تحقیق درمورد مواد خشبی 77 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 93

مواد خشبی

اهمیت گونه های چرا کننده

تقریبا یک سوم کره زمین(13.7 میلیون هکتار) خشکی است.

3 تا 4 درصد برای هداف شهرنشینی و صنعتی استفاده شده است

10 درصد زیر کشت است

زمینهای غیر تولیدی حدود 15 درصد خشکی است

زمینهای جنگلی 28 – 30 درصد خشکی است

40 درصد کل خشکی زمین را چراگاه تشکیل داد

ماهیت مواد خشبی

خوراک حجیمی است که وزن کمی بازای هر واحد حجم دارد.

روشهای مختلفی برای طبقه بندی خوراک وجود دارد ولی هیچ تعریف جامعی وجود ندارد و همیشه استثاء هست

بیشتر مواد خشبی دارای الیاف خام بیشتر از 18 درصد و قابلیت هضم پایین هستند یکی از استثنائات ذرت سیلو شده است( الیاف خام ≥ 18 درصد و TDN ≥ 70 درصد) گرامینه های جوان نیز الیاف بالا و قابلیت هضم بالا دارند

NDF مواد خشبی کاملا بالاست( لیگنین بالا قابلیت هضم را می کاهد)

هرچه سن گیاه بالاتر باشد لیگنین هم بیشتر است

بالاترین غلظت لیگنین در ساقه هاست

کاه های بالغ و خشک غلات بین 10 تا 15 درصد لیگنین دارند

بیشتر مواد خشبی دارای کلسیم و منیزیم و پتاسیم بالا(بویژه لگومینه ها) و فسفر پایین است

مراتع:

مراتع موقت: ساده ترین مراتع آنهایی هستند که با کشت یک گونه منفرد گیاه مرتعی ایجاد شده و عمر کوتاهی (4-1 سال) دارند

مراتع دائم: مخلوطی از گیاهان مختلف در آن کشت می شود گرامینه و لگومینه

مراتع طبیعی: علاوه بر گیاهان لگومینه و گرامینه دارای درختچه ها و بوته ها نیز هستند

علوفه مرتعی برای نشخوارکنندگان خوراکی با ارزش غذایی بالا شناخته می شود.

مرتع گرامینه(گراس)

الگوی رشد

ترکیب شیمیایی

عوامل موثر بر ارزش غذایی

سیستم چرا

اختلالات تغذیه ای ناشی از تغذیه گرسها

الگوی رشد:

مهمترین گرامینه ها شامل گندم و جو و ذرت می باشد

در مناطق سرد و معتدل وقتی در بهار دمای خاک به 6-4 درجه سانتی گراد می رسد رشد می کند

الگوی رشد مشابه دارند

تولید برگ به سرعت انجام می شود

با رشد مرتع در بهار ماده خشک گیاه افزایش می یابد

در مناطق گرم دمای خاک در سرتاسر سال برای رشد گیاه بالاست ولی معمولا کمبود آب برای رشد وجود دارد

در مناطق دارای فصول مرطوب و خشک متمایز رشد مرتع در فصل مرطوب به سرعت انجام شده با ظهور خشکی رشد متوقف شده گیاه می میرد به بقایای علوفه خشک باقی مانده در مرتع STANDING HAY می گویند.

سرعت رشد مرتع به محیط، مقدار مواد مغذی و میزانی از برگهای گیاه که در برابر نور قرار دارند بستگی دارد

پس از برداشت رشد مجدد آهسته و سپس رشد سریع و نهایتا بلوغ و رشد کم انجام می شود

در مناطق معتدله سرعت رشد معمول در بهار 100-40 کیلوگرم ماده خشک در هر هکتار در روز می باشد.

