لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
انواع پرسپکتیو
معمولاً پرسپکتیو به دو حالت اصلی شناخته می شود:1_پرسپکتیو فضای داخلی _مثل فضای داخل اتاق ،راهرو،ساختمان و...تصویر4 2_پرسپکتیو فضای خارجی _مثل فضای خارج از ساختمان ،خیابان،شهر و فضاهای باز .در اینجا لازم است اشاره کنیم که گاهی نیز طراحان از ترکیب دو حالت فوق استفاده می کنند .
مشاهده و ترسیم اشیإ با شیوه پرسپکتیو نیز به چند روش صورت می پذیرد که به طور عمده عبارتند از:پرسپکتیویک نقطه ای ،پرسپکتیودو نقطه ای و پرسپکتیوسه نقطه ای هر یک از موارد فوق شامل قوانینی نسبتاًساده هستند و چنانچه اشکال هندسی را با توجه به قوانین هر یک ترسیم نماییم می توانیم از تنوع بی شماری که به وجود می آید استفاده کنیم.برای ترسیم پرسپکتیو یک شئ لازم است که ابتدا خط افق و نقطه گریز را مشخص کنید.خط افق :فاصله چشم ناظر از سطح زمین تعیین کننده خط افق است .به عنوان مثال زمانی که بر روی صندلی نشسته اید و ارتفاع یا فاصله چشم شما از سطح زمین 5\1 متر است،خط افق برای شما در همان ارتفاع 5\1 متری واقع شده و به موازات نگاه شما قرار دارد.نقطه گریز:اگر حجم یا شکلی را که در پرسپکتیو قرار گرفته به دقت بررسی کنید متوجه می شوید که خطوط و زاویه هایی که دورتر قرار دارند همه به طرف خط افق رفته و در یک نقطه متمرکز می شوند.به این خطوط راهنما ،خطوط گریزنده یا خطوط سهمی نیز می گویند.شما نیز می توانید تصاویری با مضمون حجم و ساختمان را گرد آورده وخطوط گریزنده ،نقطه گریز و خط افق را بر روی آن ترسیم نمایید.در پرسپکتیو یک نقطه ای و دو نقطه ای ،نقطه گریز بایستی بر روی خط افق باشد ،اما محل قرار گیری آن می تواند متغیر باشد.هر قدر نقطه گریز به حجم اصلی نزدیکتر باشد زاویه های تند تری بوجود می آورد و خطوط واضلاع کناره حجم به هم فشرده تر می شوند و هر قدر نقطه گریز از حجم اصلی دور باشد ،زاویه ها بازتر می شوند و اضلاع کناره حجم با وسعت بیشتری در فضا گسترش می یابند
مبانی سواد بصری و ترکیب بندی
کادر
خطی است که فضای داخلی را از فضای خارجی جدا می سازد.
مقیاس
تمامی عناصر بصری می توانند تاثیر یکدیگر را تعدیل کنند و تغییر دهند. " اندازه ی شکل ها نسبت به یکدیگر را مقیاس می گویند" عنصری کوچک به نظر نمی رسد مگر آنکه در مجاورت عنصر بزرگتری قرار گرفته باشد و میزان کوچکی آن بستگی به مقیاس آن با شکلهای دیگردارد. مثلا حروفی که ممکن است روی پوستری کوچک به نظر برسند پشت جلد یک کتاب بسیار بزرگ جلوه می کنند. یکی از مهم ترین عواملی که درتعیین مقیاس دخیل است اندازه های بدن انسان است.
تعادل
مهم ترن عامل فیزیکی و فیزیولوژی موثر بر حواس بشر، نیاز او به حفظ تعادل است. به دلیل اینکه انسان می خواهد همیشه پاهایش بر روی زمین استوار باشد و در هر شرایطی وضعیت قائم بدن خود را حفظ کند و در ناخود آگاه بصری خود بیش از هرچیز به وجود تعادل و توازن توجه می کند.
