تحقیق درمورد اصلاح نژاد دامها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

اقتصاد گلستان- با استفاده از تکنولوژی جدید دامداری و با انتقال جنین، هر گاو ماده در سال به طور میانگین 22 گوساله به دنیا خواهد آورد و به دنبال آن تحول عظیمی در صنعت دامداری کشور به وجود خواهد آمد آقای احمد قلندری، سالهاست که برای ایجاد تحول و افزایش تولید محصولات کشاورزی و دامداری مطالعه و تلاش می کند. وی مدیر اجرایی این طرح ملی و دامدار نمونه صنعتی استان است. خبرنگاران ما ضمن بازدید از این دامداری و مرکز علمی و صنعتی، با وی در این رابطه و نیز در مورد تلاش ها و طرح هایش در دسترسی به فناوری پیشرفته دامداری گفتگو کرده اند.

س: لطفا درباره این دامداری توضیحات مقدماتی را بفرمایید؟

ج:   این دامداری صنعتی تنها یک مرکز تولید شیر و گوشت نیست، بلکه یک مرکز تحقیقاتی مهم در سطح استان و کشور می باشد. کاری را که ما در این مرکز علمی- صنعتی شروع کرده ایم در بحث انتقال جنین برای اصلاح نژاد دام بود که این کار از سال 1383 با کمک و همکاری مسوولان جهاد کشاورزی و معاونت امور دام استان و مرکز اصلاح نژاد دام کشور شروع شد. دستآورد این برنامه طی این مدت کوتاه، برایمان بسیار خوب و ارزشمند بود و شکر خدا در حال حاضر کار به جایی رسید که گرگان در آینده نزدیک به بانک ژن دام هلشتاین در سطح کشور تبدیل می شود.

س:  موضوع ایجاد بانک ژن از چه زمانی مطرح شده است؟

ج:  البته بحث انتقال جنین، در طول سال های گذشته به صورت پراکنده در سطح کشور وجود داشته، اما به صورت متمرکز و به این شکلی که ما داریم، وجود نداشته است. ما با استفاده از این جنین منجمد وارداتی، به گوساله های نر و ماده ممتازی دسترسی پیدا می کنیم که  به عنوان تولیدکننده اسپرم می توانند به مراکز اصلاح نژاد کشور فرستاده شوند و در آن مراکز استفاده شوند.

یکی دیگر از اهداف روند

این فناوری این است که ما ازگوساله های ماده مولد برای تولید تخمک استفاده می کنیم، به این ترتیب که از این گوساله ماده، در سنین متفاوت و قبل از باروری تخمک بگیریم و بعد در عمل تلقیح مصنوعی، با این تخمک ها جنین تولید کنیم. یعنی همان ضرب المثل قدیمی که می گفتند مرغ تخم طلا!

به سرانجام رساندن این طرح همواره از رویاهای من درطول سال های گذشته بوده است. و اکنون خوشحال هستم که امروز این آرزویم به ثمر نشسته است. اضافه می کنم که این کار را اروپایی ها در سال 1950 میلادی شروع کردند و ما امروز برای اولین بار در سطح کشور داریم این روند را در گرگان طی می کنیم و با انجام این طرح علمی، در حال حاضر می توانیم در مورد اصلاح نژاد دام استان و کشور حرفی برای گفتن داشته باشیم.

س:  شما در مصاحبه قبلی خود با خبرنگار اقتصاد گلستان، پنجشنبه 13 اسفند 83 چاپ شد، گفته بودید که طرح مشترک 10 ساله در زمینه توسعه دامداری مدرن با شرکت کانادایی دارید، آیا این کار جدید شما در قالب همان طرح مشترک انجام شده است؟

ج:  البته ما طرح همکاری دوجانبه را با شرکت کانادایی شروع کرده بودیم، اما متاسفانه اجرای این طرح در عمل با مشکلاتی روبرو شد و بعد پیگیری نشد، اما بحث کارشناسی این طرح مشترک بین کارشناسان ایرانی و کانادایی همچنان ادامه دارد.

