لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
میزان پتاس مورد نیاز در زراعت چغندرقند
مقدمه : از دیرباز از مناطق زراعی ایران همواره به عنوان غنی ترین خاکها از نظر پتاسیم نام برده شده است. بهمین جهت در طی سالها زراعت چغندرقند، از این عنصر پرنیاز گیاه شاید در مقادیر بسیار جزئی استفاده گردیده است، این امر در حالی اتفاق می افتد که پتاسیم بعنوان عنصر قندساز در گیاهان به شمار میرود و می تواند اثر جانشینی برای سدیم در خاک و گیاه داشته باشد. از طرف دیگر این عنصر در افزایش شادابی اندام هوائی و در نتیجه فعال سازی منابع فتوسنتزی نقش اساسی دارد. علاوه بر این متخصصین خاکشناسی معتقدند که اگر چه این عنصر در خاک فراوان است ولی بدلایل برخی فرآیندهای شیمیایی خاک این عنصر قابل استفاده گیاه نمی باشد. لذا در تعیین مقدار پتاسیم موردنیاز گیاه مقدار پتاسیم قابل جذب به عنوان ملاک تصمیم گیری مطرح می باشد.
شرح یافته و توصیه های کاربردی : نتایج آزمایشات انجام شده در مورد استفاده این عنصر در چند منطقه مهم چغندرکاری برروی تولید محصول نشان میدهد که این عنصر موجب افزایش عملکرد شکر می گردد.
بنابراین باتوجه به نتایج بدست آمده از تأثیر پتاسیم بر روی عملکرد، مصرف حدود 180 کیلوگرم پتاسیم در خاکهای نیمه سبک و سبک و مناطق با بارندگی بیش از 300 میلیمتر برای افزیش عملکرد توصیه می گردد.
اهمیت اقتصادی : با عنایت به نتایج موجود در خصوص افزایش عملکرد شکر تحت تأثیر کود پتاسیم علاوه بر جبران هزینه های کود افزایش درآمد نیز حاصل شده است.
عنوان یافته تحقیقاتی : کارآئی استفاده از آب در زراعت چغندرقند
مقدمه : چغندرقند گیاهی است که عکس العمل زیادی نسبت به مقادیر مختلف آب از خود نشان میدهد. بطور کلی هنگامی که مصرف نهاده ها کاهش می یابد کارآئی استفاده از آنها افزایش می یابد. در آزمایشی با مصرف حدود 13500 مترمکعب آب 340 گرم شکر تولید شد. در حالیکه با کاهش مصرف آب تا حدود 10500 مترمکعب در هکتار مقدار تولید شکر به ازای هر مترمکعب آب مصرفی 390 گرم بود. یکی از عوامل بسیار مهم در پائین بودن کارآئی مصرف آب در کشور، راندمان تولید در واحد سطح می باشد. از عوامل دیگر مؤثر در کارآئی مصرف آب، عدم به کارگیری مناسب پارامترهای زراعی و ژنتیکی است. استفاده از شیوه های نوین آبیاری به همراه استفاده از روشهای کم آبیاری در مراحلی غیرحساس رشد گیاه به تنش رطوبت، باعث افزایش کارآئی مصرف آب خواهد شد.
