دانلود تحقیق درباره ی بیماری قلبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

مقدمه :

امروز به علت گسترش زندگی صنعتی و تغییر عادات غذایی و افزایش تنش های روحی (استری) میزان ابتلا به بیماریهای قلبی در جهان قسمت اعظم پروژه های تحقیقاتی و درمانی را به خود اختصاص داده است. مرگ و از کار افتادگی ناشی از بیماریهای قلبی در صدر علل مرگ و میر قرار دارند .

اگر چه امروز اعمال جراحی قلب نسبت به سالیان گذشته با عوارض کمتری همراه است اما همانند هر عمل جراحی دیگری دارای خطرات خاصی می باشد

انسداد عروق قلبی منجر به کاهش خونرسانی به عضله قلب شده و باعث بروز درد قلبی در فعالیت یا استراحت، احساس ضعف و خستگی، تنگی نفس می گردد. در صورت مختل شدن خونرسانی به قسمتی از عضله قلب سکته قلبی بروز کرده و در نتیجه با توجه به وسعت سکته امکان نارسائی قلبی وجود دارد. درمان های طبی و داروئی معمولاً اقدام درمانی می باشند که برای کاهش احتمال انسداد عروقی و کاهش علائم بالینی بکار می روند، ولی در صورت عدم بهبود علائم و یا نحوه و شدت و نوع درگیری عروق کرونر، بیمار به متخصص قلب معرفی می گردد. جراح قلب با تکیه بر یافته ها و معلومات و مهارت و تجربیات خود در مورد هر بیمار و وضعیت بیماری او تصمیم به عمل جراحی می گیرد.

یکی از مهمترین شرایط مفید بودن عمل پیوند عروق کرونر (CABGS)

رعایت دقیق دستورات قبل و بعد از عمل جراحی می باشد. باید سیگار را برای همیشه ترک کرد. با رعایت رژیمهای غذائی و ورزشی از وزن خود کاست.

(آشنایی مختصری با ساختمان قلب)

قلب پرکارترین عضله بدن می باشد. اندازه تقریبی آن در حد مشت گره کرده هر فرد (حدود 300 گرم در فرد بالغ) است. قلب در قفسه سینه در پشت استخوان جناغ سینه قرار گرفته است و می توان ضربان آنرا ئدر سمت چپ قفسه سینه زیر پستان چپ لمس نمود. قلب تنها عضله ای از بدن می باشد که هرگز استراحت نمی کند و در طی شبانه روز بالغ بر یکصد هزار بار منقبض می شود.

یکی از علل بیماری شریان کرونر: کاهش فعالیت است، عدم تحرک خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد فعالیت روزانه 20-30 دقیقه خطر بیماری کرونر را کاهش می دهد. البته فعالیتهای سنگین ورزشی می تواند خطر حمله قلبی را دو برابر افزاش دهد.

اگر بیمار احتیاج به عمل قلبی داشته باشد بعد از ترخیص از بیمارستان و سایر درمانها بیمار جهت بازیابی سلامت و توانایی فعالیت باید روزانه میزان پیاده روی را افزایش داد. پیاده روی در فضاهای باز و پارکها در ایجاد آرامش روحی بسیار موثر است. استراحت و خواب منظم در تسریع روند بهبودی موثر است. شبها خوابیده و روزها فعالیت بکند. یکی از فاکتورهایی که در جلوگیری از بیماریهای قلبی موثر است داشتن وزن متناسب با قد است.

ورزش و پیاده روی

کاهش وزن بدن قبل و بعد از عمل جراحی قلب تاثیر زیادی در سیر بهبودی بیمار دارد. با پیاده روی و نرمکش های ظریف می توانید در کوتاه مدت تغییرات شگرفی در وضعیت سلامتی خود مشاهده نمایید.