با تمام مراحل علمی این مسئله، هیچ شیوه محاسباتی دقیق تر و سریعتر از احساس غریزه ای خاص که در حواس بشر وجود دارد، نیست.
تعادل، نقطه ی مقابل عدم تعادل یا سقوط است. میل ما به دیدن تعادل هنگام دیدن یا بیان یک پیام بصری به این صورت نمایان می شود که ما آگاه یا ناخودآگاه برای چیزی که می بینیم و یا طرح آن را می کشیم اول یک محور عمودی و یک پایه افقی در نظر می گیریم، این دو با هم مهمترین عوامل ساختمانی هستند که به وسیله آنها میزان تعادل سنجیده می شود. این محور بصری را می توان محور محسوس نام گذارد زیرا با آن که دیده نمی شود ولی در عمل دیدن همیشه به صورت غالب وجود دارد و در واقع یک عامل ثابت ناخودآگاه است.
فشار
بسیاری از پدیده ها در محیط اطراف ما فاقد ثبات به نظر می رسند. دایره مثال خوبی است، از هرسو که به آن نگاه کنیم یکسان به نظر می رسد. ولی ما هنگام دیدن به آن ثبات می بخشیم، به این ترتیب که ابتدا محور عمودی در شکل آن وارد می کنیم تا در آن تعادل برقرار کنیم، سپس با افزودن پایه افقی به عنوان خط مرجع احساس پایداری و ثبات را در آن تکمیل می نماییم. اما اگر یک شعع مایل در دایره رسم شود باعث
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
انواع پرسپکتیو
معمولاً پرسپکتیو به دو حالت اصلی شناخته می شود:1_پرسپکتیو فضای داخلی _مثل فضای داخل اتاق ،راهرو،ساختمان و...تصویر4 2_پرسپکتیو فضای خارجی _مثل فضای خارج از ساختمان ،خیابان،شهر و فضاهای باز .در اینجا لازم است اشاره کنیم که گاهی نیز طراحان از ترکیب دو حالت فوق استفاده می کنند .
مشاهده و ترسیم اشیإ با شیوه پرسپکتیو نیز به چند روش صورت می پذیرد که به طور عمده عبارتند از:پرسپکتیویک نقطه ای ،پرسپکتیودو نقطه ای و پرسپکتیوسه نقطه ای هر یک از موارد فوق شامل قوانینی نسبتاًساده هستند و چنانچه اشکال هندسی را با توجه به قوانین هر یک ترسیم نماییم می توانیم از تنوع بی شماری که به وجود می آید استفاده کنیم.برای ترسیم پرسپکتیو یک شئ لازم است که ابتدا خط افق و نقطه گریز را مشخص کنید.خط افق :فاصله چشم ناظر از سطح زمین تعیین کننده خط افق است .به عنوان مثال زمانی که بر روی صندلی نشسته اید و ارتفاع یا فاصله چشم شما از سطح زمین 5\1 متر است،خط افق برای شما در همان ارتفاع 5\1 متری واقع شده و به موازات نگاه شما قرار دارد.نقطه گریز:اگر حجم یا شکلی را که در پرسپکتیو قرار گرفته به دقت بررسی کنید متوجه می شوید که خطوط و زاویه هایی که دورتر قرار دارند همه به طرف خط افق رفته و در یک نقطه متمرکز می شوند.به این خطوط راهنما ،خطوط گریزنده یا خطوط سهمی نیز می گویند.شما نیز می توانید تصاویری با مضمون حجم و ساختمان را گرد آورده وخطوط گریزنده ،نقطه گریز و خط افق را بر روی آن ترسیم نمایید.در پرسپکتیو یک نقطه ای و دو نقطه ای ،نقطه گریز بایستی بر روی خط افق باشد ،اما محل قرار گیری آن می تواند متغیر باشد.هر قدر نقطه گریز به حجم اصلی نزدیکتر باشد زاویه های تند تری بوجود می آورد و خطوط واضلاع کناره حجم به هم فشرده تر می شوند و هر قدر نقطه گریز از حجم اصلی دور باشد ،زاویه ها بازتر می شوند و اضلاع کناره حجم با وسعت بیشتری در فضا گسترش می یابند
مبانی سواد بصری و ترکیب بندی
کادر
خطی است که فضای داخلی را از فضای خارجی جدا می سازد.
