لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 43 صفحه
قسمتی از متن .doc :
معماری عمومی وب و روش جاوا
برای تشریح بهتر برنامههای کاربردی تحت وب مدرن و امروزی ،معمولا رسم بر آن است که آن را به چهار لایة مستقل تفکیک میکنند . ( شکل یک ) لایة مشتری یا clien ، لایههای میانی که عبارتند از presentation و Business و در نهایت آخرین لایه یعنی لایة داد . در مدلهای کوچکتر معمولا لایههای میانی در یک لایه مجتمع شده و در نتیجچه یک مدل ساده شده سه لایهای به دست میآید برای تصور بهتر این لایهها ، شاید بهتر بتاشد که فرض کنید هر لایه بر روی یک کامپیوتر پیاده سازی میشود .
با اینن سناریو ، فقط لایة مشتری یا clien در منزل و محل کار من یا شما قرار گرفته است و بقیة لایهها بر روی کامپیوترهایی واقع هستند که ممکن است صدها یا هزارها کیلومتر از ما فاصلاه داشتهباشد . حتی ممکن است که لایههای دیگر نیزر در کنار هم واقع شدهباشند . ( هر چند که معمولا چنین نیست . ) لایة مشتری در این مدل سازسژی همان مرورگر وب است که بر روی کامپیوتر مشتری ، صفحات وب را نشان میدهد . در اینن لایه علاوه بر آنکه اطلاعات نمایش داده میشوند ، امکان ورود اطلاعات از طرف کاربر نیز وجود دارد و یکی از وظایف مرور گرها ، انتقال این اطلاعات جمع آوری شده و ارسال آن به لایههای فوقانی است . معمولا برای پیاده
سازی لایههای مشتری از دو روش استفاده میشود .
در روش اول ، از هوشمند بودن کامپیوتر کاربر هیچ استفادهای نمیشود . هنگامی که کاربر اطلاعات یک فرم را تکمیل میکند و یا در خواست صفحة خاصی را میکند (submit) . کلیه عملیات پردازشی در لایههای میانی انجام شده و صفحة جدیدی برای او ارسال میگردد . این صفحة جدید فقط ممکن است شامل یک پیام خطا باشد . به این روش اصطلاحا Dump HTML client اطلاق میگردد . در روش دوم از هوشمندی کامپیوتر کاربر به خوبی استفاده میگردد . مثلا هنگامی که فرمی را در یک صفحة وب تکمیل میکنیم و اگر دچار اشتباه شویم ، بلافاصله بدون آنکه ارتباطی بین لایههای فوقانی برقرار گردد ، کامپیوتر به شما هشدار میدهد . مزیت روش دوم (Semi intellgent client ) آشکار است . ( کاربر برای هر عملیات ساده و ابتدایی نیاز به انتظار کشیدن در پای کامپیوتر خود ندارد . ) اما در این روش ، مرز بین لایههای میانی ( Business و Presentation ) مخدوش میگردد برای استفاده از هوشمندی کامپیوتر مشتری ، از اسکریپت نویسی به زبانهای جاوا اسکریپت و یا ( DHTML ) vbscript در صفحات وب استفاده میشود . توجه داشته باشید که به همین علت ، ، توانایی مرورگرها در اجرای دستورات ، اهمیت مییابد و نسخههای 4 به بعد مرورگرهای Netscape/IE ، امروزه حداقل نیازمندی سایتهای جدید قرار گرفتهاند .
لایه Presentation
وظیفة لایة Presentation ، ارائة محتوای متغیر ( دینامیک ) در صفحات وب است . معمولا محتوای دینامیک از یک بانک اطلاعاتی تامین میشود ( مانند اسامی کاربران Hotmail به همراه مشخصات آنان ) . وظیفة مهمتر این لایه شناسایی صفحات ارسال شده از سمت مشتری ( client ) است .
( یعنی شناسایی کاربر و انتقال اطلاعاتی که او به لایة Business وارد کردهاست ) . روشهای پیاده سازی این عملیات بر روی کامپیوتر web server ، متنوع بوده و در گذشته از برنامههای موسوم به
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 55 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جاوا
مقدمه :
جاوا شباهتهایی به سیپلاسپلاس دارد، ولی قابلیت انتقال آن بهتر است و استفاده از آن ساده تر از ++C است. همچنین مدیریت حافظه نیز توسط خود ماشین مجازی جاوا انجام میشود. طراحی این زبان به گونه ایست که دارای اطمینان بسیاری بوده و وابسته به سیستم عامل خاصی نیست. و دلیل این موضوع این است که جاوا یک ماشین مجازی در سیستم شما راه میاندازد و برنامهها را در آن ماشین مجازی اجرا میکند. این ماشین مجازی «ماشین مجازی جاوا» یا به اختصار JVM نامیده میشود. البته راه انداختن یک ماشین مجازی باعث دو مشکل میشود. هنگامی که نرمافزار شما در یک ماشین مجازی اجرا میشود سرعت کمتری خواهد داشت، همچنین شما نیاز دارید قبل از اجرای برنامههای جاوا یکبار سیستم مجازی جاوا را که حجم نسبتاً بالایی دارد، از اینترنت بارگذاری و یا از جای دیگری تهیه و نصب کنید ولی مزیت آن عدم وابستگی به سیستم عامل مقصد است.