پیاده روی

مهم ترین فعالیت فیزیکی بیماران که موجب کاهش وزن و سوختن چربی های اضافی بدن می شود، پیاده روی است. در روزهای بعد از عمل در اتاق و حیاط منزل به قدم زدن بپردازند و بعد از 4 تا 5 روز می توانید در هوای تمیز و بریون خانه پیاده روی کنید. در 2 روز اول به همان میزانی که در بیمارستان راه می رفتید در منزل فعالیت داشته باشید. روز سوم حدود 100 متر خارج از منزل راه بروید و تا هفته سوم هر روز 100 متر به آن بیافزایید.

پیاده روی در خیابان های مسطح و بدون شیب انجام شود و از پیاده روی در سرازیری و سربالایی خودداری کنید.

بهترین زمان پیاده روی صبح ها و عصرها می باشد. البته باید از پیاده روی

در هوای سرد و گرم و یا طوفانی پرهیز نمود.

60 دقیقه پیاده روی در روز بهترین فعالیت محسوب می شود.

حتی الامکان از بالا و پایین رفتن از پله ها خودداری نمایید. اگر منزل شما در طبقات بالای ساختمان است از روز چهارم می توانید به آهستگی از پله ها بالا بروید.

حرکات ورزشی مناسب برای بیماران قلبی

این حرکات موجب افزایش قدرت و تحمل قلب بعد از عمل جراحی قلب می شود و لازم است روزانه 3-2 بار با تعداد کم (7-5 بار) و سپس با افزایش تدریجی تعداد، تا 20 بار انجام شود. حرکات ورزشی باید قبل از صرف غذا و یا زمانی که احساس خستگی ندارید انجام گیرد.

برنامه ورزشی شما شامل سه مرحله است:

1-گرم کردن بدن 2-ورزش های آیروبیک 3-سردکردن بدن

1-گرم کردن بدن:

بعد از پیاده روی، حدود 10-15 دقیقه حرکات نرمشی ذیل را انجام دهید:

الف) نرمشهای در حالت خوابیده

1-حرکات دستها بصورت بالا آوردن و پایین بردن همراه با تنفس عمیق

-به پشت بخوابید.

-پاها و دست ها صاف کنار بدن قرار گیرند.

-با تنفس عمیق، دست راست بسمت بالا آورده شود. سپس این عمل برای دست چپ انجام شود.

2-حرکات دست ها با هم همراه با تنفس عمیق

-به پشت بخوابید.

-زانوها خمیده، کف پاها را روی زمین و دست ها کنار بدن قرار گیرد.

-دست راست (و سپس دست چپ) همراه با تنفس عمیق به بالای سر ببرید.

دانلود تحقیق درباره ی بیماری سل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بیماری سل

مقدمه:

سل یک بیماری عفونی باکتریایی است که از آن بعنوان طاعون سفید نیز نام برده میشود . راه اصلی انتشار این بیماری از طریق هواست اما از راههای دیگر از قبیل خوردن ( به خصوص خوردن شیر گاو و آلوده ) و یا از راههای کمتر شایع بصورت پوستی ( هنگام تزریق واکسن ) و در مواردی نادر از مادر به جنین نیز منتقل میشود .

بطور کلی بیماری سل به دو گروه عمده سل ریوی و سل خارج از ریه تقسیم میشود . علائم سل ریوی سرفه ، تب ، خلط که گاهی با خون همراه است ، بی اشتهایی ، ضعف و بیحالی میباشد که البته گاهی ممکن است با هیچکدام از علائم فوق همراه نباشد بلکه بدون علامت و تنها از طریق عکس اتفاقی ریه تشخیص داده شود و با اینکه بدون سرفه و علائم ریوی و تنها با کاهش وزن همراه باشد . دوره نهفته این بیماری معمولا بین 3 تا 10 هفته است و از نظر تشخیص این بیماری توجه به علائم کلینیکی بیمار و حضور ذهن داشتن پزشک بسیار موثر است .

تشخیص بیماری :

از جمله موارد دیگر برای تشخیص بیماری سل انجام بیوپسی و تست پوستی سل است . افراد مننژیت سلی حدود 40 تا 50 درصد امکان دارد تست سل در آنها منفی باشد بنابراین تنها نمیتوان به تست سل اکتفا کرد . چرا که با تست منفی سل احتمال بیماری رد نمیشود .

