لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
Data Types
انواع مختلفی از داده ها در ASP
Integer
یک عدد صحیح می باشد.
دو نوع داده با Integer وابستگی دارند . byte, long .
long می تواند اعداد بزرگتر از محدوده integer را در خود ذخیره نماید. یک byte کوچکتر می باشد.
اعداد اعشاری یا Floating-point numbers
اعداد اعشاری اعداد decimal می باشند . توجه به این نکته مهم می باشد که اعداد ممیز شناور و اغلب گرد شده یا بریده می شوند تا به اندازه فضایی شوند که به آنها اختصاص داده شده است .
نوع داده ای single , double به اعداد ممیز شناور ، اختصاص داده شده اند فرق بین این دو دقت اعدادی که در خود ذخیره می کنند می باشند در نوع دادة double دو برابر single حافظه لازم دارید اما بدیهی است که محدودة اعداد بزرگتر را می تواند در خود نگهداری کند و همچنین دقت بیشتری نسبت به single دارد.
رشته String
یک رشته می تواند زنجیره ای از حروف ، اعداد، و نشانه ها را در داخل خود نگهداری کند.
اطلاعات Data
یک ویژگی مفید Vbscript که در دیگر زبانهای برنامه نویسی وجود ندارد مدیریت اطلاعات می باشد . اگر چه می توان داده ها را به صورت رشته ها یا اعداد نمایش داد ولی استفاده از این متغیر داده ای می تواند زمان یا تاریخ و اطلاعات متنوع توابع تاریخ Vbscript و عملگرهایی که فرمت و اطلاعات مربوط به تاریخ را چاپ می نمایند را نگهداری کنند.
Boolean
یک متغیر boolean مقادیر درست یا غلط را در خود نگهداری می کند.
نوع داده Currency
یک عدد دقیق که تنها برای ذخیره مقادیر پولی به خوبی کار خواهد کرد اما Vbscript یک نوع داده مخصوص برای پول مهیا می کند که با چندین تابع ویژه Vbscript کار می کند
Object
این قسمت به اشیاء مخصوص اشاره دارد در کارکردن با عملگرهای مربوطه به پایگاه های داده استفاده می شود.
Variant Variables
در بیشتر زبانهای برنامه نویسی تفاوتی باید بین متغیرهای داده های مختلف وجود داشته باشد. یک متغیر که برای نگهداری رشته ها استفاده می شود بعداً برای نگهداری یک عدد نمی تواند مورد استفاده قرار بگیرد البته این موضوع در زبان Vbscript صادق نمی باشد. Vbscript از Variant Variables هایی استفاده می کند که متغیرهایی هستند که شامل مقادیری از هر نوع می تواند باشد.
مقدار دادن به یک متغیر
در تعدادی از زبانهای برنامه نویسی قبل از اینکه شما از متغیرها استفاده کنید باید به سیستم اعلام نمایید که از چه نوعی از داده می خواهید در داخل متغیر استفاده کنید و چه کاری با آن متغیر میخواهید انجام دهید. برای مثال در زبان برنامه نویسی c++ شما باید بگویید که
int my_variable;
my_variable = 2;
Vbscript همه چیز را کمی ساده تر می کند در Vbscript لازم نیست که نوع متغیر را یعنی char, real, integer یا هر نوع متغیری را که ایجاد میکنید تعیین نمایید. در Vbscript همه متغیرها به وسیله کلمة کلیدی dim تعریف میگردند این بدین خاطر است که در Vbscript از variant variables ها استفاده میگردد . بنابراین جملهی معادل برای آن چیزی که در c++ توصیف شد عبارت زیر است:
Dim my_variable
در اینجا در اولین خط my_variable به عنوان متغیر توصیف گشته است بدون اینکه my_variable را به عنوان یک متغیر از نوع integer تعیین نماییم.
حتی در خط اول ابداً لزومی ندارد، در Vbscript استفاده از خط دوم بدون اینکه اشارهای بهmy_variable شود به سادگی قابل قبول میباشد به این کار implicit declaration می گویند.
از dashes, perrids, Spaces استفاده نکنید . استفاده از هر کدام از موارد ذکر شده در نام متغیرتان یک پیغام خطا را ایجاد میکنند در عوض اگر شما میخواهید چیزی را گسترش دهید سعی کنید از علامت (_) استفاده نمایید برای مثال my_first_variable یک نام متغیر است در صورتی که my first variable چنین نمی باشد.
