تحقیق در مورد نقش برجسته های هخامنشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نقش برجسته های هخامنشی

شاهنشاهی پارس تحت فرمانروایی سلسله هخامنشی، ایران، بین النهرین، سوریه، مصر، آسیای صغیر با شهرها و پاره ای از جزایر یونانی اش و تراس و قسمت هایی از هند را در بر می گرفت. بنیانگذار این پهناورترین شاهنشاهی دنیای باستان، کوروش بود که غالباًً کوروش بزرگ نامیده شده است. دوران هخامنشیان با پادشاهی کوروش از 559 تا 530 پیش از میلاد آغاز می شود و تا حمله اسکندر در سال 330 پیش از میلاد ادامه می یابد.

طبق نوشته های هردوت، هخامنشیان از طایفه پاسارگادیان بوده اند که در پارس اقامت داشته اند و سر سلسله آنها هخامنش بوده است. پس از انقراض دولت ایلام به دست آشور بانی پال، چون مملکت ایلام ناتوان شده بود پارسی ها از اختلاف آشوری ها و مادی ها استفاده کرده و انزان یا انشان را تصرف کردند.

به گفته گیرشمن، هنر ایران در دوران هخامنشی هنر شاهی بود و در پایتخت، شاهنشاهان همراه با سرنوشت شاهنشاهی کوروش و داریوش به اوج ترقی می رسد و سپس پیشرفت آن متوقف می گردد و فقط در زمان خشایارشا و اردشیر مختصر جنبشی از خود نشان می دهد.

شاه به هر شکل هنری که در شهرهای آشور و مصر و بخش یونانی آسیای صغیر برخورد کرده بود، در یک وحدت علمی و قدرتمند جمع کرده و در راستای علایق شخصــــی خود، با ابتکار خاصی کوشش در ایجاد یک هنر مافوق همه آنها می نمود. در حقیقت هنر این عصر زاییده بلهوسی و دوستدار آثار هنری باشکوه و پر زرق و برق و جلال بود.

استفاده از هنر کشورهای مختلف در آثار موجود از دوره هخامنشی روشن است، اما اینکه این مجموعـــه را شاه در یک وحدت ساخته باشد، چندان صحیح به نظر نمی رسد و قطعاًً تمایل شاه به یک هنر شکوهمند در مقابل کشورهایی که زیر سلطه قرار گرفته اند و خود از فرهنگ و هنر بالایی برخوردارند. باعث گردید که معماران و هنرمندان ایرانی چنین وحدتی را به وجود آوردند و هنری را به معرض نمایش در آوردند که در عین حال ویژگی خاصی را داراست.

از دوران هخامنشی آثار معماری بسیاری به جای مانده است. این آثار مشتمل اند بر کاخها و آرامگاهها و عبادتگاهی در خوزستان و فارس که دو مرکز اصلی این سلسله پادشاهی محسوب می شوند.

به عقیده ویل دورانت، پارسیان تنها در هنر معماری بود که شیوه خاصی برای خود داشتنــــــد. در روزگار کوروش، داریوش اول و خشایارشای اول، گورها و کاخ هایی ساخته اند که باستان شناسان مقدار کمی از آن ها را از خاک بیرون آوردند اما پس از این دو مورخ خستگی ناپذیر بیل و کلنگ، چیزهایی را برای ما اکتشاف خواهند کرد که مایه زیاد شدن حس قدرشناسی ما نسبت به هنر پارسی خواهد بود.

از نظر هنری، هنر هخامنشی به دو دوره تقسیم می شود که دوره آغازین در ویرانه های پاسارگاد نمود می یابد و دوره متاخر که در ویرانه های تخت جمشید تجلی پیدا می کند.

بررسی دیوارنگاری در دوره هخامنشی، در مقایسه با دوره های قبل با توجه به گسترش این شاهنشاهی و استفاده از هنر اقوام مختلف از تنوع و گستردگی بیشتری برخوردار است. دیواره کاخ ها و آرامگاه ها با نقوش فراوانی مزین شدند که با بکارگیری شیوه های گوناگون دیوارنگاری، چون نقش برجسته، کاشی لعاب دار و نقاشی بر دیوار تزیین یافته و ما را با هنر دیوارنگاری در این دوران آشنا می سازد.

نقش برجسته های پاسارگاد

پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار دوره هخامنشی و محلی که در آن اقامتگاه و سپس آرامگاه کوروش در آن ساخته شده، در فاصله 48 کیلومتری تخت جمشید قرار دارد. مورخان یونانی این شهر را به نام پازارگاد ذکر کرده اند که به همین شکل در اروپا شهرت یافته است.