مقیاس
تمامی عناصر بصری می توانند تاثیر یکدیگر را تعدیل کنند و تغییر دهند. " اندازه ی شکل ها نسبت به یکدیگر را مقیاس می گویند" عنصری کوچک به نظر نمی رسد مگر آنکه در مجاورت عنصر بزرگتری قرار گرفته باشد و میزان کوچکی آن بستگی به مقیاس آن با شکلهای دیگردارد. مثلا حروفی که ممکن است روی پوستری کوچک به نظر برسند پشت جلد یک کتاب بسیار بزرگ جلوه می کنند. یکی از مهم ترین عواملی که درتعیین مقیاس دخیل است اندازه های بدن انسان است.
تعادل
مهم ترن عامل فیزیکی و فیزیولوژی موثر بر حواس بشر، نیاز او به حفظ تعادل است. به دلیل اینکه انسان می خواهد همیشه پاهایش بر روی زمین استوار باشد و در هر شرایطی وضعیت قائم بدن خود را حفظ کند و در ناخود آگاه بصری خود بیش از هرچیز به وجود تعادل و توازن توجه می کند.
با تمام مراحل علمی این مسئله، هیچ شیوه محاسباتی دقیق تر و سریعتر از احساس غریزه ای خاص که در حواس بشر وجود دارد، نیست.
تعادل، نقطه ی مقابل عدم تعادل یا سقوط است. میل ما به دیدن تعادل هنگام دیدن یا بیان یک پیام بصری به این صورت نمایان می شود که ما آگاه یا ناخودآگاه برای چیزی که می بینیم و یا طرح آن را می کشیم اول یک محور عمودی و یک پایه افقی در نظر می گیریم، این دو با هم مهمترین عوامل ساختمانی هستند که به وسیله آنها میزان تعادل سنجیده می شود. این محور بصری را می توان محور محسوس نام گذارد زیرا با آن که دیده نمی شود ولی در عمل دیدن همیشه به صورت غالب وجود دارد و در واقع یک عامل ثابت ناخودآگاه است.
فشار
بسیاری از پدیده ها در محیط اطراف ما فاقد ثبات به نظر می رسند. دایره مثال خوبی است، از هرسو که به آن نگاه کنیم یکسان به نظر می رسد. ولی ما هنگام دیدن به آن ثبات می بخشیم، به این ترتیب که ابتدا محور عمودی در شکل آن وارد می کنیم تا در آن تعادل برقرار کنیم، سپس با افزودن پایه افقی به عنوان خط مرجع احساس پایداری و ثبات را در آن تکمیل می نماییم. اما اگر یک شعع مایل در دایره رسم شود باعث
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
انواع پرسپکتیو
معمولاً پرسپکتیو به دو حالت اصلی شناخته می شود:1_پرسپکتیو فضای داخلی _مثل فضای داخل اتاق ،راهرو،ساختمان و...تصویر4 2_پرسپکتیو فضای خارجی _مثل فضای خارج از ساختمان ،خیابان،شهر و فضاهای باز .در اینجا لازم است اشاره کنیم که گاهی نیز طراحان از ترکیب دو حالت فوق استفاده می کنند .
