه‌های زیردریای زیر دریایی خطرناک که دائما تغییر شکل و موقعیت می‌دهند و قسمت‌های کم عمقی که در نقشه ثبت شده‌اند و بندگاه‌هایی که پهلو گرفتن در آن‌ها دشوار است. در سال 1755 به نیروی دریایی سلطنتی پیوست و در دو سال آزمون مهارت دریانوردی و هدایت کشتی‌های سلطنتی رابه موفقیت پشت سر گذاشت. در طی هفت سال جنگ- نبرد میان انگلستان و فرانسه برای به دست قدرت در آمریکای شمالی- تجربه جست و جو در آب‌های آمریکای شمالی را کسب کرد و نخستین سال‌های صلح پس از جنگ بین 1763 تا 1767 را صرف نقشه‌بردای خطوط ساحلی همیشه مه‌آلود نیوفاندلند (= جزیره‌ای در کانادا NewFoundland) کرد. در طول این سال‌ها وی این امکان را یافت که به صورت عملی (تجربی) ریاضی و نجوم را فرا گیرد و به طور مستمر مهارت‌های مورد نیاز برای یک جست و جوگر را با کفایت را کسب کند. در سال‌های بعد، نشان داد که توانایی‌های دیگری که البته پیچیدگی کمتری دارند، نیر دارد، از جمله قدرت مدیریت، عزم راسخ و جاه‌طلبی، توانایی‌هایی که او را به برجسته‌ترین جست و جوگر قردن هجدهم تبدیل کرد. [همان طور که] خود وی بیان می‌دارد: « نه تنها قصد دارم که به دورتر از نقاطی که پای انسان‌ها به آن‌ها رسیده، بلکه به دورتین نقاطی که فکر می‌کنم برای انسان امکان رفتن به آن‌ها وجود دارد، سفر کنم».

سفر دریایی اول به اقیانوس آرام

سفر نخست کوک (71-1768) سفری مخاطره‌آمیز تخت نظر فرماندهی نیروی دریایی و جامعه سلطنتی بود. هدف اصلی در این سفر، سازماندهی مأموریتی عملی به قصد مشاهده عبور نصف‌النهاری (حرکت یک سیاره یا ماه از برابر جسمی بزرگ‌تر مثل خورشید) سیاره ونوس (ناهید) از جزیره ماهیتی بود و البته این هدف ضمیمه دستورات دیگری مبنی بر جست و جوی قاره پهناور جنوبی، Terra Australis Incognita بود که موقعیت آن توجه دریانوردان و پژوهشگران اروپایی را از قرن 16 به خود جلب کرده بود و تعجب آنان را نیز برانگیخته بود.

مسیر سفر کاپیتان کوک در

اطراف نیوز یلند وساحل شرقی استرالیا

کوک را که در ان زمان ناو سروان (ستوان نیروی دریایی) بود گیاه‌شناسی به نام جوزف نبکس و ستاره‌شناسی به نام چارلز گرین و گروه کوچکی از دستیاران علمی و هنرمندان همراهی می‌کردند.

کشتی کوک، Eneavour (به معنای تلاش) یک کشتی ساخت و ؟؟؟ (شهری در کانادا) بود که مخصوص حمل زغال طراحی شده بود و شکل بیرونی دیواره آن انحنا داده شده بود و به این دلیل انتخاب شده بود ه قدرت و قابلیت ذخیره‌سازی بالا داشت و کف آن تا عمق کمی از آب پایین می‌رفت. البته در کشتی باید تغییراتی صورت می‌گرفت اما نیازی به تغیر نوع آن نبود. کشتی سفرهای دوم و سوم، Resolution (به معنای عزم و اراده مستحکم) نیز همین ساختار راداشت و حتی در همان کارخانه کشتی‌سازی سازنده Enoleavour، ساخته شده بود. در مورد ویژگی‌های این کشتی کوک می‌نویسد:

«به وسیله‌ی کشتی بود که من کشفیات خود را در آن دریاها بیش از هر کس دیگری ادامه دادم».

«... کوک بیش از 5000 مایل از سواحلی را که پیشتر ناشناخته بودند، به نقشه اضافه کرد».

کوک ابتدا به تاهیتی سفر کرد تا مشاهدات ستاره‌شناسی را که هدف اولیه سفرش بود، به انجام برسند، پیش از آن که به سمت جنوب تغییر مسیر دهد، جایی که در