تحقیق درمورد پرورش شترمرغ اهلی 63 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

مقدمه:

با وجود گذشت بیش از یک قرن از پرورش شترمرغ اهلی در مزارع افریقای جنوبی، اطلاعات علمی کمی در خصوص تغذیه شترمرغ وجود دارد و نیازهای غذایی این پرنده به طور دقیق برآورد نشده است. نتها در چندساله اخیر برخی از تحقیقات اولیه در اسرائیل و افریقای جنوبی در این زمینه انجام شده اشت. هنوز جنبه های زیادی مورد تحقیق قرار نگرفته و اطلاعات گردآوری شده در این بخش بیشتر مربوط به تجربیات پرورش دهندگان شترمرغ در افریقای جنوبی است.

شترمرغ بطور کامل علفخوار نبوده و در حیات وحش قسمتی از غذای آنان را حشرات، پستانداران کوچک، مارمولک و گاهی تخم پرندگان تشکیل می دهد. اگرچه شترمرغ ها علف می خورند ولی غذای مورد علاقه آنان را برگ گیاهان دولپه ای و نیز دانه آنها تشکیل می دهد.

شترمرغ بر اساس عادت طبیعی در مراتع فقیر زندگی کرده و می تواند در این شرایط غذای کافی برای خود تهیه نماید، جائیکه گاو و حتی گوسفند قادر به زندگی نیستند.

مانند سایر دامها هزینه غذا یکی از عمده ترین مخارج پرورش شترمرغ را تشکیل می دهد. با استفاده از قابلیت شترمرغ در مصرف غذای فقیر و متنوع می توان تا حد زیادی از هزینه های پرورش کاست.

1- فیزیولوژی گوارش:

مطالعات معدود انجام شده برروی شترمرغها نشان می دهد که آنها قادرند الیاف خام را بهتر از سایر طیور هضم نمایند. در این زمینه فیزیولوژی گوارش شترمرغ را می توان با خرگوش و اسب مقایسه کرد. Angle دریافت که هضم الیاف دیواره سلولی (NDF) که تا میزان 5 تا 6 درصد توسط طیور قابل هضم است، در جیره جوجه های شترمرغ می تواند از سن 3 هفتگی مورد استفاده قرار گیرد. توانایی هضم NDF شامل درصدی از فیبر موجود در غذا (سلولز، همی سلولز و لیگنین) است که پتانسیل هضم شدن را دارد. در شترمرغهای در حال رشد، در خلال 10 هفته اول این توانایی بصورت خطی تا میزان 51 درصد افزایش یافته و در مورد شترمرغهای کاملاً رشد کرده بالغ بر 60 درصد می گردد. چنین قدرت بالای هضم غذاهای فیبری را در گله های حیوانات نشخوارکننده می توان یافت.

غذاهای فیبری توسط شترمرغ از مری به پیش معده (معده غده ای) می رود و عملیات اولیه هضم شیمیایی بوسیله شیره معدی انجام می شود. سپس غذا از یک منفذ بزرگ وارد معدة ماهیچه ای بنام سنگدان می شود. دیوارة ماهیچه ای ضخیم سنگدان به همراه سنگریزه های خشن موجب تقسیم مکانیکی غذا به قطعات کوچکتر می گردد.

سپس غذا وارد رودة کوچک شده و با اضافه شدن ترشحات روده ای بخصوص از لوزالمعده، مواد مغذی جذب می شوند. فعالیتهای تخمیری که توسط باکتریها در روده کور و بزرگ انجام می شود شترمرغ را قادر می نماید که از مقادیر زیاد فیبر در غذا استفاده نماید. احتباس طولانی غذا در حدود 40 ساعت در دستگاه گوارش برای فلور باکتریایی بیهوازی زمان کافی فراهم می آورد تا روز غذا اثر نموده و منجر به شکستن سلولز و همی سلولز گردد. در این فرآیند اسیدهای چرب فرار نظیر اسید استیک، اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک تولید شده که توسط دیواره معده جذب شده و انرژی لازم را برای پرنده مهیا می سازد.

طی آزمایشهای Swart دریافت که شترمرغهای در حال رشد می توانند تا 76 درصد از انرژی متابولیسمی مورد نیاز خود را از شکستن سلولز بدست‌آورند. باید توجه داشت که افزایش میزان الیاف خام در جیره ممکن است کاهش جذب سایر ترکیبات سهل الهضم جیره شود.

ارتباط رشد با مصرف غذا:

رشد و افزایش وزن زنده شترمرغ بستگی اساسی به نحوه تغذیه و مدیریت دارد. تغذیه شترمرغهای پرواری با غذای کنسانتره باعث رشد بسیار سریع از سن یک تا چهار ماهگی می گردد و لی ممکن است دفرمه شدن پا خصوصاً مفاصل را به دنبال داشته باشد. در اینگونه موارد توسعه استخوانهای پا با افزایش سریع وزن شترمرغ همخوانی ندارد.