نامهای متغیرها باید با یک حرف شروع شوند Underscore و اعداد می توانند در داخل نامهای متغیرتان تعریف گردند اما نه به عنوان کاراکتر اول.
نام متغیرها نباید طولانی تر از 255 کاراکتر باشد.
از کلمات کلیدی به عنوان متغیرها استفاده نکنید.
از نام متغیرها دوباره استفاده ننمایید شما می توانید از نام متغیرها دوباره استفاده نمایید فقط آگاه باشید که شما نمی توانید از همان نام برای دو متغیر مختلف استفاده نمایید.
همان طوری که پیش از این ذکر گردید Vbscript از variant variable ها استفاده مینماید که با وجود آنها شما دیگر نیازی برای ساختن یک متغیر مخصوص برای یک نوع داده را ندارید. آنها کدهای شما را برای خواندن دیگران سادهتر مینمایند اما بهتر از آن اینکه آنها چیزهایی را برای شما که میخواهید بنویسید راحتتر مینمایند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 35
لوله و اتصالات:
لوله (Pipe):
تعریف: استوانه تو خالی فلزی، پلاستیکی، سیمانی و... است که برای انتقال سیال به کار می رود. درصنعت بر حسب اینکه سیال تحت چه خواصی باشد از لوله های مختلف استفاده می شود.
(1لوله فولادی (Steel Pipe):
فولاد یکی از مهمترین مصالح صنعتی است. در تحت شرایط مشخص خاصیت ضد خورندگی عالی از خود نشان می دهند. از این رو همیشه در ساختن لوله های حامل اسید سولفوریک سرد و غلیظ به کار برده می شود.
(2لوله چدنی (Cast Iron Pipe):
در محیط اسید سولفوریک و قلیاها کمتر از فولاد خورده می شود. جنس چدن سخت و شکننده است.
(3لوله فولادی ضد زنگ (Stainless Steel Pipe):
از آهن، کرم، نیکل و مقدار کمی فلزات دیگر ساخته می شود. در مقابل اسید های آلی و اسید نیتریک با غلظت های مختلف مقاوم است.
(4لوله مسی (Copper Pipe) :
چون هدایت حرارتی آن زیاد است از خیلی وقت پیش مورد استفاده بوده است. در مقابل خاصیت خورندگی قلیاها بجز آمونیاک و اسید های آلی در غلظت های پایین از خود مقاومت نشان می دهد، باید توجه داشت که هرگز از لوله مسی برای حمل جیوه استفاده نشود زیرا با آن ترکیب شده تولید ملقمه می کند.
(5لوله های آلومینیومی (Aluminum Pipe):
به علت سبکی امتیاز زیادی در صنعت دارد. در ضمن تشکیل اکسید آلمونیوم هیدراته که جدداره لوله را می پوشاند، در مقابل خاصیت خورندگی اسیدهای آلی غلیظ و اسید نیتریک و نیترات ها مقاومت نشان می دهد.
(6لوله نیکلی (Nickel Pipe):
در مقابل تمام قلیاها حتی آمونیاک مقاومت می کند. نیکل و آلیاژهایش در صنعت ارزش زیادی دارند. از این رو بیشتر اوقات تبخیر کننده ها و لوله های درونی آنها از آلیاژهای نیکلی ساخته می شود.
(7لوله سربی (Lead Pipe) :
مقاومت لوله های سربی در مقابل خاصیت خورندگی اسید سولفوریک رقیق زیاد است. از این رو بعضی لوله ها و مخازن محتوی اسید سولفوریک رقیق از سرب ساخته می شود.
(8لوله با لایه لاستیکی (Rubber Lined Pipe):
این لوله ها مخصوص حمل سیال خورنده می باش که جداره داخلی آن ها از مخاط لاستیکی پوشیده شده است.
(9لوله سیمانی (Cemented Pipe):
با قیمت ارزان تر از لوله های فلزی تمام می شود. برای حمل سیال خورنده به کار نمی رود.
(10لوله با لایه سیمانی (Cement Lined pipe):
جدار داخلی بعضی از لوله ها را از سیمان می پوشانند. برای حمل سیال با قابلیت هدایت الکتریکی زیاد به کار می رود. مثل لوله حامل آب دریا
(11لوله پلاستیکی (Plastic Pipe):
برای حمل سیال خورنده به کار می رود. باید توجه داشت که درجه حرارت سیال نباید زیاد باشد.