در سیستم آبیاری نشتی که بیشترین سطح زیر کشت چغندرقند را به خود اختصاص می دهد مصرف آب در آبیاری اول (خاک آب) و آبیاری دوم (پی آب) مجموعا بیش از 20 درصد آب مصرفی در تمام دوره رشد گیاه است که این مقدار فقط صرف جوانه زدن بذر خواهد شد و گیاه هیچگونه استفاده دیگری از این مقدار آب نخواهد برد و در نتیجه کارآئی مصرف آب کاهش می یابد. استفاده از روشهای آبیاری که باعث کاهش مصرف آب در این هنگام شده و یا استفاده از روشهایی که سرعت جوانه زنی را افزایش می دهد باعث افزایش کارآئی مصرف آب خواهد شد. همچنین قطع آبیاری در اواخر مرحله رشد گیاه که معمولا مصادف با فصل سرما و کاهش تبخیر و تعرق است، گرچه ممکن است باعث افت عملکرد ریشه شود ولی باتوجه به افزایش درصد قند، مقدار قند در واحد سطح صدمه زیادی متحمل نشده و کارآئی مصرف آب را افزایش میدهد. نکته قابل توجه در کارآئی مصرف آب استفاده از سایر عوامل به زراعی می باشد. بطور مثال ازت تأثیر زیادی در کارائی مصرف آب دارد. در مناطقی که کمبود آب مشاهده نمی شود استفاده از کودهای ازته کارآئی مصرف آب را به طور قابل ملاحظه ای افزایش میدهد. در حالیکه درمناطق خشک و دارای محدودیت آب استفاده از کودهای ازته حساسیت بیشتری را می طلبد و باید تا حدود 30 درصد مقدار آن را نسبت به مناطق مرطوب کاهش داد.
شرح یافته و توصیه های کاربردی : برای بهبود کارآئی مصرف آب، بکارگیری سیستمهای نوین آبیاری، مدیریت آبیاری به خصوص در مرحله جوانه زنی و اواخر دوره
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
تحقیق کارآموزی
زراعت سویا
استاد:
آقای مهندس کازرانی
محقق :
سیده صبورا شفیعپور
دانشگاه آزاد اسلامی
واحد گرگان
فهرست مطالب
کلیات: 1
گیاهشناسی سویا: 1
شرایط آب و هوایی: 2
تهیه ی زمین: 2
طرز کاشت: 3
تناوب زراعی: 6
ذیلا" چند تناوب جالب ذکر میگردد: 7
خشک کردن محصول: 11
انبار کردن سویا: 12
مگس لوبیا: 15
پروانه ی تک نقطه ای: 16
فیتوفترا: 16
پوسیدگی ذغالی: 17
پوسیدگی ساقه: 17
بیماری لکه موجی برگ سویا: 18
بیماری لکه ارغوانی: 19
ویروس موزاییک سویا: 19
نحوه ی کنترل بیماریهای سویا: 19
بیماری ناشی از کمبود مواد غذایی: 20
کمبود آهن: 21
کمبود منگنز: 21
علفهای هرز مزارع سویا و نحوه ی کنترل آنها: 22
نکات مهم در زراعت سویا: 24
منابع مورد استفاده: 27
کلیات:
سویا که آن را به انگلیسی soybean مینامند گیاهی است که اکثرا" بخاطر دانه اش در دنیا کشت میشود از دانه ی این نبات روغن استخراج میگردد که در تهیه ی روغن نباتی وتغذیه ی انسان به کار میرود از کنجاله ی سویا نیز که دارای مقدار زیادی پروتیین مرغوب میباشد در دامپروری و مخصوصا" مرغداری استفاده میشود همچنین در بعضی از نقاط دنیا این نبات را به عنوان علوفه کشت میکنند
تا دو سال پیش در ایران زراعت سویا از لحاظ سطح کشت و مقدار محصول در مقام بعد از آفتابگردان قرار داشت ولی توجه دولت مخصوصا" وزارت کشاورزی ومنابع طبیعی به توسعه ی این زراعت موجب گردید که در سال 1345 سطح زراعت ویا به پای سطح آفتابگردان برسد امروزه زراعت این نبات در خیلی از نقاط دنیا یکی از مهمترین زراعتهای منطقه میبا شد.
گیاهشناسی سویا:
نام علمی سویا GLYCIN MAXL ازخانواده ی لگومینوز و حساس به شوری واز نباتات روز کوتا است.
نکته: اگر شوری خاک بیشتر از 7میلی موز بر سانتی متر باشد گره بندی در ریشه متوقف میشود.
ریشه:هر ریشه سویا از ریشه اصلی و ریشههای فرعی تشکیل شده، ریشه اصلی میتواند تا عمق 5/1متر پایین برود ولی ریشههای در اعماق فرو میرود، قسمت عمده ریشه در 60سانتی متری اولیه خاک قرار دارد، رشد ریشه ها تا موقع گل دادن نبات ادامه دارد وبعد ازآن متوقف میشود.