نتایج یک مطالعة اخیر در افریقای جنوبی نشانگر آن است که شترمرغ مناطق مختلف، تفاوتهایی را در افزایش وزن نشان می دهد. در این مطالعه شترمرغهای ادشورن افریقای جنوبی، نامیبیا و زیمباوه با یکدیگر مقایسه گردیدند. شترمرغهای ادشورن افریقا دیرتر از بقیه به حداکثر وزن بدن و نیز حداکثر افزایش وزن روزانه رسیدند، ولی هیچگونه تفاوت معنی داری در وزن پرنده بالغ بین شترمرغهای نواحی مختلف وجود نداشت.

غذای مصرفی شترمرغ بستگی به وزن پرنده و میزان انرژی موجود در جیره دارد. معمولاً پرندگان تا زمانیکه از لحاظ انرژی نیازشان رفع نگردد از خوردن دست نمی کشند. در صورت تغذیه آزاد با جیرة متراکم (کنسانتره) میزان غذای روزانه دوره رشد 3 تا 4 درصد وزن بدن می باشد و تنها در پایان دوره رشد این مقدار کاهش یافته و به 2 تا 5/2 درصد می رسد. جدول (1) متوسط غذای مصرفی روزانه شترمرغها را در دوران مختلف زندگی نشان می دهد.

ضریب تبدیل غذایی در جوجه ها 4/1 تا 6/1 است و در شترمرغهای جوان 4 تا 6 ماه این نسبت 4 تا 6 و در پایان دوره رشد به 10 افزایش پیدا می کند.

2- میزان احتیاجات به مواد مغذی:

همانند سایر حیوانات شترمرغها هم جهت رشد، نگهداری و تولید مثل نیاز به آب، کربوهیدرات، پروتئین، چربی و ویتامینی ها دارند.

انرژی از شکستن کربوهیدراتهای موجود در غذاهای حاوی مواد قندی، نشاسته، چربی، پروتئین و الیاف خام (سلولز و همی سلولز) بدست می آید. انرژی قابل استفاده حاصل از غذا انرژی قابل سوخت و ساز (ME) نامیده می شود که شامل اختلاف انرژی غذا و انرژی دفع شده از طریق مدفوع و ادرار و گاز بوده و با واحد مگاژول بر کیلوگرم (MJ/Kg) محاسبه می گردد. در گونه های مختلف حیوانات دستگاه گوارش متفاوت بوده و ضریب تبدیل غذایی برای هر ماده غذایی با دیگری فرق می کند. بنابراین میزان ME در هر حیوان و بریا هر غذا متفاوت خواهد بود.

چنین اطلاعاتی هنوز برای شترمرغ در دسترس نیست. لذا از جداول موجود طیور و خوک استفاده می گردد که البته ارزش انرژی متابولیسمی در این جدول بدون احتساب الیاف خامی که شترمرغ می تواند استفاده نماید درنظر گرفته شده است.

پروتئین از اسیدهای آمینه تشکیل شده است. اسیدهای آمینه از ترکیبات اولیه هر سلول بوده و در تعداد زیادی از فرآیندهای متابولیکی بدن شرکت می نماید. لذا پروتئین موجود در غذا یکی از مهمترین عوامل رشد و تولید مثل هر موجود زنده محسوب می گردد. شترمرغ در دروان فیزیولوژیکی مختلف شامل رشد، نگهداری و تولید مثل نیاز متفاوت به پروتئین در یک جیره غذایی دارد. درصد پروتئین در یک جیره بصورت درصد پروتئین خام مطرح می گردد. در هنگام تغذیه حیوانات با مواد پروتئینی بایستی هم میزان پروتئین جیره و هم ارزش غذایی آن مد نظر قرار گیرد. این امر بستگی به ترکیب اسیدهای آمینه پروتئین دارد. کیفیت یک پروتئین بوسیله محتویات کلی و نیز میزان اسیدهای

تحقیق/ رفتارشناسی حیوانات اهلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

رفتارشناسی حیوانات اهلی

مقدمه:

در طول چندین هزار سال انسان شکارچی و مصرف کننده گوشت می‌باشد. انسان Homoerectus در 400 هزار سال قبل شکار و استفاده از آتش را برای پختن گوشت آغاز کرد. بر اساس یافته هایی در تانزانیا استراتژی شکار انسانهای اولیه بر اساس شناخت رفتار حیوان مورد مطالعه قرار گرفته، و آقای Leakey به عنوان نمود در این استراتژی میگوید اگر شکارچی در محدوده حدود 15 متری خرگوش یا حیوان دیگری باشد باید مستقیما و بلافاصله به سوی شکار هجوم برد. در این شرایط حیوانات کوچک در ابتدا در جای خود میخکوب می‌شوند سپس در فاصله 2 تا 3 متری شکارچی باید به سرعت به سوی چپ یا راست بچرخد. چون رفتار طبیعی فرار، حرکت سریع به یک جهت خواهد بود، اگر شکار و شکارچی هر دو به سوی چپ حرکت کنند شکارچی در بالای سر شکار خواهد بود و می‌تواند آن را با دست خالی بگیرد و یا آن را با یک سنگ مورد هدف قرار دهد. اگر شکارچی حدس درستی نزده باشد باید توقف کند، تغییر مسیر دهد و به دنبال حیوان بدود تا شاید موفق به گرفتن شکار گردد. این اولین استفاده انسان‌های اولیه از رفتارشناسی حیوانات بود. انسان‌های Homosupianse به مشاهده و بررسی رفتارها و خصوصیات حیوانات روی آوردند. چون هم به استفاده خوراکی آنها نیاز داشتند و هم مجبور بودند با شناخت رفتارهای تهاجمی خود را از خطر صیادان دور نگه دارند. شکارچیان دوره Paleolithic حدود 35 هزار تا 10 هزار سال قبل احتمالاً از آتش به منظور راندن شکارها به سوی صخره‌ها یا مکان‌های بن بست استفاده می‌کردند. نقاشی های ماقبل تاریخ در فرانسه و اسپانیا جنبه‌های دیگری از ارتباط بین بشر و حیوانات خبر می‌دهد. این نقاشی‌ها، حیواناتی را که برای مسابقات و سرگرمی مورد استفاده انسان‌ها قرار می‌گرفتند و دوره‌های مختلف زندگی این حیوانات را به نمایش می‌گذارند و اولین گام‌های استفاده از حیوانات به منظور پرورش و اهلی کردن آنها را نشان می‌دهد. گونه‌های که اهلی شدند به منظور تولید گوشت، شیر، تخم‌مرغ و پشم مناسب بودند اما علاوه بر داشتن این صفات این گونه‌ها دارای ویژگی‌های رفتاری‌ای بودند که اهلی سازی آنها را امکانپذیر می‌نمود.

* پتانسیل کاهش پاسخ ضدصیادی نسبت به انسان

* تهاجم کم نسبت به انسان

* تولید مثل کافی

از صفات اصلی به منظور اهلی سازی حیوانات بودند.

به منظور استفاده از این صفات، به اهلی سازی حیوانات از دوره‌های قدیم تاکنون اهلی کنندگان حیوانات و پرورش دهندگان آنها باید قادر به شناسایی و ارزیابی رفتارهای حیوانات باشند.

با آغاز قرن بیستم و افزایش نیازهای بشر، استفاده از حیوانات اهلی به سرعت گسترش پیدا کرد و به شکل صنعتی درآمد. نگهداری و پرورش متراکم حیوانات بخصوص در سال‌های پس از 1970 سیستم‌های پیشرفته پرورش گاو و طیور مورد استفاده قرار گرفت و مرتباً تعداد دام نگهداری شده در فضای محدود افزوده گردید. این شرایط باعث افزایش انتقال بیماری‌ها و مشکلات پرورشی گردید و حیوانات مجبور به تطابق فیزیولوژیکی و تطابق رفتاری گردید. حیوانات می‌توانند با محدودیت‌های محیطی خود را تطبیق دهند و این تطابق در رفتارهای آنها قابل مشاهده است و دانش شناخت رفتارهای دام‌ها تحت شرایط سیستم‌های پرورشی متراکم به بهبود این سیستم‌های مدیریتی کمک میکند.

بسیاری از مشکلات امروزه دامپروری با روش‌های تغذیه‌ای فیزیولوژیکی یا دامپزشکی قابل حل نیستند و نیاز به شناخت دقیق رفتارهای حیوان دارند. واژه اتولوژی به معنای مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در شرایط طبیعی، اغلب برای مشاهده و توصیف جزئیات رفتاری به منظور شناخت نقش مکانیسم‌های زیستی بکار می‌رود. مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در طی 30 سال اخیر گسترش فوق العاده‌ای داشته است. تکنیک‌های جدید در رفتارشناسی در فیزیولوژی، گستره وسیعی از علم رفتارشناسی، از جمله بررسی تحریک‌ها، کنترل حرکات، اثرات هورمونی، غرایز، رفتارهای حفظ جان، رفتارهای تولید مثلی و شناخت رفتارهای حیوانات اهلی برای افرادی که در دامپروری فعالیت می‌کنند یک ضرورت است.

رفتار و تولیدات حیوان:

کلیه افرادی که در صنعت دامپروری فعالیت می‌کنند مانند فروشندگان دام، مدیران واحدهای دامپروری، مسئولین جابه‌جایی دام‌ها و طراحان لوازم و دستگاه‌های مورد استفاده در مصارف پرورش دام ضرورتاً باید با رفتار دام‌ها آشنا باشند. این اطلاعات در طول سالیان گذشته با انجام تجربیات عملی در رفتارشناسی بسیار مهم است. بعنوان مثال رفتارهای تغذیه‌ای یکی از موضوعات مهم برای مدیران واحدهای دامپروری می‌باشد. کنترل تغذیه، انتخاب نوع غذا یا مرتع و شناخت رفتارهای رقابتی بین دام‌ها از عوامل مهم در تنظیم میزان دریافت خوراک و بهبود ضریب تبدیل می‌باشد.

