تحقیق در مورد حسابداری استهلاک 1

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حسابداری استهلاک (قسمت دوم)

در پست قبلی روشهای استهلاک را معرفی کرده بودم .امروز سه روش از هفت روش را توضیح می دهم.

روش اول_ روش خط مستقیم

در این روش که ساده ترین روش برای محاسبه استهلاک است :

ارزش اسقاط را از بهای تمام شده کم کرده و حاصل را بر تعداد دوره یا سال تقسیم می کنند.

در حقیقت این روش ارتباط نزدیکی با زمان دارد.

برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید که سایر روشها را نیز با این مثال توضیح خواهم داد.

شرح

حرف اختصاری

ارزش

قیمت تمام شده

c

10500000

ارزش اسقاط

s

500000

تعداد سال

n

5 سال

ساعات کارکرد

nh

20000 ساعت

واحد تولید

nu

10000 واحد

نرخ استهلاک

r

هزینه استهلاک هر دوره

d

استهلاک انباشته

An

ارزش دفتری یا مانده مستهلک نشده

Bn

بنابراین هزینه استهلاک هر دوره با توجه به مثال و با استفاده از روش خط مستقیم می شود:

d = (c - s) / n

2000000 = 5 / ( 500000 - 10500000)

روش خط مستقیم روشی بسیار ساده است. در مواقعی که میزان استفاده از دارایی و کارکرد آن در هر دوره برابر با دوره دیگر می باشد. و همچنین مواقعی که هزینه های تعمیر و نگهداری هر دوره مساوی دوره های مالی دیگر برآورد شود.

خوب می بینید که همچنین چیزی می شود گفت که غیر ممکن است. از این روش معمولا برای استهلاک داراییهای نامشهود استفاده می شود.

اکثر مساله های حسابداری امتحانات ما و یا کتابمان با این روش حل می شوند.

اما فقط این نیست، روش خط مستقیم اصلا کارکرد دارایی را در نظر نمی گیرد. همانطور که می دانید با گذشت زمان و مستهلک شدن داراییها ارزش دفتری آنها کاهش می یابد ولی چون در روش خط مستقیم هزینه استهلاک در تمام دوره ها برابر است بنابراین این موضوع که ارزش دارایی باید کاهش یابد را نیز نادیده می گیرد. این حالت محاسبات مربوط به بازده سرمایه مختل می کند.

به عنوان مثال وقتی بخواهیم RROA (rate of return on assets) یا نرخ بازده دارایی را با تقسیم کردن سود خالص بر داراییها بدست آورند، رقمی بزرگتر و غیر واقعی از آنچه وجود دارد را نشان می دهد.

محاسبه بر حسب محصول یا روشهای مبتنی بر تغییر هزینه هر دوره:

روش دوم _ روش ساعات کارکرد

در این روش هزینه استهلاک هر دوره بر حسب میزان کارکرد واقعی مال تعیین می گردد. به عنوان مثال اگر ماشینی در دوره جاری دو برابر دوره قبل کار کند، استهلاک آن در دوره جاری دو برابر محسوب می شود.

در این روش کارکرد مال یا دارایی تا زمان اسقاط ان بر حسب تعداد کل ساعات کار، برآورد و انگاه نرخ استهلا ک برای هر ساعت کار محاسبه میشود.

با توجه به مثال بالا:

نرخ استهلاک برای هر ساعت کار برابر است با:

R = (c - s) / nh

500 = 20000 / ( 500000 - 10500000)

این روش را به دلیل رعایت اصل تطابق هزینه با درآمد ( اصول حسابداری را از اینجا بخوانید) روش منظم می دانند. و لی اگر مثلا محصولی تولید نشود این رعایت اصل تطابق مختل خواهد شد.

ولی در این روش بر خلاف روش خط مستقیم مبلغ استهلاک بر حسب میزان استفاده از مال تغییر می یابد.

این روش زمانی که میزان استفاده یا کارکرد دارایی در یک دوره با دوره دیگر تفاوت زیادی دارد بسیار مفید می باشد.

ولی این روش برای بسیاری از اقلام دارایی مانند ساختمان ، مبل ، اثاثه و ماشین تحریر غیر عملی است. چون در این داراییها ساعات کارکرد مد نظر قرار نمی گیرد.

