تغذیه گاوهای پرواری با محتویات بستر طیور گوشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

تغذیه گاوهای پرواری با محتویات بستر طیور گوشتی

 گاوها و سایر نشخوارکنندگان، حاوی دستگاه گوارش بی نظیری هستند که امکان استفاده از ضایعات و سایر محصولات جانبی را به عنوان منبعی برای جیره غذائی آنها ، مهیا می کند. تغذیه گاوها عمدتاً بر مبنای استفاده از محصولات فرعی و سایر مواد مغذی هستند که منحصراً بوسیله نشخوارکنندگان قابل هضم باشد. یکی از خوراکهای غیر معمول که در تغذیه گاو قابل استفاده می باشد، فضولات بستر جوجه های گوشتی می باشد. در صنعت پرورش جوجه های گوشتی ، حجم قابل توجهی از فضولات بسترتولید می شود که به عنوان یک فراوری جانبی (by -product ( محسوب می شود. کاربرد اصلی فضولات مرغی، برای حاصلخیزی زمینهای زراعی می باشد. بهرحال استفاده از محتویات بستر جوجه های گوشتی صرفاً به عنوان کود، نمی تواند بازدهی مناسبی را به دنبال داشته باشد و در اصطلاح هزینه جایگزینی مواد مغذی که از سایر منابع غذائی فراهم می شود ، در مورد بستر جوجه های گوشتی زمانی که کود مرغی به جای اینکه در حاصلخیزی مزارع استفاده شود در تغذیه گاوهای گوشتی استفاده شود ، 4 برابر بیشتر است ( بازده استفاده از بستر طیور در تغذیه گاوهای گوشتی بیشتر از استفاده آن در حاصلخیزی مزارع است ) . محتویات بستر طیور منبع خربی از پروتئین ، انرژی ، مواد مغذی برای گاوهای آبستن و گاوهای داشتی است که ساختار صنعت پرورش گاو شیرده را در کشور تشکیل می دهند. بعلاوه از دیدگاه اقتصادی استفاده از محتویات بستر طیور را در تغذیه باعث حفظ مواد مغذی گیاهان می شود. این مواد مغذی شامل نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم و مواد معدنی است که در مراتعی که کود گاوها تغذیه شده با بستر طیور پخش شده به فراوانی در خاک وجود دارد. یکی از مزایای بستر جوجه های گوشتی این است که تا مسافتهای طولانی قابل نقل و انتقال است، بدون اینکه ارزش اقتصادی آن تحلیل یابد. تولید کنندگان و دامداران ایالت آلباما برای کاهش هزینه های خوراک خود از این منبع عمده موجود، در تغذیه گاوهای خود استفاده می کنند. بیشتر دامداران ایالت آلباما با کاربرد این مواد جانبی در تغذیه گاوهای به مقدار قابل توجهی باعث کاهش هزینه خوراک شده اند. بهر حال بعضاً در بعضی تولید کنندگان و پرورش دهندگان گاو گوشتی یک بی میلی آشکار در رابطه با استفاده از بستر جوجه های گوشتی در تغذیه وجود دارد. چرا که افکار عمومی رشد و نمو سبزیجات و گیاهان را در فضولات حیوانی پذیرفته اند نباید فراموش کرد که فرایند استفاده از غذا در داخل بافتهای گیاهی ، فرایندی با پیچیدگیهای گیاهی کمتر نسبت به همان فرایند در دستگاه هاضمه گاو می باشد. بطوری که مواد غذائی مورد استفاده توسط گاو کاملاً کاملاً شکسته و تجزیه می شود و مورد فرآوری کامل قرار می گیرد. گاوی که روانه کشتارگاه می شود، 15 روز قبل باید تغذیه از بستر جوجه های گوشتی در آن قطع شده باشد در حالی که قارچ خوراکی که در بستری از کود پرورش داده شده است همان روز می تواند مستقیماً به فروشگاه خواربارفروشی فرستاده شود. بهرحال در صنعت پرورش گاو گوشتی باید از هر عملی که سلامتی گوشت تولیدی را زیر سئوال می برد ، اجتناب نمود. بستر طیور گوشتی چندین سال است که در تمامی مناطق کشور بدون هر گونه مشاهده اثرات جانبی مضرر برای انسان یا حیوان مصرف کننده آن ، مورد استفاده قرار گرفته است بعلاوه در ایالت آلباما ، استفاده از بستر جوجه های گوشتی عمدتاً در گاوهای آبستن و گاوهای داشتی استفاده می شد که کمتر چنین گاوهای مورد خرید و فروش یا کشتار قرار گرفته می شود. گزارشات متعدد حاکی از کاربرد ناچیز بستر جوجه های گوشتی در تغذیه گاوهای پرواری است و اگرچه درموارد نادر استفاده نیز 15 روز قبل از زمان کشتار گاو ، مصرف فضولات بستر در جیره غذائی قطع می شود بنابراین با این راهکار هر نوع خطر احتمالی تهدید کننده سلامت انسان ، کاملاً مرتفع خواهد گردید.

