تحقیق در مورد تاریخچه تولید انبوه و طراحی صندلی 8 ص با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

 تاریخچه تولید انبوه و طراحی صندلی

در طراحی دکوراسیون، مبلمان همواره یکی از مهم ترین بخش هاست و برخلاف تصور برخی شامل بسیاری از وسایل و نه فقط مبل راحتی اتاق نشیمن یا مبل رسمی اتاق پذیرایی است. یکی از مهم ترین المان های مبلمان در بیشتر فضاها صندلی است که در واقع توجه به طراحی آن، سرآغاز گرایش به طراحی مبلمان هم هست. «صندلی» یا شاید هم «سندلی» در تعریف، همان چهارپایه کوچک پشتی داری است که روی آن می نشینند. گرچه صندلی های امروز در زندگی ما گاهی چهارپایه، گاهی پشتی و گاهی هم هیچ کدام را ندارند، حتی گاهی بر روی آن نمی نشینند.

صندلی یک از قدیمی ترین محصولاتی است که به دست بشر ساخته شده و از صدها سال پیش تا امروز به هزاران فرم مختلف درآمده و مورد استفاده انسان قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی تعدادی از معروف ترین و متفاوت ترین صندلی های مدرن می پردازیم که بسیاری از آنها را بدون آنکه بشناسیم، در خانه یا محل کار استفاده می کنیم. صندلی به دلیل کاربرد بسیار و انعطاف پذیری عجیبی که در تغییر فرم، شکل، رنگ و جنس دارد یکی از نخستین اشیایی است که یک طراح را برای طراحی جلب می کند. از این رو تنوع در آن از بسیاری محصولات دیگر بیشتر است. بررسی محصولی چون صندلی در طول چند دهه، جدا از ایده های فراوانی که می دهد، می تواند چیزهای زیادی در مورد ارزش ها و علایق مردمی که در گذشته می زیسته اند، درباره روش های استفاده آنها از تکنولوژی زمانه و درباره اولویت ها و مسوولیت های طراحی آن زمان به ما بگوید.

اینکه صندلی چگونه و توسط چه قومی اختراع شده بحث ما نیست. برخی ایرانی ها را مبدع صندلی می دانند. وجود چندین صندلی با نقوش ایرانی در تخت جمشید و کاخ صدستون به اثبات رسیده است. همچنین آثاری نیز پیش از آن پیدا شده. اما با گذر از این بحث و چشم پوشی از روند تغییرات صندلی نزد اقوام و فرهنگ های مختلف تا قرن بیستم باید به این نکته اشاره کرد که صندلی هم مثل بسیاری محصولات دیگر در قرن نوزدهم مورد توجه اروپاییان قرار گرفت و یک سده پس از انقلاب صنعتی با پی بردن به ارزش طراحی در صنعت، تحول چشم گیری در طراحی و تولید آن و به طور کلی مبلمان ایجاد شد.

ساخت صندلی به روش تولید انبوه در اواخر قرن نوزدهم، یعنی موقعی که صندلی های دست ساز لویی شانزدهم فرانسه و صندلی های دوره ویکتورین انگلستان عمرشان به پایان رسیده بود، معمول شد. در این زمان به تدریج جنبش های هنری در طراحی شکل می گرفتند. یکی از این جریان ها Art Nouveau بود.

آرت نوو به معنی (هنر نو) حرکتی بین المللی بود که در هر کشوری از اروپا با ویژگی های خاص خودش شناخته می شد. آرت نوو بسیاری از اصول جنبش های پیشین در طراحی مانند استفاده از مواد طبیعی، روش های صنعتی و تهی کردن سطوح از تزئینات را به کار می برد. گرچه مبلمان آرت نوو کمی بیشتر از طرح های تزئین شده استفاده می کرد اما معتقد بود که نباید در این کار زیاده روی کرد؛ هرچند محصول می بایست بیانگر احساسات سازنده اش باشد.

در سال 1897 یک معمار و طراح اسکاتلندی به نام "چارلز رنه مکینتاش" یک صندلی ناهارخوری طراحی کرد که نشان دهنده استفاده ظریفی از مواد، فرم و سمبلیسم بود. صندلی از چوب ساخته شده بود اما استفاده از فضاهای منفی و عناصر باریک و مخروطی، برخلاف محصولات سنگین ماقبل، سبکی و حرکتی بصری ایجاد می کرد. مکینتاش برخلاف جریان های پیشین، مبلمان خود را رنگ آمیزی کرده است (سیاه یا سفید) و بدین گونه به ترکیب بصری عناصر ساختاری بیش از نمایش سطح اصیل مواد اهمیت می داد.

چارلز رنه مکینتاش 1897

از صندلی های مشهور دیگر در این دوره می توان به صندلی ناهارخوری "دارکین" که در امریکا و با طراحی "فرانک لویدرایت" معمار برجسته آمریکایی ساخته شد و همچنین صندلی "کافه فلادرموس" اثر "جوزف هافمن" در اتریش اشاره کرد. این صندلی برخی از ویژگی های صندلی مکینتاش را داشت اما نسبت به آن انتزاعی تر و مهندسی تر بود. گرچه صندلی از چوب ساخته شده بود اما به نظر می رسید که فرم های استانداردشده بیشتری برای تولید صنعتی داشت.

صندلی ناهارخوری - فرانک لوید رایت

جوزف هافمن - صندلی برای کافه فلادرموس