مشاهده و ترسیم اشیإ با شیوه پرسپکتیو نیز به چند روش صورت می پذیرد که به طور عمده عبارتند از:پرسپکتیویک نقطه ای ،پرسپکتیودو نقطه ای و پرسپکتیوسه نقطه ای هر یک از موارد فوق شامل قوانینی نسبتاًساده هستند و چنانچه اشکال هندسی را با توجه به قوانین هر یک ترسیم نماییم می توانیم از تنوع بی شماری که به وجود می آید استفاده کنیم.برای ترسیم پرسپکتیو یک شئ لازم است که ابتدا خط افق و نقطه گریز را مشخص کنید.خط افق :فاصله چشم ناظر از سطح زمین تعیین کننده خط افق است .به عنوان مثال زمانی که بر روی صندلی نشسته اید و ارتفاع یا فاصله چشم شما از سطح زمین 5\1 متر است،خط افق برای شما در همان ارتفاع 5\1 متری واقع شده و به موازات نگاه شما قرار دارد.نقطه گریز:اگر حجم یا شکلی را که در پرسپکتیو قرار گرفته به دقت بررسی کنید متوجه می شوید که خطوط و زاویه هایی که دورتر قرار دارند همه به طرف خط افق رفته و در یک نقطه متمرکز می شوند.به این خطوط راهنما ،خطوط گریزنده یا خطوط سهمی نیز می گویند.شما نیز می توانید تصاویری با مضمون حجم و ساختمان را گرد آورده وخطوط گریزنده ،نقطه گریز و خط افق را بر روی آن ترسیم نمایید.در پرسپکتیو یک نقطه ای و دو نقطه ای ،نقطه گریز بایستی بر روی خط افق باشد ،اما محل قرار گیری آن می تواند متغیر باشد.هر قدر نقطه گریز به حجم اصلی نزدیکتر باشد زاویه های تند تری بوجود می آورد و خطوط واضلاع کناره حجم به هم فشرده تر می شوند و هر قدر نقطه گریز از حجم اصلی دور باشد ،زاویه ها بازتر می شوند و اضلاع کناره حجم با وسعت بیشتری در فضا گسترش می یابند
مبانی سواد بصری و ترکیب بندی
کادر
خطی است که فضای داخلی را از فضای خارجی جدا می سازد.
مقیاس
تمامی عناصر بصری می توانند تاثیر یکدیگر را تعدیل کنند و تغییر دهند. " اندازه ی شکل ها نسبت به یکدیگر را مقیاس می گویند" عنصری کوچک به نظر نمی رسد مگر آنکه در مجاورت عنصر بزرگتری قرار گرفته باشد و میزان کوچکی آن بستگی به مقیاس آن با شکلهای دیگردارد. مثلا حروفی که ممکن است روی پوستری کوچک به نظر برسند پشت جلد یک کتاب بسیار بزرگ جلوه می کنند. یکی از مهم ترین عواملی که درتعیین مقیاس دخیل است اندازه های بدن انسان است.
تعادل
مهم ترن عامل فیزیکی و فیزیولوژی موثر بر حواس بشر، نیاز او به حفظ تعادل است. به دلیل اینکه انسان می خواهد همیشه پاهایش بر روی زمین استوار باشد و در هر شرایطی وضعیت قائم بدن خود را حفظ کند و در ناخود آگاه بصری خود بیش از هرچیز به وجود تعادل و توازن توجه می کند.
با تمام مراحل علمی این مسئله، هیچ شیوه محاسباتی دقیق تر و سریعتر از احساس غریزه ای خاص که در حواس بشر وجود دارد، نیست.
تعادل، نقطه ی مقابل عدم تعادل یا سقوط است. میل ما به دیدن تعادل هنگام دیدن یا بیان یک پیام بصری به این صورت نمایان می شود که ما آگاه یا ناخودآگاه برای چیزی که می بینیم و یا طرح آن را می کشیم اول یک محور عمودی و یک پایه افقی در نظر می گیریم، این دو با هم مهمترین عوامل ساختمانی هستند که به وسیله آنها میزان تعادل سنجیده می شود. این محور بصری را می توان محور محسوس نام گذارد زیرا با آن که دیده نمی شود ولی در عمل دیدن همیشه به صورت غالب وجود دارد و در واقع یک عامل ثابت ناخودآگاه است.
