تحقیق درمورد گیاه شاه توت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

گیاه شاه توت

گیاه شاه توت

شناسنامه

شرح گیاه

نیازهای اکولوژیکی

آب و هوا

آبیاری

خاک

کود

ازدیاد

قلمه

قلمه زدن چوبی

قلمه سبز

کاشت

داشت

هرس

مبارزه با بیماریها و آفات

برداشت

دامنه انتشار

شناسنامه

توت Moraceae

:تیره

Morass nigra L.

:نام لاتین

Black mulberry – Persian mulberry

:نام انگلیسی

توت سیاه – درخت شاه توت

:نام فارسی

توث شانی – توث اسود

:نام عربی

شرح گیاه

درخت شاه توت را بومی ایران وترکیه می دانند. درختی است به ارتفاع 4 تا 10 که به حالت طبیعی به ارتفاع 20 متر نیز می رسد. رنگ پوست آن قهوه ای تا قهوه ای سیر ولی شاخه هایش تا اندازه ای سبز روشن و با دانه دانه های فراوان روی پوست آن است جوانه هایش نسبتاً قوی و کلفت ( قویتر از جوانه های درخت توت سفید) و براق به شکل بیضی مخروطی و به رنگ قهوه ای بنفش هستند. طول برگهایش 7 تا 18 سانتی متر و عرض آن حدود 8 سانتی متر است فرم آنها بیضی تا قلبی شکل با حاشیه ای دندانه دار ونوک تیز و کوچک هستند. برگها در سطح بالایی سبز تیره رنگ بوده و تعدادی مونیز رویشان دیده می شوند. سطح پائینی آن سبز روشن با موهای زیادتری هستند طول دسته برگ حدود 2 سانتی متر و کمی کلفت با موهایی نسبتاً زیادتر از برگ است از برگهای توت سیاه ( شاه توت) در پرورش کرم ابریشم استفاده نمی کنند چون کرمها باخوردن مقدار زیاد آن بیمار شده اسهال می گیرند و تلف می شوند. گل نر کوتاه و کلفت و به رنگ سبز تیره است گل ماده از گل نر هم کوتاهتر است. گوشت میوه ها از دیواره گلها بوجود می آیند که رنگ آنها قرمز تیره یا آبی سیاه می شود. تنها کمی قبل از افتادن از درخت قابل خوردن می شوند. چون تا کمی پیش از رسیدن مزه ترشی دارند که برای خوردن جالب نیستند. زمان گلدهی آن معمولاً اردیبهشت ماه است. میوه های شاه توت را خشک نمی کنند و تنها به صورت تازه مصرف می شوند. درخت شاه توت اغلب پررشدتر و بلندتر از درخت توت سفید است. درخت شاه توت تا ارتفاع 1500 متر از سطح دریا و بیشتر هم می تواند بخوبی رشد کرده و میوه بدهد. تذکر: دو نوع توت سیاه وجود دارد یکی درست مثل توت سفید بوده که تمام خواص و شکل و فرم آنرا دارد و حتی مزه اش هم مانند توت سفید شیرین بوده تنها رنگش سیاه است. این توت و درختش در ایران نادر است. نوع دیگر که نه تنها در از لحاظ رنگ میوه با توت سفید شباهتی ندارد بلکه مزه اش هم با آن بکلی فرق داشته و در اغلب نقاط ایران بنام شاه توت معروف و در یزد توت سیاه و درهمدان توت شرابی نامیده می شود.

نیازهای اکولوژیکی

آب و هوا

از آنجائیکه درختان توت واریته های مختلفی دارند در آب و هوای متفاوت از نسبتاً گرم تا معتدل و حتی نزدیک به سرد کاشته می شوند در شرایط ایران مرکزی از 10 درجه بالای صفر و در گیلان مازندران از حدود 12 درجه بالای صفر در بهار رشدش را آغاز می کند و بهترین گرما در جریان بهار و تابستان برای آنها بین 25 تا 35 درجه سانتی گراد است. در سرمای 2 تا 4 درجه سانتی گراد زیر صفر برگهای توت یخ زده و می ریزند درخت توت گیاهی نور پسند است نور خورشید باعث تقویت رشد و افزایش شاخ و برگ درخت شده تابش نسبتاً شدید باعث کوتاهتر شدن فاصله میان گره ها و کوچکتر شدن برگها می شود ولی وزن خشک گیاه را افزایش می دهد.

