مقاله درباره حسینی تبار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

1- آیه 20 سوره صافات : ومالوا یویلنا هذا یوم الدین : و گویند ای وای بر ما اینست روز جزا.

2- آیه 9 سوره انفطار : کلابل تکذبون بالدین : نه چنین است بلکه تکذیب میکنند به روز جزا.

3- آیه 1 سوره ماعون : ادءیت الذی یکذب بالدین : آیا دیدی آنرا که تکذیب میکند روز جزا را.

4- آیه 4 سوره حمد : ایاک نعبد و ایاک نستعین : تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یادی می خواهیم.

5- آیه 31 سوره انعام : قد خسر الذین کذبوا بلقاء الله ساء مایزرون : به تحقیق زیان کردند آنانکه تکذیب کردند رسیدن به جزای خدا را تا چون آید ایشانرا قیامت ناگاه گویند ای حسرت ما در آنچه تقصیر کردیم در آن و ایشان برمیدارند و زرهای خود را به پشتهای خود آگاه باشید براست آنچه برمی دارند به پشت.

6- آیه 14 سوره دوم : و یوم تقوم الساعه یومئذ یتفرقون : و روزی که قائم میشود قیامت روزی چنین متفرق میشوند (یعنی مؤمنان و کافران از هم جدا می شوند).

7- آیه 55 سوره روم : و یوم تقوم الساعه یقسم المجرمون مابثوغیر ساعه کذلک کانوا یوفکون : و روزیکه قائم می شود قیامت سوگند می خورند گناهکاران که درنگ نگردند جز یک ساعت همچنین بودند که برگردانیده می شدند.

8- آیه 7 سوره توبه : فاعقتهم یفاقا فی قلوبهم الی یوم یلقونه بما اخلفوا الله ما وعدوه و بما کانوا یکذبون : پس از پی آورد ایشانرا نفاقی در دلهایشان تا روزیکه بیابند آن را به سبب آنچه خلاف کردند با خدا آنچه وعده کردند او را و سبب آنچه بودند که دروغ می گفتند.

9- آیه 104 سوره هود : ان فی ذلک لایه لمن خاف عذاب الاخره ذلک یوم مجموع له الناس و ذلک یوم مشهود : بدرستیکه در آن هر آیند نشانی است برای آنکه ترسید از عذاب آخرتاین روزیست که جمع کرده شود برای آن مردمان و این روزیست حاضر گردانیده شده. (یعنی روز جمع شدن مردم)

10- آیه 3 سوره بروج : و شاهد و مشهود : و شاهد (پیغمبر) مشوهد (امت) . یعنی (روز مشاهده کردن مردم).

سوره حمد آیه 4 :

انسان در پیشگاه خداوند : اینجا سرآغازی است که برای نیازهای بعد. تقاضاهای او از خدا و در حقیقت لحن سخن از اینجا عوض می شود زیرا از آیات قبل حمد پروردگار و اظهار اینان به ذات پاک او و اعتراف به روز قیامت بود. اما از اینجا گویی بنده با دین پایه محکم عقیدتی و معرفت و شناخت پروردگار خود را در حضور او در برابر ذات پاکش می بیند او را مخاطب ساخته . نخست از عبودیت خویش در برابر او و سپس او امدادها و کمکهای او سخن می گوید : ‹‹تنها تو را می پرستم و تنها از تو یاری می جویم››.

به تعبیر دیگر هنگامی که مفاهیم آیات گذشته در جان انسان جای می گیرد و اعماق وجودش به نور الله پرورش دهندة جهانیان روشن می شود و رحمت عام و خاص او و مالکیتش در روز جزا را درس می کند انسان به صورت یک فرد کامل از نظر عتید، در می آید این عقیده عمیق توحیدی نخستین ثمره اش از یک سو بندة خالص بودن و از بندگی بتها جاران رشوات درآمدن و از سوی دگیر دست استعداد به ذات پاک از درباز کردن است. در واقع آیات نوشته سخن از توحید ذات و صفات می گفت و در اینجا سخن از توحید عبادت و توحید افسال است. توحید عبادت آن است که هیچکس و هیچ چیز را شایسته پرستش جز ذات خدا ندانیم تنها به فرمان او گردن نهیم تنها قوانین او را به رسمیت بشناسیم راز هر نوع بندگی و تسلیم در برابر غیر ذات پاک او بپرهیزیم. توحید افعال آنست که تنها مؤثر حقیقی را در عالم او بدانیم ذاتیکه عالم اسباب را اینکار کنیم و به دنبال سبب نرویم که معتقد باشیم که هر سببی تأثیری دارد آن هم به فرمان خداست اوست که به آتش سوزندگی و به خورشید روشنایی و آب حیات بخش داده است. ثمرة این عقیده آنست که انسان تنها به الله خواهد بود تنها قدرت و را مربوط به او می داند و غیر در نظرش فانی ازوال پذیر است. تنها ذات الله قابل ستایش است و لیاقت این دارد که انسان او را تکیه گاه خود در همه چیز قرار دهد. این نظر و استفاد ایشانرا از همه کس و همه موجودات بریده و تنها به خدا پیوند می دهد حتی گر به دنبال عالم اساب می رود نیز به فرمان اوست. این عقیده آن قدر روح انسان را وسیع واضع تکرار را بالا میبرد که به بی نهایت ابدیت می پیوندد از محیطهای محدود به سازد.

اشاره به خسرات و زیان منکران معاد و رستاخیز کرده می فرماید آنها که ملاقات پروردگار را انکار می کنند. مسلماً گرفتار زیان شدند (قد خسروالذین کذبوا بقاء الله) . منظور از ملاقات پروردگار همان طور که قبلاً اشاره شد یا ملاقات معنوی و ایمان شهودی است (شهود باطنی) و یا ملاقات صحنه های رستاخیز و پاداش و جزای اوست. سپس می گوید : این انکار برای همیشه ادامه نخواهد یافت و تا زمانی خواهد بود که (ناگهان رستاخیز برپا شود و آنها