بطور کلی استفاده از بستر جوجه های گوشتی در تغذیه گاو شامل 3 سودمندی اولیه می باشد : 1 ) استفاده از بستر جوجه های گوشتی ، رفع مشکل استفاده از محصولات فرعی در محیط 2 ) یک راهکار برای مدیریت مناسب ضایعات حاصل از بستر جوجه های گوشتی برای استفاده پرورش دهندگان گاو گوشتی است. 3 ) صرفه اقتصادی در تولید گاوهای گوشتی می باشد. آئین نامه های استفاده از بستر جوجه های گوشتی در تغذیه : در سال 1967 ، زمانی که سازمان FDA شرح سیاستهای تغذیه بستر و سایر محصولات جانبی حیوانی را منتشر کرد. اطلاعات علمی بسیار اندک در مورد تغذیه بستر طیور وجود داشت. در سال 1980 بعد از آزمونهای گسترده محققان دانشگاهی و استفاده از تسهیلات انجام پروژه های مرتبط ، سازمان FDA موجب گردید تا بعضی از مقررات اولیه محدود کننده مصرف چنین محصولات جانبی را باطل شود. در حال حاضر حداقل 22 ایالت مقررات مناسبی را برای خرید و فروش بستر جوجه های گوشتی و سایر ضایعات با منشاء حیوانی را به عنوان اجزاء تشکیل دهنده خوراک دام و طیور تصویب نموده اند. اخیراً هیچ قانون مبنی بر کنترل و محدود کردن دادو ستد و استفاده از بستر جوجه های گوشتی در خوراک دام و طیور وجود ندارد. بعلاوه هیچ قانون و مقررات خاصی در ایالتی استفاده از ضایعات حیوانی یا سایر مواد جانبی (by product ) را در تغذیه دام منع نمی کند. در بعضی ایالتها بعضی مقررات که کنترل دادوستد عمده این محصولات را توسط شرکتهایی که نامزد فروش این محصولات برای مصارف خوراک دامی برعهده دارند تدوین شده است. سازمان کشاورزی و صنعت آلباما ، با تدوین مقررات محدودی ، استفاده و دادو ستد فضولات حیوانی فرآوری شده را پذیرفته است این مقررات اجازه هر نوع استفاده خصوصی یا مبادله بستر جوجه های گوشتی و سایر فضولات حیوانی را محدود کرده است و این کار بیشتر تحت مسئولیت سازمانهای دولتی می باشد. بستر جوجه های گوشتی فرآوری شده طبق استاندارد های مناسب برای استفاده در جیره های غذائی دام ، آماده عرضه به بازار می شود. مقررات مربوط به تغذیه ضایعات با منشاء حیوانی در سال 1977 توسط وزارت کشاورزی و صنایع مورد تصویب قرار گرفته است.این آئین نامه ها جزء نهمین مقررات شیمی کشاورزی لیست شده است. اگر ضایعات با منشاء حیوانی حاوی دارو یا باقیمانده مواد داروئی باشد. چنین ضایعاتی حتماً باید حاوی برچسب برای اطلاع مصرف کنندگان باشد. به اینصورت که در روی آن نوشته شود. توجه : این ماده حاوی باقیمانده مواد داروئی است و نباید در 15 روز مانده به کشتار مورد استفاده دام قرار گیرد.این هشدار همچنین توسط فروشندگان خوراک حاوی بستر جوجه های گوشتی به گاو داران اعلام شود.صرف نظر از مقررات دولتی موجود، در مورد مواد غذائی مورد استفاده در تغذیه دام، تولید کنندگان گوشت موظفند و متعهد هستند که در دادو ستد خود تمامی گوشتی را به بازار عرضه می کنند، عاری از هر گونه مواد داروئی یا ترکیبات سمی باشد. برای حداقل نمودن احتمال وجود باقیمانده مواد داروئی در بافتهای گاو گوشتی تغذیه شده با بستر تغذیه با مواد بستر باید 15 روز مانده به کشتار حیوان مورد نظر قطع شود. محتویات بستر جوجه های گوشتی، نباید مورد تغذیه گاوهای شیرده قرار بگیرد چون در اینصورت هیچ فرصتی برای قطع کردن جیره برای مطمئن شدن از حذف باقیمانده های مواد تغذیه شده در شیر تولیدی وجود ندارد. چون گوسفندان نیز به مقادیر بالای کبالت حساس هستند و بستر جوجه های گوشتی حاوی مقادیر زیادی از کبالت می باشد. نباید از محتویات بستر جوجه های گوشتی در تغذیه گوسفند استفاده کرد.رعایت این اصول و نکات هر گونه امکان به خطر انداختن سلامتی و ایجاد

تزریق اسیدهای آمینه به تخم مرغ مادران گوشتی و اثر آن بر درصد جوجه در آوری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

