لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
اقدام های قبل ازآتش سوزی وهنگام آن
1. اصل دوری مواد قابل اشتعال از وسایل آتش زا را در تمام تأسیسات و مکانهای مسکونی و حتی معابر عمومی، رعایت کنید.
2. در ساختمانها، درهای خروج اضطراری پیش بینی کنید و وسایل اطفای حریق را کنترل کنید.
3. حداقل دو راه برای خروج اضطراری از ساختمان تعیین کنید.
4. مکانی را در خارج از خانه تعیین کنید تا بعد از گریز، یکدیگر را در آنجا بیابید.
5. برنامه خروج اضطراری و گریز از آتش را حداقل دوبار در سال تمرین کنید.
6. حتماً، هنگام خروج از محل، شیر اصلی ورودی گاز به ساختمان را ببندید.
7. برای باخبر شدن از آتش سوزی احتمالی، از آشکارگرها (دود، حرارت یا شعله) استفاده کنید و نسبت به نصب آن در منزل، دقت لازم را به عمل آورید.
8. کپسول آتش نشانی مناسبی در منزل داشته باشید و در مورد نحوه ی استفاده از آن، آموزش ببینید و به اعضای خانواده نیز آموزش دهید.
9. از انباشتن مواد آتش زا، به ویژه در نزدیکی منابع حرارتی، خودداری کنید.
10. از نگهداری مایعات و گازهای قابل اشتعال در منزل خودداری کنید. در صورت لزوم این مواد را در ظروف خاص خارج از ساختمان قرار دهید.
11. وسایل برقی و اتصالات آنها را به دقت کنترل کنید تا از استاندارد بودن آنها مطمئن شوید.
12. به محض مشاهده سیمهای لخت، آنها را ترمیم کنید.
13. در این باره با هم بحث و تمرین کنید که چگونه در هنگام آتش سوزی منزل را ترک خواهید کرد و در صورت لزوم چگونه از دیگران کمک می گیرید و یا به آتش نشانی خبر می دهید.
نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی :
1. سرعت عمل هنگام روبه رو شدن با آتش سوزی، برای نجات جان خود و مصدومان احتمالی، کاملاً حیاتی است. همانطور که می دانیم آتش خیلی سریع انتشار می یابد، بنابراین بلافاصله آتش نشانی و اورژانس را خبر کنید و تا آنجا که می توانید، اطلاعات کاملی در مورد بروز حادثه به آنها بدهید.
2. سعی کنید که افراد را از ساختمان بیرون ببرید.
3. با رعایت جوانب احتیاط به خاموش کردن آتش بپردازید.
4. به هیچ وجه وارد ساختمان آتش گرفته نشوید مگر آنکه مجهز به ماسک تنفسی باشید و کاربرد آن را بدانید.
5. اگر به هر دلیل ناچار هستید وارد اتاق پر از دود شوید، ابتدا مطمئن شوید جانتان به خطر نخواهد افتاد.
6. قبل از فرار از اتاقی که درب آن بسته است، در را لمس نمایید. اگر داغ باشد از خروجیهای دیگر استفاده کنید.
7. اگر در ساختمان آتش گرفته گرفتار شده اید فوراً به اتاقی که دارای پنجره است بروید و درب را ببندید. سپس پتو یا فرش را طوری زیرِ درب قرار دهید که دود وارد اتاق نشود و آنگاه، از طریق پنجره، تقاضای کمک کنید.
8. اگر دود، حرارت یا شعله های آتش مسیرهای خروجی شما را مسدود کرده است درب را ببندید و در اتاق بمانید. تنها با استفاده از پارچه سفید از طریق پنجره کمک بخواهید. اگر در اتاق تلفن وجود دارد با اداره آتش نشانی تماس بگیرید و موقعیت خود را خبر دهید.
9. زمانی که در جریان حریق واقع می شوید، با حفظ خونسردی تمام تهویه های ساختمان را خاموش کنید تا به این ترتیب از ورود اکسیژن به داخل ساختمان جلوگیری شود.
10. در صورت امکان فوراً مواد سالم و قابل استفاده را از محل خارج کنید.
11. امدادگران و یا افرادی که در جریان حریق واقع شده اند باید لباسهای دارای الیاف مصنوعی و پلاستیکی را از خود دور کنید.
12. در فرو نشاندن آتش سوزیِ سوختهای نفتی از آب استفاده نکنید.
13. شیء مشتعل را حرکت ندهید. شعله را با شن، نمک، پتوی نمناک یا پوششهای دیگر خفه کنید.
