سازمان حمل ونقل پایانه ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست عناوین:

معرفی

اهم فعالیتهای سازمان

اهداف سازمان

عمده فعالیتهای اجرایی

عملکرد(جداول ونمودارها)

معرفی:سازمان حمل و نقل پایانه های کشور در سال 1373 براساس مصوبه شورای عالی اداری کشور با ادغام وظایف معاونت حمل و نقل وزارت راه و ترابری و شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی تشکیل شد . در سال 1383 معاونت راهداری وزارت راه و ترابری نیز در سازمان ادغام گردید و نام سازمان به سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای تغییر یافت. سازمان حمل و نقل و پایانه های استان قزوین در سال 76 پس از استان شدن ایجاد و سازماندهی شد .این سازمان وظیفه سیاست گذاری و نظارت بر حمل و نقل جاده ای استان در بخشهای مختلف کالا و مسافر , ایمنی و ترافیک و ترانزیت را بعهده دارد . تعداد کارکنان سازمان 34 نفر بوده که در قالب 2معاونت و 10 اداره و واحد فعالیت می نمایند .

اهم فعالیتهای سازمان در سال 83:

اجرای طرح آمارگیری مبدا و مقصد جاده ای .

اجرای طرح فراخوان کارت هوشمند .

اجرای طرح ایمن سازی مدارس حاشیه راهها.

صدور کارت سلامت .

نوسازی ناوگان.

واگذاری صدور حواله بارنامه به بخش غیر دولتی.

راه اندازی شورای حل اختلاف ویژه حمل و نقل .

برگزاری نشست منطقه ای حمل و نقل ویژه مدیران شمال کشور .

اجرای طرح تکریم ارباب رجوع .

اتوماسیون اداری .

شناسایی نقاط حادثه خیز استان و تحلیل تصادفات.

برگزاری کلاسهای آموزشی ویژه کارکنان و رانندگان .

تهیه سالنامه آماری.

راه اندازی سایت اطلاع رسانی سازمان.

برگزاری سمینار توجیهی بهبود مستمر استقرار نظام پیشنهادها .

حذف ثبت ساعت اتوبوس ها درپاسگاههای پلیس راه .

برگزاری اولین دوره آموزشی مقدماتی بهبودفرآیندویژه مدیران وکارشناسان مجموعه ادارات تابعه وزارت راه

برگزاری نمایشگاه.

برگزاری جلسه کارگروه طرح ITS محور پایلوت قزوین – رشت .

حائز رتبه سوم تحول اداری سازمان در هفتمین جشنواره شهید رجائی .

عضو شورای اداری استان .

عضو کمیته حوادث غیر متقربه.

عضو کمیته مبارزه با قاچاق کالا و ارز.

عضو کمیته خرید گندم.

عضو کمیته حمل سیمان.

عضو شورای حمل استان.

عضو کمیته کارگروه امداد و نجات.

عضو کمیته کارگروه گردشگری.

عضو کمیته کارگروه امور زیربنایی.

عضو کمیته کارگروه ترافیک شهرداری.

اهداف سازمان :

اصلاح ساختار تشکیلاتی حمل و نقل جاده‌ای

زمینه‌سازی برای تشکیل شرکتهای مقتدر ( با توان سرمایه‌گذاری بالا) در حمل ونقل جاده‌ای

ارتقاء فرهنگ بهره‌وری و ترویج مدیریت مشارکتی

اصلاح ساختار نیروی انسانی

ایجاد هماهنگی در دستگاهها و سازمانهای مرتبط با حمل و نقل

استفاده از فن‌آوریهای جدید به ویژه در زمینه اطلاعات

فعال نمودن هر چه بیشتر کریدور شمال جنوب

ایمن‌سازی عبور و مرور

تقویت کمی و کیفی چگونگی نظارت بر اجرای قوانین و مقررات

توسعه استانداردها در حمل و نقل جادهای به ویژه در زمینه ایمنی

فرهنگ‌سازی در زمینه رعایت مقررات و ضوابط ایمنی

نوسازی ناوگان

ایجاد زمینه‌های لازم برای افزایش رقابت در ارایه خدمات حمل و نقل

ایجاد زمینه‌های لازم برای افزایش سطح خدمات حمل و نقل جاده‌ای

ایجاد تسهیلات لازم برای توسعه سرمایه‌گذاری غیر دولتی

استفاده از فن‌آوریهای جدید

توسعه IT

توسعه شبکه‌های فعال اطلاع‌رسانی

بهره‌گیری از سیستم‌های رایانه‌ای در کلیه عملیات اجرایی

ترویج فرهنگ استفاده از فن‌آوریهای جدید

عمده فعالیتهای اجرایی سازمان:

نظارت و بازرسی مستمر از شرکتها و موسسات حمل ونقل.

حمل و نقل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه :

جابجایی و انتقال دادن انسانها و یا اموال و کالا ها از جایی به جای دیگر در قلمرو حمل و نقل قرار می گیرند. این مسئله در واقع یکی از مشغله های مهم انسانی از ابتدایی ترین تا پیشرفته ترین مراحل توسعه بوده است.راهها و وسائط نقلیه دو رکن اساسی حمل و نقل می باشند .در گذشته که انسان مسافات زیادی پیموده و یا از پا و یا سر انسان بعنوان وسیله حمل و نقل استفاده می کرد نیازش به راه محدود بود اما از زمانی که به تولیدات زیاد پرداخت نیاز به ایجاد راههای بهتر و جاده هایی با مشخصات فنی و مناسب احساس کرد .تا اینکه امروزه استفاده از وسایل نقلیه غول پیکر و سریع السیر و راههایی در زمین و هوا و دریا با کیفیتهای بسیار بالا امری غیر قابل اجتناب گردیده است.

تاریخچه حمل نقل:

ملل شرق با توجه به قدمتشان دارای گنجینه های ارزشمندی از تمدن بشری هستند و شهر نیز به عنوان یکی از این آثار و در واقع مهد آثار مختلف تمدن در این جوامع مطرح است. کشور ایران نیز بدین سابقه طولانی تمدن از این آثار بی بهره نبوده است. راه و راهسازی در میان ایرانیان چه در دوران باستان و چه در دوره های پس از آن همواره یک ضرورت بوده است. بر همین اساس باید علل گرایش ایرانیان را به راه سازی و به تبع آن توسعه و افزایش مهارت آنها در این بخش تا اندازه زیادی ناشی از شرایط و ویژگیهای حاکم بر سرزمین ایران دانست.

سیر تحول شهر سازی و شبکه حمل و نقل  در ایران را می توان به سه دوره عمده تقسیم نمود:

1 ـ دوران باستان   2 ـ بعد از ظهور اسلام   3 ـ عصر جدید

1 ـ دوران باستان:

شهر سازی دوران باستان: شهرهای دوران باستان در ایران به دلایل نظامی ،مذهبی و یا اهمیت قتصادی بنا می شدند.با وجود اینکه قبل از ساسانیان مسئله شهر و شهر نشینی وجود داشته است ولی بیشتر شهرهای دوران باستان در زمان ساسانیان به وجود آمده است . در این دوره عناصر عمده ساخت شهر کهندژ ،شارستان و سواد (حومه)بوده است.

میدان و بازار نیز از جمله فضاهای اصلی شهر به شمار می رفته اند.و میدان که اغلب در نزدکی کاخ های سلطنتی بود از مراکز مهم سیاسی محسوب می شد.

 ساخت شهر در دوران باستان :

ایران کشوری نیمه خشک است و بارندگی در آن بسیار اندک .آبادی ها و شهر ها در فلات ایران از یکدیگر دورند.ایرانیان برای پیوند این آبادیهای دور از هم تلاشهای سازمان یافته بسیاری را در حوزه راه سازی انجام دادند و بر همین اساس بود که در دوره خامنشی به دلیل اهمیت راه سازی سازمانی مستقل در این زمینه مسئولیت داشته و فعالیت می کرده است .در دوران هخامنشی شهر ها اغلب بر اساس خواست پادشاهان شکل می گرفت و کمتر از عوامل محیطی متأثر می شد .شهر ها از دوره سلوکیان و پارتیها بتدریج در پیروی از قواعد نسبتاً معین استوار شد و سلوکیان اولاً بانیان شهرهای جدید در ایران بودند .برخی از شهرها به شکل شطرنجی احداث می شدند. طرح دایره ای شکل نیز ابتدا در دوره پارتیان و سپس در دوره ساسانیان مورد ت.جه قرار گرفت مسائل امنیتی بود.