ولی برای بعضی دیگر از اقلام داراییها مانند وسایل و ماشین آلات مفید است.

روش سوم _ روش میزان تولید

از این روش زمانی استفاده می شود که کارکرد یا فایده دارایی در طول مدت کار آن بر حسب مقدار محصول قابل تولید برآورد گردد.

در این روش استهلاک به مقدار محصولی که تولید می شود بستگی دارد.

در این روش مبلغی که بابت استهلاک به هر واحد محصول تعلق می گیرد، ثابت باقی می ماند در صورتی که در روش خط مستقیم، با تغییر میزان تولید، آنچه بابت استهلاک به هر محصول سر شکن می شود متغیر است.

با توجه به مثال بالا:

نرخ استهلاک برای هر واحد محصول تولید شده برابر است با:

R = (c - s) / n u

1000 = 10000 / (500000 - 10500000 )

1000 مبین نرخی است که باید بابت استهلاک، به هر واحد محصول تولید شده سرشکن شود.

بنابراین در هر دوره، این نرخ را در مقدار تولید ضرب می کنند تا مبلغ استهلاک آن دوره معین شود.

حال اگر فرض کنیم در سال اول 3000 واحد تولید شده باشد. مبلغ استهلاک ماشین آلات بصورت زیر محاسبه می شود:

D 1 = r × میزان تولید سالانه = 3000000 = 1500 ×1000

استفاده از این روش منوط به زمانی است که بتوان میزان تولید واقعی را اندازه گیری و معین کرد.

تفاوت دو روش ساعات کارکرد و میزان تولید به کارایی عملیات واحد صنعتی در یک دوره در مقایسه با دوره دیگر مربوط می شود.

بدلیل اینکه کار ماشین را وقتی مفید می دانند که محصولی از ان تولید شود ، پس در مواردی که موسسه بخواهد از بین دو روش ساعات کارکرد و روش میزان تولید یکی را برگزیند، مسلما روش میزان تولید را ترجیح خواهد داد.

اما در روش میزان تولید، همانند روش ساعت کارکرد، هزینه استهلاک هر دوره متغیر ولی مبلغی که بابت استهلاک به هر واحد محصول سرشکن می شود ثابت است.

جدول محاسبه استهلاک بر اساس روش میزان تولید

سال

میزان تولید

هزینه استهلاک(بدهکار)

استهلاک انباشته(بستانکار)

مانده استهلاک انباشته

مانده مستهلک نشده یا ارزش دفتری

0

10500000

1

1500

1000 ×1500

1500000

1500000

9000000

2

2000

2000000

2000000

3500000

7000000

3

1400

1400000

1400000

4900000

5600000

4

2100

2100000

2100000

7000000

3500000

5

3000

3000000

3000000

10000000

500000(ارزش اسقاط)

10000 10000000 10000000

همانطور که می بینید هزینه استهلاک هر سال بر مبنای میزان تولید محاسبه شده و ثبت زیر برای هر دوره انجام گرفته است:

هزینه استهلاک ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

استهلاک انباشته ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر به ستون ارزش دفتری توجه کنید مشاهده می کنید که در پایان 5 سال عمر مفید تنها مانده ارزش اسقاط می باشد و این همان هدف استهلاک است یعنی سرشکن کردن و تخصیص بهای تمام شده دارایی بر مدتی که عمر مفید ان دارایی است.

تا حالا 3 روش از 7 روش را خدمتتان معرفی کردم. منتظر 4 روش دیگر در آینده باشید. (شاید دور یا شاید نزدیک)

تحقیق در مورد سیستم استهلاک دارایی ثابت 26 ص (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

کلیات

1ـ1ـ اهداف

2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع

1ـ کلیات

1ـ1ـ اهداف

هدف از تهیه این گزارش مشروح از مکانیزه نمودن عملیات دستی سیستم استهلاک دارائیهای ثابت می باشد عملیات مکانیزه نمودن سیستم فوق با توجه به بررسی های اولیه در نظر گرفته شده و به منظور :

1ـ سهولت و سرعت بخشیدن به روش دستی سیستم .

2ـ قابلیت مرتبط بودن با سایر سیستمهای مجتمع .