تزریق اسیدهای آمینه به تخم مرغ مادران گوشتی و

اثر آن بر درصد جوجه درآوری

تخم مرغ های بزرگتر جنین های بزرگتری نسبت به تخم مرغ های کوچک دارند یک گرم تفاوت وزن تخم مرغ منجر به ایجاد 10 گرم اختلاف وزن در 56 روزگی می شود همبستگی بین وزن تخم مرغ و جوجه وجود دارد تخم مرغهای حاصله از مادران گوشتی به دلیل وزن کم تخم مرغ درابتدای تولید جوجه هایی با وزن پایین تولید می کنند همچنین نتایج ازمایشات مختلف نشان می دهد که تخم مرغ های حاصله از گله های مادر مسن تر سنگین تر هستند و لذا دارای در صد بیشتری زرده می باشند مشابه با آن نسبت بیشتری آلبومین و پوسته درمقایسه با تخم مرغ های حاصله از گله های مادر جوان داشتند جوجه هایی که از تخم مرغ های بزرگتر حاصل می شوند بزرگتر بوده و ذخایر غذایی بیشتری به همراه دارد ثابت شده است که وزن تخم مرغ و وزن جوجه د رهنگام درآمدن ازتخم رابطه نزدیکی با یکدیگر دارند البته اندازه جنین قبل و طی جوجه درآوری ممکن است تحت تاثیر وزن تخم مرغ وشرایط انکوباسیون تغییر کند نسبت بین وزن جوجه های از تخم در آمده و اندازه تخم مرغ ها از 615/0 تا 760/0 تغییر پیدا میکند این نسبت به دو علت درتخم مرغهایی باوزن بیشتر بزرگتر است :

الف – در طول مدت انکوباسیون میزان از دست دادن آب کاهش می یابد .

ب- دومین علت مربوط به اثر پوسته می باشد زیرا نسبت سطح پوسته به حجم تخم مرغ های بزرگ کاهش می یابد. با این حال تاثیر وزن تخم مرغ تا زمان عرضه به بازار نیز همچنان باقی می ماند به طوری که هر گرم اضافه وزن جوجه ها در هنگام خروج از تخم باعث می شود که وزن جوجه در سن 6 هفتگی 2 تا 13 گرم سنگین تر باشد از آن جا که رشد مرغ ها کمتر از رشد خروس ها است تاثیروزن تخم مرغ بر وزن مرغ ها نیز به اندازه خروس ها نیست به طور متوسط هر تخم مرغ از 5/58 درصد سفیده و 31 درصد زرده و 5/10 درصد پوسته تشکیل شده است البته این نسبت ها ثابت نبوده بلکه بسته سن مرغ و زمینه ژنتیکی قابل تغییر می باشد وزن تخم مرغ با افزایش سن مرغ زیاد شده این مورد باعث افزایش نسبت زرده به سفیده میگردد همچنین تفاوت های ژنتیکی در مرغ ها می تواند در نسبت بین زرده ، سفیده و پوسته تغییراتی ایجاد کند آب بیشترین در صد محتویات تخم مرغ را تشکیل میدهد سفیده حاوی بیشترین میزان آب 8/88 درصد ، زرده 5/47 درصد وپوسته 1 درصد آب دارا می باشد بیشترین میزان پروتئین تخم مرغ درسفیده قرار گرفته در حالیکه چربی ها تقریبا به طور کامل در زرده یافتمی شوند حداکثر میزان کربنات کلیسم در پوسته یافت می شود . سفیده شامل چند پروتئین است وبیش از 90/0 ماده خشک آن را تشکیل میدهد که شامل پروتئین های ساده هستند .اووگلوبولین ها و لیزوزیم ها که در ساختمان خود ئیدارت کربن نیز دارند به ترتیب 8 و 5/3 درصد باقی مانده را تشکیل میدهند ماده خشک زرده شامل پروتئین و چربی تقریبا به نسبت 2 ه 1 می باشد و عمده ماده خشک شامل یک لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم است که باعث آبکی شدن زرده می شود این لیپوپروتئین عمدتا ً درکبد تولید شده و مقدار کمی از منشا روده ای دارد فسفوویتین دومین یپوپروتئین اصلی زرده است که در حدود 11 درصد وزنش را فسفر تشکیل می دهد چربی های زرده شامل 5/72 درصد تری گلیسرید ، 4/24 درصد فسفولیپید و 95/3 درصد کلسترول می باشد اکسید اسیون این اسیدهای چرب منبع بزرگی برای تامین انرژی مورد نیاز جنین محسوب می گردد اما اغلب فسفولیپید به خصوص لستین ممکن است در طول رشد و تکامل جنین بدون تغییر باقی بماند.

