لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 126
شیوع آفت شنوایی وسطح سرویسهای ارائه شده:
از میان تمام خدمات توانبخشی، اقداماتی که برای کودکان تمرکزیافته است بیشترین کاربرد را دارد. اگر چه با توجه به معیارهای متفاوتی که برای کاهش شنوایی داریم، بیان تعداد افراد مبتلا به کاهش شنوایی متفاوت خواهد شد، اما بیان شده است که در سیستم آموزشی ایالات متحده حدود 50.000 نفر (یعنی 1 نفر از هر 1000 نفر) ناشنوا (deaf) میباشند و 90% آنها از سرویسهای ویژه استفاده میکنند. 20 تا 40 نفر از هر 1000 کودک به صورت دائم، از نظر هر دو گوش سخت شنوا (head of hearing) هستند به این معنا که در محدوده فرکانس گفتار، افت شنوایی بیشتر از dBHc20 دارند، در مقایسه با افراد ناشنوا، افراد سختشنوا خدمات ضعیفتری دریافت نمودهاند، همچنین این بررسی نشان داد که 2-1 میلیون از افراد ایالات متحده شدیداً سختشنوا بودند، اما با در نظر داشتن حداقل افت شنوایی به صورت آستانههای کمتر از HC15 (دو گوشی یا تک گوشی) و افتهای (فرکانس) بالا، 3 میلیون کودک دیگر هم به این جمعیت افزوده میشوند افتهای انتقالی و افتهای موقت، 5/1 میلیون دیگر به این جمعیت میافزاید. اگر بخواهیم جمعیت کم سنتر (. تا 5 سال) را نیز در نظر داشته باشیم، در کل 10 میلیون کودک مبتلا به افت شنوایی هستند. (Bess, Dodd, Murphy & parker 1998; Niskar.et.al. 1998) مطالعه اخیر بر روی کودکانی که حداقل سختشنوایی را دارند نشان داد که هنگامیکه کاهش شنوایی در مدارس دولتی آیوا به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفت، میزان افتهای حس عصبی ملایم تا متوسط و افتهای آمیخته در کودکان مدرسهرو تقریباً ثابت بود. با رشد کودک افتهای انتقالی و موقت کاهش مییابد، اما میزان افت در بالا و انواع افتهای ناشی از نویز افزایش مییابد. (Shepherd. et al 1981) سطح سرویسهای ارائه شده (درصد افرادی که خدمات توانبخشی دریافت نمودهاند) که در Iowa برای افتهای عصبی و آمیخته گزارش شد، با توجه به میزان افت شنواییشان متفاوت است. اگر بخواهیم به طور اختصاصیتر بیان کنیم، فقط 27% از سرویسهای ارائه شده برای افتهای ملایم است ولی 92% سرویسها برای افتهای بیشتر میباشد. در یک بررسی دیگر، ذکر شده است که سرویسی که شامل 70 ادیولوژیست آموزشی، 500 آسیبشناس گفتار زبان، 100 معلم افراد مبتلا به آسیبشنوایی برای کودکان مدرسه رو با افت شنوایی صورت گرفت، دیده شد که فقط 46% از کل این افراد انواع خاصی از این سرویسها را دریافت نمودهاند، همچنین کمتر از 50% کل افراد انتقالی و حس عصبی از تقویتکننده استفاده میکنند. این اطلاعات مشخص میکند که بیان نیازهای افراد مبتلا به درجات و انواع مختلف آسیبشنوایی به صورت کامل حائز اهمیت بسیار میباشد.
اصطلاحات و تعریفات:
همانطور که در فصل 1 ذکر شد، در این کتاب جداسازی قاطعی بین توانبخشی (rehabilitation) و نوتوانی (habilitation) صورت نگرفته است. اگر چه برخی افراد ترجیح میدهند که هنگامیکه در رابطه با کودکی که مبتلا به آسیب شنوایی قبل از سن زبانآموزی هستند، صحبت میشود از اصطلاح habilitation استفاده کنند، ما از اصطلاح Auditory rehabilitation (توانبخشی) به دلیل استفاده گستردهای که در این حیطه دارد استفاده میکنیم.