برگ: به غیر از دو برگ اولیه، سویا مرکب است از 3 برگچه نسبتا" بیضی شکل و پهن و کرکدار تشکیل شده است.
ساقه: ساقه ی اصلی سویه عمودی بوده و از آن ساقههای کوچکتر فرعی منشعب میشوند
گل: گلهای سویا خود گشن و به رنگ سفید یا بنفش کمرنگ است، گل آذین آن ازنوع خوشه ای است که عوامل محیطی مانند رطوبت،
حرارت، و. . . در موقع گل دادن روی آنها تاثیر عمده میگذارد.
میوه: میوه سویا از نوع نیام که با دو شکاف طولی با زمینگردد و عموما" 2 تا 3 دانه در درون آن قرار دارد.
نکته: صفر بیولوژیک سویا حدود 10 درجه سانتیگراد است و شروع رشد آن زمانی است که درجه حرارت خاک در این محدوده باشد.
شرایط آب و هوایی:
به طور کلی سویا نباتی است که در طول رشد خود احتیاج به بارندگی دارد ولی موقع رسیدن بهتر است که هوا آفتابی باشد بعلاوه سویا شرایط آب وهوایی مرطوب را دوست دارد و در این شرایط کمتر دچار آفت میشود
حرارت کمتر از 10 درجه برای سویا مناسب نیست و حرارت بیش از 38 درجه نیز ممکن است به سویا صدمه بزند در مورد درجه حرارتهای بالا نوع رقم سویا موثر است برخی از ارقام با بالا رفتن درجه حرارت دانه ی آنها چروکیده شده و از ارزش آنها کاسته میشود.
تهیه ی زمین:
تهیه ی زمین مهمترین مسۀله در زراعت سویا است . تهیه ی زمین از زمان برداشت محصول قبلی شروع میشود که باید بلافاصله بعد از برداشت زراعت قبلی زمین را شخم نیمه عمیق زد تا بقایای زراعت قبل در خاک مدفون گردد و در جریان پاییز وزمستان پوسیده وتبدیل به
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
مدیریت زراعت برنج رقم طارم محلی
تهیه کننده:
دکتر الهیار فلاح استادیار و عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات برنج - آمل email : afallah1@yahoo.com
1- انتخاب بذر مناسب
2- تهیه خزانه
3- تهیه زمین اصلی
4- نشاءکاری
5- کوددهی
6- آبیاری
7- کنترل علف هرز
8- کنترل آفات و بیماری
9- برداشت
10- راتون یا برداشت مجدد
- انتخاب بذر مناسب:
1- کشاورز- انتخاب بذر توسط کشاورزان پیشرو
2-شرکت خدماتی و حمایتی- تضمین شده است چون تحت نظارت کارشناسان خبره انتخاب می شود.
- میزان بذر- مصرفی در هکتار: بین 40 تا 120 کیلوگرم متغیر است.
خزانه60-40 کیلوگرم در هکتار
کشت مستقیم 80-120 کیلوگرم در هکتار
زمان مناسب بذرپاشی: بالاست (کوهستانی) : خرداد ماه حداقل دمای محیط ازoc 12 کمتر نباشد.
میان دست اردیبهشت ماه
و پایین دست (دشت) فروردین ماه
شخم: شخم اول سه هفته قبل از نشاءکاری
- آبیاری بعد از شخم اول
- شخم دوم همراه با تیلر یا تراکتور جهت گل کردن (دو هفته قبل از نشاءکاری)
- شخم سوم همراه با پادلینگ و تسطیح زمین
- تمیز کردن کرت ها و کودپاشی پایه و تسطیح دستی
نشاءکاری: تاریخ نشاءکاری : 15 اردیبهشت تا 15 خرداد
واکاری: 10-7 روز پس از استقرار نشاء عمل واکاری صورت می گیرد. نشاء کاری
1- روش نشاء کاری- دستی- تصادفی یا خطی
2- ماشینی- ردیفی- مربع- مستطیلی
عمق کاشت: cm3 تراکم نشاء cm20×20
تعداد نشاء در کپه- 4-2 عدد در کپه
تعداد نشاء در واحد سطح متر مربع 25 تا
کاشت منظم: 20×20یا 20×25 مارکر یا طناب
تصادفی
خطی
عمق کاشت: سطحی cm3-2 ریشه دهی بهتر صورت می گیرد و در نتیجه پنجه زنی بهتر است.