افرادی که تحت شیمی درمانی قرار میگیرند و یا از داروهای کورتن دار استفاده میکنند و یا افراد HIV  مثبت از علائم کلینیکی شدیدتری برخورد دارند . البته بیماری سل بیماری درمان پذیری است و 98 درصد بیماران بهبود پیدا میکنند اما طول مدت درمان آن در حدود 6 ماه است که باید کاملا سپری شود . هر بیمار سل از زمانی که میکروب وارد بدن او شده تا زمانی که بیماری دارو تشخیص داده شود میتواند حدودا 10 فرد دیگر را به این بیماری مبتلا کند ، بنابراین اولین اقدام بعد از برخورد با یک بیمار سلی ، بیماریابی در اطرافیان اوست تا بتوان از سرایت آن به افراد دیگر جلوگیری کرد . متاسفانه در درمان سل به علت مصرف بد دارو و تجویز دوز نامناسب و ناکافی دارو مقاومت به میکروب سل روز به روز افزایش می یابد از این رو پیشنهاد میکنیم که بیماران قبل از پایان یافتن طول مدت درمان داروهای خود را قطع نکنند و اگر با عارضه ای روبرو شدند از جمله بی اشتهایی یا هپاتیت میتوانند مجددا به پزشک مراجعه کنند .

راههای پیشگیری :

درمان این بیماری خود یکی از راههای پیشگیری است اما استفاده از واکسن B.C.G نیز میتواند بعنوان پیشگیری استفاده شود . البته واکسن سل یک ایمنی نسبی است و بسته به مناطق مختلف درصد ایمنی آن متفاوت است بدین معنا که در بعضی مناطق 80 درصد و در بعضی مناطق دیگر ممکن است هیچ اثری نداشته باشد . بنابراین نمیتوان از آن بعنوان یک پیشگیری 100 درصد استفاده کرد. از راههای دیگر پیشگیری استفاده از داروی کیموپروفیلاکسی برای پیشگیری از فعال شدن سل در افراد است بعنوان مثال مادری که تست سل او مثبت شده باید فرزند خود را نیز با استفاده از این دارو تحت درمان قرار دهد بدلیل اینکه راه اصلی انتقال این بیماری از طریق هواست . استفاده از ماسک نیز میتواند بسیار کمک کننده باشد . همچنین میکروب سل به نور آفتاب و حرارت بسیار حساس است در نتیجه در مکانهای مرطوب و تاریک بیشتر دیده میشود .

مناطق در معرض خطر :

سل در ایران در گروههایی که در جاهای تاریک حبس هستند مانند زندانیان دیده میشود در بعضی مناطق جغرافیایی از قبیل نواحی شمالی کشور ، ایلام ، کردستان ، سنندج و بیجار نیز بیشتر است بطور کلی سل یک بیماری اجتماعی – اقتصادی است و در هر جایی که جمعیت زیادی زیر یک سقف جمع باشند و از تغذیه و بهداشت مناسب برخوردار نباشند و در فقر بسر ببرند بیشتر دیده میشود .

مداخلات درمانی :

برای ریشه کن شدن سل حداقل 3 اصل باید بصورت زنجیره سه گانه رعایت شود . اصل اول بیماریابی و درمان بیماران مبتلا به سل است که تحت نظارت مرکز بهداشت انجام میشود رعایت میشود اصل دیگر انجام واکسیناسیون است که این نیز رعایت میشود اما اصل سوم که بسیار مهم است بیماریابی فعال یا Active  است که با انجام آن میتوان بیماران مبتلا به سل

دانلود تحقیق درباره ی بیماری سل (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

بیماری سل تهیه کننده:مهدی رستمی

میکروبی که باعث بیماری سل می شود، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس نام دارد؛این بیماری از طریق هوا پخش می شود ولی حتماً باید تماس نزدیک با فرد مبتلا به سل وجود داشته باشد؛به محض اینکه مطلع شدید که آلوده به HIV شده اید باید تست پوستی سل را انجام دهید، لذا حتماً جهت انجام این تست به پزشک خود مراجعه نمایبد؛داروهای ضد سل، موجب درمان و پیشگیری از سرایت بیماری می شود