توانبخشی شنوایی برای کودکان هنگامی به بهترین نحو صورت خواهد پذیرفت که ادیولوژیست از طریق تعامل با کودک و والدین او، نیازهای مرتبط با افتشنوایی را مشخص و سپس تدابیر لازم برای حل آن نیازها را بکار گیرد.
نیازهای ناشی از افت شنوایی به طور دقیق در فصل «تقویتکننده» (فصل 2 و3). تکامل مهارت بینایی و شنوایی (فصل4و5). ارتباطات زبانی- گفتاری (فصل 6)، روانی- اجتماعی (فصل7) و مسائل آموزشی (فصل8) بیان شده است. که تمام این موارد در بخش اول کتاب آمده است. توانبخشی شنوایی (Auditory,Rehabilitation) هم شامل ارزیابی و هم مدیریت میباشد. اگر چه تمام اقداماتی که در حیطه (AR) صورت میگیرد حائز اهمیت میباشند، اما در کودکان مختلف، بسته به متغیرهای فردی، میزان کاهش شنوایی، زمان شروع کاهش شنوایی و سن کودک به طور متفاوتی ارائه میگردد. بنابراین بحث پیرامون توانبخشی شنوایی زمانی معنادار خواهد بود که برای هر بیمار خصا، جداگانه مطرح گردد. بخش بعدی، اختصاصاً بر میزان و نوع کاهش شنوایی، سن کودک و ناتوانیهای دیگر تمرکز یافته است.
- پروفایل مربوط به بیمار
- افت شنوایی:
گروهبندی ناشنوایی برای کودکان عبارتست از: مادرزادی (در هنگام تولد وجود داشته) قبل از زبانآموزی (شروع قبل از 3 تا 5 سال)، بعد از زبانآموزی (شروع در 5 سالگی یا بعد از آن).
افراد مبتلا به ناشنوایی مادرزادی باید در برنامههای ملاحظهای زودهنگام که شامل برنامههای مبتنی بر والد- نوزاد و همچنین برنامههای مربوط به پیشدبستان است، قرار گیرد. هنگامی که افت شنوایی تشخیص داده شد (ترجیحاً در 6 ماهگی یا قبل از آن 1 برنامه مبتنی بر خانواده (IFSP) باید هر چه سریعتر آغاز گردد. برنامههای پیش دبستانی هنگامی آغاز میگردد که کودک حدوداً 3 ساله بوده و توانسته در برنامه IFSP شرکت داشته باشد. به طور ایدهآل، کودک میبایست این برنامهها را دنبال کند تا زمانی که سرویسهای توانبخشی شنوایی به دنبال آن و در حوزهی مدرسه ارائه گردد.
افراد مبتلا به ناشنوایی قبل از زبانآموزی که شروع آن بعد از تولد بوده است، معمولاً درمانهای مشابهی دریافت مینمایند. افراد مبتلا به ناشنوایی بعد از زبانآموزی، معمولاً فقط در مدرسه به آنها سرویس داده میشود. بسیاری از کودکانی که سختشنوا هستند نیز در AR شرکت میکنند افرادی که مبتلا به آسیبهای خفیف هستند، برخی اوقات به زودی شناسایی و خدمات AR را در طی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
شنوایی سنجی
شنوایی سنجی با تون خالص، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک بهشمار میآید. با وجودیکه این روش قادر به تشخیص میزان، نوع، شکل، یک طرفه یا دو طرفه بودن و قرینگی کم شنوایی است، اما نمیتواند به طور دقیق، علت بروز آن را مشخص کند. شنوایی سنجی با محرکات گفتاری نیزروش ذیگری از ارزیابی سیستم شنوایی است که میتواند در مورد میزان توانایی فرد در برقراری ارتباطات کلامی اطلاعات مفیدی در اختیار شنوایی شناس قرار دهد.