در آزمایشاتی که صورت گرفته گزارش شده است که تفاوت های حاصله از سن گله مادر به دلیل تاثیری که بر روی میزان مواد مغذی موجود در زرده می گذارد می تواند مهم باشد چون جوجه های حاصله از گله های خیلی جوان دارای مرگ ومیر بیشتر و عملکرد حیاتی کمتری بدلیل کمبود مواد مغذی زرده می باشند دلیل مرگ و میر زیاد جنینی در جوجه های حاصل از مرغ های جوان با کاهش متابولیسم چربی های زرده در سن 19 روزگی جنینی همبستگی نشان داده است این امر تکامل جنین را طی هفته آخر انکوباسیون کاهش می دهد ثابت شده است که زرده تخم مرغ های حاصل از مرغ هایی با سن 41 هفته فسفولیپید و کلسترول کمتری نسبت به تخم مرغ های حاصله از گله مادر با سن 25 هفتگی دارد زیرا در سن بالا چربی ها بیشتر به صورت تری گلسیرید می باشد. تزریق اسیــد آمیــنه به تخم مــرغ :

Al-Murrani (2002) اعلام کرد که تزریق مخلوطی از اسیدهای آمینه به جنین های در حال رشد باعث افزایش وزن بیشتر جوجه ها در هنگام خروج از تخم و همچنین در 56 روزگی می شود صنعت طیور ایالت متحده آمریکا تزریق واکسن به داخل تخم مرغ را تایید کرده است و این موضوع که آیا میتوان سایر مواد مغذی را به داخل تخم مرغ تزریق کرد نیاز به تحقیقات و بررسی های بیشتری دارد . OHTa در سال 1999 آزمایشی بر روی تخم مرغ های حاصله از نژاد Cobb انجام داد جنین تخم مرغ هایی که طی 24 ساعت جمع آوری شده بودند در درجه حرارت 8/37 و رطوبت نسبی 60% نگهداری شدند .

آزمایش اول :

بررسی انتقال مواد مغذی از تخم مرغ به جنین در روزهای مختلف جوجه کشی می پردازد .100 تخم مرغ به طور تصادفی انتخاب و به 4 گروه 25 تایی تقسیم شدند میانگین وزن هر تخم مرغ 3/0 گرم بود و در روزهای 0و 7و14و19 جوجه کشی ،20 تخم مرغ از هر گروه وزن شدند و محتویات تخم مرغ و جنین جمع آوری شد جنین ها از مایع آمنیوتیک جمع آوری و کیسه زرده آنها جدا شد سپس محتویات 5 جنین با هم ترکیب و نمونه ها فریز شد وبرای پروتئین خام و چربی خام ورطوبت و اسید آمینه انالیز شدند پروتئین خام تخم مرغ و جنین توسط روش میکروکلدال اندازه گیری و چربی خام توسط روش عصاره گیری تعیین شد رطوبت نیز توسط روش A0Ac که مواد در 105 سانتی گراد به مدت 24 ساعت خشک وتعیین شد تمامی اسیدهای آمینه به جز متیونین و سیستین اندازه گیری شد متیونین و سیستئین قبل از تعیین توسط اسید پرفرمیک هیدرولیز شدند .

در آزمایش دوم :

محلول 5/0 میلی لیتر اسید آمینه که کاملا منطبق با الگوی اسیدهای آمینه تخم مرغ بود به 9 کیسه زرده یا اتاقک هوایی 15 تخم مرغی که میانگین وزنی آنها 8/3 گرم بود در روز 0 و 7 جوجه کشی تزریق شده Al-Murrani گفته بود که تفاوت د رمحتوای پروتئین تخم مرغ ها در روز هفتم جوجه کشی بر رشد جنین موثر است .

Elaouss و همکاران پیش ساز ویتامین D را در روز اول جوجه کشی به تخم مرغ بلدرچین ژاپنی تزریق کردند اگر امکان تزریق اسید آمینه به تخم مرغ قبل از قرار دادن تخم مرغ در ماشین جوجه کشی ممکن باشد این کار بهتر و مطمئن تر خواهد بود .

در تمامی این آزمایشها :

اسیدهای آمینه در روزهای 0 و 7 جوجه کشی از از انتهای بزرگ تخم مرغ به داخل تخم مرغ تزریق شدند تخم مرغ ها قبل از تزریق با اتانل 70/0 استرلیزه شده بودند محلول تزریقی شامل ml 5/0 از اسید آمینه و ml 5/0 آب استریل بود . میزان تریپتوفان نیز از نسبت تریپتوفان به لیزین تخم مرغ محاسبه شد.

برنامه های واکسیناسیون گاوهای شیری و گوشتی 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

برنامه های واکسیناسیون گاوهای شیری و گوشتی

بیماری های مسری تولیدات سودمند گوشتی و شیری دامها را تهدید می کند. واکسیناسیون یک روش بسیار مهم در کنترل و جلوگیری از این بیماری ها می باشد. اما به هر حال، یک برنامه ی واکسیناسیون جانشین خوبی برای تغذیه ی خوب، تهویه ی مناسب، اقدامات بهداشتی مؤثر و دیگر روشهائی که برای مدیریت سلامت انجام می گیرد نمی تواند باشد.