تاریخچه زبان جاوا
زبان جاوا در سال ۱۹۹۱ ایجاد شد و در ابتدا Oak نام گرفت. پیدایش آن از پروژه ای به نام Green منشا گرفت که زیر نظرJames Gosling و با هدف اتوماسیون وسایل خانگی دنبال می شد. و Oak را در برنامه ریزی این دستگاه ها به عنوان زبانی قدرتمند به کار گرفتند. ولی تا سال ۱۹۹۴ این پروژه در ناامیدی دنبال می شد، تا اینکه این تیم توسعه پس از تغییر رویه اینترنت را در اهداف کار خود گنجاند.
Oak به Java تغییر نام داده شد تا بتواند به عنوان نشان تجاری ثبت شود. Netscape Navigator ۲.۰ در سپتامبر سال ۱۹۹۵ از این زبان، که به صورت Applet بکار می رفت، پشتیبانی کرد و Microsoft در اواخر سال ۱۹۹۵ آن را بکار گرفت.
از آن زمان به بعد توانایی های این زبان رو به فزونی گذاشت. در سال ۱۹۹۶ شرکت Sun Microsystems نگارش ۱.۰ از Java Development Kit را توسعه داد. و سال بعد نگارش ۱.۱ از JavaBeans پشتیبانی کرد. در سال ۱۹۹۷ شرکت Sun بر علیه Microsoft شکایت کرد و این شرکت را متهم به نقض توافقنامه مربوط به استفاده از Java در Internet Explorer کرد. بعد از این سان JDK ۱.۲ و Swing را، که ابزار پیشرفته تری نسبت به (AWT (Abstract Windowing Toolkit برای ایجاد رابط گرافیکی کاربر(GUI) فراهم می کرد، ارایه کرد. در حال حاضر JDK در نگارش ۵.۰ وبا ویژگی های جدیدی در دسترس است. و با نام J۲SE) Java ۲ Standard Edition) نیز شناخته می شود. در کنار آن J۲EE Java ۲ Enterprise Edition (که درحال حاضر در نگارش ۱.۴ است) برای کاربردهای تجاری ارایه شد. J۲EE تکنولوژی هایی از قبیل Enterprise JavaBeans EJB), Servlets, JavaServer Pages) و … را در بر می گیرد.
Java زبانی برای برنامه های توزیع شده است و زبانی شناخته شده در سطح جهانی است که به کاربر امکان تعامل (interaction) با یک صفحه وب را می دهد و برخلاف صفحات ایستای HTML فراتر از خواندن ویا فقط پر کردن یک فرم، برای کاربر امکان بازی، چت، انجام محاسبات درصفحات گسترده، و حتی دریافت اخباری که به صورت همزمان به روز رسانی می شوند و خیلی چیزهای دیگر را فراهم می کند. Java همچنین مستقل از سیستم عامل است. به این معنی که شما یک برنامه را یکبار می نویسید و این برنامه بر روی هر سیستم عاملی که ماشین مجازی جاوا (Java Virtual Machine) یا به اختصار JVM بر روی آن نصب باشد به همان شکل و بدون نیاز به هیچگونه تغییری قابل اجرا خواهد بود. Java زبانی ساده، کاملا شی گرا، با امنیت بالا و دارای امکانات چندبندی (Multi-threading) است. از نگارش ۱.۲ به بعد ابزارهای Swing، جاوا را به زبانی آسان و جذاب برای ایجاد یک GUI کاربر پسند تبدیل کرده اند.
از نقطه نظر دیگر می توان گفت: که جاوا یک زبان مستقل از سیستم عامل نیست بلکه همانند یک سیستم عامل مستقل و کوچک عمل می کند. همان طور که درWindows زبان های برنامه نویسی امکان اجرا در بستر (Platform) مربوط به Windows/Intel را دارند، برنامه های جاوا امکان اجرا در Java/JVM را دارند. و همانند Windows، جاوا هم یک بستر نرم افزاری، تجاری و منحصر به یک شرکت است.