عمیق cm5 یا بیشتر کاهش ریشه زنی و پنجه زنی شده و در نتیجه رشد گیاه کندتر است.
واکاری: 10-7 روز پس از نشاءکاری صورت می گید.
کوددهی: صدری
150-0 کیلوگرم اوره براساس ماده آلی خاک، کربن o.c بالاتر از 5/2 درصد باشد نیازی به کود اوره نیست به جزء در اراضی ماندابی که علیرغم بالا بودن ماده آلی خاک بالا ،حدود 100 کیلوگرم اوره
2-1% o.c زمین 150-100 کیلوگرم اوره
بطور متوسط 100 اوره: 30% پایه، 30% یعد از وجین اول، 30% بفاصله 20 روز
50 پایه 50% سی یا چهل روز بعد از نشاءکاری،
آبیاری: تناوبی به فاصله 7-4 روز بسته منطقه و نوع خاک
کاهش مصرف آب، بهبود تهویه خاک،
1- یک ماه اول غرقابی و بقیه دوران رشد بصورت تناوبی
در یک ماه اول وجود آب دائم در پایه بوته ها در کنترل رشد علف هرز مؤثر است. همچنین با تغییرات احتمالی دمای محیط سبب مقابله می شود. کاهش بیماری بلاست
آب مناسب برای آبیاری: 75/0EC< ، ppm1B<، 10 SAR<، PH= خنثی ppm6 Cl<
درجه حرارت آب oc30-15
رطوبت نسبی 90-40%، مناسب 80-70 درصد
کنترل علف هرز: چهار تا 7 روز بعد از نشاءکاری می توان بوتاکلر (ماچتی) به میزان 3 لیتر در هکتار مصرف کرد. ورودی و خروجی آب را بست. سپس علف کش مصرف کرد وجین دستی، دو هفته بعد از نشاءکاری (اولین وجین)
چهار هفته بعد ازنشاءکاری (دومین وجین)
1- روش زراعی- غرقاب دائم تا 6 هفته بعد از نشاءکاری، تسطیح مناسب زمین
2- روش مکانیکی- وجین دستی (نوبت اول و دوم): یا وجین کارهای دستی
3- روش شیمیایی- (رونستار)، بوتاکلر، نبتیوطارپ، مولینت (اوردرام)اگزادیازیون
4-3 لیتر در هکتار، 4-3 ، 6-5 لیتر، 6 لیتر در هکتار
برداشت محصول:
زمان مناسب: 90% شلتوک ها زرد رنگ شده باشد. در ارقام محلی 30-20 روز بعد گلدهی- بسته به شرایط اقلیمی استان
دو روش: 1- دستی- کارگر با داس درو می کند و بسته های درو شده را بر روی کاه بن قرار می دهد یک روز آفتاب خشک شده تا رطوبت نزدیک 14% می رسد و برداشت صورت می گیرد.
2- ماشین:
برای رقم طارم مناسب نیست ولی برای راتون مناسب است. ولی ارقام پرمحصول بعلت ایستادگی ساقه براحتی توسط ماشین دروگر برداشت می شود.