در میان آثار و بقایای مختلف باقی مانده از پاسارگاد که به صورت پراکنده در دشت و ارتفاعات به دست آمده اند، آرامگاه کوروش، نقش برجسته ها، بنای کاخ و برج سنگی از همه شاخص تر و معروف ترند.

این مجموعه مشتمل بر سه بخش است: 1- دروازه اصلی، 2- تالار بارعام، 3- کاخ مسکونی.

این مجموعه در حصاری به طول 5/2 کیلومتر قرار داشته و از آن دژ مستحکمی حفاظت می کرد.

در پاسارگاد، ساختمان کاخ های اصلی که با سنگ های تراشیده و نقوش برجسته ساخته شده اند، از زمانی شروع می شود که کوروش بزرگ، سرزمین های ماد و پارس را به تصرف خود در آورد.

درگاههای چهاردر ورودی و خروجی تالار کاخ بار در پاسارگاد را سنگ های سیاه صیقلی شده که روی آنها نقش های متنوعی حجاری شده، تشکیل می داده که مقدار کمی از آنها باقی مانده است. دو جرزطرفین درگاه شرقی دارای نقشی شبیه به ""اِآ"" (خدای آب و دریای بابلی های قدیم) می باشد. ""اِآ"" موجودی که تنه و سر و پایش به شکل انسان، ولی یک ماهی از سر تا پای او کشیده شده است و مظهر دیگری که سم و پایش مانند گاو می باشد در پشت سر او نقش شده است.

تحقیق در مورد نقش برجسته های هخامنشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نقش برجسته های هخامنشی

شاهنشاهی پارس تحت فرمانروایی سلسله هخامنشی، ایران، بین النهرین، سوریه، مصر، آسیای صغیر با شهرها و پاره ای از جزایر یونانی اش و تراس و قسمت هایی از هند را در بر می گرفت. بنیانگذار این پهناورترین شاهنشاهی دنیای باستان، کوروش بود که غالباًً کوروش بزرگ نامیده شده است. دوران هخامنشیان با پادشاهی کوروش از 559 تا 530 پیش از میلاد آغاز می شود و تا حمله اسکندر در سال 330 پیش از میلاد ادامه می یابد.

طبق نوشته های هردوت، هخامنشیان از طایفه پاسارگادیان بوده اند که در پارس اقامت داشته اند و سر سلسله آنها هخامنش بوده است. پس از انقراض دولت ایلام به دست آشور بانی پال، چون مملکت ایلام ناتوان شده بود پارسی ها از اختلاف آشوری ها و مادی ها استفاده کرده و انزان یا انشان را تصرف کردند.

به گفته گیرشمن، هنر ایران در دوران هخامنشی هنر شاهی بود و در پایتخت، شاهنشاهان همراه با سرنوشت شاهنشاهی کوروش و داریوش به اوج ترقی می رسد و سپس پیشرفت آن متوقف می گردد و فقط در زمان خشایارشا و اردشیر مختصر جنبشی از خود نشان می دهد.

شاه به هر شکل هنری که در شهرهای آشور و مصر و بخش یونانی آسیای صغیر برخورد کرده بود، در یک وحدت علمی و قدرتمند جمع کرده و در راستای علایق شخصــــی خود، با ابتکار خاصی کوشش در ایجاد یک هنر مافوق همه آنها می نمود. در حقیقت هنر این عصر زاییده بلهوسی و دوستدار آثار هنری باشکوه و پر زرق و برق و جلال بود.

استفاده از هنر کشورهای مختلف در آثار موجود از دوره هخامنشی روشن است، اما اینکه این مجموعـــه را شاه در یک وحدت ساخته باشد، چندان صحیح به نظر نمی رسد و قطعاًً تمایل شاه به یک هنر شکوهمند در مقابل کشورهایی که زیر سلطه قرار گرفته اند و خود از فرهنگ و هنر بالایی برخوردارند. باعث گردید که معماران و هنرمندان ایرانی چنین وحدتی را به وجود آوردند و هنری را به معرض نمایش در آوردند که در عین حال ویژگی خاصی را داراست.

از دوران هخامنشی آثار معماری بسیاری به جای مانده است. این آثار مشتمل اند بر کاخها و آرامگاهها و عبادتگاهی در خوزستان و فارس که دو مرکز اصلی این سلسله پادشاهی محسوب می شوند.

به عقیده ویل دورانت، پارسیان تنها در هنر معماری بود که شیوه خاصی برای خود داشتنــــــد. در روزگار کوروش، داریوش اول و خشایارشای اول، گورها و کاخ هایی ساخته اند که باستان شناسان مقدار کمی از آن ها را از خاک بیرون آوردند اما پس از این دو مورخ خستگی ناپذیر بیل و کلنگ، چیزهایی را برای ما اکتشاف خواهند کرد که مایه زیاد شدن حس قدرشناسی ما نسبت به هنر پارسی خواهد بود.