رفتارهای تولید مثلی از عوامل مهم در کنترل تعداد دام‌های گله می‌باشد. روشهای تولید مثلی از مهمترین روش‌های تشخیص فحلی در گاو می‌باشد.

کار و بررسی بر روی تمایل به جفتگیری و عواملی که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند از اصول مدیریتی گله‌های گوسفند، بز، گاوهای گوشتی و اسبها می‌باشند که در این گله ها افزایش میزان جفتگیری هدف مدیر واحد است.

هر دامی که در تولید نسل بعد موفق نشود یا تولد فرزند را به تاخیر اندازد باعث خسارت مالی به گله می‌شود. رفتارهای مادری و محافظت از بره‌ها و گوساله‌ها نیز نقش مهمی را در حفظ نتاج و افزایش اندازه گله‌ ایفا می‌کند. در مواقعی که دام‌ها به صورت گله‌هایی متراکم در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، شناخت رفتارهای اجتماعی می‌تواند به تعیین تعداد دام‌های نگهداری شده در هر بهاربند یا اصتبل یا سالن کمک می‌کند. اگر مدیریت مزرعه در مورد رفتارهای اجتماعی بطور صحیح اعمال نشود می‌توانند باعث جدال، ایجاد جراحت یا ترس بین دام‌ها گردد و منجرب کاهش راندمان مصرف خوراک، کاهش ارزش لاشه و افزایش تلفات

تحقیق درباره رفتارشناسی حیوانات اهلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

رفتارشناسی حیوانات اهلی

مقدمه:

در طول چندین هزار سال انسان شکارچی و مصرف کننده گوشت می‌باشد. انسان Homoerectus در 400 هزار سال قبل شکار و استفاده از آتش را برای پختن گوشت آغاز کرد. بر اساس یافته هایی در تانزانیا استراتژی شکار انسانهای اولیه بر اساس شناخت رفتار حیوان مورد مطالعه قرار گرفته، و آقای Leakey به عنوان نمود در این استراتژی میگوید اگر شکارچی در محدوده حدود 15 متری خرگوش یا حیوان دیگری باشد باید مستقیما و بلافاصله به سوی شکار هجوم برد. در این شرایط حیوانات کوچک در ابتدا در جای خود میخکوب می‌شوند سپس در فاصله 2 تا 3 متری شکارچی باید به سرعت به سوی چپ یا راست بچرخد. چون رفتار طبیعی فرار، حرکت سریع به یک جهت خواهد بود، اگر شکار و شکارچی هر دو به سوی چپ حرکت کنند شکارچی در بالای سر شکار خواهد بود و می‌تواند آن را با دست خالی بگیرد و یا آن را با یک سنگ مورد هدف قرار دهد. اگر شکارچی حدس درستی نزده باشد باید توقف کند، تغییر مسیر دهد و به دنبال حیوان بدود تا شاید موفق به گرفتن شکار گردد. این اولین استفاده انسان‌های اولیه از رفتارشناسی حیوانات بود. انسان‌های Homosupianse به مشاهده و بررسی رفتارها و خصوصیات حیوانات روی آوردند. چون هم به استفاده خوراکی آنها نیاز داشتند و هم مجبور بودند با شناخت رفتارهای تهاجمی خود را از خطر صیادان دور نگه دارند. شکارچیان دوره Paleolithic حدود 35 هزار تا 10 هزار سال قبل احتمالاً از آتش به منظور راندن شکارها به سوی صخره‌ها یا مکان‌های بن بست استفاده می‌کردند. نقاشی های ماقبل تاریخ در فرانسه و اسپانیا جنبه‌های دیگری از ارتباط بین بشر و حیوانات خبر می‌دهد. این نقاشی‌ها، حیواناتی را که برای مسابقات و سرگرمی مورد استفاده انسان‌ها قرار می‌گرفتند و دوره‌های مختلف زندگی این حیوانات را به نمایش می‌گذارند و اولین گام‌های استفاده از حیوانات به منظور پرورش و اهلی کردن آنها را نشان می‌دهد. گونه‌های که اهلی شدند به منظور تولید گوشت، شیر، تخم‌مرغ و پشم مناسب بودند اما علاوه بر داشتن این صفات این گونه‌ها دارای ویژگی‌های رفتاری‌ای بودند که اهلی سازی آنها را امکانپذیر می‌نمود.

* پتانسیل کاهش پاسخ ضدصیادی نسبت به انسان

* تهاجم کم نسبت به انسان

* تولید مثل کافی

از صفات اصلی به منظور اهلی سازی حیوانات بودند.