فشار
بسیاری از پدیده ها در محیط اطراف ما فاقد ثبات به نظر می رسند. دایره مثال خوبی است، از هرسو که به آن نگاه کنیم یکسان به نظر می رسد. ولی ما هنگام دیدن به آن ثبات می بخشیم، به این ترتیب که ابتدا محور عمودی در شکل آن وارد می کنیم تا در آن تعادل برقرار کنیم، سپس با افزودن پایه افقی به عنوان خط مرجع احساس پایداری و ثبات را در آن تکمیل می نماییم. اما اگر یک شعع مایل در دایره رسم شود باعث
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
انواع پرسپکتیو
معمولاً پرسپکتیو به دو حالت اصلی شناخته می شود:1_پرسپکتیو فضای داخلی _مثل فضای داخل اتاق ،راهرو،ساختمان و...تصویر4 2_پرسپکتیو فضای خارجی _مثل فضای خارج از ساختمان ،خیابان،شهر و فضاهای باز .در اینجا لازم است اشاره کنیم که گاهی نیز طراحان از ترکیب دو حالت فوق استفاده می کنند .
مشاهده و ترسیم اشیإ با شیوه پرسپکتیو نیز به چند روش صورت می پذیرد که به طور عمده عبارتند از:پرسپکتیویک نقطه ای ،پرسپکتیودو نقطه ای و پرسپکتیوسه نقطه ای هر یک از موارد فوق شامل قوانینی نسبتاًساده هستند و چنانچه اشکال هندسی را با توجه به قوانین هر یک ترسیم نماییم می توانیم از تنوع بی شماری که به وجود می آید استفاده کنیم.برای ترسیم پرسپکتیو یک شئ لازم است که ابتدا خط افق و نقطه گریز را مشخص کنید.خط افق :فاصله چشم ناظر از سطح زمین تعیین کننده خط افق است .به عنوان مثال زمانی که بر روی صندلی نشسته اید و ارتفاع یا فاصله چشم شما از سطح زمین 5\1 متر است،خط افق برای شما در همان ارتفاع 5\1 متری واقع شده و به موازات نگاه شما قرار دارد.نقطه گریز:اگر حجم یا شکلی را که در پرسپکتیو قرار گرفته به دقت بررسی کنید متوجه می شوید که خطوط و زاویه هایی که دورتر قرار دارند همه به طرف خط افق رفته و در یک نقطه متمرکز می شوند.به این خطوط راهنما ،خطوط گریزنده یا خطوط سهمی نیز می گویند.شما نیز می توانید تصاویری با مضمون حجم و ساختمان را گرد آورده وخطوط گریزنده ،نقطه گریز و خط افق را بر روی آن ترسیم نمایید.در پرسپکتیو یک نقطه ای و دو نقطه ای ،نقطه گریز بایستی بر روی خط افق باشد ،اما محل قرار گیری آن می تواند متغیر باشد.هر قدر نقطه گریز به حجم اصلی نزدیکتر باشد زاویه های تند تری بوجود می آورد و خطوط واضلاع کناره حجم به هم فشرده تر می شوند و هر قدر نقطه گریز از حجم اصلی دور باشد ،زاویه ها بازتر می شوند و اضلاع کناره حجم با وسعت بیشتری در فضا گسترش می یابند
مبانی سواد بصری و ترکیب بندی
کادر
خطی است که فضای داخلی را از فضای خارجی جدا می سازد.
مقیاس
تمامی عناصر بصری می توانند تاثیر یکدیگر را تعدیل کنند و تغییر دهند. " اندازه ی شکل ها نسبت به یکدیگر را مقیاس می گویند" عنصری کوچک به نظر نمی رسد مگر آنکه در مجاورت عنصر بزرگتری قرار گرفته باشد و میزان کوچکی آن بستگی به مقیاس آن با شکلهای دیگردارد. مثلا حروفی که ممکن است روی پوستری کوچک به نظر برسند پشت جلد یک کتاب بسیار بزرگ جلوه می کنند. یکی از مهم ترین عواملی که درتعیین مقیاس دخیل است اندازه های بدن انسان است.
