لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
فلفل سیاه (PIPER NIGRUM):
در تیره پیپراسه(PIPERACEAE) قرار دارد و میوه آن بصورت خشک و پودر بعنوان ادویه مصرف دانه ها بصورت خشک و یا ترشی انداخته موجود می باشنـد. طعـم تـنـد و تـیز فلفل دانه ها عمدتا به خـاطر میگردد. میوه آن فلفل دانه(PEPPERCORN) نام دارد. فلفل سفید، سیاه، قرمز و سبز همگی از همین میوه بدست می آیند. رنگ فلفل عرضه شده به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن فلفل دانه بستگی دارد. میوه نارس فلفل پس از چیده شدن، خشک شدن و تخمیر شدن به فلفل سیاه تبدیل میشود. فلفل سفید از میوه های کاملا رسیده تهیه میشود. در تهیه این نوع فلفل پوسته های خارجی دانه پس از خیساندن جدا میشوند. در تهیه فلفل قرمزاز میوه های رسیده استفاده شده و در ضمن عمل خشک کردن دانه ها بسرعت انجام میگیرد، تا از تخمیر فلفل دانه ها جلوگیری شود. برای تهیه فلفل سبز دانه های زرد و نارس فلفل برداشت شده و سپس دانه ها را در معرض نمک یا سرکه قرارمی دهند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود. از میان آنها فلفل سفید از همه تند تر و فلفل سبز از همه ملایم تر است. اما در مقابل فلفل های سیاه و سبز معطر تر از فلفل سفید میباشند. فلفل دانه سبز عطر گیاهی و فلفل دانه قرمز طعم شیرین و تند دارد. فلفل حضـور مـاده ای به نـام پـیـپـریـن(
تولید کنندگان عمده فلفل دانه در جهان به ترتیب ویتنام، اندونزی، هند، برزیل، مالزی، سریلانکا، تایلند و چین میباشند. پیپرین (PIPERINE) و سایر روغن های فرار فلفل دانه ها باعث عطسه و همچنین تحریک ترشح شیره معده میگردد. به همین خاطر مصرف فلفل باعث تقویت اشتها و سیستم هاضمه بدن می شود. ناگفته نماند که از عصاره پیپرین به عنوان حشره کش نیز استفاده میشود.
فلفل های چیلی(CHILI PEPPERS):
میوه درخت کاپسیکوم (CAPSICUM) و از تیره سولاناسه(SOLANASEAE) میباشند. فلفل های چیلی دارای بیش از 200 گونه هستند. بطور کلی فلفل های چیلی به انواع شیرین، ملایم، تند و خیلی تند تقسیم بندی میگرند.
1-فلفل های دلمه ای (BELL PEPPERS):
بسته به زمان برداشت به رنگ سبز، زرد، نارنجی، قرمز، سفید، قهوه ای و ارغوانی موجود میباشند. رنگ سبز نارس و مابقی رسیده میباشند. فلفل دلمه ای سبز اندکی تلخ مزه است. در برخی کشورها این نوع فلفل ها بطور کلی پاپریکا (PAPRIKA) نامیده میشوند. فلفل دلمه ای کاملا رسیده و قرمزرنگ پیمنتو (PIMENTO) نامیده میگردد. این نوع فلفل ها طعم شیرین و ملایمی دارند.
2-جالاپنو (JALAPENO): PIPERINE) میباشد.
فلفل ها از طریق تبخیر مواد فرار و قرار گرفتن در معرض نور طعم و عطر خود را ازدست میدهند. به همین خاطر توصیه میگردد جای خرید پودر فلفل، فلفل دانه بخرید و خودتان بوسیله آسیاب فلفل (PEPPER MILLS) آنها را آسیاب کنید.
طعم آن از ملایم تا تند متغیر است. یک طعم اسیدی خاصی نیز دارد. نوع دودی شده آن چیپوتل(CHIPOTLE) نامیده میشود.