به منظور استفاده از این صفات، به اهلی سازی حیوانات از دوره‌های قدیم تاکنون اهلی کنندگان حیوانات و پرورش دهندگان آنها باید قادر به شناسایی و ارزیابی رفتارهای حیوانات باشند.

با آغاز قرن بیستم و افزایش نیازهای بشر، استفاده از حیوانات اهلی به سرعت گسترش پیدا کرد و به شکل صنعتی درآمد. نگهداری و پرورش متراکم حیوانات بخصوص در سال‌های پس از 1970 سیستم‌های پیشرفته پرورش گاو و طیور مورد استفاده قرار گرفت و مرتباً تعداد دام نگهداری شده در فضای محدود افزوده گردید. این شرایط باعث افزایش انتقال بیماری‌ها و مشکلات پرورشی گردید و حیوانات مجبور به تطابق فیزیولوژیکی و تطابق رفتاری گردید. حیوانات می‌توانند با محدودیت‌های محیطی خود را تطبیق دهند و این تطابق در رفتارهای آنها قابل مشاهده است و دانش شناخت رفتارهای دام‌ها تحت شرایط سیستم‌های پرورشی متراکم به بهبود این سیستم‌های مدیریتی کمک میکند.

بسیاری از مشکلات امروزه دامپروری با روش‌های تغذیه‌ای فیزیولوژیکی یا دامپزشکی قابل حل نیستند و نیاز به شناخت دقیق رفتارهای حیوان دارند. واژه اتولوژی به معنای مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در شرایط طبیعی، اغلب برای مشاهده و توصیف جزئیات رفتاری به منظور شناخت نقش مکانیسم‌های زیستی بکار می‌رود. مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در طی 30 سال اخیر گسترش فوق العاده‌ای داشته است. تکنیک‌های جدید در رفتارشناسی در فیزیولوژی، گستره وسیعی از علم رفتارشناسی، از جمله بررسی تحریک‌ها، کنترل حرکات، اثرات هورمونی، غرایز، رفتارهای حفظ جان، رفتارهای تولید مثلی و شناخت رفتارهای حیوانات اهلی برای افرادی که در دامپروری فعالیت می‌کنند یک ضرورت است.

رفتار و تولیدات حیوان:

کلیه افرادی که در صنعت دامپروری فعالیت می‌کنند مانند فروشندگان دام، مدیران واحدهای دامپروری، مسئولین جابه‌جایی دام‌ها و طراحان لوازم و دستگاه‌های مورد استفاده در مصارف پرورش دام ضرورتاً باید با رفتار دام‌ها آشنا باشند. این اطلاعات در طول سالیان گذشته با انجام تجربیات عملی در رفتارشناسی بسیار مهم است. بعنوان مثال رفتارهای تغذیه‌ای یکی از موضوعات مهم برای مدیران واحدهای دامپروری می‌باشد. کنترل تغذیه، انتخاب نوع غذا یا مرتع و شناخت رفتارهای رقابتی بین دام‌ها از عوامل مهم در تنظیم میزان دریافت خوراک و بهبود ضریب تبدیل می‌باشد.

رفتارهای تولید مثلی از عوامل مهم در کنترل تعداد دام‌های گله می‌باشد. روشهای تولید مثلی از مهمترین روش‌های تشخیص فحلی در گاو می‌باشد.

کار و بررسی بر روی تمایل به جفتگیری و عواملی که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند از اصول مدیریتی گله‌های گوسفند، بز، گاوهای گوشتی و اسبها می‌باشند که در این گله ها افزایش میزان جفتگیری هدف مدیر واحد است.

هر دامی که در تولید نسل بعد موفق نشود یا تولد فرزند را به تاخیر اندازد باعث خسارت مالی به گله می‌شود. رفتارهای مادری و محافظت از بره‌ها و گوساله‌ها نیز نقش مهمی را در حفظ نتاج و افزایش اندازه گله‌ ایفا می‌کند. در مواقعی که دام‌ها به صورت گله‌هایی متراکم در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، شناخت رفتارهای اجتماعی می‌تواند به تعیین تعداد دام‌های نگهداری شده در هر بهاربند یا اصتبل یا سالن کمک می‌کند. اگر مدیریت مزرعه در مورد رفتارهای اجتماعی بطور صحیح اعمال نشود می‌توانند باعث جدال، ایجاد جراحت یا ترس بین دام‌ها گردد و منجرب کاهش راندمان مصرف خوراک، کاهش ارزش لاشه و افزایش تلفات

نحقیق درمورد جزوه رفتارشناسی حیوانات اهلی 30 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

رفتارشناسی حیوانات اهلی

مقدمه:

در طول چندین هزار سال انسان شکارچی و مصرف کننده گوشت می‌باشد. انسان Homoerectus در 400 هزار سال قبل شکار و استفاده از آتش را برای پختن گوشت آغاز کرد. بر اساس یافته هایی در تانزانیا استراتژی شکار انسانهای اولیه بر اساس شناخت رفتار حیوان مورد مطالعه قرار گرفته، و آقای Leakey به عنوان نمود در این استراتژی میگوید اگر شکارچی در محدوده حدود 15 متری خرگوش یا حیوان دیگری باشد باید مستقیما و بلافاصله به سوی شکار هجوم برد. در این شرایط حیوانات کوچک در ابتدا در جای خود میخکوب می‌شوند سپس در فاصله 2 تا 3 متری شکارچی باید به سرعت به سوی چپ یا راست بچرخد. چون رفتار طبیعی فرار، حرکت سریع به یک جهت خواهد بود، اگر شکار و شکارچی هر دو به سوی چپ حرکت کنند شکارچی در بالای سر شکار خواهد بود و می‌تواند آن را با دست خالی بگیرد و یا آن را با یک سنگ مورد هدف قرار دهد. اگر شکارچی حدس درستی نزده باشد باید توقف کند، تغییر مسیر دهد و به دنبال حیوان بدود تا شاید موفق به گرفتن شکار گردد. این اولین استفاده انسان‌های اولیه از رفتارشناسی حیوانات بود. انسان‌های Homosupianse به مشاهده و بررسی رفتارها و خصوصیات حیوانات روی آوردند. چون هم به استفاده خوراکی آنها نیاز داشتند و هم مجبور بودند با شناخت رفتارهای تهاجمی خود را از خطر صیادان دور نگه دارند. شکارچیان دوره Paleolithic حدود 35 هزار تا 10 هزار سال قبل احتمالاً از آتش به منظور راندن شکارها به سوی صخره‌ها یا مکان‌های بن بست استفاده می‌کردند. نقاشی های ماقبل تاریخ در فرانسه و اسپانیا جنبه‌های دیگری از ارتباط بین بشر و حیوانات خبر می‌دهد. این نقاشی‌ها، حیواناتی را که برای مسابقات و سرگرمی مورد استفاده انسان‌ها قرار می‌گرفتند و دوره‌های مختلف زندگی این حیوانات را به نمایش می‌گذارند و اولین گام‌های استفاده از حیوانات به منظور پرورش و اهلی کردن آنها را نشان می‌دهد. گونه‌های که اهلی شدند به منظور تولید گوشت، شیر، تخم‌مرغ و پشم مناسب بودند اما علاوه بر داشتن این صفات این گونه‌ها دارای ویژگی‌های رفتاری‌ای بودند که اهلی سازی آنها را امکانپذیر می‌نمود.

* پتانسیل کاهش پاسخ ضدصیادی نسبت به انسان

* تهاجم کم نسبت به انسان

* تولید مثل کافی

از صفات اصلی به منظور اهلی سازی حیوانات بودند.

به منظور استفاده از این صفات، به اهلی سازی حیوانات از دوره‌های قدیم تاکنون اهلی کنندگان حیوانات و پرورش دهندگان آنها باید قادر به شناسایی و ارزیابی رفتارهای حیوانات باشند.

با آغاز قرن بیستم و افزایش نیازهای بشر، استفاده از حیوانات اهلی به سرعت گسترش پیدا کرد و به شکل صنعتی درآمد. نگهداری و پرورش متراکم حیوانات بخصوص در سال‌های پس از 1970 سیستم‌های پیشرفته پرورش گاو و طیور مورد استفاده قرار گرفت و مرتباً تعداد دام نگهداری شده در فضای محدود افزوده گردید. این شرایط باعث افزایش انتقال بیماری‌ها و مشکلات پرورشی گردید و حیوانات مجبور به تطابق فیزیولوژیکی و تطابق رفتاری گردید. حیوانات می‌توانند با محدودیت‌های محیطی خود را تطبیق دهند و این تطابق در رفتارهای آنها قابل مشاهده است و دانش شناخت رفتارهای دام‌ها تحت شرایط سیستم‌های پرورشی متراکم به بهبود این سیستم‌های مدیریتی کمک میکند.

بسیاری از مشکلات امروزه دامپروری با روش‌های تغذیه‌ای فیزیولوژیکی یا دامپزشکی قابل حل نیستند و نیاز به شناخت دقیق رفتارهای حیوان دارند. واژه اتولوژی به معنای مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در شرایط طبیعی، اغلب برای مشاهده و توصیف جزئیات رفتاری به منظور شناخت نقش مکانیسم‌های زیستی بکار می‌رود. مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در طی 30 سال اخیر گسترش فوق العاده‌ای داشته است. تکنیک‌های جدید در رفتارشناسی در فیزیولوژی، گستره وسیعی از علم رفتارشناسی، از جمله بررسی تحریک‌ها، کنترل حرکات، اثرات هورمونی، غرایز، رفتارهای حفظ جان، رفتارهای تولید مثلی و شناخت رفتارهای حیوانات اهلی برای افرادی که در دامپروری فعالیت می‌کنند یک ضرورت است.

