تحقیق در مورد دستگاه گوارش طیور 7ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

دستگاه گوارش طیور

پیش‌معده (Proventriculus)

سنگدان (Gizzard)

روده کوچک

روده بزرگ یا راست روده (Rectum)

دستگاه گوارش در طیور عمل گرفتن غذا، عبور غذا از مجراى گوارش، هضم و جذب و بالاخره دفع مواد زائد را انجام مى‌دهد دستگاه گوارش از قسمت‌هایى اصلى و اعضاء ضمیمه تشکیل شده است.

طیور به‌‌وسیله منقار غذا را مى‌گیرند. منقار شاخى است و عمل لب‌ها را در دام‌هاى پستاندار انجام مى‌دهد. زبان دراز و نوک‌دار مى‌باشد و به‌وسیله عمل خود غذا را به عقب و یا داخل گلو و مرى مى‌راند دهان بدون دندان است.

مرى از لوله لاستیک مانندى تشکیل شده است که از دهان تا چینه‌دان امتداد دارد و از چینه‌دان نیز گذشته و به پیش‌معده مى‌رود و در داخل مرى یک عدد غده موکوسى وجود دارد که ترشح آنها سبب سهولت حرکت و رانده شدن غذا مى‌گردد.

چینه‌دان - مرى در انتهاى خود وسیع شده و تولید کیسه‌اى به نام چینه‌دان مى‌نماید.

در چینه‌دان غذا جمع و تحت ‌تأثیر حرارت و ترشحات آن قرار گرفته و نرم مى‌شود. سپس به‌وسیله زائده کوتاهى به پیش‌معده وصل مى‌شود.

دستگاه گوارش طیور

پیش‌معده (Proventriculus)

در انتهاى لوله مرى قرار مى‌گیرد. بافت آن از تعدادى غدد ترشحى تشکیل شده از این‌رو به آن معده غده‌اى یا (Glandular Stomac) نیز مى‌گویند در طى توقف غذا در این قسمت با ترشحات اسیدى معده و شیره آن آغشته مى‌شود سپس غذا به معده اصلى رانده مى‌شود.

سنگدان (Gizzard)

از پیش‌معده به‌وسیلهٔ مجرائى تنگ و کوتاه جدا مى‌شود شکل آن بیضوى است داخل آن از دو قسمت عضلانى محکم تشکیل شده است. عمل این عضو در گوارش طیور بسیار مهم است زیرا به‌طورى که گفته شد طیور فاقد دندان و یا عضو خرد کردن غذا مى‌باشند. بعد از اینکه غذا در داخل چینه‌دان نرم و در داخل پیش‌معده با اسید معدى آغشته گردید. در داخل سنگدان به‌وسیله حرکت شدید و انقباضات عضلات خرد مى‌شود.

معمولاً در داخل سنگدان تعدادى سنگ‌ریزه وجود دارد که طیور به‌طور طبیعى آنها را بلع مى‌کند. غذاهاى دانه‌اى بر اثر فشار قوى عضلات در بین این سنگریزه‌ها قرار مى‌گیرد و خرد مى‌شود. از این‌رو وجود سنگ‌ریزه در داخل سنگدان به خرد شدن غذا و در نتیجه گوارش طیور کمک فراوانى مى‌کنند به این سبب همیشه بایستى به‌اندازه کافى سنگریزه در اختیار مرغ‌ها و جوجه‌ها قرار داد. وقتى‌که غذا به‌خوبى در سنگدان خورد و به‌صورت یکنواخت و نیمه مایع درآمد به‌طرف روده و دوازدهه رانده مى‌شود.

روده کوچک

روده کوچک طیور برخلاف پستانداران داراى قسمت‌هاى مشخص نمى‌باشد.

قسمت اول روده باریک را دوازدهه یا Duodenal مى‌نامند. ترشحات پانگراس و کبد در این قسمت به داخل روده مى‌ریزد. هضم و جذب غذا به‌طور عمده در روده کوچک انجام مى‌گیرد غذا در روده به شکل امولسیون در مى‌آید. در داخل روده کوچک برجستگى‌هاى کوچکى به نام (Villi)، قرار دارد که وجود آنها سبب گسترش سطح جذب در روده کوچک مى‌گردد.