نقش شبکه ارتباطی در دوران باستان:

اساس ساختمان راه ها بر هدفهای جنگی و دولتی بود .و تسلط حکومت مرکزی و جریان اداری کارها را تسهیل می کرد.ولی در عین حال سبب شد که کار بازرگانی و حمل ونقل کالا ها نیز آسان شود.از جمله راههای عمده قدیم در ایران که بدین منظور شکل گرفت راه شاهی و راه ابریشم می باشد.در دوره ساسانیان وجود جاده ابریشم ایران باستان را بصورت پل ارتباطی چین و روم در آورده بود.در این شهر ها اغلب جهت شبکه به سوی مرکز تجاری یا اداری بود و به نوعی حالت شفاهی را القا می نمود . از طرفی در اثر رشد ارگانیک ،بخش شارزستان و سواد از شکل خاصی تبعیت نمی کرد.با وجود این، شهر هایی که مبنای تأسیس آنها نظامی و حکومتی بود از نظر شکل شبکه دارای وضعیت روشن تری بودند ازجمله پاسارگاد.

2 ـ دوران بعد از ظهور اسلام:

 شهرسازی دوران  : در دوره پس از اسلام ویژگیهای شهر سازی نسبی ایران با خصوصیات مذهبی و اسلامی در هم آمیخته و تکامل یافت؛ تا آنجا که علاوه بر وجود ارتباطهای منطقی و دقیق بین فضا ها و عناصر شهر های مطابق با شرایط اقلیمی ـ جغرافیایی ،اقتصادی ،نظامی ـ دفاعی،سیاسی،مذهبی و مفهوم منطقه شهری نیز در قالب روابط برابر و سالم بین شهر و روستا تحقق پیدا کرد. عناصر شهری در این دوره، محله، بازار، مسجد، مدرسه، میدان، ارگ، بارو و گذر بوده است.با این حال کهندژ ،شارستان و ربض در همه این شهرها مشترک بوده است. وجود مسجد به عنوان

تحقیق در مورد حمل مصدومین

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

حمل مصدومین

مقدمه

در برخورد با حوادث ، باید به موارد خطر در صحنه حادثه ، وضعیت مصدومین چگونگی دستیابی به آنان و دسته بندی از نظر اولویت کمکهای اولیه توجه خاصی مبذول داشت . در حوادث بزرگی مانند زلزله ، بمباران و غیره به علت وجود تعداد زیاد مجروحین ، و بدلیل ضرورت رسیدگی فوری ، باید نیازها و اولیتها در نظر گرفته شود . مصدومان را می توان از نظر شدت ضرورت رسیدگی فوری طبقه بندی کرد :

دسته اول : مجروحان با صدمه شدید به قفسه سینه ، شکم و مغز که نیاز به رسیدگی فوری دارند .

دسته دوم : مصدومان با ضربات شدید مثل ضربات وارد به شکم که نیاز به مراقبت کامل و سریع دارند .

دسته سوم : مصدومانی که دچار زخمهای باز و خونریزی محدود ، ، شکستگی بسته و سوختگی کمتر از ده درصد شده اند .

دسته چهارم : افراد با آسیبهای جزیی چون کوفتگی و بریدگی کوچک .

1- قبل از انتقال ، مصدوم ارزیابی می شود و سپس کمکهای مورد نیاز چون بازنگهداشتن راه هوایی ، مهار خونریزی ، ثابت نگهداشتن شکستگی ها ، پانسمان موقت زخم ، رفع شوک و گرم نگهداشتن مصدوم انجام می گیرد .

2- وضعیت علایم حیاتی و پایداری کردن انها مهمتر از نتقال سریع است . انتقال سریع تنها در شرایطی که خطر جدی است و حال مصدوم و امدادگر را تهدید می کند ، انجام می شود .

