لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 4 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جام حذفی آلمان
تیم فوتبال وردربرمن آلمان در بازی پایانی جام حذفی باشگاه های این کشور در ورزشگاه المپیک شهر برلین، با یک گل در برابر بایر لورکوزن به پیروزی رسید.وردربرمن که اخیرا جام یوفا را از دست داده بود و بوندسلیگای 2008-2009 را نیز با حضوری ضعیف در میانه های جدول به پایان برده بود، شنبه شب (9 خرداد) با شکست دادن بایر لورکوزن، قهرمان جام حذفی باشگاه های آلمان شد. دیگو، ستاره برزیلی برمن، با وجود این که از فصل آینده در یوونتوس تورین بازی خواهد کرد، در این بازی تمام تلاش خود را به کار گرقت و با خلق موقعیت های استثنایی برای هم بازی های خود، در نهایت پاس گل را نیز به مسوت اوزیل داد. فرانک باومان، سرگروه کهنه کار برمن نیز بلافاصله پس از به ثمر رسیدن گل تیمش در دقیقه پنجاه وهشتم، از دنیای حرفه ای فوتبال خداحافظی کرد. باومان 34 ساله، از 9 سال پیش بازوبند کاپیتانی وردربرمن را بر بازو داشت. وی در سال 2004 به همراه وردربرمن قهرمان جام حذفی آلمان و بوندسلیگا شد. در آن سال بایرن مونیخ با اختلاف 6 امتیاز مقام دوم بوندسلیگا را به دست آورد و بایر لورکوزن سوم شد. با خروج باومان، تورستن فرینگس بازوبند کاپیتانی را به دست انداخت. قهرمانی در جام حذفی باشگاه های آلمان، بهترین نتیجه ای بود که دیگو و باومان می توانستند در آخرین بازی خود با پیراهن وردربرمن کسب کنند. لورکوزن نیز که همچون برمن، از تیم های موفق فوتبال دسته برتر باشگاه های آلمان در دهه اخیر بوده است، در این فصل چهره ای متوسط از خود نشان داد و در رده های میانی جای گرفت.
روند بازی پرودل در دقیقه ششم نخستین خطر بازی را با ضربه سر روی دروازه لورکوزن آفرید؛ فرصتی که با هنرنمایی دروازبان حریف از بین رفت. پرودل در دقیقه سی وششم هم نخستین کارت زرد دیدار را دریافت کرد. این بازی در مجموع 5 کارت زرد در بر داشت. برمن در کارت های زرد نیز 4 بر یک از لورکوزن پیش افتاد. دو تیم در 15 دقیقه نخست هنوز خود را در میدان پیدا نکرده بودند. اما برمن آرام آرام بازی را در اختیار گرفت و به استثنای 20 دقیقه پایانی که لورکوزن برای جبران شکست، حملات متعددی را روی دروازه حریف انجام داد، این برمن بود که توپ و میدان را در اختیار داشت.
نکته جالب در این بازی، تعداد بالای آفسایدهای اشتباهی بود که کمک داوران می گرفتند. دقیقه پنجاه وهشتم، تک گل فینال جام حذفی باشگاه های آلمان را مسوت اوزیل 20 ساله، جوان ترین بازیکن میدان، روی پاس دیگو به ثمر رساند؛ پاسی که دیگوی برزیلی با هنرمندی تمام از میان 3 بازیکن لورکوزن به اوزیل رساند. فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان، و مرتز اکر از برمن (به دلیل مصدومیت) از جایگاه تماشاگران دیدار را دنبال می کردند. دیدار یادشده در ورزشگاه المپیک شهر برلین برگزار شد. تمام بلیت های این ورزشگاه، که بیش از 74 هزار تماشاگر را در خود جای می دهد، برای دیدار شنبه شب به فروش رفته بود. ورزشگاه المپیک برلین که ورزشگاه اختصاصی تیم هرتا برلین است، در تاریخ یکم اوت 1936 برای بازی های المپیک همان سال بازگشایی شد. این بیست وپنجمین بار بود که فینال جام حذفی باشگاه های آلمان در این ورزشگاه برگزار شد. شاگردان توماس شاف تا کنون یک بار جام یوفا را به خانه برده اند (1992)، 4 بار قهرمان بوندسلیگا شده (1965، 1988، 1993 و 2004) و 6 بار مقام نخست جام حذفی باشگاه های آلمان را به دست آورده اند (1961، 1991، 1994، 1999، 2004 و 2009). پس از بازی برونو لابادیا، مربی لورکوزن: "مسلما بسیار ناراحت کننده است. ما در دقایقی، بسیار خوب بازی کردیم و از نظر فنی هم منسجم بودیم، تنها نتوانستیم گل به ثمر برسانیم. لورکوزن تیمی در حال رشد است و ظرفیت های بالایی دارد، این قهرمانی می توانست کمک بسیار خوبی برای تیم باشد." وی در عین حال نخواست در مورد آینده خود در لورکوزن توضیحی بدهد. توماس شاف، مربی برمن: "ما بازی ای را به نمایش گذاشتیم که به برد ختم می شود. در بازی ما پیدا بود که به دنبال جام هستیم." به گزارش دویچه وله، او در ادامه همچنین به هنرنمایی اوزیل در این فصل و گل سرنوشت ساز او اشاره کرد و وی را بازیکنی استثنایی خواند. رودی فولر، مدیر ورزشی باشگاه لورکوزن: "به نظر ما لابادیا باید همچنان مربی تیم باقی بماند. ما هنوز هم بر این عقیده ایم که برونو مربی مناسبی برای تیم است، هر چند که دور برگشت بازی های این فصل چندان برای ما خوب نبود." کلاوس آلوفس، مدیر ورزشی باشگاه برمن: "شادی و آرامش پس از ناکامی های اخیر، طبیعتا با این پیروزی به دست آمد. ما هفته های سختی را پشت سر گذاشتیم. این موفقیت بزرگی است که توانستیم با وجود این، باز هم قوی ظاهر شویم. این که ما پیش از این بازی یک هفته استراحت داشتیم هم بسیار مفید بود، پیش تر هر سه روز یک بازی داشتیم و بازی با هامبورگ نیز فشار بالایی به تیم تحمیل کرد."