طول کلى روده در مرغ‌ها در حدود ۱۵۴ سانتى‌متر است. کبد در طیور بسیار بزرگ و داراى دو قطع (Lobe)، مى‌باشد قطعه راست بزرگتر و کیسه صفرا به آن متصل مى‌باشد.

کبد ترشحات خود را در انتهاى دوازدهه به روده مى‌ریزد. لوزالمعده در تاخوردگى اثنى‌عشر یا دوازدهه قرار دارد. رنگ آن قرمز قهوه‌اى است. عمل لوزالمعده هنوز به‌درستى در طیور معلوم و مشخص نشده است.

در انتهاى روده کوچک دو زائده به نام Ceca یا روده کور قرار گرفته که طول آن در حدود ۱۵ سانتى‌متر است و در خمیدگى روده کوچک و روده راست قرار مى‌گیرد.

روده بزرگ یا راست روده (Rectum)

طول روده راست به مراتب کمتر از روده کوچک و در حدود ۱۲-۱۰ سانتى‌متر مى‌باشد، روده راست در حقیقت محل ریختن بقایاى هضم‌نشدنى غذا است. غذا هضم نشده به‌وسیله حرکات روده بزرگ به طرف کلوآک رانده مى‌شود.

کلواک Cloaca - به سه قسمت مختلف تقسیم مى‌شود. انتهاى مجراى تناسلى و انتهاى مجراى ادرارى در کف کلوآک باز مى‌شود.

مواد دفعى پس از اینکه وارد کلوآک شد به طرف مخرج یا Anus رانده شده و از آنجا دفع مى‌گردد.

تحقیق در مورد دستگاه تنفس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

بدن موجودات زنده جهت تهیه اکسیژن برای متابولیسم سلولی و دفع دی‌اکسید کربن به دستگاه تنفس وابسته است. دستگاه گردش خون ابزار انتقال گاز بین بافتهای بدن و ششها است. به این ترتیب گردش خون و دستگاه تنفس به یکدیگر وابسته است.دستگاه تنفس با داشتن مجاری تنفسی و هوایی وظایف خود را با پالایش هوا انجام می‌دهد. دستگاه تنفس به دو ناحیه هوایی و تنفسی تقسیم شده است. ناحیه هوایی شامل حفره بینی ، حلق ، حنجره ، نای و سیستم نایژه‌هاست که هوا را از محیط پیرامون به قسمت تنفسی ششها می‌رساند.

ناحیه هوایی دستگاه تنفسی

بخش بیرونی ناحیه تنفسی دستگاه تنفس از حفره بینی تا نایژه‌ها دارای پوشش مطبق کاذب مژک‌دار با سلولهای جامی شکل است. بافت پیوندی سست زیرین دارای تعداد زیادی غدد سروزی- موکوسی است. ترشحات غدد بوسیله مژه حمل می‌شوند. مژه با حرکت موجی ترشحات را به طرف حفره بینی هدایت می‌کند. آستر مخاط دارای سلولهای ائوزینوفیل ، ماکروفاژ و فولیکولهای لنفاوی است.

این قسمت ایمونوگلوبولین A تولید می‌کند و به پوشش مخاطی می‌رسد و باکتریها و ویروسها را می‌کشد. استخوان دیواره‌های حفره بینی و غضروف حنجره و نای و نایژه به دستگاه استحکام می‌بخشد. تا در مقابل فشار هوا فشرده شده و یا بیش از حد منبسط نشوند. رشته‌های ارتجاعی باعث کشیده شدن لوله‌های هوایی به هنگام دم و کاهش آن به هنگام بازدم می‌شود.

حفره بینی

حفره بینی بوسیله دیواره بینی به دو بخش قرینه تقسیم می‌شود. کام سخت حفره بینی را از حفره دهانی جدا می‌کند. پوشش این ناحیه از بافت مطبق سنگفرشی غیر شاخی همراه با مو ، غده‌های چربی و غده‌های عرق است. حفره بینی شامل بخش تنفسی و بویایی است. در نتیجه لایه سلولهای پوششی می‌تواند حفره بینی را مرطوب و به کمک رگهای خونی خود آن را گرم کند.