3- در انتخاب روش حمل باید توجه داشت که صدمه بیشتری به مصدوم وارد نشود .

4- در موارد ضربه ها باید به فکر ضایعات نخاعی بود و مصدوم باید با احتیاط کامل حمل شود .

5- بدن بیمار در مدت انتقال حتی الامکان طراز باشد و به صورت افقی حمل شود . در هر شرایطی محل بیمار باید در مسیر محور بدن انجام گیرد تا از نخاع ( در صورت صدمه احتمالی ) به بهترین وجه مراقبت به عمل آید .

6- همیشه پاهای بیمار در سمت جلو قرار می گیرد مگر در بالا رفتن از بلندی ، پله و ارتفاعات که سر در قسمت جلو قرار می گیرد .

7- نفرات عقبی باید حرکت نفرات جلویی را به دقت مشاهده کنند و حرکات خود را با آنها هماهنگ نمایند تا یکنواختی و سهولت در کار انجام گیرد .

8- در انتخاب روش حمل علاوه بر وضعیت مصدوم باید به وزن بیمار ، توانایی جسمی فرد حمل کننده و مسافتی که بمیار باید حمل گردد ، توجه شود .

روش های حمل مصدومان

حمل اضطراری مصدوم قبل از اقدامات اولیه فقط در شرایطی انجام می شود که خطر جدی جان مجروح را تهدید می کند مثل آتش سوزی یا ریزش آوار، در این صورت ابتدا افراد بدحال تر منتقل می‌شود و در ضمن باید با روشی حمل گردد که صدمه بیشتری به بیمار وارد نگردد. و توجه شود که مهمترین خطر در انتقال اضطراری آسیب نخاعی است بنابراین همیشه بیمار باید در مسیر محور بدن حمل گردد. همچنین در انتخاب روش حمل اضطراری باید علاوه بر وضعیت مصدوم باید به وزن آن ،توانایی حمل کننده و مسافتی که باید حمل گردد ، توجه شود.

بطور کلی حمل مصدوم می تواند توسط یک یا دو و یا چند نفر انجام گردد و بستگی به شرایط بیمار و تعداد نیروهای امداد دارد.

روش حمل به وسیله یک نفر:

کشیدن با لباس: برای حرکت خیلی اورژانسی بیمار(در مواردی که حادثه ای به شدت جان بیمار را تهدید می کند) از این روش استفاده کنید . در این روش با گرفتن قسمت پشت لباس بیمار ، سر بیمار روی بازوان امدادگر قرار گرفته و سپس کشیده می شود.

کشیدن با پتو : اگر بیمار لباس بر تن نداشت و یا پوشش او برای کشیدن مناسب نیست ، از ملافه یا پتو و یا چیزی شبیه آن می توان استفاده کرد . پتو و یا ملافه را روی زمین پهن کرده ، بیمار را روی آن می‌غلطانیم سپس با لوله کردن ملافه در قسمت اطراف سر ، بیمار کشیده می شود.

حمل با کشیدن بازو: در این روش بیمار روی کف زمین است و دو دست مصدوم روی سینه اش قرار می‌گیرد . سپس با رد کردن دستها از زیر بازوان بیمار، مچ مصدوم گرفته شده و به عقب کشیده می شود.·کشیدن به روش آتش نشان: در این روش ابتدا مچ دست بیمار با پارچه ای مثل روسری بسته شده و امدادگر در مسیر بدن بیمار به صورت چهار دست و پا قرار می گیرد . دست بیمار را روی گردن انداخته و با حرکت روی چهار دست و پا بیمار را به همراه خود می کشد.

· کمک به مصدوم در راه رفتن : این روش برای مصدومین هشیار که می توانند را بروند و وزن خود را حداقل روی یک پا تحمل کنند ، استفاده می شود . در این روش اندام فوقانی و یا حداقل یک دست مقابل پای مجروح نباید صدمه دیده باشد . ابتدا امدادگر درسمت آسیب دیده بدن بیمار ایستاده و دست مصدوم را بر روی گردن خود می اندازد و با دست مقابل آنرا می گیرد. دست دیگر برای حمایت از بیمار پشت کمر او قرار داده می شود.

