تحقیق در مورد خورشید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 36 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

در دوران باستان،‌ یونانی‌ها، ستاره‌شناسی را «ملکه‌ی دانش‌ها» ‌می‌نامیدند. ستاره‌شناسی مسلماً‌ قدیمیترین دانش‌هاست. حتی قبل از آنکه ستاره‌شناسی به صورت دانشی واقعی در آید، انسانهای دوران باستان شیفته‌ی دیدنیهای آسمان بودند و خورشید و ماه را خدایان روز و شب می‌دانستند. انسان به زودی دریافت که می‌تواند از خورشید، ماه و حتی ستارگان برای اندازه‌گیری زمان استفاده کند، زیرا این اجرام با گذشت زمان در پهنه‌ی آسمان با نظمی شبیه به حرکت عقربه‌های ساعت از جایی به جای دیگر می‌روند. مصریها و بابلیها 2600 سال قبل از میلاد، مصریان اهرام سنگی و چند صد سال قبل از آن بابلیان «زیگورت»‌های خشت چین خود بنا نهادند، ولی آنها پیش از این، اندازه‌گیری طول فصلها با استفاده از خورشید و ستارگان انجام می‌دادند. همچنین مصریان کشف کرده بودند که با مشاهده‌ی دقیق طلوع ستارة‌ درخشان شعرای یمانی در آسمان صبحگاه می‌توانند زمان طغیان سالانة‌ رود نیل را پیش‌بینی کنند، زیرا این امر در تقویم کشاورزی آنها مهمترین رویداد شمرده می‌شد. تا این زمان مصریان در مساحی نیز خبره شده بودند و توانستند با استفاده از ستارگان صورت فلکی دب اکبر (خرس بزرگ)، چهار ضلع هرم بزرگ را دقیقاً‌ در جهت شمال، جنوب، شرق و غرب بنا نهند.

مصریان خورشید را «رغ» ‌(خدای خورشید) می‌نامیدند. از آنجا که گرما و نور خورشید به زمین حیات می‌بخشد. لذا خورشید مهمترین خدای آنان شد. آنها اعتقاد داشتند که خدای بزرگ، خورشید هر روز به هنگام طلوع با سوار شدن در قایقی که بر پشت الهة آسمان موسوم به «نوت» ‌قرار دارد، از پهنة ‌اقیانوس می‌گذرد. همچنین فکر می‌کردند که خورشید به هنگام غروب که در زیر فرو می‌رود، حرکت خود را در دنیای تاریک زیر آسمان ادامه می‌دهد.

در طی شب کاهنان معابد با هراس از اینکه ممکن است خورشید تا ابد از زمین دور شود، برای بازگشت آن به دعا می‌پرداختند. آنگاه به هنگام طلوع خورشید، که به معنی استجابت دعای آنان بود، برای ستایش خدای خورشید سرود مذهبی می‌خواندند. به اعتقاد مصریان ماه نیز خدای دیگری است که سوار بر قایق پشت «نوت» در آسمان حرکت می‌کند. در کنده‌کاریهای، معابد و الواح و نقاشیهای روی تابوت اجسام مومیایی شده که در موزه‌ها موجودند می‌توان شواهدی بر این اعتقادات و از جمله قایق ستارگان به دست آورد.

خورشید ما به عنوان یک ستاره

خورشید، یا ستارة‌ ما فقط یکی از میلیونها ستارة ‌عضو کهکشان ما یعنی کهکشان راه شیری است. و تنها یکی از میلیاردها ستارة ‌موجود در کل کیهان است.