برنامه های واکسیناسیون بایستی با همکاری انجمن دامپزشکان باشد. شرایط فردی یک رمه (گله گاو) مانند تاریخ بیماری، مدیریت، شرایط مکانی، نحوه ی غذا دادن، پرورش و عوامل دیگر برنامه های واکسیناسیون را تحت تأثیر قرار می دهد حالا این واکسیناسیون چه برای گاوهای گوشتی و یا چه برای گاوهای شیری باشد. نوع واکسن مثل میکروب کشته یا ضعیف شده، زمان بندی، هزینه ها و مزایا و عوامل دیگر بایستی مورد بررسی قرار گیرد. دستورالعمل و نسخه های جدی و مؤثر که برای تمامی تولیدات دامی مفید و مناسب باشد به طور عملی وجود ندارند و در صورتی که با احتیاطهای حرفه ای همراه نباشند و یا اگر به پیشینه ی دام بصورت فردی توجه نشود حتی می تواند خطرناک نیز باشد. اگر واکسیناسیون به طور صحیحی صورت نگیرد ممکن است واکسن کارائی نداشته باشد و یا حتی می تواند عواقب ترسناک و وخیمی نیز داشته باشد.

واکسن کمکی است که از بیماری های واگیردار جلوگیری می کند. اما واکسن های معدودی وجود دارند که برای تمامی دام های یک گله به طور صد در صد (100%) ایمنی ایجاد کنند. اکثر واکسن ها سطح عمومی ایمنی را برای گله بالا می برند به گونه ای که خطر انتشار بیماری مسری در پائین ترین حد قرار می گیرد.

بررسی های عمومی موقع طراحی یک برنامه ی واکسیناسیون

آنتی سرم ها (ضد سرم ها) از خون حیواناتی که در مقابل یک بیماری مشخص مقاوم و ایمن هستند ساخته می شود. آنها شامل پادتن هایی هستند که می توانند در مقابل آن بیماریها حفاظت و ایمنی سریعی به وجود آورند. این ایمنی نسبتاً کوتاه مدت هستند و معمولاً تنها 2 یا 3 هفته طول می کشند. آنتی سرمهایی که در حجم های زیاد تزریق می شوند معمولاً گران بوده و برای بسیاری از بیماری های مسری در دسترس نمی باشند. این گونه تزریقات معمولاً در زمان شیوع بیماری هایی مثل اینتروتوکسیما (enterotoxemia) در گوساله های تازه به دنیا آمده هستند.

بعضی از واکسن ها به وسیله ی تضعیف کردن عامل بیماری زا تولید می شوند در این مورد عامل بیماری (ارگانیسم) زنده باقی مانده و تکثیر می شود و در حیوان بیماری که تحت واکسیناسیون قرار گرفته است ایمنی ایجاد می کند بدون اینکه بیماری ایجاد کند. اکثر واکسن هایی که حاوی میکروب های زنده ی ضعیف شده هستند به گاوهای آبستن (حامله) تزریق نمی شوند به خاطر اینکه این گونه میکروب ها می توانند به جنین حمله کرده و باعث مشکلاتی در تولد و یا حتی منجر به سقط جنین شوند. واکسن هاییکه حاوی ویروس ضعیف شده ی مسری هستند مثل rhino-tracheits گاوی و ویروس اسهال گاوسانان از جمله واکسن های قابل تزریق هستند. واکسن هایی که حاوی ویروس های ضعیف شده هستند بالاتر از واکسن حاوی ویروس کشته شده ایمنی ایجاد می کنند، اما به هر حال ممکن با تزریق این واکسن ها به دام های حامله و یا پُر استرس (استرس دار) تا اندازه ای ریسک کنیم.

واکسن ها معمولاً برای گوساله های تازه متولد شده (young cave) مؤثر واقع نمی شوند. چون دستگاه ایمنی نابالغ آنها ممکن است قادر به پاسخ گویی به واکسن ها یا آنتی ژنها نباشند. پادتنهایی که از کلستروم (colostrums) مادر گرفته می شود و برای محافظت گوساله در برابر بسیاری از بیماری های مسری محافظت می کند هم ممکن است جلوی پادتن ها را مسدود کند و یا آنها را از بین ببرد. این پدیده به "دخالت پادتن های مادری" مشهور است و عمده ترین دلیل برای واکسینه نکردن گوساله های تازه متولد شده در مقابل چندین بیماری مسری است.

برنامه های واکسیناسیون برای گاوهای گوشتی / گله ی گوساله ها

گوساله های کوچک (گوساله های شیرخوار)

واکسن دهانی روتا و کروناویروس (Dral rotavirus and coronavirus vaccine)

این دو عامل ویروسی که در گوساله های کوچک هستند به طور دهانی با یک واکسن ترکیبی به دام داده می شود. در صورت امکان آنها بایستی قبل از خوردن کلُستروم (colostrums) داده شود. اکثر دامپزشکان ترجیح می دهند که قبل از زایمان از روتا/کرونوویروسهای/ای کولی (rotavirus/coronavirus.Ecoli) در مادر استفاده کنند که بستگی به نوع پادتن های حفاظتی گوساله ها دارد.