حمل مصدوم بر روی پشت امدادگر: در مواردی که بیمار سبک و هوشیار باشد و نوع ضایعه اجازه دهد از این روش استفاده می شود. امدادگر پشت به بیمار قرار گرفته و بازوان بیمار را روی شانه های خود می گذارد و با گرفتن مچ دست ، بیمار را روی خود می کشد . همچنین می توان در حالت چمباتمه نشسته و بیمار را روی پشت خود کشید ، سپس دستها را گرفته و بلند شده و به راه افتاد. حمل مصدوم به روی دوش : از این روش جهت حمل مصدوم هشیار ، کودک یا بالغ سبک وزن استفاده می‌شود . ابتدا مصدوم ایستاده و دستهای امدادگر زیر بغل او قرار می گیرد . بیمار را بلند کرده و روی شانه خود می اندازد و با دست خود دست راست مصدوم را می گیرد . در این حالت دست چپ آزاد خواهد بود

حمل به طریق گهواره ای برای اطفال: اطفال جثه کوچکی دارند و می شود آنها را به این روش حمل کرد. در این روش بیمار همانند وضعیتی که مادر کودک خود را در آغوش می گیرد ، در بغل گرفته میشود به طوری که یک دست ، سر و قفسه سینه کودک و دست دیگر باسن کودک را حمایت می کند ، پس از بلند کردن کودک از روی زمین او را نزدیک بدن گرفته و به طور ایستاده حمل می شود.روش حمل اضطراری به وسیله دو نفر

:حمل اندام‌های انتهایی: در این روش بیمار تقریباً به وضعیت نشسته در می آید ، یک نفر پشت بیمار زانو می زند و زیر بازوان بیمار و مچ او را می گیرد . نفر دوم پشت به بیمار و میان پاهایش می نشیند و از پشت ، زانوهای بیمار را می گیرد . با اعلام نفر اول هر دو می ایستند و بیمار را بلند می کنند و بطور مستقیم به سمت جلو راه می روند.

حمل نشسته : دو نفر نزدیک به باسن بیمار قرار می گیرند و دو دست پشت کمر و زیر زانو قفل می شود و بیمار به شکل نشسته در بغل افراد کمک کننده قرار می گیرد . در صورت امکان ، بیمار بازوانش را در اطراف گردن افراد کمک کننده برای حمایت بیشتر می اندازد./حمل مصدوم

حمل با صندلی : از این روش برای حمل مصدومین هشیار و بدون ضایعه جدی استفاده می شود . مصدوم روی صندلی نشانده و فرد اول پشت بیمار قرار می گیرد و دسته های صندلی را به طوری

واگن تحقیقاتی پرسرعت FRA

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

بخش حمل و نقل ایالات متحده

اداره راه آهن فدرال

نتایج تحقیق

T-16 : واگن تحقیقاتی پرسرعت FRA

خلاصه :

در نوامبر سال 2000 ،اداره راه آهن فدرال (FRA) عملیات ساخت واگن تحقیقی پرسرعت T-16 (شکل 1) را آغاز کرد تا روش های ایجاد حمل و نقل ایمن تر و روان تر مسافر و روشهای ایجاد قطارهای باری با سرعت بیشتر را مورد بررسی قرار دهد . ادارة پژوهش و توسعه FRA ، T-16 را جهت مطالعه رفتار دینامیکی چرخ - ریل مورد استفاده قرار می دهد ، تا روش های بهبود معاینه فنی قطعات را مورد بررسی قرار داده و کریدورهای ریلی پرسرعت را مورد ارزیابی قرار دهد . همچنین T-16 به Amtrake مسئولان مسافری محلی و منطقه ای ، و راه آهن های شخصی در تشخیص مسیرهایشان کمک کند .

T-16 نخستین واگن مسافری خط متروی Amtrak است که به تکنولوژی پیشرفته با قابلیت هایی برای سنجش و جمع آوری داده ها در سرعت هایی تا 160 مایل بر ساعت ، مجهز گردید . قابلیت اندازه‌گیری و سنجش در برگیرندة هندسة قطعه‌. نیمرخ رأی ریل ، کیفیت حرکت ، نیروهای چرخ - ریل می باشد .

