تحقیق در مورد جاذبه های جهانگردی اروپا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

جاذبه های جهانگردی اروپا

قلعه دریایی سومنلینا ، میراث حهانی فنلاند

قلعه دریایی سومنلینا که در نیمه دوم قرن هجدهم توسط سوئدی‌ها بر فراز چند جزیره در مدخل خلیج هلسینکی ، پایتخت فنلاند ، ساخته شده است، یکی از نمونه‌های عالی معماری نظامی آن دوران اروپا محسوب می‌شود. این قلعه 250 ساله که تا امروز به خاطر کاربرد نظامی‌اش دست نخورده باقی مانده است، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های توریستی کشور فنلاند محسوب می‌شود و به خاطر ارزش تاریخی و معماری خود، از سال 1991 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. ساخت قلعه دریایی سومنلینا در سال 1748 میلادی، یعنی زمانی که فنلاند هنوز بخشی از کشور سوئد به حساب می‌آمد، آغاز شد. هدف از ساخت این قلعه که بر فراز شش جزیره کوچک بنا شده، جلوگیری از تهاجمات نظامی کشور روسیه از راه دریا بود. ساخت این قلعه زیر نظر آگوستین ارنسوارد ، آرشیتکت مشهور ، آغاز شد. اما در طول ساخت قلعه نقشه اولیه ارنسوارد با پیشنهادات وائوبان، یکی از مهندسان نظامی سرشناس ارتش سوئد، تغییرات زیادی کرد.

تاریخچه سومنلینا

پس از آن که پطر کبیر ، تزار روسیه ، در سال 1703 میلادی پایتخت جدید خود را در سن‌پطرزبورگ ، واقع در منتهی‌الیه خلیج فنلاند بنا کرد، تأسیسات نظامی و پایگاه‌های دریایی فراوانی نیز برای محافظت از آن در دریای بالتیک ساخت. به این ترتیب روسیه به یکی از قدرت‌های دریایی منطقه تبدیل شد و همین مسئله موجب نگرانی کشور سوئد و بعضی دیگر از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه (یکی از متحدان نظامی سوئد) شد که خود را در معرض تهدید نظامی روسیه احساس می‌کردند.پس از بحث‌های طولانی در پارلمان سوئد در سال 1747، تصمیم بر این شد که مرزهای مشترک این کشور با روسیه تقویت شود و یک پایگاه دریایی قدرتمند نیز در خلیج هلسینکی برای مقابله با پایگاه‌های دریایی روسیه در آن سوی دریای بالتیک ساخته شود. به این ترتیب ساخت قلعه دریایی سومنلینا در دهانه خلیج هلسینکی آغاز شد. پس از امضای پیمان عدم تجاوز میان ناپلئون و الکساندر اول (تزار روسیه)، روسیه تهاجم نظامی خود را به سوئد آغاز کرد و در سال 1808 موفق به اشغال فنلاند شد. روس‌ها در اوایل سال 1808 هلسینکی را اشغال کردند و حملات توپخانه خود را به سومنلینا آغاز کردند. کارل اولوف کرونشتاد ، فرمانده قلعه، با روس‌ها برای آتش‌بس مذاکره کرد و وقتی تا ماه می خبری از نیروهای کمکی سوئدی نشد، قلعه سومنلینا بدون هیچ مقاومتی و با بیش از 7 هزار سرباز تسلیم شد. دلیل

دلیل این عمل کرونشتاد هیچ‌گاه روشن نشد، اما مورخان حدس می‌زنند که شرایط مغلوبه جنگ، جنگ روانی روس‌ها، کمبود باروت و ترس از کشتار غیرنظامیان ساکن قلعه برخی از دلایل تسلیم سومنلینا باشد.پس از اشغال فنلاند توسط روسیه و بر اساس معاهده فردریکشامن در سال 1809، فنلاند از سوئد جدا شد و به یک دوک‌نشین خودمختار در قلمرو امپراتوری روسیه تبدیل شد. به این ترتیب بیش از هفت قرن حکومت سوئدی‌ها در فنلاند به پایان رسید. پس از انتقال فنلاند به روسیه، مدتی طولانی در منطقه صلح برقرار بود تا این که جنگ‌های کریمه در سال 1854 بین انگلیس و فرانسه و نیروهای متحد با روسیه آغاز شد. نیروهای متحد تصمیم گرفتند ارتش روسیه را در دو جبهه درگیر کنند و به همین خاطر ناوگنی متشکل از کشتی‌های انگلیسی و فرانسوی به دریای بالتیک گسیل داشتند. طی دو تابستان این ناوگان دریایی شهرها و قلاع نظامی خلیج فنلاند را به توپ بستند. در جریان جنگ کریمه قلعه سومنلینا به مدت 47 ساعت در معرض گلوله‌باران توپخانه ناوگان دریایی فرانسه و انگلستان قرار گرفت و به شدت آسیب دید. پس از جنگ‌های کریمه ، سومنلینا مورد بازسازی و مرمت کلی قرار گرفت و دیوارها و توپخانه جدیدی در جناح جنوبی و غربی جزیره ساخته شد. آخرین کارکرد نظامی سومنلینا نیز در جریان جنگ جهانی اول بود که این قلعه و جزایر اطرافش به عنوان بخشی از «استحکامات دریایی پطر کبیر» برای دفاع از سن‌پطرزبورگ تجهیز شدند.