آبیاری

همه گونه های توت از نظر مصرف آب پرنیازند در نقاطی که کاشته می شوند باید سالیانه حداقل 600 میلی متر باران، آن هم به صورت یکنواخت در طول سال وجود داشته باشد تا به آبیاری مصنوعی نیاز نباشد. نهالها در ابتدای کشت و زمان جوانی به آب بیشتری نیاز دارند و باید هر هفته یک الی 2 بار آبیاری شوند ولی بتدریج با بالا رفتن سن درختان نیاز آبی آنها کمتر می شود. در نقاط کم آب درختان مسن باید حداقل هر 10 الی 15 روز یکبار آبیاری شوند.

خاک

خاکهای شنی لومی برای رشد درختان توت بسیار مناسبند مخلوط بودن خاک با مواد پوسیده گیاهی مثل برگ یعنی هوموس به خاک امکان تنفس و به باکتری های موجود در آن امکان فعل و انفعالات زیادتر و بهتری را می دهد. زمینهایی که قابل نفوذ آب نبوده و رطوبت را مدت زیادی در خود نگهدارند و با تلاقی شوند مطلقاً استعداد کاشت درختان توت را ندارند همچنین در خاکهایی که در اثر تابش خورشید سله بسته و شکاف بردارند نباید توت کاشت. در زمینهای رسی که قابلیت نفوذ هوا در آن کم است ( زمینهای سرد) رشد و نمو درختان توت غیرمنظم و بسیار کند می شود. درخت توت درخاکهای خنثی رشد مناسبی نشان می دهد بطوریکه میتوان آنرا جزو گیاهان خنثی پسند بحساب آورد. بهترین PH برایش بین 6 تا 7 می باشد.

تحقیق درمورد گیاه شناسی doc

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 78

خدا نورآسمانها وزمین است. مثل نور او چون چراغدانی است که در آن چراغی باشد. آن چراغ درون آبگینه ای و آن آبگینه چون ستاره ای درخشنده از روغن درخت پربرکت زیتون که نه خاوری است و نه باختری افروخته باشد. روغنش روشنی بخشد هرچند که آتش بدان نرسیده باشد. نوری افزون بر نور دیگر خدا هر کس را که بخواهد بدان نور راه می نماید و برای مردن مثلها می آورد زیرا بر هر چیزی آگاه است.

سوره نور آیه 35

I - مقدمه

گیاه شناسی

منشاء

رشد، مرفولوژی و فنولوزی( گل و میوه)

اهیمت تغذیه ای

ارقام

آب وهوا

آبیاری

خاک

تغذیه

10- برداشت

11- هر س و تربیت و تأثیر آن بر فیزیولوژی گیاه

12-تکثیر( پیوند) و تأثیر آن بر فیزیولوژی گیاه

13- ریزش و علل عمده آن

14- روغن زیتون و سه فاکتور اساسی در تولید ماکزیمم آن

II - شرایط محیطی و اثرات فیزیولوزیک آن

1- نور

الف- شدت نور

ب- کیفیت نور

2- دما

الف- دمای بالا

ب- دمای پائین

3- آب

الف- میزان آب مورد نیاز

ب- استرس خشکی و تأثیر آن بر فتوسنتز، مانیتول و پتانسیل اسمزی

ج- استرس غرقابی

4- مواد غذایی

الف- نیازغذایی

ب- استرس غذایی

5- نمک

6- آلودگی های زیست محیطی

الف- ازن

ب- UV-B

7- نتیجه گیری

I - مقدمه

1-گیاه شناسی:

