لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 67
موضوع تحقیق :
قدرت سحرآمیز درمانی (هومیوپاتی)
فهرست مطالب
عنوان
صفحه
تاریخچه هومیوپاتی
2
داروهای هومیوپاتی
4
چه بیماریهایی از طریق هو میوپاتی درمان می شوند؟
6
فلسفه هومیوپاتی ۱
8
فلسفه هومیوپاتی۲
10
مخالفان هومیوپاتی !
12
مثالهایی از درمان هومیوپاتی
16
هومیوپاتی و پیشگیری
17
شفا یا سرکوب درمانی
19
تئوری شعور
21
مصاحبه هومیوپاتی
23
میزان موفقیت و طول درمان در هومیوپاتی
25
پدیده تشدید در هومیوپاتی
28
پرهیزها در هومیوپاتی
31
هومیوپاتی و کودکان
32
چرا هومیوپاتی شناخته شده نیست؟
34
مزیتهای هومیوپاتی به درمانهای رایج
36
هر انسانی منحصر به فرد است
39
اهمیت روح و روان در بروز بیماریها
41
دارو همچون بیماری!
42
آزمون دارویی (prooving)
44
همیت علائم بیماری در هومیوپاتی
46
نامگذاری بیماریها در هومیوپاتی
48
نمونه ای از جادو درمانی در جنوب ایران
49
مراجع
56
تاریخچه هومیوپاتی
اگر چه سابقه استفاده از اصل تشابه در درمان بیماریها قدمتی چند هزار ساله دارد اما کشف آن به صورت یک اصل علمی و بر اساس تجارب دقیق بالینی در اوایل قرن نوزدهم واقع شد .در این زمان پزشکی آلمانی به نام دکتر ساموئل هانمان زندگی می کرد . دکتر هانمان از نظر شخصیتی مردی بسیار دقیق . منظم. و منطقی و معتقد به اصول اثبات شده علمی بود. در عصر او پزشکی کلاسیک هنوز فاصله بسیار با وضعیت فعلی داشت و داروها بدون آنکه شناخت کاملی از آنها بدست آمده باشد و بصورت دز های بالا استفاده می شد به گونه ای که در درصد بسیار ی از موارد خود منجر به آسیب و حتی فوت بیمار می شد روشهایی چون خون گیریهای فراوان و تنقیه کاربرد بسیار داشت .
درچنین ایامی دکتر هانمان به شدت از پزشکی کلاسیک زمانش ناامید شد . ذهن دقیق و علمی او نمیتوانست این وضعیت را تحمل کند به گونه ای که بعد از مدتی طبابت را به کناری نهاد و به ترجمه کتب خارجی پرداخت.
در یکی از کتبی که وی ترجمه می کرد به مطلبی در مورد داروی مالاریا به نام گنه گنه(کینین) برخورد کردکه جدیدا کشف شده بود و اثر درمانی خوبی بر روی مالاریا داشت. در آن کتاب علت اثر درمانی این دارو تلخ بودن این دارو ذکر شده بود! که برای هانمان به هیچ وجه دلیل قابل قبولی نبود. او خود دست به یک سری آزمایشات بر روی این دارو زد.در این تحقیقات متوجه شد که با مصرف این دارو دچار تبی مشابه مالاریا می شود این آزمایش را چندین بار بر روی خود وبعَضی از دوستانش تکرار کرد و هر بار به همان نتیجه رسید.
این فرضیه در ذهنش شکل گرفت که علت شفا بخشی کینین این است که می تواند خود در یک بدن سالم ایجاد بیماری مشابه مالاریا کند سپس وی این آزمایش را با مواد دیگر انجام داد و به همان نتیجه دست یافت برای مثال مصرف آرسنیک می توانست اسهالی آبکی و شدید ایجاد کند و در عین حال قادر به درمان یک اسهال مشابه همچون وبا بوداین مشاهدات او را به اولین کشف بزرگش یعَنی اصل تشابه رساند (هر عاملی که بتواند در بدن سالم ایجاد بیماری کند می تواند بیماری با علائم مشابه را درمان نماید)اولین اشکالی که هانمان به آن برخورد کرد سمی بودن اکثر موادی بود که او با آنها به نتیجه رسیده بود در حقیقت او از خاصیت سمی آنها استفاده کرده بود ولی این مسئله می توانست خود باعث عواقب بعدی باشد در اینجا او تصمیم به رقیق کردن داروها نمود تا ببیند آیا می تواند با کاهش رقت داروها باز هم از اثر درمانی آنها برخوردار شود یا نه؟ او برای این کار بعد از هر بار رقیق کردن به دفعات منظم شیشه محلول را به شدت تکان می داد(۱۰ بار در هر بار رقیق کردن)در اینجا بود که او به دومین کشف خود نائل شد. او متوجه شد که با هر بار رقیق سازی(یک به ده) و تکان دادن نه تنها اثر سمی دارو کاهش می یابد بلکه اثر درمانگر آن بیشتر می شود!
وی این کار را تا رقتهای بسیار زیاد ( ۱۰ به توان ۳۰) انجام داد و هر بار اثر درمانی بهتر و آثر سمی کاهش و در نهایت از بین رفت .
داروهایی که به این شکل بدست آمده بود در فرد سالم تنها یک بیماری زود گذر و بدون هیچ عارضه ای ایجاد میکرد و در عوض بیماران را به سرعت و به نرمی شفا میداد.بعد از آن وی فقط از این داروها جهت درمان سود می جست. او به کمک همکارانش و به مدد احاطه کاملی که بر انواع سموم و داروها داشت بتدریج لیست داروهای هو میو پاتی را گسترش داد به گونه ای که تقریبا برای تمامی بیماریها می توانست دارویی بر اساس اصل شباهت پیدا کند
در حقیقت علم هو میوپاتی تماما مدیون این انسان بزرگ است وی در طول سالیان عمر طولانی اش رنجهای بسیار از مخالفانش کشید اما هیچگاه عقب نشینی نکرد به گونای که در سالیان پایان عمر به فرانسه هجرت کرد . آوازه او و علم هومیوپاتی سراسر اروپا را درنوردید به طوری که بیماران از اقصا نقاط اروپا به مطب او واقع در پاریس می آمدندوی شاگردان بسیار تربیت نمود و تا آخرین سالهای عمر در حال تحقیق بود.او گفته بود من روزی را آرزو می کنم که علم پزشکی در حد علوم ریاضی دقیق باشد. آرامگاه وی در آرامگاه مشاهیر در پاریس می باشد بر سنگ قبر او نوشته شده است -خوشحالم که زندگی ام بیهوده نبود-
مردی که بسیار از زمان خود پیش بود
بعد از هانمان شاگردان او این علم را گسترش دادند اما پیشرفتهای پزشکی کلاسیک در زمینه بیماریهای عفونی باعث به حاشیه رانده شدن این علم شد تا