تحقیق در مورد سم شناسی 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

مقدمه

با رشد روز افزون جمعیت دنیا، امروزه تولید مواد غذایی مهمترین هدف برنامه های جهانی شده است. عوامل متعددی روی تولید محصولات کشاورزی اثر می گذارد و از عوامل کاهش دهنده محصولات کشاورزی آفت ،بیماریهای گیاهی و علفهای هرز را می توان نام برد.متأسفانه عمده ترین روش مبارزه با آفات ، بیماریهای گیاهی و علفهای در کشور مبارزه شیمیایی بوده است. در این راستا سالانه در 3150000 هکتار از مزارع و 850000 هکتار از باغات میوه جهت مبارزه ازسموم شیمیایی استفاده می شود حالیکه اکادمی علوم اکثر کشورهای جهان استفاده از روشهای مدیریت انبوهی جمعیت آفات را براساس معیارهای اکولوؤیک تنها راه مؤثر برای رهایی از مشکلات زیست محیطی در قرن حاضر می دانند و اعمال روشهای اکولوژیک با رعایت کلیه ظوابط و معیارها در قالب برنامه های مدیریت کنترل تلفیقی

آفات (I.P.M.) مهمترین بخش این برنامه را تشکیل می دهد . برای نیل به این هدف می بایست دو اصل اساسی شامل اجرای سیستم کشاورزی پایدار و حفاظت از محیط زیست مبنا قرار گیرد تا مواد غذایی بیشتر با کیفیت مطلوبتر و هزینه کمتر تولید شود.

در اکثر ممالک پیشرفته ، پس از آشکار شدن مسائل زیست محیطی مصرف سموم درصدد بر آمدند تا مصرف سم را با اجرای برنامه های مختلف کاهش دهند. اسکاندیناوی اولین کشورهایی بودند که سیاست کاهش مصرف را با موفقیت به اجراء در آوردند . این کشورها با کاهش مصرف سموم کشاورزی گام مهم و بلندی در جهت سالم نگهداشتن محیط زیست برداشتند و بدین منظور برنامه ها و طرحهایی را با موفقیت به اجراء در آوردند.