راتون:
1- برداشت طارم در اواخر مرداد ماه
2- خوابیدن ساقه های مانده در سطوح مزرعه بوسیله تیلر یا تراکتور دارای ماله و چرخ یا قطع کردن ساقه از نزدیک خاک، یا روش خوابیدن ساقه با پاه به صورت بافتن گیسو
3- آبیاری مزرعه 3-4 بار
4- دادن کود (محلولی از اوره و فسفر- بمیزان 100 کیلوگرم در هکتار)
5- برداشت محصول در اواخر مهرماه یا اوایل آبان ماه بوسیله کارگر یا ماشین
مزیت نسبی آن قیمت مناسب طارم دنوج و تولید آن تا میزان 1 تن در هکتار
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
زراعت گیاهان صنعتی-گلرنگ
خصوصیات گیاهی: گلرنگ گیاهی است با نام علمی Carthamus tinctorius L . از تیره مرکبه ( compositae) و با اینکه ظاهراً شبیه خار زرد می باشد اما بصورت علف هرز در نمی آید . گلرنگ گیاهی است که بصورت بوته ای استوار رشد می کند . میوه گلرنگ همانند میوه آفتابگردان به صورت فندقه است . دانه از نظر شکلی شبیه یک دانه کوچک آفتابگردان است و به رنگهای سیاه ، زرد ، سفید یا کرمی با سطح خارجی صاف دیده می شود . ذخیره روغن در لپه ها انجام می شود . وزن هر دانه گلرنگ از 35 تا 50 گرم متغیر می باشد . سازگاری: گلرنگ گیاهی بلند روز است ، اما گلدهی آن در هوای گرم به میزان قابل توجهی جلو می افتد . گیاهچه های جوان به سرما مقاومند . اما گیاه با انتقال از مرحله رویشی به مرحله زایشی به سرما حساس می گردد . گلرنگ به گرما نیز مقاوم است و در صورت وجود رطوبت کافی در خاک می تواند ماکزیمم حرارتهای حدود 40 درجه سانتیگراد را تحمل کند . به هوای مرطوب بخصوص در دوران گلدهی علاقمند نیست . زیادی رطوبت هوا در این دوره گلدهی موجب توسعه بیماریها و افت عملکرد می گردد . گلرنگ با داشتن ریشه عمیق و توسعه یافتگی به خشکی مقاوم است . اما مقاومت آن به خشکی از جو کمتر می باشد . گلرنگ به آب ایستادگی و کمبود تهویه نیز حساس است . گلرنگ خاکهای عمیق ، دارای بافت متوسط و اسیدیته حدود خنثی را ترجیح می دهد . تناوب زراعی: گلرنگ به بیماریهای خاکزی حساس بوده و نبایستی بیش از یکبار طی چهار سال متوالی در یک قطعه زمین کاشته شود و یا با گیاهان حساس به بیماری بوته میری جالیز در تناوب قرار گیرد . مثالهایی از تناوب گلرنگ در کشت بهاره آبی بصورت زیر است : شبدر ـ ذرت ـ گلرنگ ـ گندم یونجه ـ سیب زمینی ـ حبوبات ـ گلرنگ ـ جو ـ آیش کود شیمیایی: تولید هر تن دانه گلرنگ موجب خروج 25 تا 30 کیلو ازت ، 7 تا 12 کیلو اکسید فسفر (p2o5) و 10 تا 15 کیلو اکسید پتاسیم (K2o) از خاک می گردد . میزان کود مصرفی در کشت آبی معمولاً 50 الی 90 کیلوگرم در هکتار ازت خالص و 40 تا 70 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر می باشد . تاریخ کاشت: هنگامی که حرارت خاک در عمق کاشت در حدود 5 درجه سانتیگراد باشد ، گلرنگ طی دو هفته یا کمی بیشتر سبز می شود .گلرنگ بصورت یک محصول پائیزه کشت می شود ، تاریخ کاشت آن همزمان با کمی دیرتر از گندم و جو می باشد .کنترل علفهای هرز: کنترل علفهای هرز قبل از کاشت و نیز تهیة بستر عاری از علف هرز ضرورت دارد . از علف کشهایی مانند ابتام و تریفلورالین بصورت قبل از کاشت و از طریق اختلاف آنها با خاک تا عمق 10 سانتی متر می توان استفاده و محصول را برای حدود 2 تا 3 ماه بعد از سبز شدن در مقابل بسیاری علفهای هرز محافظت نمود . برای کولتیوا تور زدن می بایستی روزهای آفتابی را انتخاب کرد تا علفهای هرزی که ریشه کن شده است امکان استقرار مجدد پیدا ننماید .پس از سبز شدن بوته ها بهتر است فقط بین ردیفها را کولتیواتور زد ، هر چند که در صورت تراکم زیاد بوته می توان تا قبل از رشد ساقه ها نیز روی ردیف های کاشت را با وسایل سبک و بطور سطحی کولتیواتور زد