در مقایسه با ستارگان دیگر، خورشید ما جرم متوسطی دارد. با این حال، برای ما ساکنان زمینی جالبترین و مهمترین شی موجود در آسمان است. زیرا نور و حرارت آن بر تمام فعالیتهای روزانه‌ی ما تسلط دارد. بدون دریافت انرژی از نیروگاه دائمی خورشید، زندگی در روی زمین امکان‌پذیر نیست. فاصلة‌ متوسط زمین از خورشید برابر با 148800000 کیلومتر است. با وجود این همه فاصله در هر کیلومتر مربع از سطح زمین انرژی معادل 1950000 اسب بخار از سطح خورشید دریافت می‌شود. ولی این مقدار انرژی فقط کسر کوچکی از کل انرژی تابش خورشید است که تمام جهات در فضا پخش می‌شود اگر می‌توانستیم از تمام انرژی که خورشید بر منطقه‌ای از سطح زمین به مساحت چند مایل یا کیلومتر مربع می‌تابد بهره‌برداری کنیم آنگاه انرژی حاصل

آسمان در هر فصل چگونه تغییر می‌کند

آسمان مانند ساعت و تقویم است و با تغییر ساعت در شب، و فصل در سال، تغییر پیدا می‌کند در ساعت 10 شب ماه دی (زمستان) ‌بخش چهارگوش صورت فلکی دب اکبر طوری قرار می‌گیرد که در سمت راست ستاره‌ی قطبی واقع می‌شود. ولی سه ماه بعد (بهار) ‌دب اکبر در همان موقع شب، دقیقاً‌ در بالای ستاره‌ی قطبی واقع می‌شود و صورت فلکی ذات الکرسی که به شکل w یا M است در پشت آن قرار می‌گیرد. در ساعت 10 بعد از ظهر تیرماه (تابستان) ‌دب اکبر به سمت چپ ستاره‌ی قطبی می‌رود. در ساعت 10 شبهای مهرماه یا اوایل پاییز، این هفت ستاره‌ به افق شمالی می‌روند و به جای آن ذات الکرسی در افق بالای آسمان به خوبی نمایان است و می‌توان آن را به عنوان راهنما در نظر گرفت و سه ماه بعد دور از نور تکرار می‌شود.

(تابلوهای راهنمای بهار)

شناسایی ستاره‌‌ها و صور فلکی بهار را می‌توان از صورت فلکی دب اکبر یا خرس بزرگ آغاز کرد که به صورت بسیار واضحی در غروب شبهای بهار در بالای افق آسمان شمالی پیدا است. هفت ستاره‌ از اعضای اصلی این صورت فلکی هستند. در سمت مقابل ستاره‌ قطبی، پنج ستاره‌ دبلیو (w) شکل ، صورت فلکی ذات الکرسی را تشکیل می‌دهند. ستارة قطبی ستاره‌‌ای با درخشندگی متوسط است که در مکانی به نسبت خالی از ستاره‌ در آسمان واقع شده این ستاره‌ به طور دقیق در قطب شمال آسمان قرار نگرفته بلکه به اندازه یک درجه (دو برابر قطر ماه) ‌از قطب شمال واقعی فاصله دارد.

شب هنگام که نظاره‌گر آسمان هستیم متوجه می‌شویم که با توجه به چرخشی زمین به دور محور خود، ستارگان پیدا قطبی هم به ظاهر بر گرد قطب شمال (ستارة قطبی) ‌در حال گردش هستند. حالا برمی‌گردیم به دب اکبر. اگر دو ستاره‌‌ی انتهایی یا ستاره‌‌های راهنمای دب اکبر را از جهت مخالف ستارة قطبی ادامه دهیم به صورت فلکی اسد می‌رسیم. این صورت فلکی به لحاظ شکل داس مانند و تعدادی از ستار‌گانش که شباهتی به علامت سوال فارسی دارند و در واقع سر اسد یا شیر را می‌سازند، معروف است.

حالا دسته‌ی آبگردان دب اکبر را مد نظر قرار می‌دهیم. اگر این دسته را با توجه به انحنایش ادامه دهیم به یکی از ستاره‌‌های روشن آسمان به نام سماک رامح (نگهبان شمال) ‌می‌رسیم و اگر به همین ترتیب انحنا را ادامه دهیم به ستاره‌‌ی چشمک زن دیگری به نام سماک اعزل از صورت فلکی شنبله خواهیم رسید. باید توجه داشت که ستارگان سماک اعزل و سماک رامح به همراه ستاره‌ قلب الاسرار از صورت فلکی اسد، مثلثی نسبتاً معروف را در آسمان تشکیل می‌دهند.