بیماری سل چیست؟

میکروبی که باعث بیماری سل می شود، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس نام دارد؛ سل اکثرموارد ریه ها را گرفتار می سازد ولی می تواند سایر اعضای دیگر بدن را هم مبتلا کند. میکروب ممکن است بصورت نهفته و یا بصورت فعال باشد.نهفته یعنی میکروب در بدن فرد وجود دارد ولی باعث بیماری نشده است. اگر شما دارای سل نهفته باشید، علایم سل را نخواهید داشت و نمی توانید بیماری را به فرد دیگری منتقل نمایید ولی درصورتیکه آلوده به HIV باشید، ویروس، سیستم ایمنی شما را به حدی تضعیف می کند که بدن نمی تواند در مقابل میکروب مقاومت نماید بنابر این میکروب سل شروع به تکثیرورشد کرده و موجب سل فعال می شود (که بیماری سل نیز نامیده می شود).درفرد آلوده به HIV؛ ابتلا ریه ها و یا هر عضو دیگری به سلِ فعال ، یکی از نشانه های ورود به مرحله بیماری ایدز است.میکروب سل چگونه سرایت پیدا می کند؟  این بیماری از طریق هوا به سایر افراد منتقل می شود. هنگامیکه شخصی که بیماری سل ریوی و یا گلو دارد، عطسه یا سرفه بکند و یا آواز بخواند قطره های خیلی کوچک که حاوی میکروب سل است در هوا پراکنده می شود، شخص دیگری که همان هوای حاوی میکروب را تنفس کند ممکن است مبتلا به بیماری سل شود.بیماری سل در تماس طولانی و نزدیک منتقل می شود، لذا افرادی که هر روز با بیمارمبتلا به سل در تماس هستند مانند افراد خانواده، دوستان وهمکاران در معرض خطر بیشتری قرار دارند.بیماری سل از طریق دست دادن، استفاده از دستشویی و یا قاشق و ظرف مشترک پخش نمی شود.چگونه می توان ازابتلا به بیماری سل پیشگیری کرد؟برخی از مشاغل که بیشتر در تماس با مبتلا یان به سل هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری سل می باشند، مثل افرادی که در بیمارستان و درمانگاه یا زندان و یا خانه فقرا برای افراد بی سرپناه کار می کنند. شما و پزشکتان باید باهم تصمیم بگیرید که آیا به صلاحتان است که در چنین محیطی کار بکنید یا خیر.چنانچه در شرایطی قرار دارید که خطر ابتلای سل به میزان بیشتری شما را تهدید می کند حتماً باید آزمایش بیماری سل بیش از سالی یک بار برایتان انجام بگیرد.چنانچه برایتان مقدور است سعی کنید از شخصی که بیماری سل فعال دارد ولی داروهایش را مصرف نمی کند و یا اینکه تازه شروع به خوردن دارو کرده است دوری کنید. فردی که به مدت چندین هفته داروهایش را مصرف کرده است طبیعتاً دیگر بیماری سل را منتشر نمی کند و پزشک به وی خواهد گفت که چه موقع همراهان وی را خطر ابتلا تهدید نمی کند.اگر بر حسب اتفاق با چنین فردی در تماس قرار داشتید، حتی اگر جواب تست سل برایتان منفی بوده است، فوراً به دکتر مراجعه تا در صورت لزوم برایتان دارو ضد سل ( جهت پیشگیری) شروع کند.چگونه می فهمیم که مبتلا به سل فعال هستیم؟علامتهای این بیماری بستگی به این دارد که میکروب به کدام عضو حمله کرده است. معمولاً میکروب سل ریه ها را درگیر می کند وعلامت های سل ریوی شامل:* سرفه شدید بیش از 3 هفته ،* درد قفسه سینه ،* خلط خونیسایرعلایم عبارتند از:* ضعف یا خستگی زیاد،* کاهش وزن،* از دست دادن اشتها* تب* لرز * عرق شبانه آیا بیماری سل فقط ریه ها را مبتلا می سازد؟خیر، هرچند بیماری سل فعال اغلب ریه ها را درگیر می کند ولی اعضای دیگر بدن راهم می تواند مبتلا سازد، از جمله کلیه ها و ستون مهره ها.فردی که مبتلا به سل ریوی و یا سل حنجره نباشد معمولاً نمی تواند این بیماری را به سایر افراد منتقل کند.آیا فردی که HIV مثبت است بیشتر در خطر ابتلا به بیماری سل است؟بله، احتمال فعال شدن سل نهفته در بدن فرد HIV مثبت زیاد است، به دلیل اینکه سیستم دفاعی بدن در چنین شخصی ضعیف است بنابراین بدن نمی تواند با میکروب جدید به خوبی مبارزه کند.آیا اگر من HIV مثبت باشم؛ باید آزمایش بیماری سل را انجام بدهم؟