رفتار و تولیدات حیوان:

کلیه افرادی که در صنعت دامپروری فعالیت می‌کنند مانند فروشندگان دام، مدیران واحدهای دامپروری، مسئولین جابه‌جایی دام‌ها و طراحان لوازم و دستگاه‌های مورد استفاده در مصارف پرورش دام ضرورتاً باید با رفتار دام‌ها آشنا باشند. این اطلاعات در طول سالیان گذشته با انجام تجربیات عملی در رفتارشناسی بسیار مهم است. بعنوان مثال رفتارهای تغذیه‌ای یکی از موضوعات مهم برای مدیران واحدهای دامپروری می‌باشد. کنترل تغذیه، انتخاب نوع غذا یا مرتع و شناخت رفتارهای رقابتی بین دام‌ها از عوامل مهم در تنظیم میزان دریافت خوراک و بهبود ضریب تبدیل می‌باشد.

رفتارهای تولید مثلی از عوامل مهم در کنترل تعداد دام‌های گله می‌باشد. روشهای تولید مثلی از مهمترین روش‌های تشخیص فحلی در گاو می‌باشد.

کار و بررسی بر روی تمایل به جفتگیری و عواملی که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند از اصول مدیریتی گله‌های گوسفند، بز، گاوهای گوشتی و اسبها می‌باشند که در این گله ها افزایش میزان جفتگیری هدف مدیر واحد است.

هر دامی که در تولید نسل بعد موفق نشود یا تولد فرزند را به تاخیر اندازد باعث خسارت مالی به گله می‌شود. رفتارهای مادری و محافظت از بره‌ها و گوساله‌ها نیز نقش مهمی را در حفظ نتاج و افزایش اندازه گله‌ ایفا می‌کند. در مواقعی که دام‌ها به صورت گله‌هایی متراکم در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، شناخت رفتارهای اجتماعی می‌تواند به تعیین تعداد دام‌های نگهداری شده در هر بهاربند یا اصتبل یا سالن کمک می‌کند. اگر مدیریت مزرعه در مورد رفتارهای اجتماعی بطور صحیح اعمال نشود می‌توانند باعث جدال، ایجاد جراحت یا ترس بین دام‌ها گردد و

جزوه رفتارشناسی حیوانات اهلی 30 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

رفتارشناسی حیوانات اهلی

مقدمه:

در طول چندین هزار سال انسان شکارچی و مصرف کننده گوشت می‌باشد. انسان Homoerectus در 400 هزار سال قبل شکار و استفاده از آتش را برای پختن گوشت آغاز کرد. بر اساس یافته هایی در تانزانیا استراتژی شکار انسانهای اولیه بر اساس شناخت رفتار حیوان مورد مطالعه قرار گرفته، و آقای Leakey به عنوان نمود در این استراتژی میگوید اگر شکارچی در محدوده حدود 15 متری خرگوش یا حیوان دیگری باشد باید مستقیما و بلافاصله به سوی شکار هجوم برد. در این شرایط حیوانات کوچک در ابتدا در جای خود میخکوب می‌شوند سپس در فاصله 2 تا 3 متری شکارچی باید به سرعت به سوی چپ یا راست بچرخد. چون رفتار طبیعی فرار، حرکت سریع به یک جهت خواهد بود، اگر شکار و شکارچی هر دو به سوی چپ حرکت کنند شکارچی در بالای سر شکار خواهد بود و می‌تواند آن را با دست خالی بگیرد و یا آن را با یک سنگ مورد هدف قرار دهد. اگر شکارچی حدس درستی نزده باشد باید توقف کند، تغییر مسیر دهد و به دنبال حیوان بدود تا شاید موفق به گرفتن شکار گردد. این اولین استفاده انسان‌های اولیه از رفتارشناسی حیوانات بود. انسان‌های Homosupianse به مشاهده و بررسی رفتارها و خصوصیات حیوانات روی آوردند. چون هم به استفاده خوراکی آنها نیاز داشتند و هم مجبور بودند با شناخت رفتارهای تهاجمی خود را از خطر صیادان دور نگه دارند. شکارچیان دوره Paleolithic حدود 35 هزار تا 10 هزار سال قبل احتمالاً از آتش به منظور راندن شکارها به سوی صخره‌ها یا مکان‌های بن بست استفاده می‌کردند. نقاشی های ماقبل تاریخ در فرانسه و اسپانیا جنبه‌های دیگری از ارتباط بین بشر و حیوانات خبر می‌دهد. این نقاشی‌ها، حیواناتی را که برای مسابقات و سرگرمی مورد استفاده انسان‌ها قرار می‌گرفتند و دوره‌های مختلف زندگی این حیوانات را به نمایش می‌گذارند و اولین گام‌های استفاده از حیوانات به منظور پرورش و اهلی کردن آنها را نشان می‌دهد. گونه‌های که اهلی شدند به منظور تولید گوشت، شیر، تخم‌مرغ و پشم مناسب بودند اما علاوه بر داشتن این صفات این گونه‌ها دارای ویژگی‌های رفتاری‌ای بودند که اهلی سازی آنها را امکانپذیر می‌نمود.