تعادل
مهم ترن عامل فیزیکی و فیزیولوژی موثر بر حواس بشر، نیاز او به حفظ تعادل است. به دلیل اینکه انسان می خواهد همیشه پاهایش بر روی زمین استوار باشد و در هر شرایطی وضعیت قائم بدن خود را حفظ کند و در ناخود آگاه بصری خود بیش از هرچیز به وجود تعادل و توازن توجه می کند.
با تمام مراحل علمی این مسئله، هیچ شیوه محاسباتی دقیق تر و سریعتر از احساس غریزه ای خاص که در حواس بشر وجود دارد، نیست.
تعادل، نقطه ی مقابل عدم تعادل یا سقوط است. میل ما به دیدن تعادل هنگام دیدن یا بیان یک پیام بصری به این صورت نمایان می شود که ما آگاه یا ناخودآگاه برای چیزی که می بینیم و یا طرح آن را می کشیم اول یک محور عمودی و یک پایه افقی در نظر می گیریم، این دو با هم مهمترین عوامل ساختمانی هستند که به وسیله آنها میزان تعادل سنجیده می شود. این محور بصری را می توان محور محسوس نام گذارد زیرا با آن که دیده نمی شود ولی در عمل دیدن همیشه به صورت غالب وجود دارد و در واقع یک عامل ثابت ناخودآگاه است.
فشار
بسیاری از پدیده ها در محیط اطراف ما فاقد ثبات به نظر می رسند. دایره مثال خوبی است، از هرسو که به آن نگاه کنیم یکسان به نظر می رسد. ولی ما هنگام دیدن به آن ثبات می بخشیم، به این ترتیب که ابتدا محور عمودی در شکل آن وارد می کنیم تا در آن تعادل برقرار کنیم، سپس با افزودن پایه افقی به عنوان خط مرجع احساس پایداری و ثبات را در آن تکمیل می نماییم. اما اگر یک شعع مایل در دایره رسم شود باعث
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
اهمیت پرسپکتیو
/
▪ تعریف پرسپکتیو: تکنیکهای آفرینشی حالتهای سهبعدی یکی از ابتدائیترین جاذبههای تصویرهای چشمانداز، تجسم عمق فضاست. برای ارائه حالت سهبعدی باید اجزاء صحنه را بهگونهای در کنار یکدیگر قرار دهید که دنیا متفاوت از آنچه که در دوربین دیده میشود، ارائه شود. با اینکه چشمان ما منظرهها را بهصورت برجسته میبینند، حتی در حالت حرکت هم سر خود را آنقدر تکان میدهیم تا بهترین منظره با بهترین عمق را ببینیم، یک دوربین ثابت کنتراستها و تضادها را بهخوبی نمایش میدهد، اما منظره مورد نظر با حالتی ثابت و ایستا نشان داده میشود. برای رفع چنین مشکلی باید روی نقاط راهنمائیکننده در چشمانداز تأکید کرده تا عمیق فضائی ایجاد شود. ▪ اندازه نقاط راهنما: اندازه متناسب با بخشهای گوناگونی یک چشمانداز، یکی از آشکارترین نقاط راهنمائیکننده عمق صحنه به حساب میآید. سوژههائی که در جلوی تصویر واقع میشوند بزرگتر از سوژههای عقب تصویر هستند. بدین ترتیب شما با یکی از مهمترین نقاط راهنمائیکننده آشنا شدید. پس نتیجه میگیریم سوژههائی که تقریباً هماندازه هستند یا دستکم بهنظر بیننده هماندازه میآیند، باید با توجه به مکان قرار گرفتنشان در تصویر کوچک یا بزرگ نشان داده شوند. این نکته در مورد درختها، بوتهها، گلهای وحشی و حیواناتی که از یک گونه هستند هم صدق میکند. اگر دوربین در جای مناسبی نصب شده باشد چنین نکاتی بهصورت خودکار روی یک سطح اریب و در فاصلههای معین رعایت میشود(مثل یک منحنی).