دید کلی
شنوایی شاید مهمترین حسی باشد به نحوی که بدون بهرهمندی از آن توانایی انسان در ایجاد ارتباط با پیرامون خود بطور محسوسی کاهش مییابد. این توانایی بالا در ایجاد و ارتباط ، انسان را در مقایسه با سایر موجودات از جایگاه ویژهای برخوردار میسازد. متأسفانه تعدادی از بیماریها با ایجاد اختلال در سیستم شنوایی باعث محدودیت در این توانمندی میشوند. بنابراین بررسی اختلالات شنوایی دقت بیشتری را طلب میکند.
شنوایی سنجی با صدای خالص ، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک محسوب میشود، با اینحال این روش تنها قادر به تشخیص کم شنوایی متقارن و دو طرفه حسی - عصبی بوده در حالی که علت اختلال قابل تشخیص نمیباشد. شنوایی سنجی گفتاری در صورت دسترسی از دو حیث کمک کننده است، اول اینکه اختلال شنوایی سنجی گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردار است و این روش میتواند اختلال در ناحیه حلزون و اختلال عصبی یا اختلال مرکزی را مشخص کند.
شنوایی سنجی با صدای خالص
PTA) Pure - tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوایی سنج با صدای خالص ، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد میدهند و آستانه شنواییهای تعیین شده برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازهگیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل میشوند.
ادیوگرام
ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان میدهد (برحسب دسی بل). در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال میتوانند بشنوند. اگر فردی قادر به شنیدن یک فرکانس مفروض در 10_دسی بل باشد، یعنی وی میتواند فرکانس مذبور را بهتر از یک فرد میانگین بشنود. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی گوش از 25 دسی بل بالای صفر بیشتر نباشد. ستونهای افقی فرکانسهای بکار رفته را نشان میدهند. معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار میگیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی
برای محاسبه میزان کاهش شنوایی ، میانگین شنواییها را برای فرکانسهای 500 ، 1000 و 2000 بر حسب هرتز حساب میکنند. در حد آستانه شنوایی انتقال هوایی و استخوانی را اندازه گرفته و انتقال هوایی را به خط ممتد و انتقال استخوانی را به نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم میکنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی ، نشان میدهند. در شنوایی نرمال دو خط بر هم منطبق هستند و در نمودار هر دو بالای 20 هرتز هستند. در کاهش شنوایی عصبی دو خط برهم منطبق هستند و هر دو زیر 20 هرتز میباشند. در کاهش شنوایی انتقالی دو خط بیش از 10 هرتز باهم فاصله دارند.
شنوایی سنجی گفتاری
در روش Speech audiometny بجای صدای خالص از صداهای گفتاری (کلمات) استفاده میشود. این آزمون شامل دو قسمت است:
آستانه درک گفتار
SRT) Speech reception threshold) سطحی است که در آن فرد شنونده باید بتواند 50 درصد کلمات یک لیست از کلمات دو سیلابی مشخص را تکرار کند. PAT و SRT باید بهم شبیه باشند.
توانایی تفکیک گفتار
SDS) Speech discrimination score) با استفاده از یک لیست کلمات تک سیلابی و با شدت معادل 40 هرتز یا بیشتر انجام میشود. افراد طبیعی ، 100 - 95 درصد این کلمات را به درستی تکرار میکنند. بیماران مبتلا به کاهش شنوایی عصبی یا مرکب ممکن است قادر به تکرار میزان بسیار کمتری از کلمات باشند.