آفات و امراض: مگس گلرنگ (Acanthiophilus helianthi) . در تمام نقاطی از ایران که گلرنگ کاشته می شود یافته شده و خسارت قابل توجهی به این محصول وارد می سازد . خسارت آفت مربوط به لارو آن است که ابتدا از قسمتهای نرم برگ می خورد و بعد به دانه حمله کرده و محتویات دانه را از بین می برد . در نتیجه خسارت لارو ، حفره هایی به طول 1 تا 5/1 سانتیمتر در طبق بوجود می آید . و استفاده از سمومی مثل دیپترکس و دپازینون و سمپاشی در زمان ظهور مگسها می باشد . حضرات دیگری نیز به گلرنگ خسارت وارد می سازد که عبارتند از سنگ تخم گلرنگ ، پروانه طبق خوار گلرنگ ، پروانه کارادرینا و کرم برگخوار پنبه . این آفات اهمیت اقتصادی کمتری نسبت به مگس گلرنگ در ایران دارد . از بیماریهای مهم گلرنگ در ایران می توان زنگ گلرنگ و بوته میری گلرنگ را نام برد .عامل بیماری زنگ گلرنگ قارچی است به نام Puccinia carthami که ازطریق خاک ، بقایای گیاهی و دانه انتقال می یابد برگهای گیاه مبتلا به زنگ زرد شده و بالاخره گیاه خشک شده و می میرد ، کنترل بیماری با استفاده از ارقام مقاوم ، کاشت بذر سالم و غیر آلوده ، ضد عفونی بذر با سموم قارچ کش قبل از کاشت ، سوزانیدن بقایای گیاهی آلوده و تناوب زراعی انجام پذیر می باشد . بیماری بوته میری گلرنگ نیز در تمام مناطق گلرنگ کاری مشاهده می شود و کم و بیش خسارت وارد می سازد عامل بیماری قارچی است به نام Phytophthora drechsleri که بوسیه خاک و بقایای گیاهی آلوده ، رعایت تناوب زراعی و عدم کاشت گیاهان حساس در تناوب امکان پذیر است . بیماری بوته میری
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
کاربرد گیاهان قندی در زراعت
رویکرد جهانی به استفاده از گیاهان دارویی و ترکیبهای طبیعی در صنایع دارویی، آرایشی - بهداشتی و غذایی و بدنبال آن توجه مردم، مسئولین و صنایع داخلی به استفاده از گیاهان دارویی و معطر نیاز مبرم به تحقیقات پایه ای و کاربردی وسیعی را در این زمینه نمایان می سازد.
گیاهان دارویی یکی از منابع بسیار ارزشمند در گستره وسیع منابع طبیعی ایران هستند که در صورت شناخت علمی، کشت، توسعه و بهره برداری صحیح می توانند نقش مهمی در سلامت جامعه، اشتغالزایی و صادرات غیر نفتی داشته باشند.
بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصولات فرعی یکی از بخش های تحقیقاتی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع است که به منظور تحقیق در زمینه جمع آوری، شناسایی، کشت واهلی کردن و بررسی مواد موثره گیاهان دارویی، معطر، رنگده و آبزی کشور، از سال 1368 به طور مستقل فعالیت خود را آغاز کرده است. نتایج حاصل از تحقیقات این بخش میتواند در بهره برداری صحیح این نوع گیاهان از عرصه های طبیعی، بررسی امکان تولید انبوه آنها (کشت در مزرعه) ، برگزاری دوره های آموزشی در زمینه های مرتبط، تولید داروهایی با منشا گیاهی، ایجاد اشتغال و نیز امکان صدور فراورده های گیاهی، مورد استفاده قرار گیرد. اهداف بخش توسط گروههای زیر پی گیری می شود.