ترکیب شیمیایی:

پروتئین خام از اندک (3 درصد در گرامینه بالغ) تا 30 درصد در گرامینه جوان بخوبی کوددهی شده

مقدار الیاف رابطه معکوس با CP دارد

ADF از 20 تا 45 درصد در گیاه بسیار بالغ مناطق بایر فرق دارد

رطوبت گیاه جوان 85-75 درصد است که با بلوغ گیاه به 65 درصد تنزل می یابد

آب و هوا رطوبت گیاه را شدیدا تحت تاثیر قرار می دهد

ترکیب ماده خشک به میزان دیواره سلولی و محتوای داخلی سلول بستگی دارد

معمولا 20-30 درصد ماده خشک را سلولز و 30-10 درصد آن را همی سلولز

محتویات سلولی بیشتر شامل کربوهیدراتهای محلول در آب و پروتئین است

کربوهیدراتهای محلول در آب شامل: فروکتانها، قندهای گلوکز و فروکتوز و سوکروز و رافینوز و استاکیوز

در گراسهای مناطق معتدله کربوهیدرات ذخیره ای فروکتان فراوانترین کربوهیدرات قابل حل بوده و عمدتا در ساقه یافت می شود

در گراسهای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به جای فروکتان، نشاسته ها را در بافتهای رویشی گیاه انبار نموده و این مواد عمدتا در برگها ذخیره می گردند.

غلظت کربوهیدراتهای محلول در آب گراسها 25 تا 30 درصد متغییر است.

پروتئین حقیقی گراسها 80 درصد کل ازت را تشکیل می دهد

کل پروتئین با بلوغ گیاه کم می شود ولی مقادیر نسبی اسیدهای آمینه تغییر چندانی نمی کند

بیش از نیمی از پروتئین سلولی گراسها به صورت آنزیم ریبولوز بی فسفات کربوکسیلاز است که در فتوسنتز نقش دارد

پروتئین گراسها غنی از آرژینین، اسیدگلوتامیک و لیزین است.

پروتئین گراسها نسبت به دانه دارای ارزش زیستی بالاتری برای رشد است و متیونین اولین و ایزولوسین دومین اسیدآمینه محدودکننده رشد در آنها محسوب می شود

پروتئین گراسهای مناطق گرمسیری نسبت به مناطق معتدله کمتر است

تجزیه پذیری و قابلیت هضم پروتئین گراسهای نابالغ کاملا بالاست(80-70%)با بلوغ علوفه کم می شود

در گیاه بالغ بخشی از پروتئین با الیاف متصل و به صورت ADIN غیر قابل هضم می شود.

هر چه شرایط رشد بهتر باشد NPN بیشتر است و با بلوغ گیاه کم می شود

بخش اصلی NPN شامل اسیدهای آمینه و آمیدهایی مثل گلوتامین و آسپاراژین است کمی هم نیترات وجود دارد که می تواند سبب مسمومیت حیوانات چرا کننده شود

لیپید گراسها پایین و حداکثر 6 درصد است بخش اصلی این گروه تری آسیل گلیسرولها، گلیکولیپیدها، موم ها، فسفولیپیدها و استرولها است

تری اسیل گلیسرولها بخش اندکی از لیپیدها را شامل می شود و بیشتر آن گالاکتولیپید است(60% کل لیپید).

اسید لینولنیک اسیدچرب اصلی است و بین 60 تا 75 درصد کل اسیدهای چرب را شامل می شود پس از آن اسیدهای لینولئیک و پالمیتیک بیشترین فراوانی را دارند.

میزان مواد معدنی آن متغیر و در جدول زیر آمده است.

گراس سبز منبع غنی از بتاکاروتن(پیشساز ویتامین A) است ممکن است تا 550 میلی گرم در هر کیلوگرم ماده خشک برسد

مقدار ویتامین D در آنها پایین است و در گراسهای بالغ بیشتر است بعلت برگهای مرده که در آنها D2 از ارگوسترول اشعه دیده تولید می شود

گراس سبز محتوی مقادیر معتنابهی ویتامین Eو ویتامینهای B بخصوص ریبوفلاوین است.

عوامل موثر بر ارزش غذایی علوفه

مرحله رشد

مهمترین عامل موثر بر ترکیب و ارزش غذایی علوفه مرتعی است.

با رشد گیاه غلظت پروتئین گیاه کاهش و الیاف و دیواره سلولی افزایش می یابد

می توان با کاربرد کودهای ازته مانع کاهش شدید سطح پروتئین گیاه شد

با بلوغ گیاه کل خاکستر نیز کم می شود

تحقیق درمورد مواد خشبی 77 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 93

مواد خشبی

اهمیت گونه های چرا کننده

تقریبا یک سوم کره زمین(13.7 میلیون هکتار) خشکی است.