دانه داران Phyllum division :Spermatophta : شاخه

نهاندانگان: sub division: Anigosprems : زیرشاخه

دولپه ها: Dicotyledon Class: زده

پیوسته گلبرگان Gamopetales : sub class : زیرکلاس

پیوسته گلبرگان تخمدان فوقانی : Seri

گل منظم: Group

Geutinales : راسته

Oleaceae : تیره

Oleodieae : زیر تیره

تحقیق درمورد گیاه ریحان 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

گیاه ریحان

شناسنامه نعناع Labiatae تیره

Ocimum Basilicum L., o.hispidum Lam. نام لاتین

Sueet basil نام انگلیسی

ریحان نام فارسی

ریحان – صعتر هندی نام عربی

شرح گیاه

گیاهی است علفی ، یکساله، معطر، دارای ساقه منشعب از قاعده و به ارتفاع 15 تا 45 سانتی متر ریشه ریحان مستقیم و مخروطی شکل است. طول ریشه بین 10 تا 16 سانتی متر می باشد. ریشه انشعابات فراوانی دارد. برگهائی متقابل، بیضوی نوک تیز با کناره های دندانه دار و گلهائی معطر به رنگ های سفید، گلی و گاهی بنفش و مجتمع به صورت دسته های 4 تا 6 تائی در طول قسمت انتهایی ساقه دارد. اولین گلها در اواخر بهار (خرداد) ظاهر می شوند و گل دهی تا اواخر شهریور ادامه می یابد. دانه سیاه رنگ یا قهوه ای تیره است وزن هزار دانه 2/1 تا 8/1 گرم است.

نیاز اکولوژیکی

ریحان در طول رویش به هوای گرم تابش نور کافی نیاز دارد. درجه حرارت مطلوب برای جوانه زنی بذر 18 تا 20 درجه سانتی گراد است. این گیاه به سرما بسیار حساس است. در طول رویش به آب کافی نیاز دارد. خاک مناسب برای کاشت ریحان خاکهای با بافت متوسط یا خاکهای لوم شنی یا مقادیر فراوان ترکیبات موهوسی است. نیاز ریحان به پتاس بسیار زیاد است پتاس نقش عمده ای در

افزایش عملکرد پیکر رویشی و همچنین افزایش عملکرد اسانس دارد.

آماده سازی خاک

پس از برداشت محصول کود حیوانی پوسیده به خاک اضافه می شود همچنین پس از انجام شخم عمیق و قبل از کشت 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار ازت، 55 تا 70 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 60 تا 80 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس باید به خاک اضافه کرد. اواخر زمستان بستر خاک را برای کشت ریحان باید آماده نمود. فصل بهار هنگام آماده سازی زمین 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار ازت و همچنین پس از اولین برداشت 40 تا 50 کیلوگرم در هکتار ازت به خاک می توان اضافه نمود.

تاریخ و فواصل کاشت

ریحان را باید با گیاهانی به تناوب کشت کرد که نه تنها زمین را از مواد و عناصر غذایی تهی نکنند بلکه مانع از گسترش علفهای هرز ریشه ای (چند ساله) نیز بشوند گیاهان وجینی برای تناوب کشت، با ریحان مناسب هستند. نیمه اول اردیبهشت زمان مناسبی برای کشت مستقیم بذر در زمین اصلی است. در کشت مستقیم فاصله ردیفهای کاشت بین 40 تا 50 سانتی متر مناسب است. عمق بذر ریحان موقع کاشت باید بین 5/0 تا 1 سانتی متر باشد.بذر مورد نیاز برای هر هکتار زمین سه تا چهار کیلوگرم است. در کشت غیر مستقیم نیمه دوم اسفند زمان مناسبی برای کاشت بذر در خزانه زیر پلاستیک است. بذرها در ردیفهایی به فاصله 15 تا 20 سانتی متر در خزانه زیر پلاستیک کشت می‌شوند عمق بذر ریحان در خزانه باید بین 5/0 تا 1 سانتی متر باشد. بذر مورد نیاز برای هر هکتار زمین یک کیلوگرم است. نشاء ها در ردیفهایی به فاصله 40 تا 50 سانتی متر در زمین اصلی کشت می شوند فاصله دو بوته در هر متر طولی 30 سانتی متر مناسب است.