حلق

حلق به دو بخش بینی- حلقی و دهانی- حلقی تقسیم شده است. کام نرم ، ناحیه بینی-حلقی را از حفره دهان جدا می‌کند. ناحیه دهانی- حلقی راه تنفسی و گوارش است. مخاط ناحیه بینی- حلقی دارای سلولهای مژه‌دار و غدد است و مخاط ناحیه دهانی- حلقی همراه با غدد موکوسی است. لوزه‌های حلقی در سقف ناحیه بینی- حلقی قرار دارند. زیر مخاط حلق محتوی غدد موکوسی است. ماهیچه حلق مخطط و متشکل از دو طبقه طولی در درون و حلقوی در بیرون است.

حنجره

حنجره در عقب حفره بینی و در بالای نای قرار دارد. حنجره غضروفهایی دارد که باعث باز نگه داشتن آن می‌شود. در حنجره تعدادی تار یا طناب صوتی وجود دارد که ارتعاش آنها بوسیله هوای بازدم باعث تولید صدا می‌شود یک زایده غضروفی به نام اپی‌گلوت در هنگام بلع غذا دهانه حنجره را می‌بندد و مانع ورود غذا به درون نای می‌شود. تارهای صوتی از جنس بافت پیوندی ارتجاعی هستند خروج هوا را از ششها هنگام بازدم موجب ارتعاش این تارها و تولید صدا می‌شود.

ششها

شش به صورت جفت در داخل پرده جنب قرار دارد. بافت پیوندی درون شش دارای مقدار زیادی رشته‌های ارتجاعی و ماهیچه صاف است. نایژه‌های اصلی و رگهای ششی از طریق ناف این اندام وارد ششها می‌شوند. شش سمت راست دارای سه لوب و شش سمت چپ دارای دو لوب است. هر لوب یک شاخه از نایژه از نایژه اصلی را دریافت می‌کند. هر لوب به لوبولهایی تقسیم شده است. ساختار درونی ششها دارای سیستمی شاخه‌ای است که به نام درخت نایژکی خوانده می‌شوند. در فضای میان دو لایه جنب کمی مایع وجود دارد که حرکات ششها را آسان می‌کند. حدود 300 میلیون کیسه هوایی در مجموع دو شش وجود دارد و تبادل گازهای تنفسی را به عهده دارند.

نای

نای دارای 16 تا 20 بند است و هوا پس از حنجره وارد نای می‌شود. هر یک از بندها قطعه‌ای به شکل U و دارای غضروف شفاف با پری‌کندرویوم است که بوسیله نوارهایی از ماهیچه صاف در ناحیه باز U به یکدیگر متصل می‌شوند. نوارهای ماهیچه‌ای بطور طولی و مایل قرار گرفته‌اند.

تحقیق/ دستگاه گوارش نشخوار کنندگان 9ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

دستگاه گوارش :

نشخوار Rumination : اگر گوساله در هفته اول زندگی به غذای جامد دسترسی پیدا کند نشخوار در سن 3-2 هفتگی آغاز می گردد.

شروع نشخوار 5/1-5/0 ساعت بعد از خوردن غذا آغاز می گردد.

تعداد و طول نشخوار بستگی به فیبر غذا و اندازه قطعات ونوع غذا دارد و معمولا روزانه 24-4 دوره نشخوار انجام میگیرد که هر دوره 60-10 دقیقه طول می کشد. در حد میانگین روزانه تا هفت ساعت از وقت دام به نشخوار کردن می گذرد.

آروغRuctation : بطور تقریبی روزانه حدود 600 لیترگاز تولید می شود که تقریبا از66 % CO2 ، 26% CH4 ، 6% N2 ، 11% H2S و کمتر از 1% O2 تشکیل یافته است. تعداد دفعات آروغ به نوع غذا ومیزان تشکیل گاز بستگی دارد وتعداد آن در جیره ای که از علوفه خشک تشکیل شده باشد 20-15 باردر ساعت ودر جیره ی علوفه سبز 90-60 بار در ساعت می باشد.