3 تا 4 درصد برای هداف شهرنشینی و صنعتی استفاده شده است

10 درصد زیر کشت است

زمینهای غیر تولیدی حدود 15 درصد خشکی است

زمینهای جنگلی 28 – 30 درصد خشکی است

40 درصد کل خشکی زمین را چراگاه تشکیل داد

ماهیت مواد خشبی

خوراک حجیمی است که وزن کمی بازای هر واحد حجم دارد.

روشهای مختلفی برای طبقه بندی خوراک وجود دارد ولی هیچ تعریف جامعی وجود ندارد و همیشه استثاء هست

بیشتر مواد خشبی دارای الیاف خام بیشتر از 18 درصد و قابلیت هضم پایین هستند یکی از استثنائات ذرت سیلو شده است( الیاف خام ≥ 18 درصد و TDN ≥ 70 درصد) گرامینه های جوان نیز الیاف بالا و قابلیت هضم بالا دارند

NDF مواد خشبی کاملا بالاست( لیگنین بالا قابلیت هضم را می کاهد)

هرچه سن گیاه بالاتر باشد لیگنین هم بیشتر است

بالاترین غلظت لیگنین در ساقه هاست

کاه های بالغ و خشک غلات بین 10 تا 15 درصد لیگنین دارند

بیشتر مواد خشبی دارای کلسیم و منیزیم و پتاسیم بالا(بویژه لگومینه ها) و فسفر پایین است

مراتع:

مراتع موقت: ساده ترین مراتع آنهایی هستند که با کشت یک گونه منفرد گیاه مرتعی ایجاد شده و عمر کوتاهی (4-1 سال) دارند

مراتع دائم: مخلوطی از گیاهان مختلف در آن کشت می شود گرامینه و لگومینه

مراتع طبیعی: علاوه بر گیاهان لگومینه و گرامینه دارای درختچه ها و بوته ها نیز هستند

علوفه مرتعی برای نشخوارکنندگان خوراکی با ارزش غذایی بالا شناخته می شود.

مرتع گرامینه(گراس)

الگوی رشد

ترکیب شیمیایی

عوامل موثر بر ارزش غذایی

سیستم چرا

اختلالات تغذیه ای ناشی از تغذیه گرسها

الگوی رشد:

مهمترین گرامینه ها شامل گندم و جو و ذرت می باشد

در مناطق سرد و معتدل وقتی در بهار دمای خاک به 6-4 درجه سانتی گراد می رسد رشد می کند

الگوی رشد مشابه دارند

تولید برگ به سرعت انجام می شود

با رشد مرتع در بهار ماده خشک گیاه افزایش می یابد

در مناطق گرم دمای خاک در سرتاسر سال برای رشد گیاه بالاست ولی معمولا کمبود آب برای رشد وجود دارد

در مناطق دارای فصول مرطوب و خشک متمایز رشد مرتع در فصل مرطوب به سرعت انجام شده با ظهور خشکی رشد متوقف شده گیاه می میرد به بقایای علوفه خشک باقی مانده در مرتع STANDING HAY می گویند.

سرعت رشد مرتع به محیط، مقدار مواد مغذی و میزانی از برگهای گیاه که در برابر نور قرار دارند بستگی دارد

پس از برداشت رشد مجدد آهسته و سپس رشد سریع و نهایتا بلوغ و رشد کم انجام می شود

در مناطق معتدله سرعت رشد معمول در بهار 100-40 کیلوگرم ماده خشک در هر هکتار در روز می باشد.