نکات ایمنی بعد از وقوع آتش سوزی و نجات مصدوم از اتاق پر دود :
1. ابتدا مطمئن شوید برای نجات مصدوم، جان خود را به خطر نمی اندازید.
2. طناب نجات را به کمر خود ببندید و آن را به دست یکی از حاضران بدهید.
3. روشی از نشانه های قراردادی بین خود و کسی که طناب را در دست دارد برقرار کنید تا زمانی که علامت دادید شما را بیرون بکشد. بهترین روش این است که طناب را به صورت دائم در حالت کشیده نگه دارید و در هنگام خطر، آن را شل کنید تا فرد متوجه خطر شود و شما را بیرون بکشد.
توجه:
بستن دستمال خیس به دور دهان و بینی باعث محافظت شما در برابر گاز یا دودهای سمی خواهد شد.
4. برای نجات جان مصدوم از اتاق آتش گرفته ای که درب آن بسته است باید قبل از ورود، با لمس درب اتاق، حرارت را بسنجید. اگر داغ باشد وارد اتاق نشوید و اگر داغ نباشد، قبل از ورود به اتاق چند نفس عمیق بکشید تا ریه خود شما پر اکسیژن شود. سپس با شانه خود از پهلو به درب، ضربه بزنید. آن را باز کنید و در همین حال صورت خود را برگردانید. اتاق ممکن است پر از هوای سوخته فشرده باشد و احتمال دارد هر لحظه انفجاری رخ دهد. اگر دود کاملاً متراکم باشد روی زمین سینه خیز بروید؛ زیرا با توجه به اینکه هوای داغ بالا می رود، ممکن است لایه ای از هوای تمیز در کف اتاق وجود داشته باشد.
5. مصدوم را بگیرید و با توجه به رعایت تمام جنبه های ایمنی به سرعت به سمت درب خروجی بکشید. لباس سوخته مصدوم را با استفاده از پتو، گلیم و یا کت خاموش کنید.
6. اگر مصدوم هشیار باشد کاملاً از او مراقبت کنید؛ زیرا ممکن است، بر اثر نیم سوز شدن اشیای داخل اتاق، گاز منواکسید کربن در هوای اتاق پراکنده شده باشد و این امر بر هوشیاری مصدوم به تدریج تأثیر می گذارد.
7. اگر تنفس مصدوم قطع شود بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید و سپس مصدوم را به بیمارستان برسانید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن .doc :
موضوع تحقیق :
آتش سوزی
دبیر مربوطه :
آقای ترابی
تهیه کنندگان :
فرزاد منصور دهقان
امیر حسین دستوج
تعریف سوختن: ترکیب مواد با اکسیژن را سوختن می نامند.
انواع سوختن: سوختن از نظر سرعت ترکیب اکسیژن با مواد به دو دسته تقسیم می شود.
الف: سوختن کند (بطئی)
سوختن تند (آتش)
الف: سوختن کند (بطئی): هر گاه اکسیژن با ماده ای آرام آرام ترکیب شود بوطری که تولید شعله ننماید، سوختن کند نامیده می شود مانند: زنگ زدن آهن – سوختن غذا در بدن – اکسید شدن مس و غیره، به این سوختن اکسیداسیون هم گفته می شود.
ب: سوختن تند (آتش): هرگاه اکسیژن با ماده ای سریع ترکیب شود بطوری که تولید شعله نماید، سوختن تند یا آتش نامیده می شود.
تعریف شعله: هر ماده ای که با اکسیژن ترکیب شود و تولید نور و حرارت نماید، نور حاصل را شعله گویند.
آتش برای بشر بسیار مفید بوده و کاربرد آن در اکثریت صنایع و منازل و بیمارستانها و غیره مشاهده می گردد. این نوع آتش ها که در جهت خدمت به بشر بکار می روند آتش های مفید یا قابل کنترل یا آتش های خواسته نامیده می شوند.
اگر آتش از کنترل خارج شود یا آتشی ناخواسته بوجود آید به آن آتش سوزی گویند.
آتش سوزی همیشه خسارات مالی و حتی جانی را بدنبال دارد.
عوامل بوجود آمدن آتش: آتش از سه عامل تشکیل می گردد:
الف: مادة سوختنی
ب: حرارت
ج: اکسیژن
الف: ماده سوختنی: ابتدا باید ماده ای باشد که بسوزد مثلاً چوب – پارچه – کاغذ – نفت – گاز و هر ماده ای که میل ترکیبی با اکسیژن داشته باشد* ماده سوختنی نامیده می شود.