از نظر هنری، هنر هخامنشی به دو دوره تقسیم می شود که دوره آغازین در ویرانه های پاسارگاد نمود می یابد و دوره متاخر که در ویرانه های تخت جمشید تجلی پیدا می کند.

بررسی دیوارنگاری در دوره هخامنشی، در مقایسه با دوره های قبل با توجه به گسترش این شاهنشاهی و استفاده از هنر اقوام مختلف از تنوع و گستردگی بیشتری برخوردار است. دیواره کاخ ها و آرامگاه ها با نقوش فراوانی مزین شدند که با بکارگیری شیوه های گوناگون دیوارنگاری، چون نقش برجسته، کاشی لعاب دار و نقاشی بر دیوار تزیین یافته و ما را با هنر دیوارنگاری در این دوران آشنا می سازد.

نقش برجسته های پاسارگاد

پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار دوره هخامنشی و محلی که در آن اقامتگاه و سپس آرامگاه کوروش در آن ساخته شده، در فاصله 48 کیلومتری تخت جمشید قرار دارد. مورخان یونانی این شهر را به نام پازارگاد ذکر کرده اند که به همین شکل در اروپا شهرت یافته است.

در میان آثار و بقایای مختلف باقی مانده از پاسارگاد که به صورت پراکنده در دشت و ارتفاعات به دست آمده اند، آرامگاه کوروش، نقش برجسته ها، بنای کاخ و برج سنگی از همه شاخص تر و معروف ترند.

این مجموعه مشتمل بر سه بخش است: 1- دروازه اصلی، 2- تالار بارعام، 3- کاخ مسکونی.

این مجموعه در حصاری به طول 5/2 کیلومتر قرار داشته و از آن دژ مستحکمی حفاظت می کرد.

در پاسارگاد، ساختمان کاخ های اصلی که با سنگ های تراشیده و نقوش برجسته ساخته شده اند، از زمانی شروع می شود که کوروش بزرگ، سرزمین های ماد و پارس را به تصرف خود در آورد.

درگاههای چهاردر ورودی و خروجی تالار کاخ بار در پاسارگاد را سنگ های سیاه صیقلی شده که روی آنها نقش های متنوعی حجاری شده، تشکیل می داده که مقدار کمی از آنها باقی مانده است. دو جرزطرفین درگاه شرقی دارای نقشی شبیه به ""اِآ"" (خدای آب و دریای بابلی های قدیم) می باشد. ""اِآ"" موجودی که تنه و سر و پایش به شکل انسان، ولی یک ماهی از سر تا پای او کشیده شده است و مظهر دیگری که سم و پایش مانند گاو می باشد در پشت سر او نقش شده است.

بررسی چند شخصیت برجسته در مدیریت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

لائوزی (قرن ششم قبل از میلاد)

لائوزی یا لائوتزو یکی از حکیمان افسانه ای چین باستان بود. او پدر و بنیانگذار حرکت فلسفی و مذهبی دائوایسم یا تااوایسم است. ماهیت این حرکت فلسفی در کتاب دائودجینگ که تحت عنوان «کتاب راه و پرهیزکاری» به انگلیسی برگردانده شده وجود دارد. مانند کنفسیوس، لائوزی نیز برای مدت 2500 سال تأثیر بسیار عمیقی بر تفکر چینی داشته است و افکار او بخصوص در زمینه مدیریت و رهبری اثر مهمی در عقاید شرقی ها گذاشته است. افکار لائوزی حتی به فلسفه غربی نیز راه پیدا کرده و نمونه آن حرکت روشنفکرانه قرن هیجدهم در فرانسه و تأثیر آن بر اقتصاد این کشور است که بعنوان سیاست عدم مداخله دولت در امور اقتصادی و یا سیاست اقتصاد آزاد مطرح شده است. اطلاعات بسیار اندکی از زندگی لائوزی موجود است و شاید او فقط یک تصویر افسانه ای بوده باشد. طبق روایات، او معاصر و یا معلم کنفسیوس بوده است. او کتاب دائوجینگ را نوشت اما همانگونه که در چین باستان متداول بوده، بدون شک به نسخه اصلی، مطالبی اضافه شده و بارها در آن تجدیدنظر شده است. متنی که اکنون موجود است احتمالاً مربوط به حدود 300 سال قبل از میلاد مسیح می باشد. کتاب دائوجینگ به هشتاد و یک بخش کوچک تقسیم می شود و هر بخش شامل مجموعه ای از مطالب در باره راه (Dao) و دستیابی به پرهیزکاری (De) است. مطالب ذیل در کتاب مذکور آورده شده است: نیاز به پرهیز از تضاد و کشمکش و انجام کارها با صلح و هماهنگی، نیاز برای زدودن و پاک کردن این جهان و تمام چیزهایی که در آن است و اعتقاد به اینکه موقعیت حقیقی از عما بدست نیامده بلکه از معکوس و مخالف آن حاصل می شود WU-WEI یا عملی نشدنی (NON-ACTION). این اصول اساسی تأثیر بسیار عمیقی بر اقکار و جامعه چینی گذاشته اند، بخصوص 1000 سال بعد از میلاد مسیح و هنگامی که محققان در تلاش برای ساختن آمیزه ای از عقاید کنفسیوس، دائوایست، لگالیت و بودا برای اداره کردن اجتماع بودند.