بله، چنانچه سابقه ابتلا به بیماری سل و یا سابقه آزمایش پوستی ( PPD ) مثبت سل را ندارید، حتماً جهت انجام آزمایش پوستی به پزشک و یا مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنید.جهت انجام این آزمایش، مایعی به نام توبرکولین به زیر پوستتان در ناحیه ساعد تزریق می شود. بعد از 2 تا 3 روز باید مجدداً به دکتر مراجعه کنید، پرستار و یا دکتر به محل تزریق نگاه کرده و مشخص خواهد کرد که نتیجه آزمایش مثبت یا منفی بوده است.اگر جواب آزمایش مثبت باشد معمولاً به دلیل سل نهفته است؛ ولی با این وجود ممکن است هنوز نیاز به آزمایشهای بیشتری داشته باشید تا مشخص شود آیا مبتلا به بیماری سل (سل فعال) هستید یا خیر. این آزمایش ها شامل عکس ریه ها و آزمایش خلط می باشد، چون میکروب سل به اعضای دیگر بدن هم ممکن است حمله کند لذا گاهی ممکن است آزمایشهای بیشتری هم در خواست شود.اگر جواب آزمایش منفی باشد؛ حداقل سالی یک بار آزمایش بیماری سل را باید تکرارکنید وهمیشه از دکتر خود در مورد احتمال ابتلا به سل بپرسید.اگر مادر HIV مثبتی هستید که فرزندتان بعد از اینکه HIV مثبت شدید بدنیا آمده است؛ حتماً فرزندتان در سن 9 تا 12 ماهگی باید آزمایش سل بدهد.اگر مبتلا به سل نهفته باشیم؛ آیا با دارو می توان از پیشرفت و تبدیل شدن آن به بیماری سل فعال جلوگیری کرد؟

بله، داروی ایزونیازید ازتبدیل شدن سل نهفته به بیماری سل فعال جلوگیری می کند. برای افرادی که HIV مثبت هستند همراه ایزونیازید، ویتامین ب 6 هم تجویز می شود که از صدمه دستگاه عصبی پیشگیری می کند.به محض اینکه متوجه شدید HIV مثبت هستید آزمایش سل بدهید.در صورتیکه نتیجه آزمایش مثبت بود (ولی سل فعال نداشتید)؛ احتمال زیاد پزشک برای مدت حداقل 12 ماهجهت جلوگیری ازتبدیل شدن سل نهفته به بیماری سل فعال داروی ایزونیازید برایتان تجویز خواهد کرد. این مدت به این دلیل طولانی است که میکروب های سل به آهستگی از بین می روند. داروها را دقیقاٌ طبق دستور پزشک استفاده کنید .اگر حامله هستید احتمالاً بازهم دکتر برایتان ایزونیازید تجویز خواهد کرد (ولی معمولاً توصیه خواهد کرد که بعد از 3 ماهگی شروع به مصرف بکنید).چنانچه میکروب سل با داروی ایزونیازید از بین نرفت دکتر داروی دیگری (احتمالاًریفامپین) جهت پیشگیری از سل فعال تجویز خواهد کرد.