ایجاد آروغ غیر از نوع غذا وابسته به وجود گازهای آزاد ، تحریک رسپتور های ناحیه ی کاردیا و انقباض کیسه ی پشتی شکمبه دارد .

بازگرداندن غذا Regurgitation و استفراغ Vomiting : تخلیه فعال محتویات شکمبه به علت انقباض همزمان پیش معده ها و عضلات شکم در گاو به ندرت اتفاق می افتد که شاید در اثر انباشتگی شکمبه ،فرم عصبی استونمی (کتوز عصبی)، ضایعات آماسی یا تومری در مدیاستن یا در مری و نگاری صورت می پذیرد.

مدفوع Defication : گاو روزانه 24-10 بارو تقریبا حدود50-30 کیلوگرم در جمع مدفوع می کند.

قوام مدفوع و میزان خردشدگی ذرات علوفه: مدفوع گاو در حالت نرمال بصورت خمیری است. مدفوعی که چرب یا همراه موکوس بصورت لایه ای روی آن دیده شود احتمالا در اثر جابجائی شیردان بطرف چپ می باشد. مدفوع کف آلود و آبکی به رنگ قهوه ای مایل به زرد نشانه ای از اسیدوز شکمبه را دارد. از لحاظ میزان خردشدگی ذرات علوفه، مدفوع گاو سالم حاوی فیبرهای علوفه به میزان زیاد و باندازه تقریبی 5/0 سانتیمتر میباشد. وجود قطعات بزرگتر مثلا 2-1 سانت نشانه اختلالی در امر نشخوار یا تخلیه سریع مواد خورده شده از پیش معده می باشد، یکی از دلائل آن TRP است که به تازگی وقوع یافته باشد. وجود قطعات بلندتر ازچوب کبریت ممکن است در اثر بیماری دندان ، استنوز معدی، تورم نگاری، تورم شیردان اولسراتیو و لکوز پیشرفته دیواره شیردان محسوب گردد. مدفوعی که اندازه ذرات آن به طور غیرطبیعی کوچک باشد در رابطه با تاخیر در عبور هضمی توجیه می شود که ممکن است در جابجائی شیردان دیده شود و معمولا علاوه بر آن مدفوع حاوی موکوس نیز میباشد. وجود موکوس چسبناک سفید مایل به خاکستری (گاهی مخلوط با خون) نشانه ای از انسداد روده یا فلجی روده است. اگر بجای مدفوع مخاط سفید رنگ یا شیشه ای روشن از مقعد خارج گردد نشاندهنده فلج هزارلا omasalparesis میباشد.

پیش معده ها: پیش معده ها در گوساله های نوزاد رشد و تکامل کمی یافته اند درصورتیکه غذای جامد(علوفه یا بستر) دردسترس باشد گوساله ها در هفته اول یا دوم زندگی شروع به خوردن آن می کنندکه کم کم سبب تکامل فعالیت فیزیولوژیک پیش معده ها می گردد. نسبت حجم شکمبه به حجم شیردان 5/0 به 1 در چهار هفتگی و1به 1در هشت هفتگی و2 به1 دردوازده هفتگی ونهایتا 9 به 1 درگاو بالغ می باشد.

تحریکات مکانیکی دراثر غذاهای فیبری(علوفه و غیره ) عامل افزایش اندازه ی پیش معده و تکامل ساختمان عضلانی آنها می گردد، در حالی که تحریک شیمیایی اسیدهای پروپیونیک وبوتیریک عامل رشد مخاط پیش معده هاست.

تهیه نمونه از مایع شکمبه : رنگ مایع شکمبه در حالت طبیعی با توجه به نوع تغذیه از خاکستری زیتونی تا سبز مایل به قهوه ای متغیر است.

بدین ترتیب که رنگ سبز هنگام تغذیه در چراگاه یا تغذیه از علوفه تازه (قصیل یا یونجه تازه) ، خاکستری متمایل به قهوه ای در جیره چغندر یا علوفه چغندر و قهوه ای مایل به زرد در جیره سیلوی ذرت یا کاه دیده میشود.

