آموزش قرآن 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

مقدمـه :

قرآن بخوان !

با تو گر خواهی سخن گوید خدا، قرآن بخوان

یا شود روح تو با حق آشنا، قرآن بخوان

ای بشـر ! یـاد خــدا آرامـش دل مـی دهــد

دردمنـدان را بـود قرآن دوا، قرآن بخوان

همانطور که می دانیم در زبان فارسی حروف الفبا 32 و در عربی 28 حرف است و آن چهار حرفی که در الفبای عربی وجود ندارد، عبارتند از: (گ چ پ ژ)

نحوة تلفظ صحیح و نوشتن الفبای عربی :

أ ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک ل م ن و ه ی .

الف باء تاء ثاء جیم حاء خاء دال ذال راء زاء سین شین صاد ضاد طاء ظاء عین غین فاء قاف کاف لام میم نون واو هاء یاء .

شخصی که فارسی زبان است می تواند به راحتی حروف را بدون حرکت بخواند، مگر در مواردی استثنا که با حرکتی در زیر یا زبر آن معنی تغییر می کند. مانند: مَهر ـ مِهر ـ مُهر .

اما برای خواندن زبان عربی به جز عرب زبانها یا افرادی که به زبان عربی مسلط هستند بقیه افراد نمی توانند بدون حرکت (صدا) ، به سهولت کلمات را بخوانند. بنابراین حرکاتی قراردادی انتخاب شده و بر روی هر حرف گذاشته اند که خواندن حروف و کلمات، سخت و دشوار نباشد و همگان بتوانند آنها را به آسانـی قرائت کنند. پس حرکـات (صـداها) ، مهـم ترین و اصلـی ترین

به طور کل، در زبان عربی صداها (حرکات) به دو دسته تقسیم می شوند:

1ـ صداهای کوتاه 2ـ صداهای کشیده

حرکات ( صداهای کوتاه )

هر صدا دارای علامتی است. علامت صداهای کوتاه عبارتند از: که به آنها گویند.

فتحه( :

ـ جزء صداهای کوتاه به شمار می آید.

ـ علامت آن به این شکل می باشد.

ـ در فارسی به آن زِبَر می گویند.

ـ حرف دارای فتحه را « مفتوح » می نامند.

مانند: نَماز به حرف « نـ » که بر روی آن فتحه ( ) قرار دارد، مفتوح گویند.

ـ به اندازه یک حرکت خوانده می شود. (همانطور که این صدا فضای کمی از خط زمینه را گرفته، پس حق آن نیز به اندازه همان فضایی است که اشغال کرده است.)

ـ حروف مفتوح را با صدای کوتاه « ءَ » همراه کرده و می خوانند.

به مثالهای زیر توجه کنید:

صدق ـ رجعل ـ فعدلک ـ وجد ـ دخل ـ سمع ـ رزق ـ بلغ ـ فخلف ـ خلقک ـ کسب .

نکته: صدا و علامت (شکل) فتحه، در عربی و فارسی فرقی ندارد. فقط در نامگذاری متفاوت است. در عربی به آن فتحه و در فارسی زِبَر می گویند.

تمرین: عـ ذ ب ـ شـ هـ د ـ فَـ ذ هـ ب ـ نـ صـ ر ـ و جـ د ک ـ خـ لـ ق ـ حـ سـ د ـ أمـ ر ـ کـ تـ ب ـ مـ کـ ر ـ نـ زل ـ فـ ـعـ ل ـ مـ لـ ک ـ فـ حـ شـ ر ـ فـ خـ رج ـ شـ جـ ره .

صداهای کشیده (مدی)

همانطور که در درس قبل گفته شد، دستة دیگر صداها، صداهای کشیده (حروف مدی) هستند که

عبارتند از:

صدای کشیده « آ » یا « الف مدی » ـَـا

صدای کشیده « ای » یا « یاء مدی » ـِـی

صدای کشیده « او » یا « واو مدی » ـُـو

« مد » در لغت به معنای امتداد کشش می باشد. هرگاه بعد از حرکات « فتحه، کسره، ضمه » حرف هم جنس آنها قرار گیرد، آن حرف باعث مد و کشش صدای حرکات به میزان دوبرابر می شود، از این رو به آن حرف، «حرف مدی» می گویند.

« الف مدی » یا صدای کشیده « آ » :

تعریف «الف مدی» را می توان به چند صورت نوشت :

1ـ هرگاه بعد از حرف مفتوح، الف بدون علامت قرار گیرد ( ا ـ ـا ) آن حرف را همراه با صدای کشیده «آ» می خوانیم که به آن «الف مدی» می گویند.

2ـ هرگاه فتحه با الف بدون علامت ( ا ـ ـا ) همراه باشد، صدای کشیده «آ» یا « الف مدی » را بوجود می آورد که هنگام تلفظ باید به اندازه دو حرکت کشیده شود.

3ـ حرف مفتوح + الف بدون علامت « ا ـ ـا » = «الف مدی» یا صدای کشیده «آ» .

به مثالهای زیر توجه کنید:

تـابـا ـ حال ـ سار ـ تاب ـ کاد ـ ماذا ـ نبات ـ ثانی ـ تکاد ـ مالها ـ عذاب ـ یداک ـ بجانب ـ نسارع ـ کواعب ـ رواحها ـ سادتنـا ـ وعدنـا ـ تحاورکمـا ـ أفبعـذابنـا .

تذکّر: ممکن است «الف مدی» در بعضی از کلمات به صورت الف کوتاه ( ) بر روی حروف ظاهر شود که به آن نیز « الف مدی » گویند و قاعده صدای کشیده در آن لازم الاجرا می باشد. مثال:

مَنَـفِعَ خوانده می شود مَنَافِعَ یَــعِبَادُ خوانده می شود یَـاعِبَادُ

تفاوت صدای کشیده « آ» یا ‹‹ الف مدی ›› در رسم الخط فارسی و عثمان طه :

1ـ در کتابت :

در رسم الخط فارسی به این شکل « ـا » و در رسم الخط عثمان طه به این شکل « ـا » نوشته می شود. مانند:

مـالک در رسم الخط عثمان طه مـالک در رسم الخط فارسی

2ـ در قرائت :

در رسم الخط فارسی صدای کشیده « آ » خوانده می شود. مـالک