3ـ ایجاد کد های واحد در سیستم جهت یکپارچه سازی بیشتر.

4ـ بهره گیری ازمحدودیت های متنوع در گزارشات .

5ـ محدودنمودن دستیابی به اطلاعات برای عناصر غیرمجاز .

6ـ ارائه آمارتلفیقی و خروجیهائی که دارای پردازشهای تکراری و زیاد در زمان اندک باشند .

2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع

به منظور طراحی مشروح و راه اندازی سیستم مکانیزه مطرحه بخش های گوناگون مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و اطلاعات لازم در مورد ورودیها،

خروجیها ، گردش کار ،وظایف نیروی انسانی و ارتباطات با دیگر قسمت ها از این طریق کسب گردید.

2- شرح سیستم

1-2- تعریف سیستم

2-2 – نمودار سیستم

2ـ شرح سیستم

1ـ2ـ تعریف سیستم

هدف از این سیستم مکانیزه نمودن عملیات حسابداری اموال می باشد که به منظور سهولت و سرعت بخشیدن در روند تعیین استهلاک اموال و صدور سند

حسابداری آن طراحی گردیده . این سیستم امکاناتی نظیر سهولت در بازاریابی اطلاعات توان تعیین ماهانه استهلاک اموال بر حسب طبقه بندی خاص آن پشتیبانی و حفظ امنیت سیستم با تعویض اسم رمزها ، فشرده سازی و باز سازی ونسخه برداری داده ها را در اختیار می گذارد .

سیستم حسابداری اموال در حالت کلی به زیرسیستم های ذیل تقسیم می گردد:

الف ـ ورودی اطلاعات .

(ثبت و تصحیح اطلاعات جمعداری و حسابداری اموال و قطعی نمودن دوره)

1ـ ثبت اطلاعات

2ـ نقل و انتقال بین مراکز هزینه

3ـ ثبت سند خرید

4ـ ثبت سند تعدیلات

5ـ حذف یا فروش مال

6ـ پاکسازی اطلاعات بانک

7ـ ثبت قطعی دوره

ب ـ بخش عمومی سیستم

( ورود و تصحیح کدینگ عمومی سیستم )

1ـ کد محل مال

2ـ کد نوع مال

3ـ کدینگ حساب گروهها

4ـ کدینگ مراکز هزینه

5ـ کد تحویل گیرنده

6ـ نوع حذف

ج ـخروجی سیستم

(گزارشات استهلاک و جمعداری اموال )

1ـ صدور کارت دارائی ثابت

2ـ صورت ریز استهلاک

3ـ صورت استهلاک مرکز هزینه

4ـ صورت استهلاک انباشته

5ـ گزارش سوابق انتقالات اموال

6ـ گزارش سوابق اموال حذف شده

7ـ گزارش لیست اموال مستهلک شده

د ـ اپراتور

(توانائیهای مورد نیاز کاربران سیستم )

1ـ تغییر محدودیت کاربران

2ـ نسخه برداری

3ـ بازسازی

4ـ صفحه کلید

5ـ بارگذاری

6ـ فشرده سازی

و ـ گزارش آماده

لازم بذکر است تقسیم بندی فوق صرفا جهت آشنائی با عملکرد سیستم بوده و هیچگونه اولویت بندی مد نظر نبوده در صورتیکه روابط و اولویتها مد نظر نبوده در صورتیکه روابط و اولویتها مد نظر باشد بایستی بصورت زیر مد نظر گرفته شود.

بخش ذخیره سازی اطلاعات اسناد خرید اموال از اولویت اولبرخوردار است و سپس بخش ذخیره سازی اطلاعات اسناد تغییرات اموال ، در واقع این بخش فعال نخواهد بود

مگر بعد از ورود اطلاعات خرید اموال .

بعد از قسمتهای بالا بازیابی اطلاعات و صدور سند استهلاک را می توان نام برد .

ذکر این نکته حائز اهمیت است که توانائی اپراتور دارای قدرت و رمز گذاری و امکان دهی به کاربران و ایجاد محدوده کاری برای آنان می باشد ، جای مشخص در ترتیب و توالی مراحل فعالیتهای سیستم ندارد . ترتیب انجام فعالیتهای سیستم بصورت نمودار زیر است .