چینی ها هنوز هم دائوجینگ را می خوانند در این کتاب مطالب مهمی در باره فرهنگ تجارت و رهبری در آن به چشم می خورد. کتاب مذکور، آنهایی را که در مسند قدرت و اختیار هستند نصیحت کرده و می گوید باید بیشتر بدانند و کمتر انجام دهند. بعنوان مثال در بخش 8 دائوجینگ آمده است در اداره کردن بدانید که چگونه دستورات را بکار برید. در انجام معامله تجاری بدانید که چطور کاراتر باشد. در انجام یک حرکت بدانید چگونه لحظه درست و مناسب را انتخاب کنید. در بخش 17 دائوجینگ آمده است: موثرترین فرم رهبری این است که بجای کنترل کردن، به مردم انگیزه دهید.

-بالاترین نوع قانون آن است که مردم آشکارا از وجودش آگاه باشند.

-سپس آن که مردم دوستش داشته و تحسینش کنند.

-سپس آن که از آن نفرت داشته و با آن بخواهند مبارزه کنند.

-هنگامی که بی ایمان می شوید بقیه با شما غریبه و ناآشنا می شوند.

-دانا افتاده است و کم سخن می گوید.

-هنگامی که کارها انجام و تکمیل شدند مردم می گویند ما خودمان آنرا انجام دادیم.

چنانچه در بخش 39 دائودجینگ آمده، بالاترین قانون آن است که به اصول پرهیزگاری و راه رسیدن به آن ارتباط دارد و پایین ترین قانون آن است که به تشریفات و آیین و مراسم مذهبی بستگی دارد.

جنبه مهم دیگر کتاب دائودجینگ این است که بر اهمیت چیزهای غیرعینی و لمس ناپذیر تأکید دارد و در بخش 11، مطالب مربوط به آن آمده است:

-30پره چرخ حول یک محور می چرخند، که آن حفره ای است که در مرکز و وسط چرخ قرار دارد.

-ما لوله را از توده های خاک رس می سازیم، و فضای خالی داخل آن است که آن را قابل استفاده می سازد.

-ما برای اتاق در و پنجره می سازیم، ولی این فضای داخل اطاق است که آن را قابل استفاده می سازد.

-ما برای اتاق در و پنجره می سازیم، ولی این فضای خالی داخل اتاق است که آن را قابل استفاده می کند.

پس اگر چه چیزهای قابل لمس و دیده شدنی مزایای خود را دارند ولی لمس نشدنی ها هستند که کاربری آنها را ایجاد می کنند. تمرکز بر لمس نشدنی ها ما را به سمت مقوله Wv-Wei یا عمل نشدنی هداین می کند، جاییکه قانونگذاری گارها را انجام نمی دهد بلکه باعث می شود که آنها انجام شوند. در یک جامعه و یا سازمان که به راه و روش تکیه دارد، کارها با هماهنگی و طبق روال انجام می شود و نیازی به مداخله قانونگذار نیست، و سازمان در امتداد راه و بر اساس اصول پرهیزگاری هدایت می شود.

همانطور که اشاره شد دائود جینگ تأثیر مهمی در فرهنگ چینی داشته و دارد. اصول دائوایست و افکار او از سالها قبل به اروپا نیز راه یافته و اگرچه بسیار گسترده نشده اما تأثیر مهمی بر تفکر قذن 18 و روشنفکران اروپایی آن زمان مانند مونتسکیو گذاشته است.

در مدرسه اقتصاد مدرن که به پیسیوکراتها معروف شده بود، پیشگامان اقتصاد مدرن مانند اوسنی، کانتیلون، آرجبنتان، تورگوت تحت تاثیر این عقاید