و کانادایی همچنان ادامه دارد.

س:  آیا برای تولید جنین در ایران به کارشناسان خارجی نیاز است؟ج:  برای تولید جنین خیر. ما در کشورمان دامپزشکان توانمند داریم که به  ما کمک می کنند، ولی در مورد واردات جنین از دام های هلشتاین، مجبوریم از فناوری کشورهای پیشرفته جهان در این صنعت، مثل کشورهای اروپایی و کشورهای آمریکای شمالی، استفاده کنیم و باید جنین منجمد را وارد کنیم. برای مثل ما بذر مولد را از آن کشور ها وارد می کنیم. در جریان روند کاشت جنین در دام های ایرانی نیز، ما همان دام را در ایران و با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و زیست محیطی ایران تولید می کنیم.

س:  فکر می کنید این اقدام ها و برنامه های صنعتی شما چه تغییری در وضعیت دامداری در این منطقه یا کشور ایجاد خواهد کرد؟

ج:  من بسیار امیدوارم و در اینجا اعلام می کنم که ما در آینده ای نه چندان دور یک کشور تولیدکننده اسپرم و جنین دام در سطح منطقه خواهیم شد. س: آیا واردات جنین، آنهم با ارز آزاد برای شما که بخش خصوصی هستید مقرون به صرفه است؟

ج:  متاسفانه واردات جنین با ارز آزاد، به خصوص از دام های برتر جهان و از نوع دام ممتاز هلشتاین، که امروز نیاز اصلی اصلاح نژاد کشور است، برای بخش خصوصی اصلا اقتصادی نیست و در این رابطه دولت حتما باید یارانه پرداخت کند. تنها انتظار ما از دولت این است که همانگونه که قبلا در توسعه امور دامداری و صنعتی شدن دامداری کشور، به خصوص در واردات جنین در سال های 83 و 84 یارانه ارزی پرداخت کردند، بار دیگر از وزارت جهاد کشاورزی تقاضا داریم که برای سرمایه گذاری کلان در بحث اصلاح نژاد دام کشور یک یا دو میلیون دلار به ما یارانه بدهد که این رقم در بودجه کشور رقم قابل ملاحظه ای نیست و در صورت تحقق این امر ما در آینده می توانیم به عنوان یک کشور برخوردار از صنعت دامداری مدرن، در صادرات دام به کشورهای منطقه، حرفی برای گفتن داشته باشیم و به خصوص در سال های آینده با استفاده از این طرح

مقاله درباره صنعتی شدن گاو داری 7ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گذر از دامداری سنتی به دامداری صنعتی و نقش آموزش و ترویج

مقدمه :

در حال حاضر ، فعالیت های دامداری کشور در قالب دو نوع نظام دامداری صورت می گیرد :

