لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 47
بانکداری در ایران
در این تحقیق موضوعات زیر مورد بررسی قرار میگیرد.
تاریخچه کوتاهی از چگونگی پیدایش بانکداری در ایران
سیستم بانکداری و انواع بانکهای قبل از انقلاب اسلامی
سیستم بانکداری اسلامی
در فصل قبل، تحولات بانکداری در جهان مورد بررسی قرار گرفت. ملاحظه گردید که رشد و ترقی تجارت و بازرگانی در دوره رنسانس نقش عمده ای در فعالیتهای اقتصادی که برپایه اعتبار باشد داشته باشد. در حقیقت نخستن بانکدارها درجهان، زرگرها بوده اند. دیدیم که آنها با پی بردن به حقایقی درخصوص پرداخت اعتبار و خلق پول موجبات توسعه بانکداری در جهان را فراهم نمودند. به عنوان مثال آنها پی بردند، لزومی ندارد که وقتی مردم نزد زرگرها سپرده گذاری می کنند، همان سکه ها به آنها پرداخت گردد و یا اینکه پرداخت اعتبار میتواند به صورت اسکناس باشد. به عبارت دیگر زرگرها تنها بخشی از رسیدهایی که صادر می کردند سکه های طلا و نقره نگهداری می نمودند.
حال که با چگونگی پیدایش بانکداری آشنا شدیم، در این فصل تحولات بانکداری در ایران را مورد بررسی قرار میگیرد. دراین راستا ابتدا تاریخچه کوتاهی از چگونگی تاسیس بانک در ایران بیان خواهد شد. آنگاه به سیستم بانکداری و انواع باانکهای تجاری قبل از انقلاب خواهیم پرداخت و بالاخره در پایان در حد اختصار سیستم بانکداری پس از انقلاب اسلامی مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد.
چگونگی پیدایش بانکداری در ایران
به عقیده بعضی از مورخین اولین سکه در ایران به نام داریک و در زمان هخامنشیان و در دوره حکومت داریوش ضرب شده است. در دوره اشکانیان و ساسانیان نیز سکه هایی به نام درهم ضرب می شد اما این سکه ها رواج زیادی پیدا نکرد و بیشتر مبادلات بازرگانی در آن زمان با شمش زر و سیم صورت می گرفت.
در ایران تا دوره حکومت صفویه تجارت خارجی توسعه چندانی نداشته و رابطه تجاری با همسایگان در سطح ناچیزی قرار داشت. در زمان شاه عباس صفوی رابطه تجاری کمی با کشورهای اروپایی برقرار شد، اما این ارتباطات بازرگانی نیز زیاد دوام نیافت و در واقع میتوان گفت که تا یک قرن پیش ایران روابط تجاری مهمی با خارج نداشته است. جریان پول در کشور نیز فوق العاده محدود بده و اسکناس تا سال 1269 هجری شمسی که بانک شاهنشاهی ایران تشکیل گردیده وجود نداشت. در شمال ایران پیش از تاسیس بانک شاهنشاهی روبل های روسی مدت زیادی رواج فراوان پیدا کرد به طوری که دولت مجبور گردید به وسیله اعلامیه های رسمی مبادله زر و سیم با روبل را ممنوع اعلام کند. اما این اعلامیه ها کارگر نیفتاد و به لحاظ گسترش معاملات بازرگانی با کشور روسیه، روبل های رایج در ایران در بعضی مواقع حتی تا پنجاه درصد پول در گردش را تشکیل می داد.
در ایران از زمانهای قدیم صرافانی وجود داشتند که کار آنها مبادله و نقل و انتقال پول بود و در مقابل بهره زیادی که می گرفتند اقدام به پرداخت وام می کردند. در چنین شرایطی بود که در اواخر قرن شانزدهم میلادی، نماینده دولت انگلیس در تبریز گزارشی را به این مضمون می نویسد: «در نتیجه نبودن بنگاههای بانکی طبق اصول جدید معاملات بازرگانی نقدا انجام میگیرد و از این لحاظ صرافان که عده قلیلی بیش نیستند نقش مهمی را ایفا می کنند و میتوان به