تمپانومتری
در شنوایی امپدانس (Impedence) یا تمپانومتری میزان قابلیت پذیرش (کمپلیانس) یا برعکس آن ، مقاومت (امپدانس) سیستم شنوایی سنجیده میشود. هر چقدر قدرت پذیرش بیشتر باشد، انرژی صوتی بیشتری جذب خواهد شد و هر چقدر مقاومت بیشتر باشد، سیستم غیر قابل انعطافتر بوده و انرژی بیشتری به مجرای گوش بر میگردد. تمپانومتری روش سادهای است که بویژه در کودکان کم سن و سال مفید واقع میشود، ولی هیچ وقت جایگزین SA و PTA نمیشود.در تمپانومتری از یک گوش ویژه با سه سوراخ مجزا استفاده میشود که میتوان با ایجاد صوت و دمیدن هوا از طریق آن ، شرایط انتقال را در حالات مختلف سنجید. با رسم کردن قابلیت پذیرش گوش در یک محور و فشار هوا در محور دیگر ، یک تمپانوگرام بدست میآید، که میزان مقاومت و پذیرش انرژی صوتی توسط گوش را نشان میدهد. قابلیت پذیرش صوتی هنگام مساوی بودن فشارها در دو طرف پرده صماخ بیشترین مقدار را دارد.
آزمون بلع (Swallow test)
رایجترین آزمایش برای بررسی وضعیت شیپور استاش است. در این آزمایش در صورت طبیعی بودن عملکرد شیپور استاش ، به علت متعادل بودن فشار در دو
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
شنوایی کودک شما
اشاره: * از چه سنی باید شنوایی فرزندم مورد ارزیابی قرار گیرد؟* شنوایی فرزندم کجا باید مورد ارزیابی قرار گیرد؟ * شنوایی فرزندم چگونه ارزیابی می شود؟ * چه اهمیتی دارد که شنوایی فرزندم هرچه سریع تر مورد ارزیابی قرار گیرد؟ * چگونه می توانم در اوان کودکی، متوجه کم شنوایی فرزندم شوم؟ * اگر فرزندم دچار کم شنوایی باشد چگونه ممکن است شنوایی اش بهتر شود؟ * چگونه به فرزندم کمک کنم با دیگران ارتباط برقرار کند؟ * آیا فرزندم در مدرسه با اشکالاتی روبه رو خواهد شد؟ * از کجا می توانم اطلاعات بیشتری به دست آورم؟ بیشتر کودکان از زمان تولد می شنوند و گوش می دهند. آنان با تقلید صداهای پیرامون خود و صدای والدین و اطرافیان خود صحبت کردن را می آموزند. اما این امر در مورد همه کودکان صادق نیست. در حقیقت از هر ۱۰۰۰ کودک، ۲ یا ۳ کودک ناشنوا یا سخت شنوا متولد می شوند و تعداد بیشتری در سالهای بعدی کودکی شنوایی خود را از دست می دهند. بسیاری از این کودکان نیازمند آن هستند که زبان و گفتار را به صورتی متفاوت با دیگر کودکان بیاموزند. از این رو تشخیص هر چه سریع تر ناشنوایی یا ضایعه شنوایی حائز اهمیت بسیاری است. آنچه در پی می آید، پاسخی است به پرسش های آغازین این نوشتار و هر آن چیزی که در مورد ارزیابی شنوایی کودکان لازم است دانسته شود. از چه سنی شنوایی فرزندم باید مورد ارزیابی قرار گیرد؟ کودک شما باید در ماه نخست زندگی خود مورد ارزیابی شنوایی قرار گیرد. در صورتی که مشکوک به کم شنوایی شویم، تا ماه سوم حتماً باید کودک توسط یک متخصص شنوایی که شنوایی شناس نامیده می شود شنوایی اش ارزیابی شود. در صورت اثبات وجود کم شنوایی، حتماً باید تا پیش از ۶ ماهگی سمعک یا دیگر وسیله ارتباطی مناسب تجویز شود. شنوایی فرزندم کجا باید مورد ارزیابی قرار گیرد؟ بسیاری از بیمارستان های سراسر جهان همه نوزادان را به طور اتوماتیک مورد ارزیابی شنوایی قرار می دهند، در بعضی از بیمارستانها، فقط نوزادان در معرض خطر کم شنوایی را ارزیابی شنوایی می کنند. این نوزادان عبارتند از کودکان دارای تاریخچه خانوادگی ناشنوایی یا اختلالات شنوایی، وزن کم به هنگام تولد یا دیگر شرایط بالینی خاص. حتی اگر کودک شما دارای عوامل خطرساز کم شنوایی نباشد، بسیار اهمیت دارد که شنوایی اش آزمایش شود. زیرا بسیاری از کودکان علیرغم نداشتن عوامل خطرساز کم شنوایی، کم شنوا هستند. حتی کودکانی که پدر و مادر و پدر بزرگ و مادربزرگشان شنوایی هنجار دارند، ممکن است همراه با کم شنوایی به دنیا بیایند. در این مورد، از بیمارستان محل تولد کودک خود سوال کنید. اگر مطمئن نیستید کودک شما مورد ارزیابی شنوایی قرار گرفته است یا خیر، در این مورد می توانید از پزشک کودک خود سؤال کنید. شنوایی فرزندم چگونه ارزیابی می شود؟ برای ارزیابی شنوایی کودکان دو آزمون مورد استفاده قرار می گیرد. در هیچیک از این آزمون ها، نیازی نیست کودک فعالیتی کند؛ فقط باید ساکت بخوابد. انتشارات برانگیخته صوتی OAE, Otoacoustic Emissions : این آزمون نشان می دهد که آیا قسمتهای مختلف گوش داخلی پاسخ مناسبی به اصوات می دهند یا خیر؟ در این آزمون، یک میکروفن کوچک در مجرای گوش قرار می گیرد. صدایی به گوش فرستاده می شود و «بازتاب» آن ارزیابی می شود. این بازتاب در هر فردی با شنوایی هنجار یافت می شود. عدم وجود این بازتاب، ممکن است نشانه وجود کم شنوایی باشد. پاسخ ساقه مغز شنیداری ABR. Auditory Brain Stem Response : این آزمون نشان می دهد ساقه مغز شنیداری (بخشی از عصبی که اصوات را از گوش به مغز می برد) و مغز چگونه به اصوات پاسخ می دهد. در این آزمایش، گوشی ها و الکترودهایی روی سر کودکتان گذاشته می شود. برای این که کودک در طی آزمایش آرام و ساکت باقی بماند، ممکن است یک آرام بخش ضعیف به او داده شود آزمایشگر، اصواتی را از طریق گوشی به گوش نوزاد می فرستد. اگر کودک صداها را بشنود، مغز او فعالیت های الکتریکی خواهد داشت که از طریق دستگاه، اندازه گیری و ثبت می شود. در صورتی که به طور پیوسته به اصواتی که در هر یک از این آزمون ها برایش فرستاده می شود، پاسخ ندهد، ممکن است پزشک توصیه کند او را برای ارزیابی جامع و کامل شنوایی به یک شنوایی شناس ارجاع دهد.چه اهمیتی دارد که شنوایی فرزندم هر چه سریع تر مورد ارزیابی قرار گیرد؟ مهمترین زمان برای دریافت و آموختن زبان، سه سال نخست زندگی هر فرد است. در حقیقت کودکان در ۶ ماه نخست زندگی خود شروع به یادگیری زبان و گفتار می کنند. بررسی ها نشان می دهد افرادی که دچار اختلالات شنوایی هستند و اقدامات توانبخشی برای آنان خیلی زود آغاز می شود، مهارتهای زبانی بهتری نسبت به گروهی دارند که این اقدامات برایشان انجام نمی گیرد. هر چه شما زودتر در مورد ناشنوایی و اختلالات شنوایی، آگاهی داشته باشید، سریع تر می توانید
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
مقدمه :
شنوایی شناسی معادل فارسی واژه (Audiology ) است که به معنای شناخت، بررسی و تحقیق در زمینه علم شنوایی می باشد و مسائلی از قبیل ارزیابی های کمی و کیفی شنوایی، تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل، حفاظت و پیشگیری از اختلالات مربوط به سیستم شنوایی و همچنین انجام توانبخشی شنوایی برای افراد کم شنوا و نا شنوا را در بر دارد.