1. گروه تحقیقات جمع آوری و شناسایی
2. گروه تحقیقات کشت و اهلی کردن
3. گروه تحقیقات شیمی گیاهی
گروه تحقیقات جمع آوری و شناسایی
تحقیقات این گروه در زمینه معرفی گونه های دارویی معطر، رنگده، آبزی و محصولات فرعی جنگل و مرتع، بررسی رویشگاههای طبیعی و انجام مطالعات اکولوژی در سطح کشور می باشد. محققان این گروه با استفاده از منابع قدیم و جدید و فرهنگ های مختلف مردمی، این نوع گیاهان را که از ارزش بالایی برخوردارند، معرفی مینمایند. همچنین بررسیهای فنولوژیک در عرصه های طبیعی، احداث قرق، پایگاه و ارائه توصیه های کارشناسی در مورد روشهای جدید بهره برداری و زمان مناسب جمعآوری از دیگر وظایف این گروه است.
زمینههای تحقیقاتی گروه جمع آوری و شناسایی
- معرفی گونه های دارویی، معطر، رنگده و آبزی
- بررسی رویشگاههای طبیعی این گیاهان در کشور
- بررسی مناطق پراکنش این گیاهان و گیاهان مولد محصولات فرعی در کشور
- بررسی عوامل و نحوه تولید محصولات فرعی جنگل و مرتع
- بررسی اثر عوامل محیطی بر گیاهان مولد محصولات فرعی جنگل و مرتع
- بررسی و انتخاب روشهای مناسب بهره برداری از محصولات فرعی جنگل و مرتع
- بررسی فنولوژی گیاهان دارویی و معطردر عرصه های طبیعی
- احداث کلکسیون زنده گیاهان دارویی و معطر بومی کشور
- جمعآوری گونههای دارویی برای احداث هرباریوم
گروه تحقیقات کشت و اهلی کردن
اهلی کردن گیاهان دارویی، معطر و رنگده به منزله فراهم نمودن امکان رشد و تولید در شرایط زراعی و کنترل شده برای انواع خودروی آنها است.
اهداف کشت و اهلی کردن، کاهش فشار از عرصه های طبیعی، حفظ ذخایر توارثی و همچنین افزایش کیفیت و کمیت تولید این گیاهان است. بدین منظور طرحهای تحقیقاتی مختلفی با بکارگیری تیمارهای متنوع زراعی، به اجرا در می آید.
با توجه به تاثیر عوامل محیطی، شرایط جغرافیایی و وضعیت اکولوژی محل رویش بر کمیت و کیفیت مواد موثر گیاهان مذکور, مطالعات دقیق و گسترده در مورد نقش عوامل فوق و ارتباط آنها با رشد، عملکرد و کیفیت گیاه ضروری است. ازجمله عوامل مهم : عرض جغرافیایی، ارتفاع محل، درجه حرارت، نوع و عمق خاک میزان آب و مواد غذایی مورد نیاز گیاه، سازگاری گیاه، تحمل آن در برابر شرایط نامساعد، تنش های محیطی و نیز کمیت و کیفیت تولید می باشند. بنابراین لازم است با انجام آزمایشهای دقیق و مناسب و بکارگیری تیمارهای ذکر شده نیازهای ه رگونه شناسایی و میزان سازگاری در برابر عوامل محیطی مشخص گردد.
زمینههای تحقیقاتی گروه کشت و اهلی کردن:
- جمعآوری اطلاعات فنولوژیک، اکولوژیک و فیزیولوژیک گیاهان
- دارویی، معطر، رنگده و آبزی
- جمع آوری بذر، قلمه و نشاء (گیاهان آبزی) از توده های همگون
- گونه های مورد نظر
- تعیین قوه نامیه، میزان جوانه زنی و بررسی پیش تیمارهای لازم
- تحقیق در زمینه کشت ارگانیک گیاهان دارویی و معطر