رنگهای غیر طبیعی،خاکستری شیری (به علت اسیدوز ) و سیاه مایل به سبز (به علت توقف طولانی و فساد مواد غذائی در پیش معده ها ) می باشند.

قوام مایع شکمبه کمی چسبناک است (ولی اگر نمونه بسیار چسبناک باشد ممکن است نمونه اساسا از بزاق تشکیل شده باشد لذا برای نمونه گیری ابتدا به میزانی مایع شکمبه باید دور ریخته شود (200- 100 میلی لیتر ابتدای مایع جمع آوری شده را باید دور ریخت ) و پس ازآن نمونه جمع آوری می شود. وجود مایع آبکی حاکی از غیر فعال بودن محتوای شکمبه می باشد

غلظت یون هیدروژن : pH طبیعی مایع شکمبه از 5/5 تا7 متغیر است.

عوامل تغذیه ای زیر، pH محتویات پیش معده یا شکمبه گاو را تحت تاثیر قرار می دهند :

جیره غنی از فیبر خام - (100% -60% جیره حاوی علوفه خشبی) سبب طولانی شدن زمان نشخوار تا حدود 70-45 دقیقه به ازای هر کیلو گرم ماده خشک و ترشح زیاد بزاق می گردد (14-12 لیتر برای هر کیلو گرم ماده خشک) . این امر سبب افزایش نسبی pH تا 8/6 –6/6 وکاهش نسبی غلظت اسید های چرب فرار (عمدتا اسید استیک ) در پیش معده ها میگردد ، که به آهستگی جذب شده و شرایط مناسب را برای رشد میکرو ارگانیسم های تجزیه کننده سلولز مساعد می کند .

جیره غنی از کنسانتره – منجر به کاهش زمان نشخوار تا 45-35 دقیقه به ازای هر کیلو گرم ماده خشک و ترشح کم بزاق می گردد . این امر سبب کاهش pH (6-4/5 ) وتولید مقادیر نسبتا زیادی اسید های چرب فرار شده (نسبت اسید پروپیونیک بیشتر است ) که نسبتا به سرعت جذب شده و شرایط را برای رشد میکروارگانیسم های تجزیه کننده نشاسته مساعد می کند.

غیر از مصرف جیره غنی از کنسانتره گاهی در مواردی pH به کمتر از 4 می رسد از جمله در پس زدن شیره شیردان به دلیل استنوز مکانیکی پیلور ، تورم شیردان ، اولسر شیردان ویا لکوز شیردان .

خاصیت ترسیب (رسوب) و شناوری : محتویات شکمبه تازه جمع آوری شده ، که در صورت نیاز با عبور از یک تامپول صاف شده باشد را می توان هنگام ته نشین شدن در یک استوانه ی شیشه ای مورد بررسی قرار داد. در حالت طبیعی بیشتر ذرات ریز غذائی و تک یاخته ها بلافاصله شروع به ته نشین شدن می کنند در حالی که ذرات بزرگتر وفیبری تر همراه با حباب های گاز به طرف بالا رفته ویک لایه ی کف آلود تشکیل می دهند. زمان لازم برای کامل شدن ترسیب وشناوری sedimentation and flotation اندازه گیری شده وتحت عنوان زمان فعالیت ترسیب نامیده می شود.این زمان در گاو های سالم و جیره نرمال بر حسب نوع جیره و زمانی که از تغذیه می گذرد از 4 تا8 دقیقه متغیر است . سپس

نحقیق درمورد دستگاه گوارش طیور 7ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

دستگاه گوارش طیور

پیش‌معده (Proventriculus)

سنگدان (Gizzard)

روده کوچک

روده بزرگ یا راست روده (Rectum)

دستگاه گوارش در طیور عمل گرفتن غذا، عبور غذا از مجراى گوارش، هضم و جذب و بالاخره دفع مواد زائد را انجام مى‌دهد دستگاه گوارش از قسمت‌هایى اصلى و اعضاء ضمیمه تشکیل شده است.