ذخیره سازی اطلاعات اسناد

خرید اموال

ذخیره سازی اطلاعات اسناد

تغییرات اموال

بازیابی اطلاعات

حسابداری اموال

ارتباط با مالی و صدور سند

استهلاک

3- ورودیهای اولیه سیستم

0-3- صفحه اول ورود به سیستم

1-3 – صفحه ورودی ثبت اطلاعات

2-3- صفحه ورودی ثبت سند تعدیلات

3-3- صفحه ورودی نقل و انتقالات بین مراکز هزینه

4-3- صفحه ورودی حذف یا فروش مال

5-3- صفحه ورودی ثبت سند خرید

6-3- صفحه ورودی سند خرید

7-3- صفحه بخش عمومی

تحقیق در مورد حسابداری استهلاک 1

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حسابداری استهلاک (قسمت دوم)

در پست قبلی روشهای استهلاک را معرفی کرده بودم .امروز سه روش از هفت روش را توضیح می دهم.

روش اول_ روش خط مستقیم

در این روش که ساده ترین روش برای محاسبه استهلاک است :

ارزش اسقاط را از بهای تمام شده کم کرده و حاصل را بر تعداد دوره یا سال تقسیم می کنند.

در حقیقت این روش ارتباط نزدیکی با زمان دارد.

برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید که سایر روشها را نیز با این مثال توضیح خواهم داد.

شرح

حرف اختصاری

ارزش

قیمت تمام شده

c

10500000

ارزش اسقاط

s

500000

تعداد سال

n

5 سال

ساعات کارکرد

nh

20000 ساعت

واحد تولید

nu

10000 واحد

نرخ استهلاک

r

هزینه استهلاک هر دوره

d

استهلاک انباشته

An

ارزش دفتری یا مانده مستهلک نشده

Bn

بنابراین هزینه استهلاک هر دوره با توجه به مثال و با استفاده از روش خط مستقیم می شود:

d = (c - s) / n

2000000 = 5 / ( 500000 - 10500000)

روش خط مستقیم روشی بسیار ساده است. در مواقعی که میزان استفاده از دارایی و کارکرد آن در هر دوره برابر با دوره دیگر می باشد. و همچنین مواقعی که هزینه های تعمیر و نگهداری هر دوره مساوی دوره های مالی دیگر برآورد شود.

خوب می بینید که همچنین چیزی می شود گفت که غیر ممکن است. از این روش معمولا برای استهلاک داراییهای نامشهود استفاده می شود.

اکثر مساله های حسابداری امتحانات ما و یا کتابمان با این روش حل می شوند.

اما فقط این نیست، روش خط مستقیم اصلا کارکرد دارایی را در نظر نمی گیرد. همانطور که می دانید با گذشت زمان و مستهلک شدن داراییها ارزش دفتری آنها کاهش می یابد ولی چون در روش خط مستقیم هزینه استهلاک در تمام دوره ها برابر است بنابراین این موضوع که ارزش دارایی باید کاهش یابد را نیز نادیده می گیرد. این حالت محاسبات مربوط به بازده سرمایه مختل می کند.

به عنوان مثال وقتی بخواهیم RROA (rate of return on assets) یا نرخ بازده دارایی را با تقسیم کردن سود خالص بر داراییها بدست آورند، رقمی بزرگتر و غیر واقعی از آنچه وجود دارد را نشان می دهد.

محاسبه بر حسب محصول یا روشهای مبتنی بر تغییر هزینه هر دوره:

روش دوم _ روش ساعات کارکرد

در این روش هزینه استهلاک هر دوره بر حسب میزان کارکرد واقعی مال تعیین می گردد. به عنوان مثال اگر ماشینی در دوره جاری دو برابر دوره قبل کار کند، استهلاک آن در دوره جاری دو برابر محسوب می شود.

در این روش کارکرد مال یا دارایی تا زمان اسقاط ان بر حسب تعداد کل ساعات کار، برآورد و انگاه نرخ استهلا ک برای هر ساعت کار محاسبه میشود.

با توجه به مثال بالا:

نرخ استهلاک برای هر ساعت کار برابر است با:

R = (c - s) / nh

500 = 20000 / ( 500000 - 10500000)

این روش را به دلیل رعایت اصل تطابق هزینه با درآمد ( اصول حسابداری را از اینجا بخوانید) روش منظم می دانند. و لی اگر مثلا محصولی تولید نشود این رعایت اصل تطابق مختل خواهد شد.