مقاله درباره سیاره زهره 1

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

سیاره «زهره» پس از 122 سال از مقابل خورشید عبور می‌کند

امروز ‌١٩خرداد ماه ‌١٣٨٣، برابر با ‌٨ ژوئن ‌٢٠٠٤ میلادی پس از افزون بر یک قرن انتظار، زمینیان امکان یافتند عبور باشکوه قرص تاریک سیاره زهره را از مقابل قرص درخشان خورشید مشاهده کنند.

این پدیده که در واقع نوعی خورشید گرفتگی جزئی است، از پشت تلسکوپهای مخصوص، به صورت عبور یک نقطه تیره رنگ بر روی سطح خورشید در مدت چند ساعت قابل رویت است. ایران یکی از بهترین مناطق جهان برای رصد این پدیده شناخته می‌شود. ساکنان آسیای شرقی و استرالیا، تنها مراحل آغازین و ساکنان غرب اروپا و آمریکای شرقی تنها مراحل پایانی گذر را شاهد خواهند بود و بسیاری از ساکنان نیمکره غربی زمین گذر را از دست می‌دهند. اما تمام گذر در خاورمیانه و ایران دیده می‌شود.این پدیده نادر نجومی، حدود ساعت ‌‌٩و ‌٤٨ دقیقه - به وقت تهران- آغاز شده و تا حدود ساعت ‌١٥ و ‌٥١ دقیقه ادامه دارد. با توجه به اهمیت ویژه این پدیده نادر نجومی، مراکز و گروههای نجومی مختلف کشور از ماه‌ها قبل همایشها و برنامه‌های رصدی عمومی و تخصصی مختلفی را تدارک دیده‌اند که برخی از آنها با حضور منجمان حرفه‌ای و آماتور خارجی که به دلیل شرایط نجومی و جوی مناسب ایران برای رصد این پدیده به ایران سفر کرده‌اند، برگزار می‌شود.پوریا ناظمی، پژوهشگر نجوم و عضو شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، درباره این پدیده و مراحل مختلف آن اظهار داشت: در هنگام پدیده گذر، سیاره زهره به صورت لکه‌ای گرد و کاملا تیره سیاه با چشم غیر مسلح هم دیده می‌شود و به دلیل همین ویژگی‌ها، به سادگی از لکه‌های خورشیدی قابل تشخیص است.وی خاطرنشان کرد: با اینکه گذر زهره چند ساعت طول می‌کشد، اما در این بین، چهار لحظه اهمیت ویژه‌ای دارند؛ نخست، لحظه‌ای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس می‌شود و به «تماس اول» موسوم است. از این زمان گذر آغاز می‌شود. حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس می شود، «تماس دوم» نامیده می شود و بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت می‌کند تا زمانی که به لبه دیگر خورشید می‌رسد (تماس سوم) و سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس می‌شود (تماس چهارم) و گذر به پایان می‌رسد. ناظمی افزود: تماس اول در ساعت ‌٩و ‌٤٨ دقیقه و ‌٢٧ ثانیه، تماس دوم،‌١٠ و ‌٧ دقیقه و ‌٤٥ ثانیه، تماس سوم، ‌١٥ و ‌‌٣٢ دقیقه و ‌٤٤ ثانیه و تماس چهارم، ساعت ‌١٥ و‌٥١ دقیقه و ‌٥٦ ثانیه به وقت تهران رخ می‌دهد.