طیور به‌‌وسیله منقار غذا را مى‌گیرند. منقار شاخى است و عمل لب‌ها را در دام‌هاى پستاندار انجام مى‌دهد. زبان دراز و نوک‌دار مى‌باشد و به‌وسیله عمل خود غذا را به عقب و یا داخل گلو و مرى مى‌راند دهان بدون دندان است.

مرى از لوله لاستیک مانندى تشکیل شده است که از دهان تا چینه‌دان امتداد دارد و از چینه‌دان نیز گذشته و به پیش‌معده مى‌رود و در داخل مرى یک عدد غده موکوسى وجود دارد که ترشح آنها سبب سهولت حرکت و رانده شدن غذا مى‌گردد.

چینه‌دان - مرى در انتهاى خود وسیع شده و تولید کیسه‌اى به نام چینه‌دان مى‌نماید.

در چینه‌دان غذا جمع و تحت ‌تأثیر حرارت و ترشحات آن قرار گرفته و نرم مى‌شود. سپس به‌وسیله زائده کوتاهى به پیش‌معده وصل مى‌شود.

دستگاه گوارش طیور

پیش‌معده (Proventriculus)

در انتهاى لوله مرى قرار مى‌گیرد. بافت آن از تعدادى غدد ترشحى تشکیل شده از این‌رو به آن معده غده‌اى یا (Glandular Stomac) نیز مى‌گویند در طى توقف غذا در این قسمت با ترشحات اسیدى معده و شیره آن آغشته مى‌شود سپس غذا به معده اصلى رانده مى‌شود.

سنگدان (Gizzard)

از پیش‌معده به‌وسیلهٔ مجرائى تنگ و کوتاه جدا مى‌شود شکل آن بیضوى است داخل آن از دو قسمت عضلانى محکم تشکیل شده است. عمل این عضو در گوارش طیور بسیار مهم است زیرا به‌طورى که گفته شد طیور فاقد دندان و یا عضو خرد کردن غذا مى‌باشند. بعد از اینکه غذا در داخل چینه‌دان نرم و در داخل پیش‌معده با اسید معدى آغشته گردید. در داخل سنگدان به‌وسیله حرکت شدید و انقباضات عضلات خرد مى‌شود.

معمولاً در داخل سنگدان تعدادى سنگ‌ریزه وجود دارد که طیور به‌طور طبیعى آنها را بلع مى‌کند. غذاهاى دانه‌اى بر اثر فشار قوى عضلات در بین این سنگریزه‌ها قرار مى‌گیرد و خرد مى‌شود. از این‌رو وجود سنگ‌ریزه در داخل سنگدان به خرد شدن غذا و در نتیجه گوارش طیور کمک فراوانى مى‌کنند به این سبب همیشه بایستى به‌اندازه کافى سنگریزه در اختیار مرغ‌ها و جوجه‌ها قرار داد. وقتى‌که غذا به‌خوبى در سنگدان خورد و به‌صورت یکنواخت و نیمه مایع درآمد به‌طرف روده و دوازدهه رانده مى‌شود.

روده کوچک

روده کوچک طیور برخلاف پستانداران داراى قسمت‌هاى مشخص نمى‌باشد.

قسمت اول روده باریک را دوازدهه یا Duodenal مى‌نامند. ترشحات پانگراس و کبد در این قسمت به داخل روده مى‌ریزد. هضم و جذب غذا به‌طور عمده در روده کوچک انجام مى‌گیرد غذا در روده به شکل امولسیون در مى‌آید. در داخل روده کوچک برجستگى‌هاى کوچکى به نام (Villi)، قرار دارد که وجود آنها سبب گسترش سطح جذب در روده کوچک مى‌گردد.

طول کلى روده در مرغ‌ها در حدود ۱۵۴ سانتى‌متر است. کبد در طیور بسیار بزرگ و داراى دو قطع (Lobe)، مى‌باشد قطعه راست بزرگتر و کیسه صفرا به آن متصل مى‌باشد.

کبد ترشحات خود را در انتهاى دوازدهه به روده مى‌ریزد. لوزالمعده در تاخوردگى اثنى‌عشر یا دوازدهه قرار دارد. رنگ آن قرمز قهوه‌اى است. عمل لوزالمعده هنوز به‌درستى در طیور معلوم و مشخص نشده است.

