تحقیق درباره وحی وهرمنوتیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 37

موضوع تحقیق:

وحی وهرمنوتیک

فهرست مطالب

عنوان:

سنخ شناسی ماهیت وحی

1-دیدگاه گزاره ای

مفهوم گزاره

تقسیم گیلبرت رایل

ارکان وحی گزاره ای

تفاوت تجارب وحیانی ونبوی ووحی گزاره ای

2- دیدگاه تجربه دینی

ارکان وحی تجربی

دو معنای شخصی بودن تجربه ومیانی

طرح دیدگاه تجربه دینی در الهیات لیبرال

وحی شیوه زندگی است

منابع

سنخ‏شناسى ماهیت وحى

نگاهى به نظریات موجود در باب سرشت وحى

در باب سرشت وحى، سه برداشت و دیدگاه متفاوت در کار است; هر چند این سه دیدگاه به طور همزمان مطرح نبوده‏اند: یک برداشت در قرون وسطا مطرح بوده و امروز هم طرفدارانى دارد و آن دیدگاه گزاره‏اى است. متکلمان مسیحى قرون وسطا این دیدگاه را نسبت‏به وحى داشتند بنابر این دیدگاه، وحى مجموعه‏اى از گزاره‏ها است که به پیامبر القا شده است. برداشت دوم در الهیات لیبرال شکل گرفت. متکلمان لیبرال وحى را نوعى تجربه دانسته‏اند، لذا دیدگاه تجربه دینى از وحى نام گرفت. در قرن بیستم، برداشت دیگرى از وحى صورت گرفت که مى‏توان آن را «دیدگاه افعال گفتارى‏» از وحى نامید. بر طبق این برداشت وحى به این معنا است که خدا افعالى گفتارى را انجام داده است.

1. دیدگاه گزاره‏اى (1)

بر طبق قدیمى‏ترین دیدگاه که در مورد سرشت وحى وجود دارد وحى گونه‏اى انتقال اطلاعات است. خدا حقایقى را به پیامبر انتقال مى‏دهد و مجموعه این حقایق، اساس وحى را تشکیل مى‏دهند. این برداشت از وحى «دیدگاه گزاره‏اى‏» نام گرفته است.

انتقال اطلاعاتى مذکور در اثر گونه‏اى ارتباط میان پیامبر و خدا صورت مى‏گیرد. پیامبر، قدرت ویژه‏اى دارد که در پرتو آن، اطلاعاتى را که خدا به او عرضه مى‏دارد، مى‏فهمد و سپس آنها را در اختیار دیگران قرار مى‏دهد. خدا به واسطه وحى ارتباطى با بشر برقرار کرده و پیامى به او داده است. این پیام یا حقایق از سنخ گزاره‏ها است; یعنى مجموعه‏هایى از آموزه‏ها که به صورت گزاره‏هایى تقریر شده‏اند.

مفهوم گزاره

واژه کلیدى این دیدگاه، «گزاره‏» (2) است. گزاره به چه معنایى است؟ و وحى خدا به چه معنایى گزاره‏اى است؟ در منطق گزاره به جمله‏اى مى‏گویند که صدق و کذب بردار است. مثلا جمله «باران مى‏بارد» ممکن است راست‏یا دروغ باشد، ولى در وحى گزاره‏اى، این معنا از گزاره مراد نیست. چرا که ممکن است‏حقایق وحیانى وقتى در قالب زبان خاصى در مى‏آید، جملات آن صدق و کذب بردار نباشند. گزاره‏هاى منطقى ویژگى دیگرى نیز دارند: چند جمله از زبان‏هاى متفاوت ممکن است‏بر یک گزاره دلالت داشته باشند. مثلا جملاتى از زبان‏هاى گوناگون دنیا که مفید این معنا نیستند که «برف سفید است‏» بر یک گزاره دلالت دارند. آن گزاره در قالب هیچ یک از این زبان‏ها نیست و لباس هیچ یک از آن‏ها را بر تن ندارد. به عبارت دیگر، گزاره به اصطلاح منطقى، الزاما به صورت زبان طبیعى خاصى نیست و به تعبیر کلى‏تر، گزاره‏ها از زبان‏هاى طبیعى استقلال دارند. زبان‏هاى طبیعى زبان‏هایى هستند که انسان‏ها با آن‏ها تکلم مى‏کنند. گزاره‏ها مشروط به این نیستند که حتما به صورت زبان طبیعى خاصى باشند; هر چند وقتى گزاره‏ها را براى دیگران نقل مى‏کنیم، معمولا در قالب زبان خاص است.

در دیدگاه گزاره‏اى، حقایق وحیانى به این معنا گزاره‏اند که زبان‏هاى طبیعى استقلال دارند. حقایقى را که خدا یا فرشته وحى بر قلب پیامبر القا مى‏کند، صورت زبان خاصى ندارد. این حقایق اطلاعاتى محض‏اند و پیامبر به آن‏ها لباس زبان خاص را مى‏پوشاند. حقایق گزاره‏اى براى ما امور آشنایى هستند. ما وقتى با اشاره مطلبى را به دیگران مى‏فهمانیم، حقایق را به آن‏ها القا مى‏کنیم. این حقایق در قالب زبان طبیعى خاصى نیستند. از این گذشته، ممکن است از طریق نمادها و یا علائمى، حقایق گزاره‏اى را به دیگران انتقال دهیم. علائم راهنمایى چنین کارکردى دارند; یعنى گزاره‏هایى را به معناى مذکور به دیگران انتقال مى‏دهند. راه‏هاى بسیارى غیر از موارد فوق، براى القاى حقایق گزاره‏اى وجود دارد; مثلا، با استفاده از روش‏هاى فراروان‏شناختى مى‏توان حقایق گزاره‏اى را به دیگران انتقال داد. تله‏پاتى، یکى از این راه‏ها است.

تقسیم گیلبرت رایل

در وحى گزاره‏اى، خدا وحى فرستاده است، به این معنا است که خدا حقایقى را بر پیامبر (ص) اعلام کرده است. یکى از فلاسفه تحلیلى به نام گیلبرت رایل (3) افعال را به دو دسته تقسیم مى‏کند: افعال حاکى از توفیق و افعال حاکى از کار.