سابقه و زمینة اولیه

در سپتامبر 1998، FRA استانداردهای ایمنی قطعه اولیه خود را برای عملکرد در سرعت‌های بیش از 110 مایل بر ساعت ، منتشر کرد سه کلاس جدید قطعه ایجاد شد (کلاس های 7 ، 8 و 9) ، که شرایط را برای عملکرد قطعه در سرعت های تا 200 مایل بر ساعت فراهم می کرد . این استانداردها ، در پی نیاز به عملکردهای با سرعت زیاد در ایالات متحده ، بخصوص سرویس «اسلا» در کریدور شمال - شرق از واشنگتن تا بوستون ، که حداکثر سرعت به 150 مایل بر ساعت می رسد ،‌ایجاد گردید.

جهت ارزیابی بهتر پتانسیل سرعت برای کریدورهای پرسرعت طرح ریزی شده‌، جهت آگاهی یافتن از عملکرد سریع‌تر «امتراک» در کریدور شمال - شرق ، و جهت بهبود درک شرایط برای عملکرد در سرعت های بیش از 110 مایل بر سرعت ، FRA به یک واگن تحقیقاتی با سرعت زیاد و قابلیت های فنی پیشرفته نیاز داشت . بواسطه هماهنگی با «امتراک» ، FRA یک واگن مسافربری مازاد به وجود آورد ، که جهت بکارگیری به عنوان یک لابراتور تحقیق متحرک با سرعت بالا ، بازسازی و تجهیز شد، با نام واگن T16 .

مأموریت T-16

T-16 یک پایه تحقیقاتی جهت بررسی روش هایی برای ایجاد حمل و نقل ایمن‌تر و روان‌تر برای قطارهای مسافربری و حمل بار در سرعت های زیاد ، فراهم می آورد . کاربردهای اولیه‌ آن عبارتند از :

- مطالعه رفتار دینامیکی چرخ - ریل : طرح یا نیمرخ سطوح حرکت بین چرخ‌ها و ریل‌ها ، و طریق تماس ، تأثیر عمده ای در نیروهای ایجاد شده بین چرخ و ریل هنگامی که یک قطار در طول قطعه حرکت می کند ، دارد . این نیروها بر چرخ ها و

حمل و نقل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

مقدمه

به تمامی دستآوردهای بشر برای تولید بیشتر , نظیر ابزار آلات , لوازم ماشینی و تجهیزات که به خودی خود به مصرف نرسیده و در روند تولید سایر کالاها بکار می‌روند سرمایه , اطلاق می‌شود. به عبارت دیگر آن قسمت از کالاهایی که به وسیله بشر تولید شده و به مصرف نرسیده باشد سرمایه نام دارد. بنابراین سرمایه به عنوان یک عامل مؤثر در کارکرد تولیدی هر فعالیت اقتصادی بشمار می‌رود. سرمایه در نوع خود از وسایل ساده حفر زمین گرفته تادستگاههای خودکار و وسایط نقلیه در بهره‌مندی از منابع بکار می‌آید و با توجه به سطوح معین فعالیت فنی یا سازمانی توأم با نیروی کار بکار می‌رود. سرمایه از درآمد یعنی بازده حاصل از تولید در یک دوزه زمانی , چه به شکل سود یا دستمز , پدید می‌آید و مقدار سرمایه تشکیل شده مستقیماً به پس اندازهای منتج از درآمدی که به مصرف نمی‌رسد مربوط می‌شود. سرمایه‌ها را به لحاظ نوع درآمدی که تولید می‌کنند به سه قسمت سرمایه‌های مولد اقتصادی , سرمایه های ثابت اقتصادی و سرمایه‌های ثابت اجتماعی می‌توان تفکیک کرد.

سرمایه های مولد اقتصادی خود مستقیماً موجب افزایش تولید می‌گردند. در صورتی که دو مرد اخیر به طور غیر مستقیم موجبات افزایش تولید را فراهم می‌آورند و به طریق توسعه و گسترش دامنه علوم و فنون و ایجاد اوضاع مناسب اجتماعی , زمینه را برای افزایش تولید فراهم می‌سازد.