آشنایی با چند فلفل دیگر:
کـاین(CAYENNE)- تابــاســکو(TABASCO)- ناگا جولوکیا(NAGA JOLOKIA)- هابنارو(HABENARO)- اسـکـاچ بـانـــت(SCOTCH BONNET)- روکوتــو(ROCOTO)- پوبــلانــو(POBLANO) کـه خشـک شده آن آنچو(ANCHO) نام دارد - پـکـیـن(PEQUIN)- ســرانـو(SERRANO)- پاسیلا(PASILLA)- آناهایم(ANAHEIM)- میراسول(LIRASOL)- چیلی تایـلـنـدی(THAI CHILE)- پپروچینی(PEPPERONCINI)- آربـول(ARBOL)- دانـدیـکــات(DUNDICUT)-جامـائـیـکــا(JAMAICANHOT)- انــتـــــــــــاکا(SANTAKA)-کــرونادو(CORONADO)-نیومکزیکو(NEWMEXICO)-آجی(AJI)- هامایی(BAHAMIAN)-مانزانو(MANZANO)-گوآجیلو(GUAJILL0مکسی بل(MEXIBELL)- تپین(TEPIN)
کشورهای عمده تولید کننده ی فلفل های
چیلی به ترتیب چین، ترکیه،
مکزیک، نیجریه، اسپانیا، امریکا،
مصر، کره، اندونزی و ایتالیا میباشند
.
نحوه انتخاب فلفل های چیلی:
پوست خارجی فلفل ها باید فاقد چروکیدگی و رنگ پریدگی باشد.
خواص فلفل های چیلی:
1-فلفل های چیلی حاوی ویتامین C فراوانی میباشند. بطوری که فلفل های چیلی 2 تا 3 برابر بیشتر از مرکبات حاوی ویتامین C میباشند.
2- فلفل های چیلی منبع خوبی از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) میباشند.
3-فلفلهای چیلی منبع خوبی از ویتامینهای گروه B، آهن، منیزیوم و پتاسیم میباشند.
4-فلفل های چیلی به علت دارا بودن کپسایسین دارای خواص دیگری نیز میباشند که به آنها اشاره خواهیم کرد.
کپسایسین(CAPSSICIN):
طعم تند و تیز فلفل های چیلی مربوط به این ترکیب شیمیایی میباشد. کپسایسین و ترکیبات مشابه آن کپسایسینوئیدها (CAPSAICINOIDS) نامیده میگردند. این ترکیبات از فلفل در برابر گیاه خواران محافظت میکند، اما پرندگان نسبت به آنها مقاوم میباشند. کپسایسین خالص یک ماده چربی دوست، بی بو و بی رنگ، بلورین و یا مومی شکل میباشد. کپسایسین اصلی ترین کپسایسینوئید موجود در فلفل های چیلی می باشد(70%). جدول زیر مقادیر دیگر ترکیبات کپسایسینوئید های موجود درفلفل را نشان میدهد. کپسایسین باعث سوزش زبان و دهان، افزایش ضربان قلب، اشک ریزش، آبریزش بینی و تعریق میشود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
سیاه سرفه یا pertussis :
سیاه سرفه بیماری عفونی دستگاه تنفسی است که به توسط میکروارگانیسم مخصوصی بنام Bordetella pertussis بیماری از فردی به فرد دیگر منتقل می شود .
بیماری در فرم تی پیک به توسط سرفه های قطاری و پشت سر هم تظاهر و این سرفه های قطاری با مرکت دماغی ختم و منجربه استفراغ می گردند .
در فرم های خفیف سرفه های قطاری جلب توجه می نماید .
Etioleyy : بیماری سیاه سرفه یک بیماری مسری می باشد . که به صورت اندمیک واپی دمیک ممکن است تظاهر نماید . معمولاً هر 2 سال تا 4 سال یک بار اپیدمی ظاهر می شود . در طبقات پائین اجتماع ( از نظر بهداشتی ) بیماری بیشتر می شود و به وجود می آید .