الف) نظام دامداری سنتی و ب ) نظام دامداری صنعتی

         با وجود این ، تمایز کامل این دو نظام بهره برداری به دلیل فرایند گذار کاملا میسر نیست . این در حالی است که برآوردها نشان می دهد که نظام دامداری سنتی کشور بالغ بر 70 % تولید گوشت قرمز و محصولات دامی کشور را به خود اختصاص داده است ، لذا سهم نظام دامداری صنعتی در این زمینه اندک است . بنابر این به نظر می رسد که انجام هر گونه تحول در فعالیت های دامداری کشور مستلزم اتخاذ سیاست هایی است که بتواند نظام دامداری سنتی کشور را به نحو مطلوبی تحت تاثیر قرار دهند .با گسترش دانش رسمی و فنون جدید دامداری ، نظام های محلی و دانش و فنون بومی دامداری مورد بی مهری قرارگرفتند ، غافل از آنکه دانش و فنون جدید ، شکلهای تغییر یافته ای از دانش و فنون بومی می باشند .در دهه های گذشته ، بسیاری از صاحبان علوم رسمی دامداری اعتقاد داشته اند که گذار از دامداری سنتی به دامداری نوین ، مستلزم نفی آن نیست ، بلکه به معنای تداوم و حرکت در طول آن است . به عبارت دیگر ، بسیاری از روشها و فنون دامداری نوین ، خلق الساعه نیستند ، بلکه همان روشها و فنون دامداری سنتی هستند که به طور آهسته و پیوسته ، تغییر و تکامل یافته اند .در دهه های گذشته ، بسیاری از کشورهای تحت تاثیر موفقیتها و فن آوریها قرار گرفتند که با شتاب و برداشتی تقلیدی ، تجارب ارزشمند نظام دامداری سنتی را کنار گذاشتند و به شکلهای جدیدی از نظامهای دامداری بویژه نظام دامداری صنعتی گرایش پیدا کردند . با افزایش این گرایش ، رفته رفته نظام دامداری سنتی به فراموشی سپرده شد و تضعیف گردید ولی در عوض ، نظام دامداری صنعتی گسترش یافت . اخیرا مشخص گردیده که برخی از روشها و فنون مورد استفاده در نظام دامداری صنعتی از پا یداری لازم برخوردار نیست . پس نبایستی تجدید و احیای نظام دامداری سنتی را ویران کرد ، بلکه می بایست آن را اصلاح نمود .مقایسه نظام های دامداری سنتی و صنعتی نشان میدهد که هر دو نظام از قابلیت ، توانمندی و محدودیت هایی برخوردارند ، لذا رهیافت بدیل و پایدار در راستای تولید سالم و بیشتر ، طراحی یک نظام دامداری ارگانیک و استفاده از توانمندیها و قابلیتهای هر دو نظام و رفع محدودیتهای آنها می باشد .

مقایسه دو نظام دامداری سنتی و صنعتی :

فرایند تولید دامداری ها به تدریج به سمت صنعتی شدن پیش می رود ، بیش از ۷۰% درصد شیر و گوشت مورد نیاز کشور را دامداری های سنتی و خرد روستایی تأمین می کنند و سهم دامداریهای صنعتی کمتر از ۳۰% درصد است.

در حال حاضر۵۳ میلیون گوسفند، ۲۶ میلیون بز و بزغاله و حدود۵/۵ میلیون گاو، گاومیش و شتر جمعیت دامهای سبک و سنگین کشور را تشکیل می دهند.دامداری سنتی از حداقل امکانات و تجهیزات برخوردار است و در این شیوه نگاه بهره بردار، نگاه معیشتی به دام است.

در دامداری های سنتی، سرمایه گذاری فقط در دام است و ریسک سرمایه گذاری در سنتی ها پایین تر از دامداری های صنعتی است، در دامداری های صنعتی با توجه به این که دام به صورت متمرکز پرورش داده می شود، آسیب پذیری بیشتر است و رعایت یک سری اصول و فنون و دانش را می طلبد که این خود از موانع رشد دامداری های صنعتی است.

در خصوص دلایل بروز روند کند تبدیل دامداریهای سنتی به صنعتی می توان گفت : در واحدهای صنعتی چون دام با یک منظور خاص نگهداری می شود، دانش فنی از جهات مدیریت، تغذیه و بحثهای اصلاح نژاد دام از اصول کار است؛ زیرا اگر نیاز دام از این حیث تأمین نشود قطعاً نمی توان بازده تولید مورد انتظار را پاسخگو باشد. از سوی دیگر چون پرورش دام این واحدهای صنعتی به صورت متمرکز است، بروز هر عارضه ممکن است خسارات سنگینی ایجاد کند، بنابراین حضور دامپزشک در این دامداری ها ضروری است و دامدار باید از نظر اطلاعات فنی و بخصوص مدیریت در سطح بالایی باشد .