واکسیناسیون گوساله در مقابل بیماری های مسری گاوی از قبیل (rhino-trachei tis (IBR)، ویروس گاوی اسهال، پاراآنفولانزای-3 (PI-3) و ویروس سینکیتیال (syncytial) تنفسی (BRSV) معمولاً چندین ماه پس از تولد به تأخیر انداخته می شود به خاطر اینکه پادتن های مادر در ماه های اول تولد دخالت می کند. بعضی مواقع دامپزشکان واکسیناسیون را در زمان شیوع بیماری و گاهی بر روی گوساله های شیری که تجربه این بیماری

بافت دان و عملکرد مرغ گوشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بافت دان و عملکرد مرغ گوشتی

تغذیه مهمترین امر در پرورش طیور بوده و حدود 75 تا 80 درصد هزینه تولید را شامل می شود بنابراین با توجه به اهمیت و ضرورت ان لازم است که مدیریت تغذیه و کاربرد روش های جدید مدیریتی به عنوان یک مساله مهم وجدی مدنظر پرورش دهندگان قرار گیرد تحقیقات و گزارش های متعدد منتشره حاکی از آن است که بافت دان تاثیر بسزایی درعملکرد مرغ گوشتی دارد وبه ویژه دان پلت ، سرعت رشد را بهبود بخشیده کارایی دان را افزایش می دهد در این مقاله تاثیر بافت و شکل دان بر صفات تولیدی مرغ گوشتی مورد بررسی قرار می گیرد .

اشکال دان

جیره های طیور به سه شکل آردی ، کرامبل و پلت تولیدمی گردند در فرم آردی ، مواد اولیه غذایی جیره به شکل آسیاب شده هستند در ساخت پلت ، جیره آسیاب شده باکمک بخار آب ، داغ و مرطوب شده ، سپس با فشار از دستگاه پلت زنی عبور کرده مجددا سرد می شود و در نهایت به صورت استوانه ای کوچک در اندازه های مختلف شکل می گیرد اگر پلت های درشت به وسیله غلتک های مخصوص خرد گردند محصولی بین دان آردی و پلت حاصل می گردد که به آن کرامبل گفته می شود .

تاثیر بافت خوراک بر توان تولیدی پرنده

در پرندگان حواس پنج گانه مخصوصا حس چشایی و بویایی به طور ناچیزی توسعه یافته است و این محدودیت توسط گیرنده های مکانیکی موجود در منقار جبران شده است جوجه ها با کمک این گیرنده های مکانیکی ، ذرات درشت تر را تشخیص و ترجیح می دهند با افزایش سن پرنده و بزرگتر شدن منقار ، مصرف ذرات بزرگتر توسط پرنده افزایش یافته و این توانایی درسن 4 روزگی کاملا آشکار می گردد تحریک این گیرنده های مکانیکی ، بر اشتها تاثیر مستقیم داشته درنهایت نقش مهمی را در توان تولیدی پرنده ایفا می نماید تحقیقات مختلف نشان داده است که بافت خوراک یکی از مهم ترین عوامل موثر بر توان تولیدی پرنده می باشد تغذیه پرنده با جیره کرامبل یا پلت قدرت انتخاب را از پرنده سلب کرده و پرندگانی که غذا را به این شکل دریافت می کنند مجبورند که تمامی محتویات غذا را به مصرف برسانند به این ترتیب از انتخاب قطعات درشت وعدم مصرف ذرات ریز که عمدتا ویتامین ها ، مواد معدنی و اسیدهای امینه ضروری می باشند جلوگیری می شود با توجه به اهمیت این ترکیبات درچند روز اول زندگی استفاده از جیره های کرامبل به میزان زیادی ازعوارض سو ناشی از این کمبودها کاسته وکاربرد آن به طور مشخص در سنین ابتدایی پرورش گله های مادر ، تحریک اشتها و حفظ یکنواختی رابه دنبال خواهد داشت بر اساس دلایل ذکر شده در زمان تغذیه با پلت رشد بهتر شده ضریب تبدیل غذایی بهبود قابل ملاحظه ای خواهد یافت . در سالن های مرغداری دیده شده است که پرندگان سنگین تر در زمان پخش دان قطعات بزرگ تر را که معمولا ذرت و سایر غلات میباشند به طور انتخابی مصرف کرده به دلیل عدم توزیع مناسب دان غیر یکنواختی در رشد به چشم می خورد بافت خوراک از طریق تاثیر بر قسمت های مختلف دستگاه گوارش و سرعت عبور غذا بر توان تولیدی پرنده تاثیر می گذارد هر چه ذرات غذایی درشت تر باشد سرعت عبور غذا از دستگاه گوارش کندتر شده میزان جذب افزایش می یابد ازاین طریق سرعت رشد وضریب تبدیل نیز بهبود یافته سودمندی تغذیه باکرامبل و پلت حاصل میگردد . بعد از خوراک دان به شکل کرامبل و یا پلت ، خوراک بلافاصله در چینه دان حل شده آغاز سریع هضم میزان جذب را افزایش می دهد ثابت شده است که تغذیه با پلت حرکات دودی دستگاه گوارش را بالا برده بازده خوراک بهتر می شود علاوه بر این اگر پرنده در ابتدا دان را به شکل کرامبل وسپس به شکل پلت دریافت کند دستگاه گوارش سازگاری بیشتری نسبت به اندازه ذرات پیدا می کند و لذا این پرنده رشد بیشتر و ضریب تبدیل مناسبتری نسبت به پرنده ای خواهد داشت که از ابتدا جیره آردی دریافت کرده باشد . تغییرات شیمیایی درحین تهیه پلت نیز بر هضم و جذب غذا تاثیر داردبخار آب ، حرارت و فشار اعمال شده درجریان ساخت پلت ، سبب ایجاد تغییراتی در دان شده سبب ایجاد تغییراتی در دان شده هضم سریع تر غذا وبهبود بازده را به دنبال دارد حرارت طی فرایند پلت سبب از بین رفتن برخی از ممانعت کننده های رشد موجود در مواد خوراکی نیز شده انرژی قابل متابولیسم هم افزایش می یابد به عنوان مثال کنجاله بذرک ، زمانی که به شکل کرامبل یا پلت درمی اید ارزش انرژی زایی آن به طور معنی داری بیشتر می شود زیرا فشار و حرارت حاصله در طی عملیات ساخت پلت ، سلول های ذخیره کننده چربی در دانه های روغنی راشکسته و همین عامل، مصرف چربی را بهبود می بخشد انرژی قابل متابولیسم کنجاله سویا نیز در اثر پلت کردن افزایش یافته جذب چربی از 73 درصد در حالت آردی به 91 درصددرحالت پلت می رسد . همچنین در هوای گرم می توان مصرف خوراک در طیور را با استفاده ازخوراک پلت تحریک کرده و افزایش داد.