مسری بودن بیماری در خانواده ها معمولاً در 75 تا 90 درصد موارد دیده شده است سن ابتلای به بیماری متفاوت است نوزاد ممکن است دچار بیماری شود ، اشخاص پیر نیز ممکن است به این بیماری مبتلا گردند .
در 50 درصد موارد بیماری زیر 5 سال دیده می شود – در ممالک پیشرفته در اثر واکسیناسیون و همچنین پیشزفتهای اقتصادی و بهداشتی این بیماری کمتر دیده می شود . در نقاط محروم این بیماری باعث مرگ و میر کودکان می گردد . در بعضی از آمارها دیده شده است که بیماری در دخترها زیادتر از پسرها می باشد.
مصونیت tmmunity :
حساسیت بدن به این بیماری زیاد است . در نوزادان بر خلاف سرخک و دیفتیری که تا اندازه ای از ابتلای به این بیماری مقاومت از خود نشان می دهند نسبت به سیاه سرفه بسیار حساس بوده و خیلی زود ممکن است به این بیماری دچار شوند . معمولاً در این بیماری حملات ثانوی دیده نمی شوند و به همین جهت باید در نظر داشت که بیماری مصونیت می دهد . ولی دیده شده است که آنتی ژن به صورت خود کسیر و ارگانیسم عمل می نماید و نه به صورت toxine آن .
آسیب شناسی :
تغییرات سنجی و آسیب شناسی ناشی از بیماری بیشتر در ناحیه برنش ها و برنشیون ها ، تراشد لارنکس و مخاط حلق به وجود می آید .
ضایعات نکروزی اپی تلیوم در این نواحی جلب توجه می نمایند در این نواحی انفیلترارسونهایی نوتروفیل و وجود سلول های ماکروفاژ جلب توجه می نمایند . گاهی از اوقات انفیلتراسونهایی لنفولیستی در برونشیونهای کوچک وجود دارند .
ترشحات مخاطی غلیظ در برونشیول ها ممکن است باعث ضایعات آنفیزماتو و بسته شدن راههای هوایی در یک نقطه ریه بشوند . و در نتیجه اتلتکازی به وجود بیاید . در اثر مرور زمان ممکن است ضایعاتی از نوع استاع برنشها در کودک مبتلی دیده شود .
گاهی از اوقات خونریزیهای خفیفی در ناحیۀ مغز و بخصوص داخل نسج مغز ممکن است به وجود بیایند .
پیش آگهی :
مرگ و میر از سیاه سرفه قبل از زمان آنتی بیوتیک ها و تلقیح واکسن زیاد بوده است ولی امروز بخصوص در کشورهای پیشرفته از طرفی از تعداد کودکان مبتلی به بیماری کاسته شده و از طرف دیگر مرگ و میر بیماران مبتلی نیز در اثر درمان صحیح کم شده است .
ولی این بیماری هنوز در کشورهای در حال رشد باعث مرگ و میر کودکان می گردد .
پیش آگهی بیماری پس از بهبودی بستگی به وجود عوارض ریوی و مغزی خواهد داشت و در واقع این دو عارضه هستند که پیش آگهی دو بیماری را توجیه می نمایند .
هر چه سن ابتلای به بیماری کمتر باشد پیش آگهی بدتر است .
عوارض سیاه سرفه :
عفونت گوش میانی :
در سیاه سرفه معمولاً دیده می شود و شایع است و معمولاً به علت عفونت اضافی می باشد .
2- برنشیت معمولاً آنقدر این عارضه زیاد دیده می شوند که ممکن است در جز خود بیماری به حساب آورده شده باشد .
3- برنکوپنومونی از سایر عوارض مهم تر و وخیم تر بوده و ممکن است عوارض ثانوی دیگری را برای کودک داشته باشد .
4- استاع برنشها پس از مدت زمانی ممکن است تشخیص داده شود این عارضه نسبتاً شایع می باشد .