* پتانسیل کاهش پاسخ ضدصیادی نسبت به انسان

* تهاجم کم نسبت به انسان

* تولید مثل کافی

از صفات اصلی به منظور اهلی سازی حیوانات بودند.

به منظور استفاده از این صفات، به اهلی سازی حیوانات از دوره‌های قدیم تاکنون اهلی کنندگان حیوانات و پرورش دهندگان آنها باید قادر به شناسایی و ارزیابی رفتارهای حیوانات باشند.

با آغاز قرن بیستم و افزایش نیازهای بشر، استفاده از حیوانات اهلی به سرعت گسترش پیدا کرد و به شکل صنعتی درآمد. نگهداری و پرورش متراکم حیوانات بخصوص در سال‌های پس از 1970 سیستم‌های پیشرفته پرورش گاو و طیور مورد استفاده قرار گرفت و مرتباً تعداد دام نگهداری شده در فضای محدود افزوده گردید. این شرایط باعث افزایش انتقال بیماری‌ها و مشکلات پرورشی گردید و حیوانات مجبور به تطابق فیزیولوژیکی و تطابق رفتاری گردید. حیوانات می‌توانند با محدودیت‌های محیطی خود را تطبیق دهند و این تطابق در رفتارهای آنها قابل مشاهده است و دانش شناخت رفتارهای دام‌ها تحت شرایط سیستم‌های پرورشی متراکم به بهبود این سیستم‌های مدیریتی کمک میکند.

بسیاری از مشکلات امروزه دامپروری با روش‌های تغذیه‌ای فیزیولوژیکی یا دامپزشکی قابل حل نیستند و نیاز به شناخت دقیق رفتارهای حیوان دارند. واژه اتولوژی به معنای مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در شرایط طبیعی، اغلب برای مشاهده و توصیف جزئیات رفتاری به منظور شناخت نقش مکانیسم‌های زیستی بکار می‌رود. مطالعه علمی رفتارهای حیوانات در طی 30 سال اخیر گسترش فوق العاده‌ای داشته است. تکنیک‌های جدید در رفتارشناسی در فیزیولوژی، گستره وسیعی از علم رفتارشناسی، از جمله بررسی تحریک‌ها، کنترل حرکات، اثرات هورمونی، غرایز، رفتارهای حفظ جان، رفتارهای تولید مثلی و شناخت رفتارهای حیوانات اهلی برای افرادی که در دامپروری فعالیت می‌کنند یک ضرورت است.

رفتار و تولیدات حیوان:

کلیه افرادی که در صنعت دامپروری فعالیت می‌کنند مانند فروشندگان دام، مدیران واحدهای دامپروری، مسئولین جابه‌جایی دام‌ها و طراحان لوازم و دستگاه‌های مورد استفاده در مصارف پرورش دام ضرورتاً باید با رفتار دام‌ها آشنا باشند. این اطلاعات در طول سالیان گذشته با انجام تجربیات عملی در رفتارشناسی بسیار مهم است. بعنوان مثال رفتارهای تغذیه‌ای یکی از موضوعات مهم برای مدیران واحدهای دامپروری می‌باشد. کنترل تغذیه، انتخاب نوع غذا یا مرتع و شناخت رفتارهای رقابتی بین دام‌ها از عوامل مهم در تنظیم میزان دریافت خوراک و بهبود ضریب تبدیل می‌باشد.

رفتارهای تولید مثلی از عوامل مهم در کنترل تعداد دام‌های گله می‌باشد. روشهای تولید مثلی از مهمترین روش‌های تشخیص فحلی در گاو می‌باشد.

کار و بررسی بر روی تمایل به جفتگیری و عواملی که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند از اصول مدیریتی گله‌های گوسفند، بز، گاوهای گوشتی و اسبها می‌باشند که در این گله ها افزایش میزان جفتگیری هدف مدیر واحد است.

هر دامی که در تولید نسل بعد موفق نشود یا تولد فرزند را به تاخیر اندازد باعث خسارت مالی به گله می‌شود. رفتارهای مادری و محافظت از بره‌ها و گوساله‌ها نیز نقش مهمی را در حفظ نتاج و افزایش اندازه گله‌ ایفا می‌کند. در مواقعی که دام‌ها به صورت گله‌هایی متراکم در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، شناخت رفتارهای اجتماعی می‌تواند به تعیین تعداد دام‌های نگهداری شده در هر بهاربند یا اصتبل یا سالن کمک می‌کند. اگر مدیریت مزرعه در مورد