اگر من مبتلا به بیماری سل فعال باشم، آیا بهبود پیدا خواهم کرد؟ بله ؛ داروهای ضد سل در بدن اشخاص HIV مثبت بخوبی بدن اشخاص بدون HIV عمل می کند .داروهای متعددی برای درمان سل فعال وجود دارد و درچند هفته اول ممکن است چند داروی مختلف بطور همزمان برایتان تجویز شود که بعد از چند هفته علایم بیماری ناپدید می شوند ولی به خاطر داشته باشید که میکروب بیماری سل خیلی آهسته از بین می رود بنابراین حتماً داروهایتان راهمان طوریکه د کتر دستور داده است مصرف کنید (یعنی به همان مقدارو در همان زمان (ساعت) و طول مدتی که توسط پزشک مشخص کرده داروها را مصرف کنید).

دانلود تحقیق درباره ی بیماری س1ل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بیماری سل

مقدمه:

سل یک بیماری عفونی باکتریایی است که از آن بعنوان طاعون سفید نیز نام برده میشود . راه اصلی انتشار این بیماری از طریق هواست اما از راههای دیگر از قبیل خوردن ( به خصوص خوردن شیر گاو و آلوده ) و یا از راههای کمتر شایع بصورت پوستی ( هنگام تزریق واکسن ) و در مواردی نادر از مادر به جنین نیز منتقل میشود .

بطور کلی بیماری سل به دو گروه عمده سل ریوی و سل خارج از ریه تقسیم میشود . علائم سل ریوی سرفه ، تب ، خلط که گاهی با خون همراه است ، بی اشتهایی ، ضعف و بیحالی میباشد که البته گاهی ممکن است با هیچکدام از علائم فوق همراه نباشد بلکه بدون علامت و تنها از طریق عکس اتفاقی ریه تشخیص داده شود و با اینکه بدون سرفه و علائم ریوی و تنها با کاهش وزن همراه باشد . دوره نهفته این بیماری معمولا بین 3 تا 10 هفته است و از نظر تشخیص این بیماری توجه به علائم کلینیکی بیمار و حضور ذهن داشتن پزشک بسیار موثر است .

تشخیص بیماری :

از جمله موارد دیگر برای تشخیص بیماری سل انجام بیوپسی و تست پوستی سل است . افراد مننژیت سلی حدود 40 تا 50 درصد امکان دارد تست سل در آنها منفی باشد بنابراین تنها نمیتوان به تست سل اکتفا کرد . چرا که با تست منفی سل احتمال بیماری رد نمیشود .

افرادی که تحت شیمی درمانی قرار میگیرند و یا از داروهای کورتن دار استفاده میکنند و یا افراد HIV  مثبت از علائم کلینیکی شدیدتری برخورد دارند . البته بیماری سل بیماری درمان پذیری است و 98 درصد بیماران بهبود پیدا میکنند اما طول مدت درمان آن در حدود 6 ماه است که باید کاملا سپری شود . هر بیمار سل از زمانی که میکروب وارد بدن او شده تا زمانی که بیماری دارو تشخیص داده شود میتواند حدودا 10 فرد دیگر را به این بیماری مبتلا کند ، بنابراین اولین اقدام بعد از برخورد با یک بیمار سلی ، بیماریابی در اطرافیان اوست تا بتوان از سرایت آن به افراد دیگر جلوگیری کرد . متاسفانه در درمان سل به علت مصرف بد دارو و تجویز دوز نامناسب و ناکافی دارو مقاومت به میکروب سل روز به روز افزایش می یابد از این رو پیشنهاد میکنیم که بیماران قبل از پایان یافتن طول مدت درمان داروهای خود را قطع نکنند و اگر با عارضه ای روبرو شدند از جمله بی اشتهایی یا هپاتیت میتوانند مجددا به پزشک مراجعه کنند .