ولی در این روش بر خلاف روش خط مستقیم مبلغ استهلاک بر حسب میزان استفاده از مال تغییر می یابد.

این روش زمانی که میزان استفاده یا کارکرد دارایی در یک دوره با دوره دیگر تفاوت زیادی دارد بسیار مفید می باشد.

ولی این روش برای بسیاری از اقلام دارایی مانند ساختمان ، مبل ، اثاثه و ماشین تحریر غیر عملی است. چون در این داراییها ساعات کارکرد مد نظر قرار نمی گیرد.

ولی برای بعضی دیگر از اقلام داراییها مانند وسایل و ماشین آلات مفید است.

روش سوم _ روش میزان تولید

از این روش زمانی استفاده می شود که کارکرد یا فایده دارایی در طول مدت کار آن بر حسب مقدار محصول قابل تولید برآورد گردد.

در این روش استهلاک به مقدار محصولی که تولید می شود بستگی دارد.

در این روش مبلغی که بابت استهلاک به هر واحد محصول تعلق می گیرد، ثابت باقی می ماند در صورتی که در روش خط مستقیم، با تغییر میزان تولید، آنچه بابت استهلاک به هر محصول سر شکن می شود متغیر است.

با توجه به مثال بالا:

نرخ استهلاک برای هر واحد محصول تولید شده برابر است با:

R = (c - s) / n u

1000 = 10000 / (500000 - 10500000 )

1000 مبین نرخی است که باید بابت استهلاک، به هر واحد محصول تولید شده سرشکن شود.

بنابراین در هر دوره، این نرخ را در مقدار تولید ضرب می کنند تا مبلغ استهلاک آن دوره معین شود.

حال اگر فرض کنیم در سال اول 3000 واحد تولید شده باشد. مبلغ استهلاک ماشین آلات بصورت زیر محاسبه می شود:

D 1 = r × میزان تولید سالانه = 3000000 = 1500 ×1000

استفاده از این روش منوط به زمانی است که بتوان میزان تولید واقعی را اندازه گیری و معین کرد.

تفاوت دو روش ساعات کارکرد و میزان تولید به کارایی عملیات واحد صنعتی در یک دوره در مقایسه با دوره دیگر مربوط می شود.

بدلیل اینکه کار ماشین را وقتی مفید می دانند که محصولی از ان تولید شود ، پس در مواردی که موسسه بخواهد از بین دو روش ساعات کارکرد و روش میزان تولید یکی را برگزیند، مسلما روش میزان تولید را ترجیح خواهد داد.

اما در روش میزان تولید، همانند روش ساعت کارکرد، هزینه استهلاک هر دوره متغیر ولی مبلغی که بابت استهلاک به هر واحد محصول سرشکن می شود ثابت است.

جدول محاسبه استهلاک بر اساس روش میزان تولید

سال

میزان تولید

هزینه استهلاک(بدهکار)

استهلاک انباشته(بستانکار)

مانده استهلاک انباشته

مانده مستهلک نشده یا ارزش دفتری

0

10500000

1

1500

1000 ×1500

1500000

1500000

9000000

2

2000

2000000

2000000

3500000

7000000

3

1400

1400000

1400000

4900000

5600000

4

2100

2100000

2100000

7000000

3500000

5

3000

3000000

3000000

10000000

500000(ارزش اسقاط)

10000 10000000 10000000

همانطور که می بینید هزینه استهلاک هر سال بر مبنای میزان تولید محاسبه شده و ثبت زیر برای هر دوره انجام گرفته است:

هزینه استهلاک ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

استهلاک انباشته ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر به ستون ارزش دفتری توجه کنید مشاهده می کنید که در پایان 5 سال عمر مفید تنها مانده ارزش اسقاط می باشد و این همان هدف استهلاک است یعنی سرشکن کردن و تخصیص بهای تمام شده دارایی بر مدتی که عمر مفید ان دارایی است.

تا حالا 3 روش از 7 روش را خدمتتان معرفی کردم. منتظر 4 روش دیگر در آینده باشید. (شاید دور یا شاید نزدیک)