5- تشدید ضایعات سلی مبتلی در کودک مبتلی وجود داشته است .
6- کمبود غذایی در اثر استفراغ می گردد و ادامه می یابد و کودک دچار سؤتغذیه می گردد .
7- گاهی از اوقات پرولاسپوس فتق ممکن است در طفل ظاهر شود .
8- عوارض عصبی در سیاه سرفه کم یاب است . این عوارض به صورت حملات تشنجی ظاهر می شوند . که ممکن است حکایت از خونریزیهای داخل مغزی کودک بنماید و یا آدم مغزی نیز ممکن است ظاهر شود .
عوارض مغزی دیگر مانند آنسفالیت فلج اعصاب مرکزی و بخصوص ضایعات کورتکس در طرف چپ باعث آفازی و همیپژی طرف راست بدن کودک می گردد.
9- خونریزیهای مختلف بخصوص از مخاط ها ( بینی و چشم ها ) در این بیماری شایع است .
درمان بیماری :
نرسینگ صحیح کودک ، کودک باید ایزوله شود و درجه حرارت متوسطی قرار گیرد .
تغذیه کودک به دفعات زیاد و هر بار کم باشد . ( بدین ترتیب از سؤتغذیه جلوگیری می شود . )
کودکانی که دچار تنگ نفس یا حملات تشنجی هستند باید زیر چادر اکسیژن قرار بگیرند . ترشحات حلق و نای باید به آهستگی آسپیده شدند می توان سر طفل را پائین تر از معمول در بستر قرار داد و بدین ترتیب ترشحات به خارج می ریزند.
جهت کم کردن حملات سرفه و حملات تشنجی می توان از فنوباریستال ها استفاده نمود . تزریق گاماگلوبولین در ابتدای بیماری ممکن است از شدت بیماری جلوگیری نماید .
اریترومایسین و آمپی سیلین از قرار 120 تا 150 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن در 24 ساعت بر ضد میکروارگانیسم سیاه سرفه اثر می نمایند . دوره درمان با آنتی بیوتیک معمولاً 7 تا 10 روزی می باشد .
پیشگیری از سیاه سرفه :
در درجه اول باید کودکان را از اشخاص مبتلی دور نمود تا دچار بیماری نشوند .
پیشگیری از سیاه سرفه به طریق واکسیناسیون صحیح مقدور می باشد واکسن به کار برده شده معمولاً واکسن میکروبی بوده و از سوش های مختلف Bordetell گرفته شده
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
سیاه زخم
تعریف بیماری:
سیاه زخمیک بیماری عفونی و قابل انتقال بینانسان و حیوان میباشد. مخزن اینبیماری در دام (عمدتا گوسفند، بز وگاو) بوده و با مرگ و میر بالا و سریعیهمراه است. انسان به صورت اتفاقی درصورتی که در معرض تماس با دامآلوده، پوست، پشم و فرآوردههای آنقرار گیرد یا از گوشت آلوده استفادهنماید و یا در هوای آلوده به اسپور(هاگ) تنفس نماید به بیماری مبتلامیشود.
تاریخچه:
در آثار باقیمانده از مصر باستان بهاین بیماری اشاره شده است ونشانههای بالینی سیاه زخم را ازسالهای بسیار قدیم میشناختهاند.
«داوین» میکروب این بیماری رادر سال ۱۸۴۹ میلادی برای نخستینبار از خون گوسفندی که از سیاهزخمتلف شده بود بدست آورد.
در ســال ۱۸۷۷ میـــلادی«رابرت کخ» نیز توانست آن را کشتدهد.
عامل بیماری:
عامل این بیماری نوعی باکتری بهنام «باسیلوس آنتراسیس» میباشد.هاگ باکتری بر اثر جوشاندن در مدت۱۰ دقیقه کشته میشود.
