لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
فهرست مطالب
تاریخچه اکسین و ازمایشات اولیه 2
بیوسنتز و متابولیسم اکسین 4
تخریب اکسین روش نهایی کنترل سطح اکسین است. 5
وظیفه اکسین 6
هورمون اکسین 7
اطلاعات اولیه 7
سیر تحولی 8
بیوسنتز اکسین 8
انتقال اکسین در گیاه 9
اثرات فیزیولوژیکی اکسین 9
تجزیه اکسین 10
کاربرد هورمون اکسین در باغبانی 11
ماهیت اکسین 11
بیوسنتز اکسین 12
نقش اکسینها در گیاه 13
اثرات سمی اکسین 13
نحوه انتقال اکسین 14
نقش اکسین در باغبانی 14
تولید بافت پینهای 14
کاهش ترک خوردگی میوه گیلاس 15
ریشهدار کردن قلمهها 15
جلوگیری از رشد نوکها و پا جوشها 15
رشد طولی شاخه 15
نقش و تاثیر اکسین در گیاهان 16
موارد استفاده اکسینها در کشاورزى 19
منابع: 20
اکسین در گیاهان
تاریخچه اکسین و ازمایشات اولیه
اکسینها اولین هورمونها ی گیاهی کشف شده بودند. چارلز داروین از جمله ازاولین دانشمندان در تحقیق هورمون گیاهی بود. این کتاب «نیروی حرکت در گیاهان»در سال ۱۸۸۰ اماده شد.
او اول اثراتی از نور درحرکت کولئوپتیلهای زرد روشن شرح داد.
کولئوپتیل یک برگ تخصص یافتهاست که ناشی میشود از اولین گرهی که اپی کوتیل را میپوشاند در مرحله حفاظت جوانه گیاهان که از زمین بیرون میایند.
زمانی که نور یکسوی به کولئوپتیل میتابد ان در جهت نور خم میشود.اگر راس کولئوپتیل با الومینیوم فویل پوشیده شود بسوی نور یک سوی خم نمیشود.
به هر حال اگر راس کولئوپتیل در چپ غیر پوشیده اما فقط در قسمت زیر راس پوشیده، نوردهی یک سوی سبب خمیدگی به سوی نور میشود.
ازمایش داروین پیشنهاد داد که راس کولئوپتیل بافت مسئول دیدن نوروتولید سیگنالهای انتقالی به قسمت پایینتر کولئوپتیل است جایی که پاسخ فیزیولوژیکی خمیدگی رخ میدهد. او سپس راس کولئوپتیل و باقیمانده کولئوپتیل بدون پوشش را قطع کرد که نور یک سوی دیده میشود اگر انحنا رخ دهد.مطابق نتایج اولیه ازمایشش خمیدگی رخ نمیدهد[1]
در سال ۱۸۸۵ salkowski ایندول۳-استیک اسیدIAA))را در واسطههای تخمیرکشف کرد. جداسازی محصول یکسان از بافتهای گیاهی پیدا نشد در بافتهای گیاهی برای تقریبا ۵۰ سال.IAA اکسین اصلی دربرگرفته در تعداد زیادی از فرایندهای فیزیولوژیکی در گیاهان است. در سال ۱۹۰۷ fitting اثر ساختمان بریدگی در گیاهان در نور یا تاریکی را مطالعه کرد. نتایجش در جهت فهم این بود که اگر جابجایی سیگنال در یک جهت ویژه گیاه رخ دهداما نتایجش ناتمام بودزیرا سیگنال قابل عبور یا اطراف بریدگی بود.
در سال ۱۹۱۳ Boysen-Jensen ازمایش fitting را اصلاح کردندبوسیله جاسازی قطعاتی از میکا به عنوان مانع انتقال سیگنال و نشان داد که انتقال اکسین به پایه رخ میدهد در جهت تاریکی گیاه در مقابل جهت در معرض نور یک سوی.
در سال ۱۹۱۸ paalنتایج Boysen-Jensenرا تایید کرد بوسیله بریدن راسهای کولئوپتیل در تاریگی، د رمعرض نور قرار دادن فقط راسها، جابجایی راسهای کولئوپتیل در گیاه بسوی مرکز. نتایج نشان داد که قسمت بدون پوشش کولئوپتیل به جهت دیگر خمیدگی رخ میدهد. Soding دانشمند بعدی بود که تحقیق درباره اکسین رابوسیله توسعه عقیده paal گسترش داد. او نشان داد که اگر راسها را قطع کنند رشد کاهش مییابد اما اگر انها بریده میشدند و سپس جابجا میشدند رشد پیوسته رخ میداد. [1]
در سال ۱۹۲۶ یک دانشجوی فارغ التحصیل از هلند که نامش Fritz Went بودیک شرح گزارش را چاپ کرد که او چگونه یک ماده رشد گیاهی را جدا بوسیله قرار دادن در قطعات اگار زیر راس کولئوپتیل برای یک دوره از زمان کرد سپس انها را جابجا کردوانها را در ساقههای سربریده جو قرار داد. بعد اگار را جاداد، ساقهها دوباره رشد پیدا کردند. در سال ۱۹۲۸ Went یک روش بری تعیین کمیت ماده رشد این گیاه گسترش داد. نتایجش پیشنهاد کرد که خمیدگی ساقهها متناسب با مقدار ماده رشد در اگار است. این تست، تست خمیدگی جو نامیده شد.
بیشتر دانش اخیر ما از کاربرد اکسین بدست میاید. کار Went یک اثر بزرگی در تحقیق درباره ماده محرک رشد گیاه داشت. او اغلب با عمل پیراستن به دوره اکسین مهلت داداما ان بود واقعا Kogl وHaagen-Smit که ترکیب auxentriolic acid را از ادرار انسان در سال ۱۹۳۱ تصفیه کردند.بعدا Kogl دیگر ترکیبات را را از ادرار جدا کرد که در ساختمان و وظیفه شبیه اکسین A بودند، یکی ایندول ۳- استیک اسید در اابتدا بوسیله Salkowski در سال ۱۹۸۵ کشف شد.در سال ۱۹۵۴ یک انجمن از فیزیولوژیستهای گیاهی در مشخص کردن گروه اکسینها دائر شد.
Term (دوره) از اکسین یونانی میاید که معنی رشد کردن را میدهد. ترکیبات معمولااکسینها را مطرح میکنند. اگر انها بوسیله گیاه ساخته شوند و مادههایی که فعالیت مشابه به IAA دارند. [1]
بیوسنتز و متابولیسم اکسین
IAAاز نظر شیمیایی به امینو اسید تریپتوفان شبیهاست که معمولاً مولکول را از IAA که اشتقاقی است میپذیرد. ۳ مکانیسم پیشنهاد شده با توضیح این تبدیل: تریپتوفان به ایندول پیروویک اسید با یک واکنش ترانس امیناسیون تبدیل میشود. ایندول پیروویک اسید سپس به ایندول استالدهید بوسیله یک واکنش دکربوکسیلاسیون تبدیل میشود. [1]
مرحله نهایی شامل اکسیداسیون ایندول استالدهید سبب ایجاد ایندول استیک اسید میشود. تریپتوفان دکربوکسیلاسیون را که سبب ایجاد تریپتامین میشود تحمل