ترکیب شیمیایی:

پروتئین خام از اندک (3 درصد در گرامینه بالغ) تا 30 درصد در گرامینه جوان بخوبی کوددهی شده

مقدار الیاف رابطه معکوس با CP دارد

ADF از 20 تا 45 درصد در گیاه بسیار بالغ مناطق بایر فرق دارد

رطوبت گیاه جوان 85-75 درصد است که با بلوغ گیاه به 65 درصد تنزل می یابد

آب و هوا رطوبت گیاه را شدیدا تحت تاثیر قرار می دهد

ترکیب ماده خشک به میزان دیواره سلولی و محتوای داخلی سلول بستگی دارد

معمولا 20-30 درصد ماده خشک را سلولز و 30-10 درصد آن را همی سلولز

محتویات سلولی بیشتر شامل کربوهیدراتهای محلول در آب و پروتئین است

کربوهیدراتهای محلول در آب شامل: فروکتانها، قندهای گلوکز و فروکتوز و سوکروز و رافینوز و استاکیوز

در گراسهای مناطق معتدله کربوهیدرات ذخیره ای فروکتان فراوانترین کربوهیدرات قابل حل بوده و عمدتا در ساقه یافت می شود

در گراسهای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به جای فروکتان، نشاسته ها را در بافتهای رویشی گیاه انبار نموده و این مواد عمدتا در برگها ذخیره می گردند.

غلظت کربوهیدراتهای محلول در آب گراسها 25 تا 30 درصد متغییر است.

پروتئین حقیقی گراسها 80 درصد کل ازت را تشکیل می دهد

کل پروتئین با بلوغ گیاه کم می شود ولی مقادیر نسبی اسیدهای آمینه تغییر چندانی نمی کند

بیش از نیمی از پروتئین سلولی گراسها به صورت آنزیم ریبولوز بی فسفات کربوکسیلاز است که در فتوسنتز نقش دارد

پروتئین گراسها غنی از آرژینین، اسیدگلوتامیک و لیزین است.

پروتئین گراسها نسبت به دانه دارای ارزش زیستی بالاتری برای رشد است و متیونین اولین و ایزولوسین دومین اسیدآمینه محدودکننده رشد در آنها محسوب می شود

پروتئین گراسهای مناطق گرمسیری نسبت به مناطق معتدله کمتر است

تجزیه پذیری و قابلیت هضم پروتئین گراسهای نابالغ کاملا بالاست(80-70%)با بلوغ علوفه کم می شود

در گیاه بالغ بخشی از پروتئین با الیاف متصل و به صورت ADIN غیر قابل هضم می شود.

هر چه شرایط رشد بهتر باشد NPN بیشتر است و با بلوغ گیاه کم می شود

بخش اصلی NPN شامل اسیدهای آمینه و آمیدهایی مثل گلوتامین و آسپاراژین است کمی هم نیترات وجود دارد که می تواند سبب مسمومیت حیوانات چرا کننده شود

لیپید گراسها پایین و حداکثر 6 درصد است بخش اصلی این گروه تری آسیل گلیسرولها، گلیکولیپیدها، موم ها، فسفولیپیدها و استرولها است

تری اسیل گلیسرولها بخش اندکی از لیپیدها را شامل می شود و بیشتر آن گالاکتولیپید است(60% کل لیپید).

اسید لینولنیک اسیدچرب اصلی است و بین 60 تا 75 درصد کل اسیدهای چرب را شامل می شود پس از آن اسیدهای لینولئیک و پالمیتیک بیشترین فراوانی را دارند.

میزان مواد معدنی آن متغیر و در جدول زیر آمده است.

گراس سبز منبع غنی از بتاکاروتن(پیشساز ویتامین A) است ممکن است تا 550 میلی گرم در هر کیلوگرم ماده خشک برسد

مقدار ویتامین D در آنها پایین است و در گراسهای بالغ بیشتر است بعلت برگهای مرده که در آنها D2 از ارگوسترول اشعه دیده تولید می شود

گراس سبز محتوی مقادیر معتنابهی ویتامین Eو ویتامینهای B بخصوص ریبوفلاوین است.

عوامل موثر بر ارزش غذایی علوفه

مرحله رشد

مهمترین عامل موثر بر ترکیب و ارزش غذایی علوفه مرتعی است.

با رشد گیاه غلظت پروتئین گیاه کاهش و الیاف و دیواره سلولی افزایش می یابد

می توان با کاربرد کودهای ازته مانع کاهش شدید سطح پروتئین گیاه شد

با بلوغ گیاه کل خاکستر نیز کم می شود