بین این کشور سوئد اولین کشوری بود که طی یک برنامه پنجساله ابتدا میزان مصرف ماده مؤثر را از 45000 تن به 2000 تن در سال کاهش داد و سپس در برنامه پنجساله دوم به بطور تدریجی مصرف سموم با هدف استفاده بهینه از سیستمهای پیش آگاهی در مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهی را پیش بینی کردند . در فنلاند براساس میانگین فروش ماده مؤثره طی سالهای 1987-1991 برنامه تقلیل مصرف سموم را با هدف نهایی کاهش 50 درصدی ، از سال 1992 به مرحله اجراء گذاشته اند. دانمارک دستیابی به 50 درصد کاهش در دفعات سمپاشی را طی یک برنامه ملی تقلیل به نصف حجم مصرفی تا سال 1997 طراحی کرده بود ولی در کشور ما این برنامه در سال 1374 برنامه ریزی شد ولی توفیق لازم را در بر نداشته است به طوریکه سال زراعی 79-78 در رابطه با مبارزه با سن گندم 20 درصد افزایش سطح مبارزه را شاهد بودیم در صورتی که در سال 1377 سطح مبارزه 900000 هکتار ، در سال 78 حدود 1000000 هکتار و در سال 1379 بیش از 1200000 هکتار بوده است . در حال حاضر این یکی از بزرگترین خریداران سموم در سطح منطقه خاورمیانه می باشد به طوریکه سالانه خرید بیش از 200 میلیون دلار سم ثبت بیش از 189 قلم سم مجاز، نماینگر وسعت و تنوع مصرف آنها در کشور است. مصرف سموم اغلب بدون آموزش اولیه و کافی در روند مصرف و چگونگی جلوگیری از آلوده نمودن محیط زیست توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می گیرد. در کشورهای غربی که خود از تولید کنندگان عمده و اصلی سموم شیمیایی دنیا هستند هم اکنون مصرف برخی از سموم از جمله سموم کلره به طور کلی منسوخ گذاشته شده است. و یا در صورت استفاده از سموم شیمیایی ، از آنها در قال برنامه I.P.M. بهره گیری می نمایند. جا دارد در ایران نیز الگویی جهت استفاده بهینه سموم تدوین و به اجراء در آید. اگر در این رابطه برنامه مناسبی طراحی و به اجراء در نیاید محیط طبیعی و انسانها دچار صدماتی خواهند شد که جبران آن دشوار خواهد بود زیرا مبارزه صرف شیمیایی و با کاربرد سموم یکی از عوامل ناپایداری محیط زیست بوده است و سموم نقش برجسته ای در آلودگی محیط زیست (آب،خاک و هوا ) داشته اند و از طرفی مصرف بی رویه کودهای شیمیایی مزید بر علت شده است لذا جهت دستیابی به یک کشاورزی پایدار که نتیجه آن تولید بیشتر و یک زندگی پایدار است در رابطه با عوامل محدود کننده (آفات ، بیماریهای گیاهی و علفهای هرز) اندیشمندان کشاورزی ، مدیریت تلفیقی محصول (ICM) و مدیریت تلفیقی آفات (IPM) را مطرح کرده اند و ممالک صنعتی و پیشرفته جهان در تلاش هستند تا بتوانند به آن عمل نمایند تا بدین طریق محیط زیست آسیب کمتری ببیند و همچنین مواد غذایی و سایر نیازمندیهای بشر که از طریق کشاوزی فراهم می شود تأمین گردد و به علاوه آب ، خاک و هوا که امانت ایندگان در دست ماست با حداقل آلودگی تحویل آنها شود. اینبحث با این مقدمه آغاز می شود که هدف نهایی علم گیاهپزشکی از سم شناسی ، توصیه تام و تمام آنها نیست بلکه استفاده بهینه و آشنایی با آنهاست به امید روزی که غذای مورد نیاز مردم کشور به وسیله کشاورزان و منابع کشاورزی این مرز و بوم فراهم گردد.

تحقیق در مورد سم شناسی 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

مقدمه

با رشد روز افزون جمعیت دنیا، امروزه تولید مواد غذایی مهمترین هدف برنامه های جهانی شده است. عوامل متعددی روی تولید محصولات کشاورزی اثر می گذارد و از عوامل کاهش دهنده محصولات کشاورزی آفت ،بیماریهای گیاهی و علفهای هرز را می توان نام برد.متأسفانه عمده ترین روش مبارزه با آفات ، بیماریهای گیاهی و علفهای در کشور مبارزه شیمیایی بوده است. در این راستا سالانه در 3150000 هکتار از مزارع و 850000 هکتار از باغات میوه جهت مبارزه ازسموم شیمیایی استفاده می شود حالیکه اکادمی علوم اکثر کشورهای جهان استفاده از روشهای مدیریت انبوهی جمعیت آفات را براساس معیارهای اکولوؤیک تنها راه مؤثر برای رهایی از مشکلات زیست محیطی در قرن حاضر می دانند و اعمال روشهای اکولوژیک با رعایت کلیه ظوابط و معیارها در قالب برنامه های مدیریت کنترل تلفیقی

آفات (I.P.M.) مهمترین بخش این برنامه را تشکیل می دهد . برای نیل به این هدف می بایست دو اصل اساسی شامل اجرای سیستم کشاورزی پایدار و حفاظت از محیط زیست مبنا قرار گیرد تا مواد غذایی بیشتر با کیفیت مطلوبتر و هزینه کمتر تولید شود.

در اکثر ممالک پیشرفته ، پس از آشکار شدن مسائل زیست محیطی مصرف سموم درصدد بر آمدند تا مصرف سم را با اجرای برنامه های مختلف کاهش دهند. اسکاندیناوی اولین کشورهایی بودند که سیاست کاهش مصرف را با موفقیت به اجراء در آوردند . این کشورها با کاهش مصرف سموم کشاورزی گام مهم و بلندی در جهت سالم نگهداشتن محیط زیست برداشتند و بدین منظور برنامه ها و طرحهایی را با موفقیت به اجراء در آوردند.