روند تبدیل پس اندازهای حاصل از درآمد به سرمایه « نظیر ترمینالها , وسایط نقلیه و راهها» سرمایه گذاری نامیده می شود. ایجاد و نگهدای هر واحد تولیدی چه یک کارخانه باشد و جه تأسیسات حمل و نقل , نیازمند سرمایه گذاری است. به این ترتیب , پس اندازهای گردآمده که احتمالاً به شکل پولی است به تناسب حجم سرمایه گذاری به لوازم و ماشین آلات و یا در خصوص حمل و نقل به راهها , پایانه‌ها , تأسیسات و تجهیزات تبدیل می‌شوند. این مسئله در مورد حمل ونقل بسیار گسترده است و ابعاد فضائی وسیعی را می پوشاند.

اساساً خصیصة خدمات حمل ونقل در سرمایه‌بر بودن آنهاست و داده‌های فنی چنین خدماتی تا حدی متکی بر فیزیوگرافی منطقه‌ای است که در آن ساخته شده‌اند. قبول مسئولیت دراین نوع سرمایه گذاریها , اگرچه غالباً به عهدة دولت است , ولی قدرت تولیدی جامعه نیز ( بدون توسل به بازارهای خارجی ) در بارور ساختن این سرمایه‌ها عامل عمده‌ای به شمار می‌رود. بعلاوه بخش خصوصی نیز می‌تواند در بارور ساختن اینگونه سرمایه گذاریها مفید و کارآ باشد.

به هر حال , می‌دانیم , که پیروی از بازار خصیصه اصلی اقتصاد سرمایه‌داری است ؛ بنابراین , محرک سرمایه گذاری در حمل و نقل نیز به وسعت و گسترش بازار مربوط می‌شود و حجم بازار از طریق سطح کلی قدرت تولید جامعه تعیین می شود. در این روند , قدرت تولیدی جامعه نیز در حد خود بستگی بسیار زیادی به میزان و کیفیت بهره‌وری از سرمایه‌هایی دارد که در کار تولید به خدمت گرفته شده‌اند. بدین سان , روند تسلسلی تولید , درآمد نقش تعیین کننده‌ای دارد و قدر مسلم آن است که توسعة تقاضا نتیجه درآمد است. بنابراین , مشکلات اساسی شناخته شدن در خصوص توسعه نیافتگی حمل نقل در مناطق کم سرمایه و توسعه نیافته , فقط منحصر به نارساییهای موجود در مسایل سرمایه‌گذاری نیست. بدیهی است که پایین بودن سطح درآمد حقیقی در این گونه مناطق مانع اصلی در تشویق سرمایه گذای و ازدیاد قدرت تولیدی به شمار می‌رود و به همین دلیل است که هرگونه برنامه ریزی عمرانی در جهت توسعة خطوط ارتباطی قبل از آنکه به نتیجه برسد , خنثی می شود.

اهمیت سرمایه گذاری حمل و نقل

بخش حمل و نقل اساساً اهمیت حیاتی و قاطع درامر توسعه کشورها دارد. حقیقت آن است که بدون امکان دسترسی به منابع و بازارها , رشد اقتصادی متوقف می‌شود و عدم دستیابی به تسهیلات حمل و نقل , کیفیت و سطح زندگی را متزلزل می‌سازد. تجربیات جهانی نشان داده است که سرمایه گذای در حمل ونقل امر مبادله را آسان می‌کند و توسعه تجارت هم در سطح ملی هم در سطح بین المللی موجبات یک رشد شکوفائی را برای ملتها فراهم می‌آورد. مطالعات انجام شده , در سطح کلان اقتصادی برخی کشورهای زراعی , کشورهایی که وجه غالب اقتصاد آنها کشاورزی است نشان می‌دهد که سرمایه گذاری در حمل ونقل باعث افزایش رشد اقتصادی این کشورها شده وبا افزودن بر بازدهی اجتماعی در سرمایه گذاریهای خصوصی , موجبات سرمایه گذاری در زیر ساختهای حمل ونقل را فراهم آوره است. از چشم انداز اقتصاد خود نیز سرمایه گذاری در حمل و نقل مستقیماً باعث پائین آمدن قیمت داده‌های کشاورزی شده و بالطبع هزینه‌های تولید را کم کرده است. همچنین باعث افزایش امکان دسترسی به بازار , موجب تنوع ستاده‌های تولید و بالاخره ابزار توسعه بخشهای غیر کشاورزی مناطق روستایی را فراهم ساخته است.

