لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 138
فهرست مطالب
الف : قوانین ، استانداردها و ضوابط زیست محیطی
اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
قانون حفاظت و بهسازی محیط
آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب
قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا
استانداردهای حدمجاز خروجی از دودکش کارخانجات
قانون مدیریت پسماندها
استاندارد خروجی فاضلاب
استاندارد صدا و آئین نامه اجرایی
استاندارد هوای پاک
استاندارد های صنعت نفت ایران
ب : قوانین و کنفرانسیون های زیست محیطی مرتبط با دریا ، بندر و کشتیرانی
قانون حفاظت دریا و رودخانه های مرزی
فصل اول
قوانین ، استانداردها و ضوابط زیست محیطی
اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (همه پرسی 1358)
این اصل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران درخصوص حفاظت محیط زیست بیان می دارد که :
«در جمهوری اسلامی ، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسلهای بعد باید درآن حیات اجتماعی روبه رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می گردد. ازاین رو فعالیت های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند ممنوع است.»
قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست (مصوب 28/3/1353)
ازدیگر قوانین مربوطه ، قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست در بیست ویک ماده ونه تبصره مصوب 28/3/1353 مجلس شورای ملی است. آیین نامه اجرایی آن نیز در 9 فصل و 48 ماده در تاریخ 3/12/1354 و اصلاحیه آن در تاریخ 30/1/1374 توسط هیات وزیران به تصویب رسید. به موجب این قانون، حفاظت، بهبود و بهسازی محیط زیست وپیشگیری و ممانعت ازهرنوع آلودگی و اقدامی که موجب برهم زدن تعادل و تناسب محیط زیست می شود،همچنین کلیه امور مربوط به جانوران وحشی و آبزیان آبهای داخلی از وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است. براساس ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست اقدام به هرعملی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم نماید ممنوع است. منظور از آلوده ساختن محیط زیست عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب، هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را به طوری که زیان آور به حال انسان یا سایر موجودات زنده ویا گیاهان ویا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد.
به موجب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مناطقی که کشور تعیین شده اند که سازمان حفاظت محیط زیست طبق قوانین و مقررات می تواند از احداث و ادامه فعالیت های منجر به آلودگی درآن مناطق جلوگیری به عمل آورد. تعیین این مناطق ، منوط به حصول حداقل یکی از شرایط و ضوابط ذیل می باشد:
الف) وجود یک یا چند منبع مولد آلودگی در منطقه که محیط را آلوده ویا درمعرض آلودگی قرار می دهد.
ب) به سبب فعالیت های مختلف انسانی ازقبیل صنعتی، کشاورزی وتجاری اثرات نامطلوب یا دگرگونی درمحیط زیست ویا وضع طبیعی منطقه حاصل شده ویا درمعرض این گونه خطرات قرار گرفته باشد.
ج) وجود مراکز جمعیتی درمنطقه و ضرورت پیشگیری از ایجاد آلودگی های مضر برای بهداشت و سلامت مردم
د) قرار داشتن یک یا چند پارک ملی یا آثار طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش ویا منطقه حفاظت شده در جوار یا داخل منطقه پیشگیری از دگرگونی وتخریب وضع خاص طبیعی مناطق چهارگانه مذکور
لازم به ذکر است محدوده موردمطالعه و براساس مطالعات طرح جامع منطقه دارای کاربری صنعتی می باشد.
آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب (مصوب 18/2/1373)
درماده 2 این آیین نامه که مشتمل بر 22 ماده و7تبصره می باشد به طور صریح آمده است که : «اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی آب را فراهم نماید ممنوع است.»
سایر ماده های این آیین نامه که مرتبط با موضوع طرح می باشد بشرح ذیل است :
ماده 3) سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارتخانه های نیرو، کشاورزی، جهادسازندگی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر وزارتخانه های ذیربط حسب مورد نسبت به بررسی وشناسایی کیفیت آبهای ایران از لحاظ آلودگی اقدام خواهد نمود.