راههای پیشگیری :

درمان این بیماری خود یکی از راههای پیشگیری است اما استفاده از واکسن B.C.G نیز میتواند بعنوان پیشگیری استفاده شود . البته واکسن سل یک ایمنی نسبی است و بسته به مناطق مختلف درصد ایمنی آن متفاوت است بدین معنا که در بعضی مناطق 80 درصد و در بعضی مناطق دیگر ممکن است هیچ اثری نداشته باشد . بنابراین نمیتوان از آن بعنوان یک پیشگیری 100 درصد استفاده کرد. از راههای دیگر پیشگیری استفاده از داروی کیموپروفیلاکسی برای پیشگیری از فعال شدن سل در افراد است بعنوان مثال مادری که تست سل او مثبت شده باید فرزند خود را نیز با استفاده از این دارو تحت درمان قرار دهد بدلیل اینکه راه اصلی انتقال این بیماری از طریق هواست . استفاده از ماسک نیز میتواند بسیار کمک کننده باشد . همچنین میکروب سل به نور آفتاب و حرارت بسیار حساس است در نتیجه در مکانهای مرطوب و تاریک بیشتر دیده میشود .

مناطق در معرض خطر :

سل در ایران در گروههایی که در جاهای تاریک حبس هستند مانند زندانیان دیده میشود در بعضی مناطق جغرافیایی از قبیل نواحی شمالی کشور ، ایلام ، کردستان ، سنندج و بیجار نیز بیشتر است بطور کلی سل یک بیماری اجتماعی – اقتصادی است و در هر جایی که جمعیت زیادی زیر یک سقف جمع باشند و از تغذیه و بهداشت مناسب برخوردار نباشند و در فقر بسر ببرند بیشتر دیده میشود .

مداخلات درمانی :

برای ریشه کن شدن سل حداقل 3 اصل باید بصورت زنجیره سه گانه رعایت شود . اصل اول بیماریابی و درمان بیماران مبتلا به سل است که تحت نظارت مرکز بهداشت انجام میشود رعایت میشود اصل دیگر انجام واکسیناسیون است که این نیز رعایت میشود اما اصل سوم که بسیار مهم است بیماریابی فعال یا Active  است که با انجام آن میتوان بیماران مبتلا به سل

دانلود تحقیق درباره ی بیماری راشیتیسم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

کمبود ویتامین D عامل اصلی ابتلا به بیماری راشیتیسم

 پوکی استخوان (Osteoprosis)یک بیماری شایع متابولیک استخوان بوده و در آن کاهش عمومی و شدید در توده استخوانی (پوک شدن استخوان) بوجود می‌آید. که در آن عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی‌کند، ولی از نظر کمیت کاهش می‌یابد. در این بیماری به فعالیت استئوکلاسته افزوده می‌شود. استئوپورزپیری ، پدیده فیزیولوژیکی نزد افراد مسن محسوب می‌شود. این بیماری وقتی بروز می‌کند که کاهش توده استخوان بیش از حد سریع باشد. در ضمن خانمها بسیار بیشتر از آقایان دچار پوکی استخوان می‌شوند. و همینطور با افزایش سن احتمال بروز پوکی استخوان بیشتر می‌شود.

راشیتیسم‌ یا بیماری نرمی استخوان در نتیجه کمبود شدید و طولانی مدت ویتامین راشیتیسم‌ یا بیماری نرمی استخوان در نتیجه کمبود شدید و طولانی مدت ویتامین د بروز می‌کند که منجر به نرم شدن و نیز ضعیف شدن استخوان‌ها در کودکان می‌شود.

ویتامین د به بدن کمک می‌کند تا کلسیم و فسفات جذب کند که البته کودکان به این دو ماده برای ساخته شدن استخوان‌های قوی در بدنشان احتیاج دارند. ویتامین د در واقع علیه بیماری راشیتیسم مبارزه می‌کند و بخصوص برای کودکان لازم و ضروری است. عوارض ناشی از این کمبود نه تنها برای کودکان، بلکه برای بزرگسالان نیزخطرناک است.منابع مناسب خوراکی حاوی ویتامین د شیر و فرمول‌های غنی شده از این ویتامین هستند. همچنین مقدار توصیه شده برای مصرف این ویتامین به طور روزانه ۲۰۰ واحد بین‌المللی برای نوزادان و کودکان است. کودکانی که مقادیر کافی از این ویتامین را مصرف نمی‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به راشیتیسم هستند. این ویتامین همچنین در جوانه گندم، شیر، کره تازه، پنیرهای چرب، زرده تخم مرغ، روغن مایع، روغن های مایع نباتی و ماهی وجود دارد.