سومنلینا در دوران معاصر

پس از پیروزی انقلاب بلشویکی روسیه و اعلام استقلال فنلاند در 6 دسامبر 1917، سومنلینا به تدریج اهمیت نظامی خود را از دست داد و پس از چندی که از این قلعه به عنوان زندان نظامی و پایگاه ارتش فنلاند استفاده شد، در سال 1973 ارتش آن را ترک کرد. پس از خروج ارتش از سومنلینا ، بازسازی و مرمت سیستماتیک این قلعه تاریخی زیر نظر شورای ملی آثار باستانی فنلاند آغاز شد. هدف از بازسازی سومنلینا حفظ آن به عنوان یک قلعه تاریخی و تبدیل این قلعه به نمونه‌ای اصیل از معماری نظامی در اروپا بود. در عملیات بازسازی و مرمت سومنلینا تلاش شد تا سر حد امکان از مصالح و روش‌های سنتی استفاده شود و کمترین تغییرات در سازه‌های اصلی بناهای جزیره داده شود. طی این دوره تسهیلات توریستی فراوانی در قلعه سونلینا ساخته شد و با پایان عملیات مرمت 30 ساله قلعه هم‌زمان با دویست و پنجاهمین سالگرد تأسیس آن در سال 1998 که با بودجه‌ای معادل 100 میلیون یورو به سرانجام رسید، قلعه سومنلینا به یکی از جاذبه‌های توریستی مهم فنلاند و از جمله مکان‌های مورد علاقه مردم محلی برای گذران تعطیلات و پیک‌نیک‌های یک‌روزه تبدیل شد. بازدید از سومنلینا در کل طول سال آزاد است و سالانه حدود 600 هزار نفر از این قلعه تاریخی بازدید می‌کنند. در حال حاضر هفت موزه و تعداد بسیاری کافه و رستوران در این قلعه وجود دارد که بسیاری از آن‌ها در ماه‌های زمستان نیز باز هستند. هر ساله در ماه‌های تابستان، سومنلینا میزبان برنامه‌های فرهنگی و تفریحی فراوانی است که از جمله آن‌ها می‌توان به تئاترهای فضای باز، فستیوال موسیقی جاز، مسابقات قایقرانی ، جشنواره آتش‌بازی و کنسرت‌های فراوانی اشاره کرد که در این قلعه تاریخی اجرا می‌شود

صومعه سن - گال ، میراث جهانی سوئیس

سوئیس

صومعه سن- گال

صومعه سن- گال که نمونه کامل صومعه کارلنژین است از قرن هشتم میلادی تا زمان غیر مذهبی شدنش در سال 1805 یکی از مهم‌ترین صومعه‌های اروپا بوده است. کتاب‌خانه این صومعه که یکی از غنی‌ترین و قدیمی‌ترین کتابخانه‌های دنیاست، دست‌نوشته‌های ارزنده‌ای در خود جای داده است که از جمله آن‌ها می‌توان به قدیمی‌ترین طراحی معماری کشیده شده بر روی پوست اشاره کرد. از 1755 تا 1768، محوطه صومعه به سبک باروک بازسازی شد. کلیسای جامع و کتابخانه مهمترین بخش‌های این مجموعه معماری بی‌نظیر هستند که نمایانگر دوازده قرن فعالیت مستمر در زمینه معماری است

مدرسه معماری باهاوس آلمان - میراث جهانی

باهاوس نام یک مکتب معماری است که از نام مدرسه هنر و معماری باهاوس در آلمان گرفته شده است. این مدرسه معماری که از سال 1919 تا 1933 فعالیت می‌کرده است، پیشگام مدرنیسم در معماری بود و دستاوردهای آن هنوز نیز در رشته‌های هنر و معماری به دانشجویان تدریس می‌شود. ساختمان و کارگاه‌های این مدرسه در دو شهر دسائو و وایمار آلمان از سال 1996 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

مدرسه معماری باهاوس که در زبان آلمانی به معنی «خانه معماری» است، در دوران فعالیت چهارده ساله خود در آلمان، در سه شهر مختلف و تحت نظر سه آرشیتکت بزرگ که مدیریت باهاوس را نیز بر عهده داشته‌اند، فعالیت کرده است. این مدرسه ابتدا از سال 1919 تا 1925 در شهر وایمار، سپس از سال 1925 تا 1932 در دسائو و بالاخره از سال 1932 تا 1933، یعنی زمانی که این مدرسه به دستور حکومت نازی آلمان تعطیل شد، در برلین فعالیت می‌کرد. مدیریت این مدرسه نیز به ترتیب بر عهده والتر گروپیوس (1919 تا 1928)، هانیس مه‌یر (1928 تا 1930) و میز وان دروهه (1930 تا 1933) بود.

باهاوس در سال 1919 توسط والتر گروپیوس در شهر سنتی و قدیمی وایمار تأسیس شد. هدف اولیه از تأسیس مدرسه باهاوس، ایجاد مکانی بود که ترکیبی از مدارس معماری، صنایع دستی (چون نجاری، آهنگری و...) و آکادمی هنری بود. گروپیوس اعتقاد داشت که با پایان جنگ جهانی اول، دوره جدیدی از تاریخ آغاز شده است

صومعه اسکوریال مادرید - میراث جهانی اسپانیا

اسپانیا