در انتهاى روده کوچک دو زائده به نام Ceca یا روده کور قرار گرفته که طول آن در حدود ۱۵ سانتى‌متر است و در خمیدگى روده کوچک و روده راست قرار مى‌گیرد.

روده بزرگ یا راست روده (Rectum)

طول روده راست به مراتب کمتر از روده کوچک و در حدود ۱۲-۱۰ سانتى‌متر مى‌باشد، روده راست در حقیقت محل ریختن بقایاى هضم‌نشدنى غذا است. غذا هضم نشده به‌وسیله حرکات روده بزرگ به طرف کلوآک رانده مى‌شود.

نحقیق درمورد دستگاه گوارش نشخوار کنندگان 9ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

دستگاه گوارش :

نشخوار Rumination : اگر گوساله در هفته اول زندگی به غذای جامد دسترسی پیدا کند نشخوار در سن 3-2 هفتگی آغاز می گردد.

شروع نشخوار 5/1-5/0 ساعت بعد از خوردن غذا آغاز می گردد.

تعداد و طول نشخوار بستگی به فیبر غذا و اندازه قطعات ونوع غذا دارد و معمولا روزانه 24-4 دوره نشخوار انجام میگیرد که هر دوره 60-10 دقیقه طول می کشد. در حد میانگین روزانه تا هفت ساعت از وقت دام به نشخوار کردن می گذرد.

آروغRuctation : بطور تقریبی روزانه حدود 600 لیترگاز تولید می شود که تقریبا از66 % CO2 ، 26% CH4 ، 6% N2 ، 11% H2S و کمتر از 1% O2 تشکیل یافته است. تعداد دفعات آروغ به نوع غذا ومیزان تشکیل گاز بستگی دارد وتعداد آن در جیره ای که از علوفه خشک تشکیل شده باشد 20-15 باردر ساعت ودر جیره ی علوفه سبز 90-60 بار در ساعت می باشد.

ایجاد آروغ غیر از نوع غذا وابسته به وجود گازهای آزاد ، تحریک رسپتور های ناحیه ی کاردیا و انقباض کیسه ی پشتی شکمبه دارد .

بازگرداندن غذا Regurgitation و استفراغ Vomiting : تخلیه فعال محتویات شکمبه به علت انقباض همزمان پیش معده ها و عضلات شکم در گاو به ندرت اتفاق می افتد که شاید در اثر انباشتگی شکمبه ،فرم عصبی استونمی (کتوز عصبی)، ضایعات آماسی یا تومری در مدیاستن یا در مری و نگاری صورت می پذیرد.

مدفوع Defication : گاو روزانه 24-10 بارو تقریبا حدود50-30 کیلوگرم در جمع مدفوع می کند.

قوام مدفوع و میزان خردشدگی ذرات علوفه: مدفوع گاو در حالت نرمال بصورت خمیری است. مدفوعی که چرب یا همراه موکوس بصورت لایه ای روی آن دیده شود احتمالا در اثر جابجائی شیردان بطرف چپ می باشد. مدفوع کف آلود و آبکی به رنگ قهوه ای مایل به زرد نشانه ای از اسیدوز شکمبه را دارد. از لحاظ میزان خردشدگی ذرات علوفه، مدفوع گاو سالم حاوی فیبرهای علوفه به میزان زیاد و باندازه تقریبی 5/0 سانتیمتر میباشد. وجود قطعات بزرگتر مثلا 2-1 سانت نشانه اختلالی در امر نشخوار یا تخلیه سریع مواد خورده شده از پیش معده می باشد، یکی از دلائل آن TRP است که به تازگی وقوع یافته باشد. وجود قطعات بلندتر ازچوب کبریت ممکن است در اثر بیماری دندان ، استنوز معدی، تورم نگاری، تورم شیردان اولسراتیو و لکوز پیشرفته دیواره شیردان محسوب گردد. مدفوعی که اندازه ذرات آن به طور غیرطبیعی کوچک باشد در رابطه با تاخیر در عبور هضمی توجیه می شود که ممکن است در جابجائی شیردان دیده شود و معمولا علاوه بر آن مدفوع حاوی موکوس نیز میباشد. وجود موکوس چسبناک سفید مایل به خاکستری (گاهی مخلوط با خون) نشانه ای از انسداد روده یا فلجی روده است. اگر بجای مدفوع مخاط سفید رنگ یا شیشه ای روشن از مقعد خارج گردد نشاندهنده فلج هزارلا omasalparesis میباشد.

