تحقیق در مورد انحرافات در روابط دختر وپسر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

انحرافات در روابط دختر وپسر

عامل مهم در ایجاد اختلال در روابط بین دو جنس_ در جامعه ما _ می تواند ناشی از فقدان آموزش صحیح در مورد محرم و نامحرم باشد. خانواده ها معمولا در این زمینه برنامه منظمی ندارند. بسیاری از خانواده ها اختلاط بین بعضی اعضای فامیل را که با یکدیگر نامحرم هستند، مجاز می دانند. روابط صمیمانه بین دخترعمو و پسرعمو، دخترعمه و پسردائی و بالعکس و حتی وجود روابط صمیمانه، در مورد افراد دورتر در فامیل، و نیز مراعات نکردن حجاب در مقابل چنین افرادی نشانگر این است که حدود شرعی مناسب، نه تنها به فرزندان آموزش داده نمی شود، بلکه برخی از پدران و مادران نیز در مراعات آنها سهل انگاری و ساده اندیشی می کنند.

آموزش این حدود و مراعات آنها نه تنها نشانه عقب ماندگی و یا محدود سازی فرزندان نیست، بلکه خود نشانگر دقت و توجه یک خانواده به حدود رفتار اجتماعی است.

هر قدر فرهنگ یک خانواده بالاتر باشد، به جزئیات و دقایق زندگی و از آن جمله دقایق در مورد روابط اجتماعی با دیگران توجه بیشتری می کند.

برای مثال خانواده هایی که به لحاظ فرهنگی در سطح پایینی قرار دارند، حتی در مورد مراعات بهداشت فردی، از جمله صابون زدن دست و یا مسواک کردن دندان از خود بی تفاوتی نشان می دهند، این بی تفاوتی نشانه رشد و یا تعالی آنان نیست، بلکه نشانه پایین بودن سطح فکر و فرهنگ آنان است. مراعات جزییات و دقایق در روابط اجتماعی از این قاعده مستشنا نیست. دختری که در برخورد با افراد نامحرم، از آن جمله پسرعمو، پسرعمه، پسردائی و امثال اینها پوشش خود را مراعات می کند و حجاب خود را نگاه می دارد و نیز رفتار متین و وزینی در مقابل آنها دارد، با این اعمال، سطح فکر و فرهنگ خود را نشان می دهد. به این ترتیب خانواده ها خود باید برنامه مشخصی در زمینه آموزش حدود رفتاری با افراد محرم و نامحرم، حلال و حرام به فرزندان خود، داشته باشند.

شیوه برخورد جامعه با نوجوان

سومین دسته از عواملی که در ایجاد برخوردهاو روابط نادرست، بین دختران و پسران در جامعه ی ما موثر است،می رسد که همان نحوه برخورد جامعه، یعنی مردم و اطرافیان نوجوان با مسائل آنان است.

هر یک از ما به مثابه عضوی از جامعه، نه تنها در مورد مسائل تربیتی خود و اعضای خانواده خویش و دانش آموزان باید حساس باشیم، بلکه در خصوص هر یک از اعضای جامعه خویش نیز، باید حساسیت لازم را داشته باشیم. اگر در مقابل رفتار نادرست دختر و یا پسری در جامعه ی خود، احساس ناخشنودی و یا ناخوش آیندی به ما دست نمی دهد ، باید در نحوه تفکر و اندیشه خویش، تجدید نظر کنیم. چنانچه انحراف دختر و یا پسری به این لحاظ که پدر و یا مادر او، در معرض بدنامی، رنج و عذاب قرار می گیرند، ما را خوشحال نماید، باید در سلامت شخصیتی خود در ارتباط با جامعه ی خویش تردید کنیم. شخصیت سالم اجتماعی و تربیتی اقتضا می کند که در مورد تمامی اعضای جامعه خویش حساس باشیم و مشکل آنان را مشکل خود تلقی و به گونه ای رفتار کنیم که وضع را برای اشاعه ی فساد، فحشا و هر گونه اختلال در روابط سالم اجتماعی، تغییر دهیم. به این لحاظ لازم است به نکات زیر توجه کنیم.

▪ نخست اینکه از جست وجو در امور دیگران اجتناب ورزیم و کمتر در پی یافتن مسائل خصوصی دیگران و تجسس در زندگی آنان باشیم.

▪ دوم آنکه از اشاعه مطالبی که در مورد دیگران می دانیم حتی المقدور اجتناب کنیم.

▪ سوم آنکه از شما تت و سرزنش نوجوان و خانواده وی، در چنین مواردی، دوری گزینیم.

مهم ترین عامل برای اینکه دختران و پسران مان در مواقعی که داشتن ارتباط اجتناب ناپذیر است ،بتوانند با مراعات حدود شرعی وعرفی جامعه ی مان ارتباط صحیحی با یکدیگر بر قرار کنند ، داشتن خانواده ای سالم ،شاد ،معتقد ، استوار ودر عین حال دوست با فرزند است . اگر خانواده سالم شود ،جامعه هم سالم می شود چرا که از مجموع همین خانواده هاست که جامعه شکل می گیرد. ولی در عین حال نمی توانیم فقط به خانواده ی خود اهمیت دهیم چون فرزندان ما روزی از خانه خارج شده وباید با دیگران به تنهایی ارتباط بر قرار کنند ،پس سرنوشت جامعه ی مان هم باید برایمان مهم بوده واز هیچ تلاشی در جهت کمک به دیگران به منظور داشتن زندگی سالم مضایقه نکنیم .