تاثیر بافت خوراک در حفظ کیفیت مواد مغذی و بهداشت دان

بافت خوراک یکی از عوامل موثر در حفظ کیفیت مواد مغذی می باشد . پلت کردن دان به حفظ کیفیت مواد خوراکی کمک می کند و به دلیل فشرده شدن اجزای مواد غذایی به یکدیگر سطح تماس اجزای تشکیل دهنده خوراک با هوا کمتر شده لذا دان پلت شده را می توان در مدت زمان بیشتری نگهداری نمود این امر به ویژه در اضافه کردن چربی به خوراک می تواند بسیار سودمند باشد به طوری که چربی موجود در پلت به علت تماس کمتر با هوا دیرتر اکسیده می شود ومشکلات ناشی از فساد آن کاهش می یابد حرارت و فشار در طی فرایند پلت سبب کاهش میکروارگانیسم هایی نظیر قارچ ها و باکتری ها ازجمله سالمونلا درغذا می شود و طیور خوراک سامتری را دریافت می کنند همچنین جمعیت میکروارگانیسم های مفید روده که خود عامل موثری درهضم وجذب مواد غذایی می باشند نیز افزایش می یابند .

سهولت در ساخت دان

امکان ساخت بسیاری از فرمول های مناسب غذایی با پلت امکان پذیر است . به عنوان مثال اضافه نمودن مکمل های پودر چربی یا انزیم ها و ... در ساخت پلت بهتر صورت می گیرد استفاده از ویتامین ها وداروهای پوشش دار و مقاوم در برابر گرما اثرات سوحرارت را از بین می برد . به طور کلی توسط این روش فرمول مورد نظر به طور مناسب یکنواخت ، با سهولت بیشتر و هزینه کمتری تولید می گردد .

صرفه جویی در فضای اشغالی حین حمل و انبار

با تولید پلت وزن حجمی توده غذا 40 تا 100 درصد افزایش یافته فضای کمتری برای نگهداری و انبار دان مورد نیاز است تولید پلت سبب دوبرابر شدن توانایی حمل دان بدون اثر سو بر آن شده بدین ترتیب هزینه حمل ونقل ضمن حفظ کیفیت خوراک به نصف تقلیل خواهد یافت باید متذکر شد که خوراک پلت نشده در زمان حمل و نقل ویا در هنگام بارگیری و تخلیه در صدی از مواد غذایی با ارزش خود را به صورت ایجاد غبار از دست خواهد داد این مواد جز ترکیبات گران قیمت و با اهمیت درجیره غذایی بوده شامل انواع

مقاله درباره عمل آوری علوفه برای گاوداری گوشتی (علوم تغذیه دامی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