کاشت

کاشت و تکثیر ریحان توسط بذر و به روش مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد. کاشت مستقیم : کشت ریحان در زمان مناسب به صورت ردیفی در زمین اصلی انجام می

تحقیق درمورد گیاه آلوورا 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

گیاه آلوورا

آلوورا نام گیاهی است از راسته مارچوبه ای ها (Asparagales)، تیره سریشیان (Asphodelaceae) این گیاه بومی آفریقای شمالی است. صبر زرد بی ساقه است البته برخی از آنها دارای ساقه ای بسیار کوتاه هستند.

 این گیاه 80 تا 100 سانتی متر رشد می کند و از طریق پاجوش تکثیر می شود. برگهای آن نیزه ای کلفت و گوشتی بالبه های دانه دار است و رنگ آن سبز خاکستری می باشد. گلهای آن بر روی سنبله ای می روید که گاه تا 90 سانتی متر درازا دارد. هر کدام از گلهای آن آویخته است و دارای لوله ای 3-2 سانتی متری می باشد. صبر زرد را از دیرباز در مناطق خشک- گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان، هم به عنوان گیاه زینتی و هم گیاه درمانی کشت می کنند. مصارف عمومی آلوئه ورا غالبا در تهیه کرمهای موضعی است و در حفظ رطوبت پوست در پوستهای خشک کمک کننده است. بعلاوه ترکیبات آن در بهبود آثار سوختگی، اثرات ضد التهابی و کاهش اسکار ناشی از زخمها مفید است. 

گیاه آلوورا گیاهی است که محدودیتهای آبی و خاکی و شرایط سخت اقلیمی را به راحتی تحمل می کند.آلوورا به صورت ژل، پودر، کپسول، عصاره و برگ تازه مورد استفاده قرار می گیرد و در صنایع آرایشی، نوشابه سازی و دهها موارد دیگر استفاده گردیده و در بازار جهانی جایگاه مناسبی دارد. قدرت جذب آلوورا 4 برابر سریعتر از آب می باشد.

این معجزه گر خواص ضد لک ، ضد جوش ، آگنه ، چروک ، گوشت اضافه و آفتاب سوختگی و ضد عفونی کننده دارد.

گیاه دارویی الوورا در کاهش ریزش مو موثر است.

این گیاه در درمان التهاب های پوستی ناشی از تابش اشعه ایکس مفید است .

پماد گرفته شده از الوورا خاصیت ضد ویروسی دارد و در درمان و ترمیم سوختگی های پوستی درجه دو و سه کاربرد دارد.

این گیاه در قرن 16 از اسپانیا به آسیا آورده شد و امروزه از این‌گیاه در لوسیون ها, مواد آرایشی و شامپوها استفاده می شود .قدمت استفاده از گیاه دارویی الوورا در طب به 1500 سال پیش از میلاد مسیح باز می رسد .

جالینوس معتقد است از آنجا که آلوورا خون را از ناحیه سر به طرف پا  می راند  لذا از سکته های مغزی  جلو گیری کرده واز تیرگی چشم می کاهد .

جالب انجاست که از دیر باز تمدن های بزرگ جهان اعم از یونانی ، رومی ، چینی ونیز اقوام افریقائی ، مایایی  وسرخپوستان امریکائی آلوورا را گرامی  داشتند مسلمانان هنوز هم در بسیاری از  نقاط جهان در بازگشت از سفر حج ، برگهای آلوورا  را بر سر در خانه هایشان می آویزند .

