تحقیق در مورد علوفه کلزا در تغدیه دام 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

علوفه کلزا در تغدیه دام

چکیده

با افزایش روز افزون جمعیت ،توسعه دامداری ها وبهبود وضعیت تغذیه مردم نیاز به منابع جدید غذایی خصوصاً چربی ها و پروتئین های گیاهی بیشتر احساس میشود در همین راستا جهت تغذیه علوفه دام ، تحقیقات گسترده ای در زمینه زراعت کلزا شروع شده ،و کشورهای چین، فرانسه، انگلستان، هندو کانادا پیشگامان کشت و توسعه کلزا می باشند . ارقام اولیه کلزا به علت داشتن "اسید اوراسیک" در روغن و گلوکزینولیتهای سمی در کنجاله کمتر مورد استفاده قرار می گرفت . اما هم اکنون ارقام یک صفردو صفر که در ارقام سه صفر اسید اوراسیک کمتر از دو درصد و گلو کزینولیتهای سمی کنجاله به 18 تا 30 میکرو مول در هر گرم کنجاله رسیده است ، برای تهیه علوفه دام مناسب می باشند . استان گلستان با سطح زیر کشت حدود 35 هزار هکتار ، یکی از قطبهای تولید محصول کلزا در کل دانه های روغنی کشور می باشد و با کاهش سطح زیرکشت پنبه ، امید است با تولید علوفه کلزا به صورت علوفه کنجاله سبز یا سیلویی تا حدودی مشکلات دامداران برطرف شود . علاوه براین در مصرف علوفه کلزا باید احتیاط هایی صورت گیرد که از آن جمله زمان مناسب برداشت علوفه می باشد که باید در اوایل غلاف بندی گیاه قطع و به مصرف دام برسد .زیرا بعد از تشکیل غلاف (محل اصلی سنتز گلو کزینولیتها ) درصد مواد سمی علوفه بالا میرود . همچنین بعد از خشک شدن علوفه ، ودر موقع جمع آوری ساقه های خشک ، باید از خشک بودن علوفه اطمینان حاصل نمود ، زیرا چنانچه علوفه مرطوب برداشت شود ، قارچ ها در علوفه رشد کرده و باعث کپک زدگی می شود . علوفه کلزا در رژیم غذایی دامها منبع پروتئینی خوبی است که دامداران برای جلوگیری از تاثیرات سو ء"گلوکزینولیت ها " مجازند که تنها 50تا 60 در جیره غذایی دامها از آن استفاده کنند . زیرا بیشتر از آن برای دامها مشکلاتی ایجاد مینمایند . به طور کلی باید پذیرفت که تغذیه انحصاری نشخوارکنندگان از علوفه سبز و تازه کلزا به خاطر بالا بودن مقدار پروتئین خام و کم بودن فیبر صحیح نیست .

مقدمه:

بسیاری از گونه های جنس براسیکا و سایر جنسهای خانواده ی کروسیفر دارای ارقام علوفه ای هستند که به صورت علوفه کم و تازه سیلو شده مصرف می گردد . همچنین گاه ارقام اصلاح شده این گونه از جمله کلزا در تعلیف دامها استفاده میشود . از مزایای این ارقام زمان تولید علوفه در تیپ های پاییزه آنهاست که مصادف با کمبود شدید علوفه مخصوصاً در شرایط آب و هوای ایرا ن می باشد . گذشته از ارزش و اهمیت غذایی ، بالا بودن مقدار روغن و پروتئین در دانه کلزا این امکان را فراهم می سازد تا با کشت این گیاه مقدار قابل توجهی روغن و پروتئین های گیاهی از هر هکتار زمین استحصال نمود . برداشت 3 تن دانه از یک هکتار زمین معادل تولید 1200 کیلوگرم روغن نباتی 1650 کیلوگرم کنجاله در هر هکتار می باشد . در حالی که برداشت این مقدار روغن و پروتئین از سایر دانه های روغنی مقدور نخواهد بود .کنجاله کلزا در ارقام جدید از نظر کیفی نزدیک به کنجاله سویا و حدود 40 درصد پروتئین دارد از این رو یکی از منابع بسیار غنی پروتئین گیاهی در تغذیه دام و طیور می باشد .همچنین کنجاله کلزا حاوی 13در صد فیبر می باشد . وجود مقدار نسبتاً زیاد فیبر در کنجاله یک عامل محدودکننده در استفاده از آن به عنوان خوراک دام محسوب میشود چرا که توان تولید انرژی را در جیره غذایی کاهش میدهد . جدود58_50 درصد وزن خشک دانه کلزا را کنجاله تشکیل می دهد . پروتئین موجود در کنجاله حاوی ترکیب مناسب از اسیدهای آمینه است و قابل مقایسه ورقابت با کنجاله سایر دانه های روغنی می باشد . یکی از مشکلات جدید دامداران استان در تامین علوفه ، کاهش سطح زیر کشت پنبه است که باعث کم شدن کنجاله پنبه در استان شده و در نتیجه با ورود تفاله چغندر قند و ملاس در جیره غذایی دامها ی استان در صد چربی شیر کاهش یافته و دامداران منطقه از نظر فروش شیر به کارخانه های شیر پاستوریزه به خاطر افت درصد چربی شیر متضرر می شوند . امید است با تولید کنجاله کلزا ، تا حدودی مشکلات دامداران استان برطرف شود

علوفه کلزا:

کلزا و خردل قهوه ای یا زرد آسیایی می توانند در برنامه تغذیه دام ها وارد شوند اما در زمینه مصرف آنها باید احتیاط هایی صورت گیرد این گیاهان می توانند غذای خوش طعمی برای دامها مخصوصاً گاوها باشند و بهتر است چند روز به مقدار کم به دام خورانده شود تا با طعم و مزه ی آن سازگار شوند . میانگین پروتئین خام بر پایه ماده خشک آن 10 تا 12 درصد است که تا 16 درصد می تواند افزایش یابد . میانگین کل مواد معدنی قابل هضم ، 50 تا 55 درصد یا بالاتر است .جهت تعیین ارزشهای واقعی مواد معدنی در علوفه ،تجزیه علوفه توصیه میشود

برای بدست آوردن حداکثر ماده خشک و همچنین حفظ پروتئین خوب با سطح انرژی بالاتر ، بهتر است گیاهان در مرحله ابتدای غلاف بندی درست قبل از آنکه گلها ریزش کنند ، از محل ریزش برگها بریده شوند . اکثر تولید کنندگان علوفه کلزا اظهار می دارند که عدل بندی این گیاهان در رطوبت مناسب مشکل است و پیشنهاد می کنند که عدل هایی ساخته شود که مشکلات ضا یعات علوفه را کاهش دهد و همچنین خرد کردن علوفه خشک، تضمین مناسبی برای خشک شدن یکنواخت است . کلزاوخردل همچنین میتوانند به عنوان علوفه قصیلی (سیلویی)مطرح شوند . در این گیاهان میزان رطوبت در زمان برداشت بالا است (80-75درصد ) پلاسیده شدن علوفه سبز در زیر65 در صد رطوبت مشکل است و اگر رطوبت در هنگام سیلو کردن بالای 70 درصد باشد ، مشکلاتی در علوفه سیلوشده بوجود می آید . خرد کردن فرآیند (خشک شدن )علوفه را تسریع خواهد نمود . بعضی از تولید کنندگان علوفه سیلویی نتایج خوبی بدست آوردند زمانی که سیلو علوفه کلزا یا خردل با لایه های متناوب از کلزا و غلات که بصورت قصیلی (تر) برداشت شدند ،پر شده بود . و در هنگام تغذیه دام ها لایه ها یا یکدیگر اختلاط یافتند . همچنین تجمع باکتری های تلقیح کننده در علوفه سیلو شده ممکن است برای گیاهانی که کربوهیدرات محلول کمی دارند ،مفید باشد .بعضی از تولید کنندگان علوفه معتقدند که دامها فقط از یک نوع علوفه کلزا تغذیه شوند واگر علوفه خشک باشد بهتر است . در اینجا ذکر این نکته ضروری است که فقط 50 تا 60 درصد از کل تغذیه روزانه دامها از علوفه خشک کلزا یا خردل مجاز می باشد و بیشتراز این درصد توصیه نمی شود زیرا در اثر رژیم غذایی طولانی مدت دامها از این منبع