تاکنون پیشرفتهای زیادی در زمینه تکنولوژی تولید و عمل ‌آوری علوفه و تغذیه گاوهای گوشتی با علوفه بدست آمده است. در واقع دورانی که افزایش وزن دامها در طول بهار و تابستان به علت کمبود علوفه و تغذیه حیوان، با خوراک های کم ارزش، میل به علوفه پوسیده داخل مزرعه، علوفه های خشیب اطراف مزرعه علوفه های پس مانده و سایر فراورده های فرعی کشاورزی، در طول زمستان از دست می‌رفت، گذشت. در حال حاضر، سن و وزن کشتار دام کاهش یافته و یا تعداد زیادی از دامها، برای تامین گوشت مورد نیاز بازار، به طور دسته جمعی کشتار می شوند. ولی به هر حال مساله 10-15% کاهش در تعداد گاوهای شیری به خاطر بوجود آوردن توازن در مقدار تولید شیر در هر یک از کشورهای اروپایی غربی عمل شود، آنگاه بکارگیری نژاد حاشیه‌ی با تولید گوشت با مشکل روبرو شده و برای مقابله با آن باید بیشتر به روشهای پرورش گاو داشتی از نژاد گوشتی رو آورد، وزن دام را هنگام کشتار افزایش داد. در ضمن استفاده از نژادهایی مثل شاروله و لیموزین که دیر به بلوغ جنسی رسیده و قادرند بدون افزایش سن با توانایی بالای افزایش وزن روزانه، در یک ژریم غذایی مناسب، به وزن کشتار مطلوب با تجمع درصد چربی پایین‌تری در لاشه برسند، روش دیگری است که می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد. علاوه بر این ، شواهد نشان می‌دهد که اتخاذ تکنولوژی‌ای که منتج به عملکرد فیزیکی در دام ( استفاده از علوفه ارزان تر و افزایش وزن بالاتر) شود سودمندتر از روش خرید و فروش تنهای دام است ( روشی که توجه بیشتری به مساله قیمت خرید و افزایش دام کمتری به هزینه های تغذیه دام می‌کند) براین اساس هزینه های تغذیه ای پایین تر( که در اثر استفاده کمتر از مواد متراکم حاصل گردید ) وزن زنده بالاتر دام در هنگام فروش دلیل اصلی بدست آوردن امتیاز بالاتر از متوسط جامعه در سه نمونه از گاوداریهای موفق در انگلستان بوده است.

مهمترین اصل بیولوژیکی ، رسیدن حیوان در فاصله زمانی مشخص به وزن مناسب و قابل کشتار است برای داشتن افزایش وزن، قطعاً باید مصرف خوراک توسط دام از حالت نگهداری بیشتر باشد. روشهایی تولید گوشت گاو معمولاً با شرایط بیولوژیکی و اقتصادی دامداری ارتباط دارند و این روشها به بخشهایی که معمولاً با سن دام در موقع کشتار مرتبط است تقسیم می‌شوند. در بیشتر روشهای تولید گوشت، استفاده از علوفه ذخیره شده معمول است برای مثال، در مزارع پروار بندی ، تغذیه گوساله‌ها معمولاً‌با استفاده از سیلوی ذرت همراه با کنسانتره، متشکل از غلات و مکمل‌های پروتینی و مواد دیگر انجام می شود تا این حیوانات در سن 15 ماهگی کاملاً پروار شوند.

برای زمستان گذرانی برخی از دامها ، اغلب از علوفه خشک، نامرغوب و محصولات فرعی کشاورزی در تغذیه استفاده می‌شود. گوساله ای که در سن 10-12 ماهگی زمستان گذرانی را شروع می‌کند به ندرت در سن کمتر از 2 سالگی به وزن مناسب کشتار خود می‌رسید.

نژادها برای مواد خوراکی :

نژاد ها و آمیخته ‌های نژادی تفاوتهای فاحشی از نظر اندازه ، جثه، مرحله رسیدن به بلوغ جسمی و خصوصیات مربوط به لاشه را از خود نشان می‌دهند. نژادهای بزرگ جثه مانند شاروله، سیمنتال وسات دان با سرعت بیشتری نسبت به نژادهای کوچک جثه مانند هرفورد، رشد کرده و بنابراین گوشت بیشتری در واحد زمان تولید می‌کند. به هر حال نژادهایی چون آبردین آنگوس، گالووی، دوون و هرفورد که زود به بلوغ جسمی می‌رسند، نسبت به نژادهایی که دیر به بلوغ جسمی می‌رسند، در شرایط تغذیه یکسان، با سرعت بیشتری پروار می‌شوند. این در حالی است که گروه اول در شرایط گوساله‌های از شیر گرفته شده نژاد گوشتی را اغلب به منظور گذراندن زمستان و یا پروار کردن در مراکز پروار بندی ( چند راسی تا 100 هزار راسی ) از مرتع خارج می‌کنند.

تغذیه با برای خوراکی کم ارزش نیز می توانند با همان سرعت گروه دوم پروار شوند.