عامل بیماری قادر است که سالها(حتی تا بیست سال) در خاک وفرآوردههای دامی زنده بماند که اینخاصیت، عامل مهمی در انتشار بیماریبه حساب میآید.
باکتری باسیلوس آنتراسیس عامل بیماری سیاه زخم است. نامهای دیگر این بیماری در زبان انگلیسی آنتراکس (Anthrax) و به فرانسوی شاربن است.
نام آنتراکس از کلمه یونانی (anthrakis) به معنی زغال گرفته شده که بدلیل زخم سیاه رنگی هست که در این بیماری بوجود می آید. از بیماریهای مشترک انسان و تعداد زیادی از حیوانات است که البته در حیوانات شایعتر و در انسان کمتر هست.
کپسول باسیلوس آنتراسیس به رنگ بنفش در اطراف باکتری
شکل و خصوصیات باکتری:
باکتری میلهای شکل و غیرمتحرک و دارای کپسول بوده و هوازی ـ بیهوازی اختیاری است از خصوصیات مهم این جنس یعنی باسیلوسها و این باکتری، تولید هاگ یا اسپور (Spore) است به همین دلیل، مقاومت محیطی زیادی دارند و اکثرا در آب هوا و بخصوص خاک حضور دارند.
مقاومت باکتری:
فرم رویشی و جوانهزدهی باکتری، مقاومتی همانند مقاومت سایر باکتریهای بدون هاگ دارد یعنی حساس است و در گرمای 60 درجه و مواد ضدعفونی کنندهی عادی، بزودی از بین میرود ولی هاگ یا اسپور آن سالها در شرایط عادی باقی میماند و پس از این مدت اگر در شرایط مناسب قرار گیرد به فرم رویشی تبدیل میشود. گزارش های مختلفی از دوام هاگ این باکتری وجود دارد بطوریکه بقای آن را در طبیعت تا 60 سال گزارش کردهاند. عواملی که باعث هاگگذاری، تبدیل هاگ به فرم رویشی و تبدیل فرم رویشی به هاگ میشود، موجب بقای باکتری است که در این مورد می توان به وجود زمینهای قلیائی و حاوی آهک و مقداری ازت در اثر نباتات گندیده (که این مناطق به مناطق گرمخانهای موسوم هستند) و همچنین فصول بارانی و خشکسالیهای پی در پی و گرمای بیش از 15 درجه اشاره کرد که تناوب تبدیل هاگ به فرم رویشی و بالعکس را تامین می کند (این تبدیلات بطور استثناء در هاگ این باکتری وجود دارد یعنی با مساعد شدن شرایط به فرم رویشی تبدیل میشود و با نامساعد شدن شرایط، مجددا به شکل هاگ برمیگردد). اسپور باکتری در دمای 120 درجه سانتیگراد در تحت فشار در اتوکلاو به مدت 15 دقیقه از بین میرود. عوامل دیگری که در از بین بردن هاگ این باکتری موثر است: گرمای خشک 140 درجه به مدت بیش از 3 ساعت، محلول 10% فرمالین در دمای 40 درجه به مدت 15 دقیقه( اما در دمای کمتر مدت زمان بیشتری مورد نیاز است)، محلول 5% سود سوزآور. اما نور آفتاب و گندیدن لاشه بر هاگ باکتری اثر کمی دارد.
حساسیت:
در دام ها در شرایط طبیعی، تمام علفخواران نسبت به این بیماری حساسیت زیادی دارند. نشخوارکنندگان بویژه گوسفند، گاو و بز بسیار حساس میباشند و در صورت ابتلا بیماری بیشتر به شکل فوق حاد بوده و تلف میشوند. حساسیت دامهای تکسمی نیز زیاد است اما از نظر حساسیت بعد از نشخوارکنندگان قرار دارند. گوشتخواران حساسیت کمی دارند و بطور استثناء ممکن است مبتلا شوند. پرندگان به این بیماری مقاومت دارند به استثنای شترمرغ که حساس است. نژاد در حساسیت دامها موثر است بطوریکه گوسفندان آفریقا نسبت به سایر نژادها مقاومت بیشتری به شاربن دارند همچنین حیوانات مسن بدلیل ایمنی اکتسابی و تدریجی بیش از حیوانات جوان مقاومت دارند.