سرمایه گذاری در زیر ساختهای حمل و نقل شهری و خدمات عمومی حمل و نقل نیز از طریق تجدید نظر در مکان گزینی واحدهای تولیدی و تغییر در الگوی تراکم شهری و افزایش کارآیی و بازدهی نیروی کار مؤثر واقع شده است. گزارشهای بخش ارزیابی عملیات (OED) بانک جهانی در سطح پروژه , نشان می‌دهد که آثار اجرایی و بازده وامهای اعطایی بانک جهانی برای سال 1986 در بخش حمل و نقل , هم از نظر ارزیابی و هم از نظر تکمیلی پروژه بالاتر از مقدار متوسط پیش بینی شده بوده است. توسعه تجارت جهانی نیز مستثنی از سرمایه‌گذاریهای حمل و نقل نیست. گزارشهای رسمی نشان می‌دهد که در مقطع سالهای 92-1980 , تجارت بین المللی هم از نظر فروش و هم از نظر جابجایی کالاها , به طور متوسط 5 درصد در سال رشد داشتته است. این مقدار در مقایسه با سطح درآمد که تنها 3 درصد در سال رشد نشان داده است , تأیید جدی بر اهمیت حمل و نقل در رشد تجارت جهانی است. به همین دلیل است که کشورهایی مانند ژاپن و کره رشد سریع خود را بر پایه صادرات کالاهای تولیدی پایه گذاری کرده‌اند و اقتصادهایی از قبیل مالزی , تایوان و تایلند بطریق مشارکت در تولید مختلط جهانی و زنجیره‌ها مونتاژ , فراوان بهره برده‌اند. پیداستت که این امر بدون سرمایه گذاری در حمل و نقل داخلی , منطقه‌ای و بین المللی ممکن نبوده است.

ارقام مندرج در جدول شماره 1-7 تأیید به آن دارد که ژاپن موفقیت‌های اخیر خود در توسعه بازرگانی را از طریق سرمایه گذاری در بخش‌های مختلف حمل ونقل بدست آورده است.

جدول شماره 1-7 : سرمایه گذاری در بخش‌های مختلف حمل ونقل کشور ژاپن 1988

بخش‌های حمل ونقل

میزان سرمایه‌گذاری‌ به میلیارد ین

درصد نسبت به سایر بخشهای اقتصادی

جاده‌ها

9/5653

69%

راه آهن

1/1472

21%

بنادر

5/571

7%

فرودگاهها

1/224

7/2%

سواحل

2/50

3/0%

مأخذ : J.K. Jain : transport Economica , Allahahad , 1988

در بسیاری از کشورهای توسعه یافته تأمین مالی حمل ونقل به ویژه از این جهت اهمیت دارد که حمل و نقل بزرگترین جزء سرمایه‌گذاری این کشورها را تشکیل می‌دهد. جدول 2-7 نشان می‌دهد که در میان ده کشور انتخاب شده که اطلاعاتشان برای سالهای اخیر به راحتی در دسترس بوده , سرمایه‌گذاری در حمل و نقل از حدود 9/0 درصد تا 2/3 درصد تولید ناخالص ملی و از 7/5 درصد تا 18 درصد کل سرمایه گذاری ثابت نوسان داشته است.

جدول شماره2-7 : سرمایه گذای حمل ونقل نسبت به سرمایه‌گذاری ثابت و تولید ناخالص داخلی(درصد) سال 1992 :

نام کشور

تولید ناخالص داخلی به نسبتG.N.P

سرمایه‌گذاری حمل و نقل به نسبت G.N.P

سرمایه گذاری حمل و نقل نسبت به سرمایه گذای ثابت

نروژ

17

2/1

2/7

هند

9/7

1/1

9/13