(12لوله پی – وی – سی (poly Vinyl Chloride P.V.C ):
همانطور که از اسمش پیدا بر می آید از پلی مری شدن ترکیب وینیل کلراید به دست می آید. برای انتقال مواد خورنده به کار می رود. نباید در فشار و درجه حرارت بالا مورد استفاده قرار گیرد.
لوله ها را ممکن است از فلزاتی مثل نقره و تانتالیم هم بسازند، اما به علت گرانی کمتر در صنعت از آنها استفاده می شوند.
قطر لوله (Standard Diameter):
لوله ها را به طور کلی از قطر اینچ تا اینچ می سازند. ولی بر حسب احتیاج لوله های با قطر بیشتر از اینچ هم می سازند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
قدرت و انواع پرس به طریق زیر می باشد:
1-پرسهای دستی :
در این نوع پرس معمولا از قدرت دست و پای کارگر استفاده می شود.
2- پرسهای مکانیکی :
این پرسها با قدرت موتور به حرکت در می آید و بعضا دارای چرخ طیار و مکانیسم کاهنده سرعت یک مرحله ای یا چند مرحله ای است.
3- پرسهای هیدرولیک :
قدرت در پرسهای هیدرولیک بوسیله فشار روغن و یا فشار آب تامین می شود.
4-پرسهای نیوماتیک :
تامین قدرت توسط هوای فشرده.
بدنه(ساختمان پرس) :
معمولا به دو گونه است:
1- ریخته گری شده
2- جوشکاری شده
معمولا پرسهای کوچک بطریق ریخته گری و بدنه پرسهای بزرگ هم از طریق ریخته گری و یا از طریق جوشکاری است.
بدنه ریخته شده دارای سختی زیاد ولی قیمت گران است و بر عکس بدنه های جوشکاری ارزانترند.
بدنه جوشکاری شده از فولادهای غلطک زده شده ساخته شده بعلت استقامت بیشتر در برابر بارهای ضربه ای مقاومتر است.
سرعت پرس :
سرعت پرس برای قالبهای برش بین 40 تا 800 ضربه در دقیقه است.
در مورد قالبهای کشش و فورج به علت احتیاج بیشتر به زمان شکل گیری بین 5 تا 100 ضربه در دقیقه است.
تناژ پرس :
(عبارت است از مقدار نیرویی که ضربه زدن پرس قادر به اعمال آن به قطعه کار می باشد.)
در حقیقت ضربه زدن پرس نیروی بیشتری از مقدار تناژ اسمی را به کار وارد می سازد که این نیروی اضافی در اصل عامل ایمنی در بدنه پرس و مکانیسم محرک آن می باشد.
اضافه بار وارده به پرس موجب آسیب قطعات می شود
چنانچه اضافه بار موجب شکستن واقعی پرس نشود لااقل بر روی میزان فرسودگی تاثیر دارد.
تناژ پرس هیدرولیک =سطوح پیستون * فشار روغن موجود در سیلندر
تناژ پرسهای هیدرولیک بین 50 تا 50000 تن یا بیشتر در تغییر است.
نکته : تناژ در پرسهای هیدرولیکی بزرگتر از بقیه پرسها است.
تناژ محاسبه شده :
معمولا تناژی است که ضربه زدن تنها در نزدیکی انتهای مسیر خود قادر به اعمال به کار می باشد.
از اینرو تناژ در پرسهای مکانیکی ثابت می باشد و نمی توان آنرا تغییر داد زیرا وقتی ضربه زدن در نزدیکی انتهای مسیر خود نباشد خیلی کم است و این امر به علت گشتاور اضافی است که به میل لنگ در وضیعت افقی مثل وقتی که ضربه زن در نیمه
راست خود است وارد می شود.
اکثر سازندگان پرس منحنی هایی را منتشر می سازند که تناژ ممکن هر پرس را به ازاء هر اینچ مسیر ضربه زن نشان می دهد.
مسیر ضربه زدن( مسیر عمل) :
مسیر عمل پرس مسافتی است که ضربه زن از با لاترین وضعیت تا پایین ترین وضعیتش حرکت می کند.
برای محرکهای میل لنگی و خارج از مرکز، مسیر ضربه زن مقداری ثابت است و تنها با تعویض میل لنگ یا محور خارج از مرکز این طول تغییر می کند.