انسان به بیماری شاربن حساس بوده و با تماس با حیوانات مبتلا و یا فراوردههای آلوده به این بیماری مبتلا میشود.
بیماریزایی:
باسیلوس آنتراسیس از طریق تولید سم یا زهرابه به میزبان حمله میکند. بطور دقیقتر، بیماریزایی باسیلوس آنتراسیس به دو عامل مربوط است: کپسول و زهرابه. به این ترتیب که کپسول، باکتری را در برابر بیگانه خوارها و فاگوسیتها و سایر عوامل دفاع غیرآختصاصی بدن محافظت میکند و زهرابه یا توکسین که از سه جزء مهم پروتئینی تشکیل شده است.
سیاه زخم جلدی در پوست انسان
علایمبیماریدرحیوانات:
علایم این بیماری در حیواناتممکن است به سرعت اتفاق بیفتد;حیوان ممکن است دچار لرزشعضلانی، تنگی نفس و پرخونی مخاطگردد و به فاصله کوتاهی این علایم باکلاپس* و سپس مرگ خاتمه یابد.همچنین به دنبال تلف شدن حیوانترشح خون از منافذ طبیعی بدن شامل:مقعد، واژن، بینی، دهان و حتی ازچشمها و گوشها جاری میگردد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
سیاهسرفه
سیاهسُرفه بیماری باکتریال است که به علت حملات شدید سرفه میتواند منجر به کبودی گردد.
پیش از رواج واکسیناسیون بیش از ۹۳ درصد موارد بیماری در کودکان زیر ده سال اتفاق میافتاد. انتقال بیماری از طریق ذرات تنفسی است. این بیماری میتواند منجر به مرگ بیمار گردد.
/
کوکوباسیل بوردتلا پرتوزیس
عامل بیماری
عامل بیماری بوردتلا پرتوزیس (Bordetella pertussis) یک کوکوباسیل گرم منفی بسیار مسری است و منحصرا در انسان ایجاد بیماری مینماید.
علائم بیماری
علائم بیماری شامل سه مرحله زکام، مرحله حملهای و مرحله نقاهت یا شفایابی است. در مرحله زکام علائم غیر اختصاصی شبیه به سرماخوردگی است. بعد از یک تا دو هفته سرفههایی که به دنبال آنها صدای شدید دمی شنیده میشود.حملات سرفهها میتواند شدید باشد و همراه با کبودی بعد از سرفه و استفراغ باشند. تظاهرات سیاهسرفه در شیرخواران کوچکتر از شش ماه ممکن است بصورت سرفههای شدید به هر مدت، اشکال در غذا خوردن، قطع تنفس یا کندی ضربان قلب بدون حملات سرفه باشد.
عوارض بیماری
سیاهسرفه میتواند منجر به ذاتالریه، کاهش آب بدن، کاهش وزن، اختلال خواب، تشنج و ندرتاً بیماری مغزی و مرگ گردد. بیمار ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان پیدا کند.شایعترین علت مرگ ذاتالریه ثانویه باکتریای است که در شیرخواران کوچکتر بیشتر در معرض آن قرار دارند.
پیشگیری
واکسیناسیون با واکسن ثلاث (دیفتری، کزاز، سیاهسرفه) راه اصلی پیشگیری از بیماری است و به طور قابل ملاحظهای از شیوع بیماری کاستهاست. واکسنهای که برای پیشگیری استفاده میشود (واکسنهای سلول کامل ؛ واکسنهای بدون سلول)هستند. واکسنهای بدون سلول واکنش ناخواسته کمتر ایجاد میکنند و به اندازه واکسنهای سلول کامل موثر هستند. میزان اثر بخشی واکسن بعد از ۴-۱۲ سال کاهش پیدا میکند. به همین دلیل بیماری در سنین نوجوانی و بزرگسالی نیز دیده میشود.