ویتامین د از هوای آزاد، نور خورشید و اشعه ماورای بنفش نیز بدست می‌آید. این عوامل در برابر چربی طبیعی پوست بدن، تولید ویتامین د می‌کنند و به همین جهت نوزادی که در برابر هوای آزاد و نور آفتاب قرار نمی‌گیرد با وجودی که خوب تغذیه می‌شود، ممکن است به بیماری راشیتیسم مبتلا شود. آکادمی اطفال آمریکا در این باره اعلام کرده است نوزادانی که مدت زیادی پس از تولد تنها از شیر مادر تغذیه می‌کنند، ممکن است نتوانند مقادیر کافی از این ویتامین را تنها از شیر مادر دریافت کنند؛ لذا این آکادمی توصیه می‌کند که این نوزادان باید پس از رسیدن به دو ماهگی حتما در کنار شیر مادر از مکمل‌های ویتامین د و یا از شیر غنی شده با این ویتامین در روز مصرف کنند. از عوامل دیگری که به استثنای کمبود ویتامین د در بروز بیماری راشیتیسم دخیل هستند، می‌توان به دو عامل وراثت و نیز کمبود قرار گرفتن در معرض نورخورشید اشاره کرد.

خورشید اصلی ترین منبع تولید این ویتامین است. هورمون مرتبط با ویتامین د که در پوست وجود دارد. اشعه‌های فرابنفش نور خورشید را جذب کرده و سپس به سمت کبد و کلیه‌ها حرکت می‌کند. در مطالعه بر روی افرادی که در مناطق ابری زندگی می‌کنند، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که ۲۰ تا ۶۰ درصد افراد بالای ۵۰ سال با کمبود ویتامین د مواجه هستند. علاوه بر این‌ها، بیماری مزمن کلیه یکی از عوامل مهم راشیتیسم در کودکان و استثومالاسی در بزرگسالان است زیرا کلیه‌های سالم نقش مهمی در متابولیسم ویتامین د دارند.

نشانه‌ها و علائم بیماری راشیتیسم عبارت از خمیدگی پاها، شکستگی پا و رشد ناقص، احساس درد در استخوانهای بازو، پا، فقرات و لگن، خمیدگی استخوان فقرات، خمیدگی استخوان لگن، شکل غیرطبیعی دندان‌ها، تاخیر در شکل گرفتن دندان‌ها، تسریع و افزایش پوسیدگی دندان‌ها فلج عضلانی، ضعف رو به پیشرفت و بالاخره تب و بی‌قراری به ویژه به هنگام شب است. پزشک می‌تواند این بیماری را از طریق انجام آزمایشات خون به منظور اندازه‌گیری سطح کلسیم و فسفات و یا از طریق رادیوگرافی با اشعه ایکس از استخوان‌های آسیب دیده تشخیص دهد. اهداف درمان بیماری راشی‌تیسم عبارت از بهبود علائم بیماری و نیز اصلاح علت اصلی بروز بیماری برای جلوگیری از بروز مجدد آن است.

اگر این بیماری در حالی‌ که کودک هنوز در سن رشد است درمان نشود، استخوان‌بندی بدن شکل غیرطبیعی به خود گرفته و کودک برای همیشه دچار کوتاهی قد می‌شود؛ اما اگر در همان دوران کودکی درمان شود اغلب حالت غیر طبیعی استخوان ها کاهش پیدا کرده و یا با گذر زمان به طور کلی از بین می‌رود. علائم این بیماری با جایگزین کردن کلسیم، فسفر و یا ویتامین د که بدن با کمبود آن مواجه شده است امکان پذیر است. به لحاظ بیولوژیکی همچنین برای درمان این بیماری می‌توان از مصرف شکل فعال ویتامین د برای افرادی که بدن آن ها در تبدیل این ویتامین به نوع فعال با مشکل مواجه است،‌ بهره جست. همچنین بخش دیگری از درمان این بیماری افزودن