بر عکس در پرسهای هیدرولیک این مسیر قابل تغییر می باشد.این عامل همراه با تناژ متغیر در پرسهای هیدرولیک این نوع پرسها را برای کارهای آزمایش مناسب می سازد.
ارتفاع دهانه :
ارتفاع عمل یک پرس عبارتند از فاصله ایکه ضربه زن در پایین ترین وضغیت خود با بستر پرس دارد.
در اندازه گیری ارتفاع عمل ، بایستی ضربه زن را در بالاترین حد ممکن خود تنظیم کرد در نتیجه ارتفاع عمل را می توان بزرگترین فاصله باز پرس در حالت پایین بودن ضربه زن دانست.
ارتفاع عمل قالب بایستی از ارتفاع عمل پرس کمتر.یا با آن مساوی باشد.
تعداد ضربات در هر دقیقه :
شکل بیشترین تعدادش ضربه در دقیقه را دارا می باشند.
پرسهای یک و دو دنده ای کمترین تعداد ضربه را دارا می باشند.
در پرسها با توجه به اندازه و هدف عملیاتی آنها تعداد ضربات بین 5 تا 500 در تغییر است.
فضای قالب :
فضای قالب سطحی است که برای سوار کردن قالب بر روی پرس در دسترس می باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
پی و انواع آن - پی سازی
پی: پی وسیله ای است که بار و فشار وارد از نقاط مختلف ساختمان و همچنین بارهای اضافی را به زمین منتقل می کند . سطح پی باید به اندازه ای باشد که فشار وارده بر زمین بستر پی از مقاومت مجاز زمین تجاوز ننماید .وضعیت مطلوب پی موقعی است که به شکل مربع ساخته شود و ستون درست درمرکز آن قرار گیرد .رعایت این وضعیت مطلوب ،به علت شرائطی خاص که ممکن است وجود داشته باشد ، پیوسته میسر نیست .بعنوان مثال گاهی اتفاق می افتد که سازه پیشنهادی باید با دیوارهای وپی های ساختمانهای مجاور هماهنگ طراحی شود . دراین موقع غالبا َ بارهای وارده از طرف ستونها درست در مرکز پی ، اگر به صورت منفرد درنظر گرفته شود ، وارد نمی آید. در این سری موارد پی های گسترده را بوسیله شناژبهم متصل می سازند .شناژ اتصالی بین نظیر تیری که بارهای وارده از طرف ستونها بر روی آن بعنوان بارهای منفرد تلقی میشود، عمل میکند. گاهی پی ها را به صورت تاوه های بتن مسلح می سازند . تاوه پی باید به اندازه ء کافی وسیع در نظر گرفته شود بنحوی که نیروی وارده بر سطح آن از مقاومت مجاز خاک بستر آن تجاوز نکند. این نوع پی ها به پی های یک پارچه یا رادیه جنرال موسوم هستند بخاطر این که این نوع پی برای ساختمانهای بزرگ کاربرد دارد ساختمان آنها معمولا َهمراه با گود برداری عمیق وبتن ریزی های حجیم می باشد .
نوع خاصی از پی ها به نام پی های شناور موجود هستند . درواقع این پی، نوعی پی ترکیبی گسترده است که وزن خاک حاصله از گودبرداری محل آن تقریبا َ برابر با وزن سازه ای است که ایجاد می شود بنابراین از لحاظ تئوری ،ایجاد سازه هیچگونه تغییری در میزان بار وارده روی زمین را باعث نمی شود و لذا نشستی ایجادنخواهد شد .
پی سازی چند مرحله دارد :
1. آزمایش زمین از لحاظ مقاومت
2. پی کنی
3. پی سازی
انواع پی ها:
پی های منفرد :
پی های منفرد به پی هائی گفته می شود که بصورت مجزا و مستقل بار وارده را از یک ستون یا دیوار را تحمل کرده ، به زمین منتقل سازد .