پیش معده ها: پیش معده ها در گوساله های نوزاد رشد و تکامل کمی یافته اند درصورتیکه غذای جامد(علوفه یا بستر) دردسترس باشد گوساله ها در هفته اول یا دوم زندگی شروع به خوردن آن می کنندکه کم کم سبب تکامل فعالیت فیزیولوژیک پیش معده ها می گردد. نسبت حجم شکمبه به حجم شیردان 5/0 به 1 در چهار هفتگی و1به 1در هشت هفتگی و2 به1 دردوازده هفتگی ونهایتا 9 به 1 درگاو بالغ می باشد.

تحریکات مکانیکی دراثر غذاهای فیبری(علوفه و غیره ) عامل افزایش اندازه ی پیش معده و تکامل ساختمان عضلانی آنها می گردد، در حالی که تحریک شیمیایی اسیدهای پروپیونیک وبوتیریک عامل رشد مخاط پیش معده هاست.

تهیه نمونه از مایع شکمبه : رنگ مایع شکمبه در حالت طبیعی با توجه به نوع تغذیه از خاکستری زیتونی تا سبز مایل به قهوه ای متغیر است.

بدین ترتیب که رنگ سبز هنگام تغذیه در چراگاه یا تغذیه از علوفه تازه (قصیل یا یونجه تازه) ، خاکستری متمایل به قهوه ای در جیره چغندر یا علوفه چغندر و قهوه ای مایل به زرد در جیره سیلوی ذرت یا کاه دیده میشود.

رنگهای غیر طبیعی،خاکستری شیری (به علت اسیدوز ) و سیاه مایل به سبز (به علت توقف طولانی و فساد مواد غذائی در پیش معده ها ) می باشند.

قوام مایع شکمبه کمی چسبناک است (ولی اگر نمونه بسیار چسبناک باشد ممکن است نمونه اساسا از بزاق تشکیل شده باشد لذا برای نمونه گیری ابتدا به میزانی مایع شکمبه باید دور ریخته شود (200- 100 میلی لیتر ابتدای مایع جمع آوری شده را باید دور ریخت ) و پس ازآن نمونه جمع آوری می شود. وجود مایع آبکی حاکی از غیر فعال بودن محتوای شکمبه می باشد

غلظت یون هیدروژن : pH طبیعی مایع شکمبه از 5/5 تا7 متغیر است.

عوامل تغذیه ای زیر، pH محتویات پیش معده یا شکمبه گاو را تحت تاثیر قرار می دهند :

جیره غنی از فیبر خام - (100% -60% جیره حاوی علوفه خشبی) سبب طولانی شدن زمان نشخوار تا حدود 70-45 دقیقه به ازای هر کیلو گرم ماده خشک و ترشح زیاد بزاق می گردد (14-12 لیتر برای هر کیلو گرم ماده خشک) . این امر سبب افزایش نسبی pH تا 8/6 –6/6 وکاهش نسبی غلظت اسید های چرب فرار (عمدتا اسید استیک ) در پیش معده ها میگردد ، که به آهستگی جذب شده و شرایط مناسب را برای رشد میکرو ارگانیسم های تجزیه کننده سلولز مساعد می کند .

جیره غنی از کنسانتره – منجر به کاهش زمان نشخوار تا 45-35 دقیقه به ازای هر کیلو گرم ماده خشک و ترشح کم بزاق می گردد . این امر سبب کاهش pH (6-4/5 ) وتولید مقادیر نسبتا زیادی اسید های چرب فرار شده (نسبت اسید پروپیونیک بیشتر است ) که نسبتا به سرعت