درمان
درمان توسط آنتی بیوتیکها صورت میگیرد که باید توسط پزشک انتخاب و تجویز شود و دوره معمول درمان چهارده روز میباشد.
[ویرایش] منابع
هفته نامه نوین پزشکی، شماره ۳۶۴، ۱۱ شهریور ۱۳۸۵ که از مقاله اصلی
Gregory D.S. Pertussus: A disease affecting all ages,American Family Physcian,August ۱ ۲۰۰۶ ;۷۴:۴۲۰-۶ ترجمه شدهاست
Pertussis: new insights in diagnosis, incidence and clinical manifestations, F.G.A. Versteegh, Thesis, ۲۰۰۵
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
فلفل سیاه (PIPER NIGRUM):
در تیره پیپراسه(PIPERACEAE) قرار دارد و میوه آن بصورت خشک و پودر بعنوان ادویه مصرف دانه ها بصورت خشک و یا ترشی انداخته موجود می باشنـد. طعـم تـنـد و تـیز فلفل دانه ها عمدتا به خـاطر میگردد. میوه آن فلفل دانه(PEPPERCORN) نام دارد. فلفل سفید، سیاه، قرمز و سبز همگی از همین میوه بدست می آیند. رنگ فلفل عرضه شده به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن فلفل دانه بستگی دارد. میوه نارس فلفل پس از چیده شدن، خشک شدن و تخمیر شدن به فلفل سیاه تبدیل میشود. فلفل سفید از میوه های کاملا رسیده تهیه میشود. در تهیه این نوع فلفل پوسته های خارجی دانه پس از خیساندن جدا میشوند. در تهیه فلفل قرمزاز میوه های رسیده استفاده شده و در ضمن عمل خشک کردن دانه ها بسرعت انجام میگیرد، تا از تخمیر فلفل دانه ها جلوگیری شود. برای تهیه فلفل سبز دانه های زرد و نارس فلفل برداشت شده و سپس دانه ها را در معرض نمک یا سرکه قرارمی دهند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود. از میان آنها فلفل سفید از همه تند تر و فلفل سبز از همه ملایم تر است. اما در مقابل فلفل های سیاه و سبز معطر تر از فلفل سفید میباشند. فلفل دانه سبز عطر گیاهی و فلفل دانه قرمز طعم شیرین و تند دارد. فلفل حضـور مـاده ای به نـام پـیـپـریـن(
تولید کنندگان عمده فلفل دانه در جهان به ترتیب ویتنام، اندونزی، هند، برزیل، مالزی، سریلانکا، تایلند و چین میباشند. پیپرین (PIPERINE) و سایر روغن های فرار فلفل دانه ها باعث عطسه و همچنین تحریک ترشح شیره معده میگردد. به همین خاطر مصرف فلفل باعث تقویت اشتها و سیستم هاضمه بدن می شود. ناگفته نماند که از عصاره پیپرین به عنوان حشره کش نیز استفاده میشود.
فلفل های چیلی(CHILI PEPPERS):
میوه درخت کاپسیکوم (CAPSICUM) و از تیره سولاناسه(SOLANASEAE) میباشند. فلفل های چیلی دارای بیش از 200 گونه هستند. بطور کلی فلفل های چیلی به انواع شیرین، ملایم، تند و خیلی تند تقسیم بندی میگرند.
1-فلفل های دلمه ای (BELL PEPPERS):
بسته به زمان برداشت به رنگ سبز، زرد، نارنجی، قرمز، سفید، قهوه ای و ارغوانی موجود میباشند. رنگ سبز نارس و مابقی رسیده میباشند. فلفل دلمه ای سبز اندکی تلخ مزه است. در برخی کشورها این نوع فلفل ها بطور کلی پاپریکا (PAPRIKA) نامیده میشوند. فلفل دلمه ای کاملا رسیده و قرمزرنگ پیمنتو (PIMENTO) نامیده میگردد. این نوع فلفل ها طعم شیرین و ملایمی دارند.