ویژگی های آلوورا

نام آلوورا در لغت به معنای  ماده تلخ درخشان می باشد که از کلمه عربی آلوئه بر گرفته می باشد آلوورا در ایران به نام صبر زررد مشهور است آلوورا چنان خواص چشمگیر ومتعددی دارد که نامها والقاب زیادی از قبیل : گیاه درمانگر، گیاه سوختگی ، دکتر گلدنی ، گرز بهشتی  را به خود تخصیص داده است .

آلوورا از خانواده زنبق می باشد این گیاه با ظاهری شبیه کاکتوس ، گیاهی دائمی ، گوشتی وآبدار است که با برگهای پهن تیغ دار حداکثر دو متر ارتفاع دارد با جدا سازی تیغ هایی که در لبه برگها قراردارند مایع غلیظ وژله مانندی ترشح می شود که تمام خواص   گیاه در آن نهفته است .

ژل آلوورا شامل بیش از 75 ماده مقوی از لحاظ غذایی ، 200 ترکیب فعال شامل 20 ماده معدنی  ، 18 آمینو اسید و12 ویتامین می باشد .

گسترش جغرافیائی آلوورا

در قرن 17  این گیاه از طریق  جزایر هند غربی به اروپا  آورده شد در حال حاضر بیش از 240 نمونه مختلف آلوورا وجود دراد که بطور عمده در مناطق  خشک افریقا ، اروپا ، وامریکا رشد می کند  در بین  بیش از 240 گونه آلوورا چهار نمونه آلوورا تشخیص داده شده است که دارای ارزش غذایی می باشند ودر راس آنها ALOE BARBADENSIS MILLER  قرار گرفته است .

آلوورا در ایران

این گیاه در ایران باستان در استان هرمزگان بویژه در بندر لنگه ،بندر سیریک ، ارتفاعات بشاگرد ، قشم  ودر بوشهر وسیستان وبلوچستان می روید .

اگر چه آلوورا هزاران سال است که نقش مهمی را در پزشکی سنتی ایفا می کند اما از کشف خواص بی

تحقیق درمورد گیاه Caraway 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

نام علمی : Carum cavi L.

نام انگلیسی : Caraway

خانواده : Apiaceae

خصوصیات گیاه شناسی :

گیاهی است علفی و دو ساله با ارتفاع 5/1 -1 متر با برگهای دانه دار و گل آذین چتر مرکب که در سال دوم تشکیل می شود، گلهای آن به رنگ سفید یا صورتی با گل آذین چتر می باشند .

اقلیم مورد نیاز گیاه : نوع خودروی آن اغلب در چمنزارها، چراگاه ها، علفزارها و کنار جاده ها در مناطق مرطوب می روید و احتمالاً بومی شمال اروپاست.

مناطق پیشنهادی جهت کاشت گیاه در کشور : اقلیمهای CS-1,CS-2

نحوه تکثیر:بذر

وزن هزار دانه : 4-3 گرم

مقدار بذر مورد نیاز برای یک هکتار زمین:در صورت کاشت مکانیزه 5/7 -5 کیلو گرم در هکتار و در صورت کاشت دستی 12-10 کیلو گرم در هکتار

فواصل کاشت (برحسب سانتی متر ):ردیفهای 30-20

سیستم کاشت (آبیاری) :فارو

دور آبیاری : تقریباً به آب فراوان (سالانه 650-600 میلی متر ) نیاز دارد.

نیازهای اصلی غذایی : گیاه به کود دامی حدود 20 تن در هکتار ، ازت 120-80 کیلو گرم ، فسفر 120-80 کیلو گرم و پتاس 150 – 120 کیلوگرم در هکتار نیاز دارد.

روش کاشت : بصورت مستقیم

زمان مناسب برای کاشت مستقیم :اوایل تا اواسط پائیز (بر حسب نوع اقلیم)

طول مدت جوانه زنی بذر: 20-15 روز

بافت خاک مناسب برای رشد گیاه :لومی و لومی – شنی با زهکشی مناسب

PH اپتیمم مورد نیاز :4/6

اندام مورد استفاده :میوه ( بذر)رسیده

زمان برداشت :تیر و مرداد سال دوم ، وقتی که 75 درصد بذرها قهوه ای شدند و درهنگام صبح برداشت می شود.

