تحقیق در مورد تجهیزات شبکه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 1 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تجهیزات شبکه ( Network structure ) : • سرویس دهنده ها ( Servers ) : 1- حافظه های جانبی HDD 2- حافظه اصلی RAM 3- کارت شبکه 4- پردازنده • تجهیزات خاص شبکه : 1- تجهیزات خاص شبکه محلی : MAU ، Hub ، Switch 2- تجهیزات شبکه راه دور : Gateway ، Bridge ، Router سرویس دهنده ها : یک سرویس دهنده ، یک کامپیوتر پر قدرت در شبکه می باشد که یک سری از منابع خود را بر روی شبکه به اشتراک گذاشته و یا سرویسی بر روی آن نصب شده و در حال اجرا می باشد . آنچه برای یک سرویس دهنده در شبکه حائز اهمیت می باشد ؛ قابلیت اطمینان ، صحت و پیوستگی سرویسها است ، همچنین کارآیی یک سرویس دهنده از اهمیت ویژه ای برخوردار است . سرویس دهنده ها دارای پردازنده قوی و میزان RAM آنها دو تا چهار برابر حافظه های اصلی بر روی PCها است و همچنین دارای حافظه جانبی با سرعت و حجم بالا می باشند . تجهیزات شبکه های محلی ( LAN ) : در شبکه ها با گذرگاه مشترک اطلاعات بر روی کارت شبکه کلیه کامپیوترها قرار می گیرد و هر کامپیوتری که اطلاعات مربوط به آن باشد آنرا از روی شبکه بر می دارد . در این شبکه ها کلیه کامپیوترها به یک کانال مشترک وصل هستند . معمولا در این شبکه ها از کابل کواکسیال استفاده می شود و در هر لحظه فقط یک کامپیوتر می تواند اطلاعات ارسال نماید . به دلیل آسیب پذیر بودن این نوع توپولوژی ( 10Base-2 حالت استاندارد Ethernet ) ساختارهای شبکه جدیدی بوجود آمد که با توپولوژی Star عمل مشابهی را انجام می داد . در این شبکه ها ( 10Base-T ) از دستگاهی به نام Hub استفاده می شود که گذرگاه شبکه را شبیه سازی و قدری از مشکلات روش قبل را حل کرده است . Hub : سخت افزاری است که اطلاعات را از روی یک پورت خود دریافت نموده و بر روی کلیه پورتهایش در روی شبکه Broad cast یا ارسال می کند . از Hub در شبکه هایی استفاده می شود که دارای توپولوژی شبکه Star باشند ؛ در این شبکه ها امکان برخورد اطلاعات وجود دارد . Switch : این ابزار در شبکه هایی با توپولوژی Star نصب می شوند و ساختار شبکه ای مشابه با ساختار قبل بوجود می آورند . تفاوتی که Switchها یا در واقع متمرکز کننده های مجهز به سیستم Switching با Hubها دارند این است که در این ابزارها بسته ها را در شبکه Broad cast نمی کنند بلکه کامپیوترهای متصل به هر پورت خود را تشخیص داده و یک بسته دریافتی را از مبدا مستقیما به سوی مقصد هدایت می نمایند . بنابراین در این شبکه ها امکان برخورد اطلاعات تقریبا به صفر رسیده و همچنین می توان شبکه های کوچکتر را به یکدیگر متصل نمود . MAU ( Multi Access Unit ) : سخت افزاری است که در شبکه های Ring استفاده می شود و یک شبکه حلقه را تبدیل به شبکه ای با توپولوژی Star - مانند آنچه Hub برای شبکه Bus انجام می داد - می نماید . تجهیزات شبکه WAN : Bridge : سخت افزاری است که پل ارتباطی دو LAN مختلف می باشد . تفاوت بین یک پل یا Bridge در تکنیک برقراری ارتباط بین دو LAN و Router در این است که Router در هر شبکه ای عمل مسیریابی را انجام می دهد و بر اساس IP مبدا و مقصد اطلاعات را در شبکه انتقال می دهد اما یک Bridge که معمولا در شبکه های مخابراتی و بی سیم بکار می رود ، سخت افزار یا نرم افزاری است که اطلاعات از جنس لایه دوم یک شبکه ( Frame ) را در شبکه دیگر کپی می کند ؛ به عنوان مثال دو LAN می توانند به وسیله خط تلفن به یک دیگر متصل شوند . استفاده از Bridge کارایی شبکه را تا حد زیادی کاهش می دهد و باعث کندی شبکه می شود . پلها اصولا در شبکه هایی استفاده می شوند که از پروتکل های غیر قابل مسیردهی استفاده کنند یعنی آدرس مبدا و مقصد ندارند . این پروتکل ها به راحتی از Bridge عبور می کنند . نمونه ای از این پروتکل ها NetBios ، NetBeui می باشند . Gateway یا مترجم پروتکل : وسیله ای است که معمولا مانند یک دروازه ورودی/خروجی در شبکه عمل می کند . لفظ Gateway برای هر سخت افزاری بکارمی رود که معمولا دو شبکه غیر همجنس را به هم متصل کند . یک Gateway می تواند یک کامپیوتر ، یک مسیریاب ، یک Firewall ، یک Proxy Server و یا هر چیز دیگری باشد . اما تجهیزاتی که خاص Gateway هستند معمولا در شبکه هایی بکار می روند که براساس پروتکل TCP/IP کار نمی کنند . این تجهیزات وظیفه ترجمه پروتکل بین دو شبکه غیر همجنس را انجام می دهند . به عنوان مثال در شبکه هایی TCP/IP Base نیستند با استفاده از یک Gateway می توان پروتکل شبکه را به پروتکل TCP/IP و برعکس تبدیل نمود . Router یا مسیریاب : وسیله ای است که بسته ها را در طول شبکه گسترده هدایت می کند و در واقع ساختار شبکه اینترنت ( Back Bone ) در لایه IP از مسیریابها و اتصالات بین آنها تشکیل شده است . مسیریابها در لایه سه کار می کنند ؛ یعنی هر مسیریاب بسته را شناخته و می تواند از روی Header بسته ها مبدا و مقصد را تشخیشص دهد . وقتی کامپیوتری در یک شبکه بسته ای را ارسال می کند که مقصد آن در شبکه محلی متصل به آن کامپیوتر موجود نیست آن بسته را تحویل Gateway می دهد تا از شبکه خارج شود . Gatewayها در شبکه معمولا تجهیزاتی هستند که عمل مسیریابی را نیز انجام می دهند . پس Router شبکه یا همان Gateway آدرس مقصد بسته ها را با مسیرهای خود مقایسه می کند تا کوتاهترین و بهترین مسیر را بین مبدا و مقصد انتخاب کنند و در صورت وجود مسیر بسته به خروجی مورد نظر ارسال می شود و در صورت عدم وجود مسیر یا برای مسیریابی Router با مسیریابهای مجاور مشورت می نماید و یا بسته را تحویل مسیریاب بعدی که در واقع Gateway مربوط به این مسیریاب می باشد هدایت می کند . هر Router دارای یک Routing table می باشد که این جدول به صورت پویا نسبت به مسیریابهای همسایه به روز رسانده می شود ( پروتکلهایی مانند RIP و OSPF ) به عبارت بهتر مسیریابها همیشه در مورد مسیرهای موجود برروی اینترنت با یکدیگر تبادل نظر می نمایند . مسیریابها همواره به دنبال بهترین مسیر با کمترین هزینه برروی اینترنت می گردند .