بین این کشور سوئد اولین کشوری بود که طی یک برنامه پنجساله ابتدا میزان مصرف ماده مؤثر را از 45000 تن به 2000 تن در سال کاهش داد و سپس در برنامه پنجساله دوم به بطور تدریجی مصرف سموم با هدف استفاده بهینه از سیستمهای پیش آگاهی در مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهی را پیش بینی کردند . در فنلاند براساس میانگین فروش ماده مؤثره طی سالهای 1987-1991 برنامه تقلیل مصرف سموم را با هدف نهایی کاهش 50 درصدی ، از سال 1992 به مرحله اجراء گذاشته اند. دانمارک دستیابی به 50 درصد کاهش در دفعات سمپاشی را طی یک برنامه ملی تقلیل به نصف حجم مصرفی تا سال 1997 طراحی کرده بود ولی در کشور ما این برنامه در سال 1374 برنامه ریزی شد ولی توفیق لازم را در بر نداشته است به طوریکه سال زراعی 79-78 در رابطه با مبارزه با سن گندم 20 درصد افزایش سطح مبارزه را شاهد بودیم در صورتی که در سال 1377 سطح مبارزه 900000 هکتار ، در سال 78 حدود 1000000 هکتار و در سال 1379 بیش از 1200000 هکتار بوده است . در حال حاضر این یکی از بزرگترین خریداران سموم در سطح منطقه خاورمیانه می باشد به طوریکه سالانه خرید بیش از 200 میلیون دلار سم ثبت بیش از 189 قلم سم مجاز، نماینگر وسعت و تنوع مصرف آنها در کشور است. مصرف سموم اغلب بدون آموزش اولیه و کافی در روند مصرف و چگونگی جلوگیری از آلوده نمودن محیط زیست توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می گیرد. در کشورهای غربی که خود از تولید کنندگان عمده و اصلی سموم شیمیایی دنیا هستند هم اکنون مصرف برخی از سموم از جمله سموم کلره به طور کلی منسوخ گذاشته شده است. و یا در صورت استفاده از سموم شیمیایی ، از آنها در قال برنامه I.P.M. بهره گیری می نمایند. جا دارد در ایران نیز الگویی جهت استفاده بهینه سموم تدوین و به اجراء در آید. اگر در این رابطه برنامه مناسبی طراحی و به اجراء در نیاید محیط طبیعی و انسانها دچار صدماتی خواهند شد که جبران آن دشوار خواهد بود زیرا مبارزه صرف شیمیایی و با کاربرد سموم یکی از عوامل ناپایداری محیط زیست بوده است و سموم نقش برجسته ای در آلودگی محیط زیست (آب،خاک و هوا ) داشته اند و از طرفی مصرف بی رویه کودهای شیمیایی مزید بر علت شده است لذا جهت دستیابی به یک کشاورزی پایدار که نتیجه آن تولید بیشتر و یک زندگی پایدار است در رابطه با عوامل محدود کننده (آفات ، بیماریهای گیاهی و علفهای هرز) اندیشمندان کشاورزی ، مدیریت تلفیقی محصول (ICM) و مدیریت تلفیقی آفات (IPM) را مطرح کرده اند و ممالک صنعتی و پیشرفته جهان در تلاش هستند تا بتوانند به آن عمل نمایند تا بدین طریق محیط زیست آسیب کمتری ببیند و همچنین مواد غذایی و سایر نیازمندیهای بشر که از طریق کشاوزی فراهم می شود تأمین گردد و به علاوه آب ، خاک و هوا که امانت ایندگان در دست ماست با حداقل آلودگی تحویل آنها شود. اینبحث با این مقدمه آغاز می شود که هدف نهایی علم گیاهپزشکی از سم شناسی ، توصیه تام و تمام آنها نیست بلکه استفاده بهینه و آشنایی با آنهاست به امید روزی که غذای مورد نیاز مردم کشور به وسیله کشاورزان و منابع کشاورزی این مرز و بوم فراهم گردد.