پی گسترده مرکب :
پی های گسترده مرکب به پی هائی اطلاق میگردد که بارهای وارده از یک دیوار با یک یا چند ستون و یا بارهای وارده از چند ستون را تحمل میکند
افقی کردن پی ها (تراز کردن) :
برای تراز کردن کف پی ساختمانها از تراز های آبی استفاده می کنند در دیوارهای طویل چون کار شمشه و تراز کردن وقت بیشتری لازم دارد ، برای صرفه جویی در وقت از سه T می توان استفاده کرد بدین معنی که T اول را با T دوم تراز می کنند و T سوم را در مسافت مسیر به طوری که سه T در یک ردیف قرار بگیرد قرار می دهند از روی T اول و دوم که با هم برابر هستند T سوم را میزان و برابر می کنند و پس از آنکه T سوم برابر شد T اول را بر می دارند و به فاصله بیشتری بعد از T سوم قرار می دهند ، دوباره T دوم و سوم را با T چهارم که همان T اول می باشد برابر می کنند و دنباله این ترازها را تا خاتمه محل کار ادامه می دهند .البته این طریق تراز کردن بیشتر در جاده سازی و زمین های پهناور به کار می رود .شفته ریزی :
کف پی ها باید کاملا افقی و زاویهُ کف پی نسبت به دیوار پی باید 90 درجه باشد . اول کف پی را باید آب پاشید ، تا مرطوب شود و واسطهای بین زمین و شفته وجود نداشته باشد ، و سپس شفته را داخل آن ریخت .شفته عبارت است از خاک و شن و آهک که به نسبت 200 تا 250 کیلوگرم گرد آهک را در متر مکعب خاک مخلوط می کنند و گاهی هم در محلهایی که احتیاج باشد پاره سنگ به آن می افزایند . شفته را در پی می ریزند و پس از اینکه ارتفاع شفته به 30 سانتیمتر رسید آن را در یک سطح افقی هموار می کنند و یک روز آن را به حالت خود می گذارند تا دو شود یعنی آب آن یا در زمین فرو رود و یا تبخیر گردد .پس از اینکه شفته دو نم شد آن را با وزنهُ سنگینی می کوبند که به آن تخماق میگویند و پس از اینکه خوب کوبیده شد دوباره شفته را به ارتفاع 30 سانتیمتر شروع می کنند و عمل اول را انجام می دهند . تکرار این عمل تا پر شدن پی ادامه دارد .
در ساختمان ها که معمولاً در گود یا پی کنی عمل تراز کردن انجام میگیرد محل کار در پی که پیچ و خم زیادی دارد و تراز کردن با شمشه و تراز مشکل می باشد از تراز شلنگی استفاده می کنند . بدین ترتیب یک شلنگ چندین متری را پر از آب می کنند به طوری که هیچ گونه حباب هوایی در آن نباشد و آن را در پی محل هایی که باید تراز گردد به گردش در می آورند و نقاط معین شده را با هم تراز می کنند . آب چون در لوله هایی که به هم ارتباط دارند در یک سطح می ماند بنابراین چون شلنگ پر از آب می باشد در هر کجا که شلنگ را به حرکت در آورند آب دو لوله استوانه ای در یک سطح می باشد بنابراین دو نقطه مزبور با هم تراز می باشند بشرط آنکه مواظبت کنیم که شلنگ در وسط بهم گره خوردگی یا پیچش پیدا نکرده باشد تا باعث قطع ارتباط سیال شود که دیگر نمی توان در تراز بودن آنها مطمئن بود .
تراز کردن گاهی بوسیله دوربین نقشه بر داری (نیو) انجام می گیرد یعنی محلی را در ساختمان تعیین نموده دوربین را در محل تعیین شده نصب می کنند و با میر ( تخته های اندازه گیری ارتفاع در نقشه برداری ) یا ژالون ( چوب های نیزه ای یا آهنی که هر 50 سانتیمتر آنرا به رنگهای سفید و قرمز رنگ کرده اند که از پشت دوربین بخوبی دیده بشود ) اندازه گرفته و تراز یابی می کنند . تراز کردن با دوربین بهترین نوع تراز یابی می باشد .در زمین هایی مانند زمین های شهر کرمان از آنجایی که از زمانهای قبل قنواتی وجود داشته و بتدریج آب آنها خشک شده در زیر زمین وجود داشته و بعد از مدتی بدون رعایت مسائل زیر سازی درون آنها خاک ریخته اند و برای شهر سازی و خیابان کشی که سطح خیابان ها را بالا می آورده اند و به ظاهر در سطح زمین و حتی در عمق های 3 تا 4 متری اثری از آنها نیست اگر سازه ای روی این زمین بنا شود پس از مدتی و بسته به عمق قنات و شرایط جوی مثلاً بعد از آمدن یک باران سازه نشست می کند و در بسیاری از مواقع حتی تا 100 درصد خسارت می بیند و دیگر قابل استفاده نیست اگر در چنین ساختمان هایی از شفته آهک استفاده شود باعث تثبیت خاک می شود و بروز نشست در ساختمان جلوگیری می کند .