در ساعت ‌١٢ و ‌٥٠ دقیقه نیز زهره به کمترین فاصله با مرکز قرص خورشید می‌رسد که از لحاظ محاسبات نجومی، این زمان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. عضو تحریریه ماهنامه «نجوم» خاطرنشان کرد: زهره به هنگام گذر در نزدیکترین فاصله از زمین است که در این گذر به ‌٤٣ میلیون کیلومتر می‌رسد (‌٢٨٨/٠ واحد نجومی). در این هنگام قرص زهره که نیمه تاریک آن رو به ماست به بزرگترین اندازه ظاهری رسیده است که در این گذر ‌٥٨ ثانیه قوس است (‌٠١٦/٠ درجه). بدین ترتیب قرص زهره حدود یک سی‌و‌دوم قطر قرص خورشید است که دقیقا در حد توان تفکیک چشم غیر مسلح انسان می‌باشد.ناظمی افزود: برای آنکه امتحان کنید که گذر را می‌توانید با چشم غیر مسلح ببنید، آزمایش ساده‌ای را انجام دهید؛ بدین ترتیب که خالی سیاه به قطر ‌٢ میلی متر را روی یک کاغذ سفید بکشید و زیر نور مناسب، آنرا در فاصله ‌‌٧ متری از چشمانتان بگذارید.وی یکی از پدیده‌های قابل توجه‌ای را که در هنگام گذر زهره مشاهده می‌شود، پدیده «قطره سیاه» عنوان کرد وگفت:‌سیاره زهره لحظاتی قبل از تماس سوم به صورت جسمی کشیده و قطره‌ای شکل دیده می‌شود. در سال‌های گذشته، طی رصد گذرهای عطارد و زهره، اثر قطره سیاه مشکل بزرگی برای اخترشناسانی بوده که می‌خواستند زمان تماس‌ها را به دقت ثبت کنند و از طرف دیگر یافتن علت ایجاد این پدیده نیز موضوع جالبی برای اخترشناسان است. ناظمی خاطر نشان کرد: درباره علت بروز این پدیده نظرات زیادی مطرح شده که براساس آنها، آشفتگی لایه‌های جوی زمین، ابیراهی نور در ابزار رصدی، خطای دید و آستیگماتیسم چشم، همه با هم تغییر شکل زهره بر اثر پراش نور را تشدید می‌کنند و هنگام تماس‌های داخلی، زهره به جای کره به شکل یک تخم مرغ دیده می‌شود.وی افزود: یکی دیگر از پدیده‌های جالب و دیدنی که همراه با گذر زهره قابل مشاهده است، شکل گیری حلقه‌ای بسیار درخشان به دور زهره بین تماس‌های اول و دوم و سوم و چهارم است. این پدیده نیز که اخترشناسان منشا آنرا عبور نور خورشید از جو بسیار غلیظ سیاره زهره می‌دانند، از نظر منجمان جذاب و با اهمیت است.عضو شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران در ادامه با اشاره به اینکه به دلیل شرایط خاص نجومی پدیده گذر، این پدیده، طی سده‌های اخیر به صورت زوجهایی با فاصله هشت سال از هم رخ داده‌اند که فاصله هر زوج گذر با بعدی ‌١٠٥ تا ‌١٢٢ سال بوده است، خاطرنشان کرد: آخرین گذر زهره در سال ‌١٨٨٢ میلادی رخ داده و امروز پس از ‌١٢٢ سال شاهد این پدیده خواهیم بود. گذر بعدی زهره در روز ‌‌١٧ خردادماه ‌١٣٩١ خواهد بود که بهترین نقطه رصدی آن در اقیانوس آرام است و تنها مراحل پایانی آن، پس از طلوع خورشید در ایران قابل مشاهده خواهد بود.پس از آن در آذرماه سال ‌١٤٩١ و ‌١٥٠٤ شمسی نیز این پدیده رخ خواهد داد که این گذرها نیز به طور کامل در ایران قابل مشاهده نخواهند بود.بدین ترتیب، به گفته این پژوهشگر نجوم، شرایط مناسبی که امروز برای رصد گذر زهره وجود دارد تا حدود ‌٢٣٠سال دیگر تکرار نخواهد شد.