مقاله درباره عمل آوری علوفه برای گاوداری گوشتی (علوم تغذیه دامی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

تاکنون پیشرفتهای زیادی در زمینه تکنولوژی تولید و عمل ‌آوری علوفه و تغذیه گاوهای گوشتی با علوفه بدست آمده است. در واقع دورانی که افزایش وزن دامها در طول بهار و تابستان به علت کمبود علوفه و تغذیه حیوان، با خوراک های کم ارزش، میل به علوفه پوسیده داخل مزرعه، علوفه های خشیب اطراف مزرعه علوفه های پس مانده و سایر فراورده های فرعی کشاورزی، در طول زمستان از دست می‌رفت، گذشت. در حال حاضر، سن و وزن کشتار دام کاهش یافته و یا تعداد زیادی از دامها، برای تامین گوشت مورد نیاز بازار، به طور دسته جمعی کشتار می شوند. ولی به هر حال مساله 10-15% کاهش در تعداد گاوهای شیری به خاطر بوجود آوردن توازن در مقدار تولید شیر در هر یک از کشورهای اروپایی غربی عمل شود، آنگاه بکارگیری نژاد حاشیه‌ی با تولید گوشت با مشکل روبرو شده و برای مقابله با آن باید بیشتر به روشهای پرورش گاو داشتی از نژاد گوشتی رو آورد، وزن دام را هنگام کشتار افزایش داد. در ضمن استفاده از نژادهایی مثل شاروله و لیموزین که دیر به بلوغ جنسی رسیده و قادرند بدون افزایش سن با توانایی بالای افزایش وزن روزانه، در یک ژریم غذایی مناسب، به وزن کشتار مطلوب با تجمع درصد چربی پایین‌تری در لاشه برسند، روش دیگری است که می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد. علاوه بر این ، شواهد نشان می‌دهد که اتخاذ تکنولوژی‌ای که منتج به عملکرد فیزیکی در دام ( استفاده از علوفه ارزان تر و افزایش وزن بالاتر) شود سودمندتر از روش خرید و فروش تنهای دام است ( روشی که توجه بیشتری به مساله قیمت خرید و افزایش دام کمتری به هزینه های تغذیه دام می‌کند) براین اساس هزینه های تغذیه ای پایین تر( که در اثر استفاده کمتر از مواد متراکم حاصل گردید ) وزن زنده بالاتر دام در هنگام فروش دلیل اصلی بدست آوردن امتیاز بالاتر از متوسط جامعه در سه نمونه از گاوداریهای موفق در انگلستان بوده است.

مهمترین اصل بیولوژیکی ، رسیدن حیوان در فاصله زمانی مشخص به وزن مناسب و قابل کشتار است برای داشتن افزایش وزن، قطعاً باید مصرف خوراک توسط دام از حالت نگهداری بیشتر باشد. روشهایی تولید گوشت گاو معمولاً با شرایط بیولوژیکی و اقتصادی دامداری ارتباط دارند و این روشها به بخشهایی که معمولاً با سن دام در موقع کشتار مرتبط است تقسیم می‌شوند. در بیشتر روشهای تولید گوشت، استفاده از علوفه ذخیره شده معمول است برای مثال، در مزارع پروار بندی ، تغذیه گوساله‌ها معمولاً‌با استفاده از سیلوی ذرت همراه با کنسانتره، متشکل از غلات و مکمل‌های پروتینی و مواد دیگر انجام می شود تا این حیوانات در سن 15 ماهگی کاملاً پروار شوند.

برای زمستان گذرانی برخی از دامها ، اغلب از علوفه خشک، نامرغوب و محصولات فرعی کشاورزی در تغذیه استفاده می‌شود. گوساله ای که در سن 10-12 ماهگی زمستان گذرانی را شروع می‌کند به ندرت در سن کمتر از 2 سالگی به وزن مناسب کشتار خود می‌رسید.