قدمت شنوایی شناسی به جنگ جهانی دوم بر می گردد. زیرا مشکلات متعدد ایجاد شده در سربازان بازگشته از جنگ و ناشنوایی های تمارضی احتیاج مبرم به شنوایی شناسی را بیشتر از همیشه مشخص می کرد. به درستی مشخص نیست که چه کسی اولین بار از عبارت شنوایی شناسی استفاده کرد اما یکی از کسانی که در طرح و ترویج این عبارت و شناساندن این رشته تخصصی نقش به سزایی داشته، Reymond Carhart بوده است. شنوایی شناسی در دهه 40 میلادی آکادمیک گردید و با پیشرفتی که تا کنون داشته است، امکان ادامه تحصیل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تا کنون از اهمیت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتی شدن جوامع و همچنین افزایش جمعیت سالمندان - به دلیل توفیقات بشر در غلبه بر بیماری ها- جایگاه جدیدی یافته است.
این رشته تحصیلی در ایران نسبتا˝ نو پا بوده و اولین بار در سال 1355 در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم توانبخشی، که در آن زمان به طور مستقیم زیر نظر وزارت علوم بوده، تاسیس شده است (البته قبل از آن چند دوره در مقطع کاردانی در دانشگاه شهید بشتی تدریس شده است). مقطع کارشناسی ارشد این رشته نیز در سال 1371 راه اندازی گردیده و هر سال تعداد محدودی دانشجو در این مقطع پذیرفته می شوند.
شنوایی سنجی
دید کلی
شنوایی شاید مهمترین حسی باشد به نحوی که بدون بهرهمندی از آن توانایی انسان در ایجاد ارتباط با پیرامون خود بطور محسوسی کاهش مییابد. این توانایی بالا در ایجاد و ارتباط ، انسان را در مقایسه با سایر موجودات از جایگاه ویژهای برخوردار میسازد. متأسفانه تعدادی از بیماریها با ایجاد اختلال در سیستم شنوایی باعث محدودیت در این توانمندی میشوند. بنابراین بررسی اختلالات شنوایی دقت بیشتری را طلب میکند.شنوایی سنجی با صدای خالص ، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک محسوب میشود، با اینحال این روش تنها قادر به تشخیص کم شنوایی متقارن و دو طرفه حسی - عصبی بوده در حالی که علت اختلال قابل تشخیص نمیباشد. شنوایی سنجی گفتاری در صورت دسترسی از دو حیث کمک کننده است، اول اینکه اختلال شنوایی سنجی گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردار است و این روش میتواند اختلال در ناحیه حلزون و اختلال عصبی یا اختلال مرکزی را مشخص کند.
شنوایی سنجی با صدای خالص
PTA) Pure - tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوایی سنج با صدای خالص ، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد میدهند و آستانه شنواییهای تعیین شده برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازهگیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل میشوند.
ادیوگرام
ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان میدهد (برحسب دسی بل). در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال میتوانند بشنوند. اگر فردی قادر به شنیدن یک فرکانس مفروض در 10_دسی بل باشد، یعنی وی میتواند فرکانس مذبور را بهتر از یک فرد میانگین بشنود. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی گوش از 25 دسی بل بالای صفر بیشتر نباشد. ستونهای افقی فرکانسهای بکار رفته را نشان میدهند. معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار میگیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی
برای محاسبه میزان کاهش شنوایی ، میانگین شنواییها را برای فرکانسهای 500 ، 1000 و 2000 بر حسب هرتز حساب میکنند. در حد آستانه شنوایی انتقال هوایی و استخوانی را اندازه گرفته و انتقال هوایی را به خط ممتد و انتقال استخوانی را به نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم میکنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی ، نشان میدهند. در