پی سازی :
مصالحی که در پی بکار میرود باید قابلیت تحمل فشار مصالح بعدی را داشته باشد و ضمناً چسبندگی مصالح نسبت به یکدیگر به اندازه ای باشد که بتوانند در مقابل بارهای بعدی تحمل کند و فشار را یکنواخت به تمام پی ها انتقال دهد چون هرچه ساختمان بزرگتر باشد فشارهای وارده زیادتر بوده و مصالحی که در پی بکار می رود باید متناسب با مصالح بعدی باشد .
پی سازی را با چند نوع مصالح انجام می دهند مصالحی که در پی بکار می رود عبارتند از شفته آهکی ، پی سازی با سنگ ، پی سازی با بتن ، پی سازی با بتن مسلح .
پی سازی با سنگ :
پس از اینکه عمل پی کنی به پایان رسید پی سازی با سنگ باید از دیوارهایی که روی آن بنا میگردد وسیع تر بوده و از هر طرف دیوار حداقل 15 سانتیمتر گسترش داشته باشد یعنی از دو طرف دیوار 30 سانتیمتر پهن تر می باشد که دیواری را رد وسط آن بنا می کنند ، پی سازی با سنگ با دو نوع ملات انجام می شود چنانچه بار و فشار بعدی زیاد نباشد ملات سنگها را از ملات گل و آهک چنانچه فشار و بار زیاد باشد ملات سنگ را از ملات ماسه و سیمان استفاده می کنند اول کف پی را ملات ریزی نموده و سنگها را پهلوی یکدیگر قرار میدهند و لابِلای سنگ را با ملات ماسه و سیمان پر میکنند (غوطه ای) به طوری که هیچ منفذ و سوراخی در داخل پی وجود نداشته باشد و عمل پهن کردن ملات و سنگ چینی تا خاتمه دیوار سازی ادامه پیدا می کند .پی سازی با بتن :
پس از اینکه کار پی کنی به پایان رسید کف پی را به اندازه تقریبی 10 سانتیمتر بتن کم سیمان بنام بتن مِگر می ریزند که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کند روی بتن مگر قالب بندی داخل پی را با تخته انجام میدهند همانطور که در بالا گفته شد عمل قالب بندی وسیع تر از سطح زیر دیوار نقشه انجام میگیرد تمام قالب ها که آماده شد بتن ساخته شده را داخل قالب نموده و خوب می کوبند و یا با ویبراتور به آن لرزش وارد آورده تا خلل و فرج آن پر شود و چنانچه بتن مسلح باشد ، داخل قالب را با میله های گرد آرماتور بندی و بعد از آهن بندی داخل قالب را با بتن پر میکنند .
بتن ریزی در پی و آرماتور داخل آن به نسبت وسعت پی برای ساختمان های بزرگ قابلیت تحمل فشار هر گونه را میتواند داشته باشد و بصورت کلافی بهم پیوسته فشار ساختمان را به تمام نقاط زمین منتقل می کند و از شکست و ترک های احتمالی جلو گیری بعمل می آورد .
پی سازی و پی کنی با هم :
در بعضی مواقع ممکن است زمین سست بوده و پی کنی بطور یکدفعه نتواند انجام پذیرد و اگر بخواهیم داخل تمام پی ها را قالب بندی کنیم مقرون به صرفه نباشد در این موقع قسمتی از پی را کنده و با تخته و چوب قالب بندی نموده شفته ریزی می کنیم پس از اینکه شفته کمی خود را گرفت یعنی آب آن تبخیر و یا در زمین فرو رفت و دونم شد پی کنی قسمت بعدی را شروع نموده و با همان تخته ها ، قالب بندی می کنیم بطوریکه شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته بعد خودگیری خود را انجام داده و بچسبد این نوع پی سازی معمولاً در زمین های نرم و باتلاقی ، خاک دستی و ماسه آبدار عمل میگردد .پی کنی در زمین های سست :
در زمین های سست و خاک دستی اگر بخواهیم ساختمانی بنا کنیم باید اول محل پی ها را به زمین سفت رسانیده و پس از اطمینان کامل ساختمان را بنا نماییم زیرا ساختمان که روی این زمین ها مطابق معمول و یا در زمین سست بنا گردد . پس از چندی یا در همان موقع ساخته شدن باعث ترک ها و خرابی ساختمان میگردد . بنابراین شفته ریزی از روی زمین سفت باید انجام گیرد و برای اینکار بشرح زیر عمل می نمائیم :پی کنی در زمین های خاک دستی و سست :