نژادها برای مواد خوراکی :

نژاد ها و آمیخته ‌های نژادی تفاوتهای فاحشی از نظر اندازه ، جثه، مرحله رسیدن به بلوغ جسمی و خصوصیات مربوط به لاشه را از خود نشان می‌دهند. نژادهای بزرگ جثه مانند شاروله، سیمنتال وسات دان با سرعت بیشتری نسبت به نژادهای کوچک جثه مانند هرفورد، رشد کرده و بنابراین گوشت بیشتری در واحد زمان تولید می‌کند. به هر حال نژادهایی چون آبردین آنگوس، گالووی، دوون و هرفورد که زود به بلوغ جسمی می‌رسند، نسبت به نژادهایی که دیر به بلوغ جسمی می‌رسند، در شرایط تغذیه یکسان، با سرعت بیشتری پروار می‌شوند. این در حالی است که گروه اول در شرایط گوساله‌های از شیر گرفته شده نژاد گوشتی را اغلب به منظور گذراندن زمستان و یا پروار کردن در مراکز پروار بندی ( چند راسی تا 100 هزار راسی ) از مرتع خارج می‌کنند.

تغذیه با برای خوراکی کم ارزش نیز می توانند با همان سرعت گروه دوم پروار شوند.

تحقیق درمورد کلزای علوفه ای 37 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

کلزای علوفه ای

مقدمه:

کنجاله کلزا علوفه ای است با پروتئین بالا و نسبت مناسب لیزین به سیستئین. این گیاه با گیاهان خانواده لگومینوز ترکیب خوبی می سازد و کلزا علاوه بر اینکه خود به تنهایی گیاه علوفه ای مناسب است ، با سویا و دیگر گیاهان نیز مخلوط خوبی درست کمی کنند.

به رغم اینکه قرن ها از روغن کلزا برای مصارف خوراکی در آسیا، شبه قاره هند و توسط مردم فقیر اروپا استفاده می شد ولی استفاده گسترده از آ ن برای این منظور فقط بعد از جنگ جهانی دوم رواج یافت . البته مصارف صنعتی روغن کلزا زیاد است و احتمالاً اهمیت بیشتری نیز پیدا خواهد کرد. اگر چه در برخی کشور های آسیایی هنوز از کنجاله کلزا به عنوان یک کود استفاده می شود ، ولی ارزش این گیاه زراعی به عنان یک ماده غذایی غنی از پروتئین برای دام ها بیشتر افزایش یافته است و. مصارف مختلف کلزا باعث شده است ارقام ویژه ای از این گیاه تولید شوند و تفاوت بین سه نوع اصلی این ارقام از لحاظ کیفیت بذر حائز اهمیت است :

ارقام دارای اسید اروسیک بالا (HEAR) ، راقام دارای اسید اروسیک پایین (LEAR) و کنولا. اصطلاح کنولا به بذر یا فرآورده های بذوری اطلاق می شود که حاوی کمتر از 2 درصد اسید اروسیک در روغن خود و حاوی کمتر از 30 میکرو مول بر گرم گلوکوسینولات های آلیفاتیک در کنجاله خود می باشند . بذور کوچک و کروی شکل کلزا معمولاً حاوی بیش از 40 درصد روغن هستند و در همین خال بقایای حاصل از روغن کشی کنجاله 36 تا 44 درصد پروتئین است .

تولید جهانی :

ایجاد ارقام ویژه برای بازارهای خاص صنعتی ، کشت و کار این گیاه را افزایش می دهد.

اکثر کشورهای تولید کننده کلزا، محصول کلزا را به مصرف داخلی می رسانند . حدود 90 درصد تجارت کلزا در اختیار کانادا و اتحادیه اروپا است که تقریباً به نسبت مساوی در اختیار دارند اما اتحادیه اروپا تقریباً نیم از تجارت جهانی را نیز به خود اختصاص داده است. در حالی که ژاپن 40 درصد واردات را در اختیار دارد.

مهمترین وارد کنندگان روغن عبارتند از : چین ، اتحادیه اروپا، هند و آمریکا.