عملیات پس از برداشت :خشک کردن بذور در هوای آزاد یا توسط خشک کن های الکتریکی در دمای 40 درجه سانتی گراد ، تمیز کردن و بسته بندی آنها.

دقت لازم در عملیات برداشت : برداشت دیر هنگام موجب ریزش بذور و افت عملکرد می شود.

مراقبت های ویژه در زمان داشت :مبارزه با علفهای هرز و آفات و بیماریها (سفیدک سطحی و داخلی ) کود اوره در چند نوبت باید داده شود.

عملکرد:1500 -700 کیلولگرم در هکتار بذر ولی در شرایط ایده آل به 3-5/2 در هکتار نیز می رسد .

خواص درمانی : زیره سیاه دارای اثرات ضد نفخ ، ضداسپاسم ، ضدمیکروب و قابض بوده در درمان اختلالات گوارشی بویژه در قولنج نفخی کودکان و همچنین التهابات دستگاه تنفسی کاربرد دارد . مصرف عمده آن به عنوان عطر و طعم دهنده در صنایع غذایی می باشد .

مشخصات گیاه

تاکنون ، بیش از 20 گونه از جنس کاروم مورد شناسایی قرار گرفته است که عملکرد بعضی از آنها کم و برخی دیگر بسیار زیاد است . گونه های مختلف زیره ی سیاه گیاهانیهستند یکساله ، دو ساله و یا چند ساله که عملکرد گیاهان دوساله بیش از گیاهان یک ساله است و به صورت گسترده ای در جهان کشت می شود .

گیاهان دو ساله دارای ریشه ای مخروطی به ضخامت یک بند انگشت هستند که به طور مستقیم در زمین فرو می رود . این ریشه کم و بیش گوشتی و سطح خارجی آن به رنگ قهوه ای تیره بوده و قسمت داخلی آن سفید است . گیاه در سال دوم رویش به ساقه می رود . ساقه به طور مستقیم رشد می کند . ارتفاع آن 1 تا 5/1 متر است و از بخش تحتانی آن شاخه های متعدّدی خارج می شود . در سال اول رویش ، برگهای طوقه ای که دمبرگ بلندی به طول 20 سانتی متر دارند ، به وجود می آیند . برگهای انتهای ساقه فاقد دمبرگند و مستقیماً به ساقه متصل می باشند .

برگها دارای بریدگیهای عمیق هستند . برگهای پایین ساقه با برگهای بالایی تا حدودی تفاوت دارند . به طوری که برگهای پایینی ( قسمت تحتانی ) از بریدگی بیشتری نسبت به برگهای بالایی برخوردار بوده و رشته مانند به نظر می رسند .

ارتفاع گیاهان یک ساله متفاوت و بین 50 تا 70 سانتی متر است . برگهای گیاهان یک ساله نسبت به برگهای گیاهان دو ساله ، روشن تر و به رنگ سبز روشن هستند .

هر دو نوع گیاه ( اعم از یک ساله و دو ساله ) دارای گلهای سفید یا صورتی هستند که روی چترهای مرکب از 5 تا 10 شعاع قرار گرفته اند . گلها یک پایه ( دارای اندامهای نر و ماده ) هستند . میوه بیضوی ، فندقه ( شیزوکارپ ) و رنگ آن قهوه ای روشن است . در طول میوه ، خطوط باریکی که تعداد آنها اغلب پنج عدد می باشد ، دیده می شود . میوه ی زیره ی سیاه بوی مطبوعی دارد که ناشی از وجود اسانس در آنهاست . اسانس پس از ساخته شدن در حفره های مخصوص ( از نوع شیزوژن ) ذخیره می شود .