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 65
ظهر نویسی ، مقررات و انواع آن
تعریف و مفهوم ظهرنویسی
آثار و احکام ظهر نویسی :
1 ـ مسوولیت تضامنی ، 2 ـ عدم تاثیر ایرادات 3 ـ ظهر نویسی و انتقال اسناد ،
4 ـ ظهر نویسی و ضمانت امضاء کننده 5 ـ ظهر نویسی و ورشکستگی مسوولان
برات ، 6 ـ ظهرنویسی و امتیازات
انواع ظهر نویسی :
! ـ ظهرنویسی به منظور انتقال ، 2ـ ظهرنویسی به نمایندگی 3 ـ ظهرنویسی به عنوان رهن ، 4 ـ ظهر نویسی به منظور ضمانت
تعریف و مفهوم ظهر نویسی
ظهر نویسی نوشتن عبارت یا عباراتی است بر پشت سند که مبین انتقال حق مندرح در سند مزبور و مثبت آن است
بنابراین ظهر نویسی مسبوق به یک عمل حقوقی مانند انتقال مال ، دین ، اعتلار ، وثائق ، اجاره ، طلب و نظائر آنها میباشد عمل حقوقی مورد بحث به موجب ماده 219 و با توجه به مواد 10 و 223 قانون مدنی قراردادی است لازم ، از این رو طرفین معامله یعنی ظهر نویس و میتقل الیه باید دارای شرایط اساسی برای صحت قرارداد ، مانند قصد و رضا ، اهلیت و دیگر شرایط مذکور در ماده 190 قانون مدنی باشند . علیهذا اگر اجری بعد از توقف ، براتی را ظهر نویسی کند این ظهرنویسی به علت فقد اهلیت ظهرنویس بلا اثر است و نیز سفته ای که برای پرداخت بدهی ناشی از معامله حرام ظهر نویسی شده باشد به علت عدم مشروعیت جهت معامله بلا اثر است .
(( انتقال برات به وسیله ظهر نویسی به عمل می آید )) .
باستناد مواد 247 و 309 و 314 همان قانون ، و طبق مندرجات ماده ششم تصویبنامه هیئت وزیران مربوط به انبارهای عمومی مصوب شهریور ماه 1340 شمسی مقررات ماده 245 فوق الاشعار به ترتیب شامل فته طلب ـ چک ـ قبض رسید انبار و برگ وثیقه انبارهای عمومی نیز میشود .
از مندرجات مواد مذکور در فوق ظاهراَ استنباط میشود که ظهر نویسی بر خلاف ترتیبی که مادر ابتدای این مقال ذکر کرده ایم عمومیت ندارد و از طرف مقنن به موارد برات ـ فته طلب ـ چک ـ قبض رسید و برگ وثیقه انبارهای عمومی منحصر شده است .
این استنباط همانطوریکه قبلا اشاره شد مسامحه در تعبیر است زیرا ظهر نویسی با عنایت به مندرجات ماده 264 قانون تجارت که میگوید : (( ظهرنویسی باید به امضاء ظهر نویس برسد ، ممکن است در ظهر نویسی تاریخ و اسم کسیکه برات به او انتقال داده میشود قیر گردد )) مانند سایر اسناد نوشته ایست که به منظور اثبات حق بکار میرود و مفهوم مندرجات ماده مزبور مدلول تعریفی است که در مواد 1284 و 1301 قانون مدنی بشرح زیرا راجع به مدارک مثبت حق اقم از سند یا نوشته ذکر شده است .
ماده 1284 (( سند عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد )) . ماده 1301 (( امضائی که در روی نوشته یا سندی باشد بر ضرر امضاء کننده دلیل است ))
عیهذا بنابر اطلاقات و عمومات مندرجات مواد سابق الذکر قلمرو ظهر نویسی محدود به برات و سفته و چک یا قبض انبارهای عمومی نبوده بلکه شامل اسناد اجاره ـ طلب ـ حواله ـ بیمه نامه ـ بارنامه کشتی و سهام قرضه که مشعر انتقال حق میباشند نیز میشود چنانکه در عقد حواله اگر مدیون حواله داده باش دکه طلبکار دین را از کسی ( محال علیه ) بگیرد و طلبکار در پشت سند حواله پس از قبول محال علیه ، حواله را با این عبارت ((مبلغ مورد این حواله بحامل سند پرداخت شود )) بدیگری منتقل سازد و آنرا امضاء کند این انتقال به استناد مواد 1284 و 1301 قانون مدنی بلااشکال بوده و صحیح واقع شده است . چنانکه ملاحظه میشود مفهوم ظهر نویسی در قانون مدنی و قانون تجارت یکی است ولی ظهر نویسی برات ـ سفته ـ چک ـ قبض رسید و برگ وثیقه انبارهای عمومی دارای آثار و احکامی است که در سایر اسناد دیده نمیشود .