علوفه کلزا در تغذیه دام :

با افزایش روز افزون جمعیت ، توسعه دامداری ها و بهبود وضعیت تغذیه مردم نیاز به منابع جدید غذایی خصوصاً چربی ها و پروتئین های گیاهی بیشتر احساس می شود . در همین راستا جهت تغذیه علوفه دام ، تحقیقات گسترده ای در زمینه زراعت کلزا شروع شده ، و کشور های چین ، فرانسه ، انگلستان ، هند و کانادا پیشگامان کشت و توسعه کلزا می باشند. ارقام اولیه کلزا به علت داشتن «اسید اوراسیک» در روغن و گلوکزینولیتهای سمی در کنجاله کمتر مورد استفاده قرار می گرفت . اما هم ا کنون ارقام یک صفر دو صفر که در ارقام سه صفر اسید اوراسیک کمتر از دو درصد و گلوکزینولیتهای سمی کنجاله به 18 تا 30 میکرو مول در هر گرم کنجاله رسیده است ، برای تهیه علوفه دام مناسب می باشند. استان گلستان با سطح زیر کشت حدود 35 هزار هکتار، یکی از قطبهای تولید محصول کلزا در کل دانه های روغنی کشور می باشد و با کاهش سطح زیر کشت پنبه ، امید است با تولید علوفه کلزا به صورت علوفه کنجاله سبز یا سیلویی تا حدودی مشکلات دامداران بر طرف شود . علاوه بر این در مصرف علوفه کلزا باید احتیاط هایی صورت گیرد که از آن جمله زمان مناسب برداشت علوفه می باشد که باید در اوایل غلاف بندی گیاه قطع و به مصرف دام برسد. زیرا بعد از تشکیل غلاف (محل اصلی سنتز گلوکزینولیتها) درصد مواد سمی علوفه بالا می رود. همچنین از خشک شدن علوفه ، و در موقع جمع آوری ساقه های خشک ، باید از خشک بدون علوفه اطمینان حاصل نمود ، زیرا چنانچه علوفه مرطوب برداشت شود ، قارچ ها در علوفه رشد کرده و باعث کپک زدگی می شود . به طور کلی باید پذیرفت که تغذیه انحصاری نشخوار کنندگان با علوفه کلزا صحیح نمی باشد.

اهمیت و جایگاه کلزا در ایران :

دانه کلزا از سال های گذشته وارد کشور شده و تحقیقات متعددی بر روی آن انجام گرفته است . در سال های اخیر به دلیل توجه بیشتر به توسعه و ترویج کلزا، سطح زیر کشت آن افزایش قابل ملاحظه ای یافته و در سال زراعی 1380 تا سال 1381 به بیش از 70 هزار هکتار رسیده است. ویژگی های خاص گیاه کلزا و سازگاری آن با شرایط مختلف آب و هوایی ، اهمیت این محصول را بیشتر نموده و به عنوان نقطه امیدی جهت تأمین روغن خوراکی مورد نیاز کشور به شمار آمده است. در این خصوص می توان به موارد زیر اشاره کرد :

کلزا می تواند در تناوب با زراعت گندم و جو قرار گرفته و از تراکم بیماری ها ، آفات و علف های هرز بکاهد و باعث افزایش عملکرد دانه این محصولات شود.

دارا بودن تیپ های بهاره ، زمستانه و حد واسط، امکان کشت این گیاه را در شرایط متفاوت اقلیمی وجود دارد.

در کشت پاییزه نیاز به آبیاری کمتری بوده و امکان استفاده از نزولات آسمانی پاییزه و زمستانه وجود دارد.

کلزا دارای پتانسیل عملکرد بالا بوده و در بین دانه های روغنی از درصد روغن بالایی (40 تا 45 درصد) برخوردار است.

در راضی شالیزار بعد از برداشت برنج می توان از ارقام بسیار زودرس کلزا جهت کشت استفاده نمود.

فصل رشد کلزا با سایر دانه های روغنی متفاوت بوده و زمانی که ظرفیت واحدهای روغن کشی خالی است این گیاه برداشت می شود.