2-جالاپنو (JALAPENO): PIPERINE) میباشد.
فلفل ها از طریق تبخیر مواد فرار و قرار گرفتن در معرض نور طعم و عطر خود را ازدست میدهند. به همین خاطر توصیه میگردد جای خرید پودر فلفل، فلفل دانه بخرید و خودتان بوسیله آسیاب فلفل (PEPPER MILLS) آنها را آسیاب کنید.
طعم آن از ملایم تا تند متغیر است. یک طعم اسیدی خاصی نیز دارد. نوع دودی شده آن چیپوتل(CHIPOTLE) نامیده میشود.
آشنایی با چند فلفل دیگر:
کـاین(CAYENNE)- تابــاســکو(TABASCO)- ناگا جولوکیا(NAGA JOLOKIA)- هابنارو(HABENARO)- اسـکـاچ بـانـــت(SCOTCH BONNET)- روکوتــو(ROCOTO)- پوبــلانــو(POBLANO) کـه خشـک شده آن آنچو(ANCHO) نام دارد - پـکـیـن(PEQUIN)- ســرانـو(SERRANO)- پاسیلا(PASILLA)- آناهایم(ANAHEIM)- میراسول(LIRASOL)- چیلی تایـلـنـدی(THAI CHILE)- پپروچینی(PEPPERONCINI)- آربـول(ARBOL)- دانـدیـکــات(DUNDICUT)-جامـائـیـکــا(JAMAICANHOT)- انــتـــــــــــاکا(SANTAKA)-کــرونادو(CORONADO)-نیومکزیکو(NEWMEXICO)-آجی(AJI)- هامایی(BAHAMIAN)-مانزانو(MANZANO)-گوآجیلو(GUAJILL0مکسی بل(MEXIBELL)- تپین(TEPIN)
کشورهای عمده تولید کننده ی فلفل های
چیلی به ترتیب چین، ترکیه،
مکزیک، نیجریه، اسپانیا، امریکا،
مصر، کره، اندونزی و ایتالیا میباشند
.
نحوه انتخاب فلفل های چیلی:
پوست خارجی فلفل ها باید فاقد چروکیدگی و رنگ پریدگی باشد.
خواص فلفل های چیلی:
1-فلفل های چیلی حاوی ویتامین C فراوانی میباشند. بطوری که فلفل های چیلی 2 تا 3 برابر بیشتر از مرکبات حاوی ویتامین C میباشند.
2- فلفل های چیلی منبع خوبی از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) میباشند.
3-فلفلهای چیلی منبع خوبی از ویتامینهای گروه B، آهن، منیزیوم و پتاسیم میباشند.
4-فلفل های چیلی به علت دارا بودن کپسایسین دارای خواص دیگری نیز میباشند که به آنها اشاره خواهیم کرد.
کپسایسین(CAPSSICIN):
طعم تند و تیز فلفل های چیلی مربوط به این ترکیب شیمیایی میباشد. کپسایسین و ترکیبات مشابه آن کپسایسینوئیدها (CAPSAICINOIDS) نامیده میگردند. این ترکیبات از فلفل در برابر گیاه خواران محافظت میکند، اما پرندگان نسبت به آنها مقاوم میباشند. کپسایسین خالص یک ماده چربی دوست، بی بو و بی رنگ، بلورین و یا مومی شکل میباشد. کپسایسین اصلی ترین کپسایسینوئید موجود در فلفل های چیلی می باشد(70%). جدول زیر مقادیر دیگر ترکیبات کپسایسینوئید های موجود درفلفل را نشان میدهد. کپسایسین باعث سوزش زبان و دهان، افزایش ضربان قلب، اشک ریزش، آبریزش بینی و تعریق میشود.