آثار و احکام ظهر نویسی
مسوولیت تضامنی
به موجب مندرجات ماده 698 قانون مدنی ضمانت اگر در سند قید شود مفهوم آن نقل ذمه به ذمه است ، یعنی بعد از اینکه ضمان بطور صحیح واقع شد مضمون له حق رجوع به بدهکار ( مضمون عنه ) را نداشته و برای استیفای طلب خود فقط باید به ضامن رجوع کند حال آنکه بصراحت مقررات ماده 249 تجارت و با توجه به مواد 209 و 314 همین قانون دارنده برات ـ سفته ـ چک ـ بشرط رعایت مقررات مباحث نهم و دهم از باب چهارم قانون تجارت راجع به حقوق و وظایف دارنده برات و اعتراض بدون رعایت حفظ ترتیت و تقدم و تاخرو به هر نحو که مایل باشد میتواند به یکایک ظهرنویسان اوراق مزبور مراجعه و وجه مندرج درسند را به انضمام وجوه و سایر خسارات متعلعه قانونی مطالبه کند ـ مراجعه دارنده برات به هر یک از ظهرنویسان مانع مراجعه او به سایرین نمیشود و همین حق را هر ظهر نویس نسبت به ظهر نویسهای ماقبل خود و صادر کننده اوراق مزبور دارد . در ماده 8 تصویبنامه تاسیس انبارهای عمومی مسئولیت تضامنی ظهر نویسان برگ وثیقه در مقابل دارنده آن پیش بینی شده است . به موجب است این ماده ظهر نویسان برگ وثیقه در مقابل دارنده آن مسئولیت تضامنی دارند و هر گاه ما حصل فروش کالا برای پرداخت طلب دارنده وثیقه کافی نباشد دارنده برگ وثیقه میتواند نسبت به بقیه طلب خود به یکایک ظهر نویسان مراجعه کند .
عدم تاثیر ایرادات
طبق اصول کلی حقوقی قلمرو موضوع انتقال معامله محدود و منحصر به همان حقی است که ناقل آن دارا میباشد . به عبارت دیگر منتقل الیه نمیتواند بیش از حقی که انتقال دهنده داشته تحصیل کند ولی در انتقال حق به وسیله برات عکس این اصل حقوقی مصداق پیدا میکند ، به این معنی که در مقام دفاع دارنده برات باستثنای پاره این موارد میتواند علیه مسئول برات بیش از حقی که به منتقل شده مطالته کند .
مقرات مورد بحث در ماده 17 قانون تجارت متحد الشکل ژنو مصوب سال 1932 به شرح زیر منعکس است .
(( بدهکار و کلیه مسئولین برات که از طرف دارنده برات به علت عدم تادیه مبلغ برات علیه آنان اقامه دعوی شده نمیتوانند بایرادات مربوط به روابط حقوقی خود با برات کش یا دارندگان قبلی برات استناد کنندمکر آنکه دارنده برات عمداَ به زیان بدهکار برات را بدست آورده باشد . ))
منظور از ایرادات مورد بحث ایراد به مفهوم عام آنست که شامل وائل دفاعی اعم از دفاع به معنای اخص ـ ایرادات ضمن پاسخ در ماهیت دعوی ـ ایرادات بدون پاسخ از ماهیت دعوی ( مواد 197 و198 قانون آئین دادرسی مدنی ) و دعوای متقابل میباشد .. مفهوم مندرجات ماده 17 قانون متحدالشکل ژنو با ذکر دو مثال زیر روشن میشود .
مثال اول ـ احمد بابت معامله ده عدل قماش که به بهای پانصد هزار ریال با محمد انجام داده برات سه ماهه به همان مبلغ عهده او صادر و بلافاصلهپس از قبولی محمد آنرا به علی طلبکار خود واگذار میکند ـ علی (