نقاط راهنمای دیگری هم درباره قدرت اندازههای اجزاء تصویر وجود دارد. که گرچه آنها در زمره اصلیترین نقاط نیستند، اما با رعایت آنها میتوان تصویر را بهتر و زیباتر نمایش داد. زمانیکه ابرهای تیره آسمان را میپوشانند. هر چه به افق نزدیکتر شویم، اندازهٔ آنها هم کوچکتر خواهد شد. از حرکت موجی شنها، گلهای حالت گرفته و قالبی و همچنین امواج اقیانوس میتوان برای معرفی یک الگوی شبیه بههم، اما با اندازههای گوناگون استفاده کرد. یک زاویه مناسب دوربین در نمایش رودخانهها، چشمهها و امواج شنهای تپههای شنی بهگونهای معرف حقیقت استعاری شیارهای خط آهن است: همگرائی خطوط موازی در نقطه بینهایت! ▪ زاویه دید: فاصله کانونی لنز، افکت قدرتمند پرسپکتیو را مؤثرتر جلوهگر میسازد. لنزهائی که زاویه واید دارند با تأکید روی تفاوت اندازه نقاط راهنمائیکننده، فاصله موجود میان ترکیبها را تشخیص داده و حس عمق فضای موجود را زیادتر میکنند، در حالیکه لنزهای تلهفوتو، افکتی مقابل با این افکت را میسازند: آنها فاصله میان عوامل موجود در صحنه را کم میکنند. بدین ترتیب برای آنکه افکتهای بهتری بهدست آید باید دوربین را تا جای ممکن به نزدیکترین اندازه نقطه راهنمائیکننده موجود در ترکیب نزدیک کنید. برای دریافت یک عمق میدان مناسب میتوانید دوربین را روی f/۱۶ یا کمتر تنظیم کرده و سپس عکس بگیرید. در بیشتر مواقع، شما در کنار افراد دیگری که حق امتیازی شبیه به حق امتیاز شما دارند، میایستید و از فاصله معینی عکس میگیرید. ▪ زاویه برای عمق: از آنجائیکه چشمان یک فرد ایستاده پنج تا شش فوت(در حدود دو متر) بالاتر از سطح زمین قرار دارد مناظر چشماندازهای نزدیک به فرد پائینتر از سطح دید او قرار میگیرند، اما چشماندازهائی که در فاصله دورتری از فرد قرار گرفته باشند (بهاستثناء ابرها) اینگونه نیستند. برای هر چه بیشتر کردن افکت سهبعدی، باید تنظیمات خود را چهلوپنج درجه (بالاتر از سطح افق) و روی نخستین اندازه نقطه راهنمائیکننده انجام دهید. تا جائیکه برایتان مقدور است از فاصله کنونی واید بهره ببرید تا دستکم خط افق و مقداری از آسمان هم در تصویر نمایش داده شوند. اگر دوربین را خیلی پائین نصب کنید، نمایشهای دیداری فضاهای مابین اندازه نقاط راهنمائیکننده را از دست خواهید داد. اگر هم خیلی بالا نصب کنید، افق و ترکیبات آشنای چشم را از دست میدهید. در مجموع نصب نامناسب دوربین به صاف و هموار نشان دادن چشمانداز میانجامد. بهتر است دوربین را بهصورت افقی نصب کنید تا تعداد بیشتری از نقاط راهنمائیکننده را بهصورت جداگانه یا فاصلهدار در بربگیرد. شاید در این مرحله نیاز باشد دوربین را به جلو، عقب یا حتی کنارهها حرکت دهید. در برخی شرایط میبایست عمق میدان را بهگونهای تنظیم کنید که هم نزدیکترین نقطه راهنما را در بر بگیرد و هم افق(بیکران) را به نمایش بگذارد. نصب دوربین در مکان