ب: حرارت: هر ماده ای جهت سوختن باید گرم شود مثلاً قوتی کبریت روشن زیر کاغذ قرار گیرد، کاغذ را گرم می کند، وقتی گرما به حد معینی رسید، کاغذ آتش می گیرد، پس برای آتش گرفتن مواد، حرارت لازم است.
ج: اکسیژن: هر ماده ای برای سوختن به اکسیژن نیاز دارد، اگر شمع را در داخل ظرفی قرار داده و درب آن را ببندیم، بطوری که هوا وارد ظرف نشود شمع خاموش می شود، ملاحظه می گردد که آتش به اکسیژن نیاز دارد تا باقی بماند.
برای سادگی در یادگیری مطلب در آتش نشانی سه عامل تشکیل دهندة آتش را به شکل مثلث نشان می دهند که به آن مثلث آتش می گویند.
تجربه نشان داده است که در اکثر محیط ها سه عامل آتش سوزی وجود دارد مثلاً در یک اطاق، ماده قابل اشتعال وجود دارد مانند فرش،
حرارت وجود دارد مانند حرارت یک بخاری
اکسیژن هم در هوا وجود دارد
ولی آتش سوزی رخ نمی دهد، لذا باید عنوان نمود که برای آتش گرفتن یک مادة قابل اشتعال سه شرط لازم است یعنی ماده قابل اشتعال باید دارای سه شرط باشد تا آتش بگیرد.
الف: ماده قابل اشتعال باید در حال بخار باشد
ب: اکسیژن باندازه کافی وجود داشته باشد
ج: حرارت به میزان کافی باشد
الف: مادة قابل اشتعال باید در حال بخار باشد: تمامی مواد قابل اشتعال برای آتش گیری باید به بخار تبدیل شوند و طبعتاً به شکل گازی باشند. این بخار یا گاز باید به مقداری باشد که با اکسیژن محیط مخلوط قابل اشتعالی را بوجود آورد. اگر این مخلوط تشکیل نگردد عمل آتش سوزی صورت نمی گیرد، مثلاً گازوئیل به صورت مایع نمی شوزد و باید به بخار تبدیل گردد و با اکسیژن مخلوط قابل اشتعالی ایجاد نماید، حتی چوب برای سوختن باید به بخار تبدیل شود ولی در چوب عمل تبدیل به بخار توسط شکستن مولکولها صورت می گیرد.
ب: اکسیژن به اندازه کافی وجود داشته باشد: میزان اکسیژن محیط باید به اندازه ای باشد که مخلوط قابل اشتعالی را بوجود آورد که این میزان اکسیژن دارای یک حداقل و یک حداکثر می باشد. در موارد مختلف این میزان متفاوت است مثلاً در گاز شهری برای اشتعال سریع (انفجار) نیاز به 2/85 الی 8/95 اکسیژن می باشد، کمترین مقدار اکسیژنی که مواد خاص در آنها می سوزد 3% می باشد.
ج: حرارت به میزان کافی باشد: مواد قابل اشتعال برای آتش گیری نیاز به حرارت دارند و حرارت باید به اندازه ای باشد که ماده را به نقطه اشتعال برساند.
نقطة اشتعال: کمترین درجه حرارتی را که یک ماده باید دریافت کند تا آنقدر بخار قابل اشتعال متصاعد نماید که با دریافت شعله یک احتراق موقتی و کوتاه بوجود آورد و عمل احتراق ادامه نیابد. اگر بخواهیم عمل احتراق ادامه یابد باید مادة قابل اشتعال را به نقطة آتش برسانیم.
نقطة آتش: کمترین درجه حرارتی را که یک ماده باید دریافت کند تا با رسیدن منبع آتش زنه مشتعل و با دور کردن منبع آتش زنه فوق قادر به اشتعال باشد، نقطه آتش نامند، بطوری که ملاحظه می شود اختلاف بین نقطة آتش و نقطه اشتعال در این است که درجة حرارت مورد لزوم در نقطة اشتعال فقط برای یک احتراق موقتی می باشد و در صورتیکه در نقطة آتش درجه حرارت باید آنقدر بالا باشد که بتواند احتراق ادامه یابد درنتیجه حرارت نقطة آتش کمی بالاتر از نقطه اشتعال است. ملاحظه می شد که جهت انجام احتراق در دو حالت بالا حتماً منبع آتش زنه نیاز می