ارتقای سطح آگاهی بهره برداران به نوع دام و کاری که انجام می دهند، برگزاری دوره های آموزشی، اعمال سیاستهای حمایتی چون تأمین مصالح ساختمانی در گذشته و اعطای تسهیلات بانکی را از جمله سیاستها و حمایتهای دولت برای تبدیل دامداری های سنتی به صنعتی می باشد.

در مقایسه قیمت تمام شده محصولات دامی در دو روش سنتی و صنعتی می توان گفت: در دامداریهای سنتی چون نگاه تولید، معیشتی و خانوادگی است، هزینه های نیروی انسانی را لحاظ نمی کنند و تصور اذهان بر این است که قیمت تمام شده نسبت به دامداری های صنعتی پایین تر است، اما اگر بازده تولید و میزان خروجی محصولات در کنار هم قرار بگیرد، خلاف این اثبات خواهد شد.به طور مثال یک گوساله بومی در یک دامداری سنتی طی یک دوره شیردهی دو تن شیر می دهد، اما تولید یک گاو اصیل در دامداری صنعتی۸تن شیر است.

در دام سبک همچنین تصوراتی وجود دارد و به اعتقاد سنتی ها با تأمین علوفه از مراتع، قیمت تمام شده گوشت نسبت به واحدهای صنعتی پایین تر است اما این که دامدار برای رسیدن به مرتع باید چه هزینه ای را متقبل شود، محاسبه نمی شود.با وجود تمام این مسایل دولت هیچ اصراری بر تجمیع دامداری های سنتی و تبدیل آنها به صنعتی ندارد و لزومی برای انجام این کار نمی بیند، زیرا سالهاست روستایی با دامداری عجین شده است. اما مقتضیات تولید و لزوم افزایش بهره وری، بهره بردار را به سمت بهینه سازی فرایند تولید هدایت می کند و روستاییان چاره ای جز تن دادن به بهینه سازی فرایند تولید ندارند

به راستی دامپروری ما در دنیا از چه جایگاهی برخوردار است ؟

به راستی دامپروری ما در دنیا از چه جایگاهی برخوردار است ؟ چرا با تلاش های فرا گیر صورت گرفته باز میانگین تولید گاوهای اصیل ما با گاوهای موجود در کشورهای غربی تفاوت بسیار دارد ؟ آیا اشکال کار از ناحیه مدیریت و به کار گرفتن اصول علمی در دامپروری های ماست ؟آیا توان ژنتیکی گاوهای ما بیش از این نیست ؟ آیا فن آوری های مورد استفاده در غرب با امکانات ما تفاوت زیاد دارد ؟ و در آخر آیا عقب ماندگی ما تنها به عوامل ذکر شده در بالا خلاصه می شود ؟

در حالی این سوالات را مطرح می کنیم که میانگین تولید سالیانه گاوهای اصیل هلشتاین در ایران حدود 7 الی 8 تن می باشد در حالی که در آمریکا 12 تن است .

طبق مشاهدات صورت گرفته از گاوداری های آمریکا به وضوح مشخص است که اختلاف سطح صنعت دامپروری آنها با ما بسیارکمتر از اختلاف سطح تولید موجود است . فن آوری های مورد استفاده آنها نیز درحد واحدهای بزرگ صنعتی ماست. پس راز این اختلاف در چه می تواند باشد ؟

تقسیم بندی سه گانه از نظام ترویج :

1- نظام ترویج دولتی :

فعالیتهای ترویج در کشور های جهان سوم عمدتا از طریق نظام ترویج دولتی انجام می گیرد چرا که این فعالیت ها هزینه بر هستند و بخش خصوصی جز برخی سازمان های زیست محیطی تمایلی به سرمایه گذاری در آن را ندارند .در این نظام سیاست ها ، استراتژی ها و اهداف ترویج توسط دولت انجام می پذیرد . در این نظام عاملین اجرائی از پیکره دولت برگزیده می شوند و